«Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»
Skeptic (18.03.2011)
Սկսենք սկզբից.
էս պարբերության մեջ Աստծո փոխարեն տեղադրի Ձմեռ Պապին, Բարի Փերիին կամ Միաեղջյուրին: Արդյո՞ք նույն բանը կստանաս:
Բնականաբար:
Ուրեմն, քո կարծիքով, ասենք, էս 2 դրույթները համարժե՞ք են.
1. Ցանկացած 2 կետերով հնարավոր ա ուղիղ տանել, ու միայն մեկը:
2. Աշխարհը /տիեզերքը, երկիրը, կյանքը/ էնքան հրաշալի ա, որ մենակ աստված կարող էր դա ստեղծել:
Չե՞ս զգում, որ խիստ մեծ տարբերություն կա:
Ու սուտ:
Նախ` Մեֆը շատ լավ փաստ բերեց, որը դու չես ընդունում: Նորից եմ ասում, կենսաբանության դասագրքերում շատ պարզ ու հասկանալի բացատրվում ա էդ ամենը: Հիմա եթե մի քանի հղում տամ, դա ինչ-որ բան կփոխի՞:
Ոչ, դու մոռանում ես կրոնի ամենաուժեղ զենքի մասին:
Mephistopheles (18.03.2011)
Քեզ ճիշտ ու հասկանալի պատասխանելու համար երևի սկզբից պետք է պարզաբանեմ իմ տեսակետը Աստծո մասին: Չնայած ինչ-որ տեղ արդեն ասել եմ այդ, բայց հիմա հարկադրված եմ կրկնել, քանզի չեմ հիշում, թե որտեղ էր, որպեսզի քեզ հղում տամ: Ըստ իմ տեսակետի, Աստված` դա հոնքերը խոժոռած այն չար ծերուկը չէ, որ վերևում ինչ-որ տեղ նստած, անդադրում հետևում է քեզ և անհամբեր սպասում, թե երբ ես մի սխալ գործելու, որ իսկույն քեզ պատժի: Իմ Աստված ամենուր է, ուր աչքդ կընկնի, ինչ սիրտդ կզգա, ինչ ականջդ կլսի: Հիշու՞մ ես, թե ինչ է ասվում "Աստվածաշնչում". "Ես եմ Ալֆան և Օմեգան", - և նման շատ բաներ, ինչից որ մեր հոգևորականութունը հիմնականում հրաժարվում է: Բայց "Ես եմ Ալֆան և Օմեգան" հենց այդ էլ նշանակում է. "Ես եմ Ամեն Ինչը": Եվ մեր, հայերեն "Աստված" բառն էլ 100 տոկոսով վկայում է ինքն իր մասին. Աս-տված` այս-տրվածը, այս մեզ տրվածը, այն, ինչ տրված է մեզ ` մեզ շրջապատող ամբողջ ֆիզիկական և զգայական աշխարհը:
ՈՒ եթե Աստված` Ամեն Ինչ է, այդ դեպքում որտե՞ղ ես դու, կամ որտե՞ղ են Որդին ու Սուրբ հոգին, եթե ոչ այդ Ամեն Ինչի մեջ:
քո հասկացածը իմ հասկացածի հետ մի քիչ չի համապատասխանում, Քույրիկ Քերրի ջան, քանզի իմ հասկացածով ստացվում է, որ Աստված և Հիսուս տարբեր չեն, ինչպես նաև տարբեր չեք դու և Հիսուս (Հիշո՞ւմ ես, թե ինչ է Նա ասում մի տեղ. "Այն, ինչ ես արեցի, դու էլ կարող ես անել, և դեռ ավելին:), ինչպես նաև տարբեր չեք դու և Աստված (Հիշիր. "Աստծո Արքայությունը ներսում, ձեր մեջ է":) Եվ, ինչ խոսք` ինքնստինքյան ստացվում է, որ տարբեր չենք նաև դու և ես...
Սիրելի Քույր Քերի, ասածս այն է, որ Սուրբ Երրորդությունը բոլորովին էլ պարտադիր չէ բազմաստվածություն համարել, ինչպես նաև չի կարելի "բազմամարդություն" համարել մարդու մարմնի, մտքի և հոգու միասնությունը:
Հ.Գ. Չնայած այսօր արդեն կա այդպիսի հասկացողություն` "բազմամարդություն", բայց դա արդեն ուրիշ թեմա է:
ՀՀ.ԳԳ. Ես աթեիստ չեմ, բայց ինձ համար էլ է մեկ քրիստոնեություն, բուդդիզմ, մահմեդականություն և մնացածը:
Aj Klik (23.03.2011), davidus (23.03.2011), eduard30 (23.03.2011), Shah (22.03.2011), Yellow Raven (23.03.2011)
Ճիշտն ասած, սիրելի Մեֆիստոֆել, ես այնքան էլ լավ չընկալեցի, թե ինչ ես ցանկանում ասել: Բայց և այնպես, ասածիդ մեջ մի քանի ճշմարտություններ կան.
1.Չնայած և Հարոյանի ուղեղը չի կարող լքել նրա մարմինը, քանի որ ուղեղը` դա ընդամենը մարմնի բաղկացուցիչ մասերից մեկն է, բայց եթե համարենք, որ դու ասելով ուղեղ` ի նկատի ունեիր միտքը, ես լրիվ համաձայն եմ քեզ հետ, որ միտքը հեշտությամբ կարող է լքել մարմինը և շրջագայել հոգու հետ միասին նույնիսկ ամեն երեկո, երբ մարմինը քուն է մ տնում, իսկ հոգին... եկ ասենք` շջագայում է Տիեզերքում: Եթե մենք կարողանանք հասնել դրան (մտքի ճամփորդություններին հոգու հետ միասին), մենք կվերհիշենք մեր անցյալն ու ապագան, կարթնացնենք մեր շատ ու շատ քնած հնարավորությունները, որոնցով օժտված ենք ի սկզբանե: Մի խոսքով, լավ կլինի: Այդպես է ասում Նյու Էյջը:
2.Արդեն ժամանակն է սկսել խոսել մարմնի հետ` սա էլ է Նյու Էյջն առաջարկում: Խոսելով մարմնիդ հետ, բջիջներիդ հետ, ԴՆԹ-իդ հետ, կարող ես երիտասարդացնել մարմինդ, վերանորոգել (բուժել) մարմինդ, նույնիսկ կան խոսակցություններ, որ կարող ես վերականգնել մարմնիդ պակասող մասերը (ասենք, հանված ատամ, կտրված թև և այլն):
3.Տարբեր մայրերի մասին խոսելիս, հավանաբար ակնարկում ես Հիսուսին: Չէ որ նա էր երկու մոր ծնունդ. մայր Մարիամի և հայր-մայր Աստծո:
4.Ինչ խոսք, որ Հարոյանը կարող է շատ ավելի մեծաքանակ մասերից կազմված լինել, բայց այդ հանգամանքը բոլորովին էլ մեզ չի պարտադրում նրան բազմամարդ համարել:
Իսկ այժմ եկ խոսենք "բազմակացնության" մասին:
Որքա՞ն անհրաժեշտ պայմաններ կարող ես գտնել սովորական կացինն օգտագործելու համար: Ասենք` կոտրել, կտրել, մեխել, ճեղքել, պոչը վառել - տաքանալ, երկաթը կարելի է հալեցնել և մի ուրիշ բան սարքել... Կարող է էլի ինչ-որ բաներ: Եվ ընդամենը` կացին: ՈՒրեմն սա ի՞նչ է` բազմակացնությո՞ւն: Ոչ, սիրելիս, սա ընդամենը մի հասարակ կացին է, որ կարող է պիտանի լինել տարբեր բաների համար:
Իսկ որքա՞ն բաների համար կարող է պիտանի լինել Մարդը, որը, եթե հիշում ես, ստեղծված է "Աստծո կերպ և նմանությամբ": Արդյո՞ք կարիք կա համարելու, որ նա` բազմամարդ է:
Հ.Գ. Չնայած, նորից եմ կրկնում. մարդը` բազմամարդ է: Բայց դա բոլորովին էլ այն չէ, ինչի մասին խոսում ենք մենք հիմա: Դա` լրիվ այլ թեմա է:
Վերջին խմբագրող՝ Moonwalker: 24.05.2011, 16:40: Պատճառ: ավելորդ մասի հեռացում
Quyr Qery (23.03.2011)
Էխ Էխ Էխ.......
Մի խոսք բերեմ Շիրազից (զեմլյակիցս,, երևի իրա գրածներից միակ խոսքերն է ,,որի հետ համամիտ եմ ) "Ոչ թե աստված ստեղծեց մարդուն,, այլ մարդը իր ահից ստեղծեց աստծուն....."
Մի խոսք էլ Էպիկուրից (ափսոս ինքն էլ զեմլյակս չէ),,ով համարվում է աշխարհում առաջին աթեիստը,, ում խոսքերն էլ և հենց հիմք հանդիսացան իմ աթեիստական դիրքորոշման համար.... "Գուցե Աստված ցանկանում է, բայց չի կարող կանխել չարիքը: Հետեւաբար, նա ամենակարող չէ…Եթե դա կարող է անել, բայց չի ուզում, ուրեմն բարեգութ չէ.....լավ իսկ եթե նա կարող է և ուզում է,, այդ դեպքում ,,որտեղի՞ց է հայտնվում չարը.....
![]()
Maybe that's what hell is, the entire rest of eternity spent in fucking Bruges.
Ասլամ բանավեճի տրամադրություն չունեմ, ուղղակի մի պատմություն պատմեմ, գնամ.
Մի համալսարանում պրոֆեսորը հարցրեց լսարանին.
- Այն, ինչ գոյություն ունի Աստվա՞ծ է ստեղծել:
Մի համարձակ ուսանող պատասխանեց.
- Այո՛, Աստված է ստեղծել:
- Ամեն ի՞նչ է Աստված ստեղծել,- հարցրեց դասախոսը:
- Այո, իհարկե, պարո՛ն,- հնչեց ուսանողի պատասխանը:
- Եթե Աստված ստեղծել է ամեն ինչ, նշանակում է չարն էլ է Աստված ստեղծել, քանի որ չարը կա: Ու քանի որ մեր գործերն են բնորոշում մեզ, ուրեմն Աստված չար է,- հակադարձեց պրոֆեսորը:
Ուսանողը կարկամած նստեց տեղը, իսկ դասախոսը գոհաբար շփեց ձեռքերը.
- Ես ևս մի անգամ ապացուցեցի, որ Աստված գոյություն չունի:
Մի այլ ուսանող ձեռք բարձրացրեց.
- Մի հարց կարելի՞ է, պարոն:
- Այո, իհարկե, համեցի՛ր,- պատասխանեց պրոֆեսորը:
- Պրոֆեսո՛ր, ցուրտը գոյություն ունի՞:
- Դա ի՞նչ հարց է: Իհարկե ունի: Դու երբևէ ցուրտ չես զգացել:
Ուսանողները ծիծաղեցին երիտասարդի հարցի վրա, բայց վերջինս անվրդով շարունակեց.
- Իրականում, պարոն, ցուրտ գոյություն չունի: Ֆիզիկայի օրնքների համաձայն, այն, ինչը մենք ցուրտ ենք անվանում, իրականում ջերմության բացակայությունն է: Առարկան կամ մարդը կարող է դիտարկվել այն տեսանկյունից, թե ջերմություն ունի կամ հաղորդում է, թե ոչ: Բացարձակ զրոն ջերմության բացակայությունն է: Մենք ստեղծել ենք ցուրտ բառը արտահայտելու այն վիճակը երբ զգում ենք ջերմության պակասը:
Հնչեց հաջորդ հարցը.
- Իսկ մթություն կա՞, պարոն պրոֆեսո՛ր:
- Իհարկե գոյություն ունի:
- Դուք կրկին սխալվում եք: Մթություն նույնպես չկա: Մթությունն իրականում լույսի բացակայությունն է: Մենք կարող ենք ուսումնասիրել լույսը, բայց ոչ մութը: Մենք կարող ենք օգտագործել Նյուտոնի պրիզման ու սպիտակ լույսը բաժանել տարբեր գույների ու ուսումնասիրել ամեն գույնի ալիքի երկարությունը: Իսկ ինչպե՞ս մենք կարող ենք իմանալ, ինչքան մութ է որևէ տարածքում: Մենք չափում ենք, թե ինչքան լույս է առկա: Այդպես չէ՞: Մթությունն այն բառն է, որ մենք հնարել ենք արտահայտելու համար այն վիճակը, երբ լույս չկա:
Եվ ի վերջո ուսանողը հարցրեց.
- Իսկ չարություն կա՞:
Այս անքամ փոքր ինչ անվստահ դասախոսը պատասխանեց.
- Իհարկե, ինչպես և ես ասացի: Մենք այն տեսնում ենք ամեն օր: Մարդկային անսահման դաժանություն, բազմաթիվ հանցագործություններ, բռնություն ողջ աշխարհում: Սրանք ոչ այլ ինչ են, քան չարության դրսևորումները:
Ուսանողը պատասխանեց.
- Չարությունը գոյություն չունի: Չարությունը Աստծո բացակայությունն է: Այն ցրտի ու մթության նման մի բառ է, ստեղծված մարդկանց կողմից, արտահայտելու Տիրոջ բացակայությունը: Չարը սեր կամ հավատ չէ, որոնք նման են ջերմությանն ու լույսին: Չարությունը մարդու սրտում Աստվածային սիրո բացակայությունն է: Դա ցրտի նման մի բան է, որ վրա է հասնում, երբ չկա ջերմություն ու մթության նման, որ վրա է հասնում, երբ լույս չկա:
Պրոֆեսորը գլխիկոր դուրս եկավ լսարանից:
Կարծեմ մեկնաբանելն անիմաստ է:![]()
Վերջին խմբագրող՝ Moonwalker: 23.03.2011, 20:43:
Quyr Qery (19.01.2012)
Ոնց եմ հոգնել ես անիմաստ պայքարից....ոչ դուք մեզ կապացուցեք,,,ոչ էլ մենք ձեզ.......ճիշտ է չափազանցծեծված օրինակ է,,,բայց թե քո ասածը են է գալիս,,,որ եթե չեմ ծխում,,,ուրեմն ծխում եմ ծխախոտի բացակայությունը.... ինչի հարցին հակառակ կողմից չես նայում,,ո՞ր....ես ավելի շատ չարություն ու տգիտություն եմ տեսնում իմ շուրջբոլորը քան բարություն.... ուրեմն ի՞նչ,,բարություն չկա և դա ընդամենը իլյուզիա է,,,որը չարի պակասությունից է՞՞.......հետաքրքիր էր իրականում....
![]()
Maybe that's what hell is, the entire rest of eternity spent in fucking Bruges.
բնությունը չար կամ բարի չի լինում, դա քո համար ա չար, բայց բնությունը միշտ ձգտել ա հավասարակշռության, դա թե ֆիզիկայով թե Աստվածաշնչով բացատրելի ա: հույսով եմ ֆիզիկայից անցել ես:
Վիսթ, բնությունը բնավորության գծեր չունի, մենակ ռեֆլեքսորեն չափալախում ա մեկ-մեկ...![]()
I love my life and I celebrate it every day...
Aj Klik (23.03.2011), Gayl (23.03.2011), Moonwalker (23.03.2011), Quyr Qery (23.03.2011), Sambitbaba (24.03.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ