Մեֆ ջան, վստահ եմ համաձայն ես, որ եթե մի բան ուղիղ ա գրված, մարդ էլ չի մտածում դրա վրա: Իսկ առանց մտածելու մարդը կդառնա ռոբոտ:Mephistopheles-ի խոսքերից
Ինքս էլ չեմ կարա վստահ ասեմ, թե ինչի ա սիմվոլներով գրված: Գուցե նրա համար, որ միայն արժանավորը հասկանա, գուցե մեկ այլ պատճառով:
Դանակի օրինակը ես հենց նենց չբերեցի: Ինչպես դանակը, այնպես էլ կրոնը ճիշտ կիրառության դեպքում հիանալի բաներ են:
Բայց համաձա՞յն չես, որ ալեգորիկ գրվածքները կարդալուց հետո տարբեր մարդիկ գալիս են տարբեր եզրակացությունների, քանի որ տարբեր կերպ են մտածում: Իսկ դա անընդունելի ա էնպիսի գործի նախաձեռնության դեպքում, ինչպիսին հոգու փրկությունն ա:Մեֆ ջան, վստահ եմ համաձայն ես, որ եթե մի բան ուղիղ ա գրված, մարդ էլ չի մտածում դրա վրա: Իսկ առանց մտածելու մարդը կդառնա ռոբոտ:
Ինքս էլ չեմ կարա վստահ ասեմ, թե ինչի ա սիմվոլներով գրված: Գուցե նրա համար, որ միայն արժանավորը հասկանա, գուցե մեկ այլ պատճառով:
Մյուս կողմից, գիտական գրականությունը գրվում ա առանց այլաբանությունների, խիստ ուղիղ ձևով, բայց գիտնականներին հնարավոր չի մեղադրել մտածելու ունակության բացակայության մեջ:
Հա, ինչ վերաբերում ա ուղիղ/աբստրակտ գրվածքներին ու գիտությանը, մի փոքր օֆֆթոփ` մեջբերում Աստվածաշնչից.
«Յեսուն խօսեց Տիրոջ հետ եւ ասաց. «Թող արեգակը կանգնի Գաբաւոնի դիմաց, իսկ լուսինը՝ Ելոնի ձորի դիմաց»։ Եւ արեգակն ու լուսինը կանգնեցին իրենց տեղում, մինչեւ որ Աստուած նրանց թշնամիներից վրէժն առաւ։ Չէ՞ որ այս գրուած է «Ուղիղի» գրքում։ Եւ արեգակը կանգնեց երկնքի մէջտեղում եւ չշարժուեց դէպի արեւմուտք մէկ ամբողջ օր։» - Յեսու 10:12-13
Հանուն կրոնի արվել ու արվում են և' լավ, և' վատ բաներ. ամբողջ հարցը վիճակագրական հարաբերակցության մեջ ա:Դանակի օրինակը ես հենց նենց չբերեցի: Ինչպես դանակը, այնպես էլ կրոնը ճիշտ կիրառության դեպքում հիանալի բաներ են:
Mephistopheles (17.10.2010), Մարկուս (12.05.2013)
Եթե մի պահ մոռանանք, որ «ճիշտը մի հատ ա», ապա նորմալ ա, որ տարբեր մարդիկ տարբեր ձեւով հասկանան:
Էնքան էլ լավ համեմատություն չէր: Գիտությունը տեղից ստիպում ա մտածել, իսկ չոր ճշմարտությունները` ոչ:
Կոպիտ օրինակ` մարդու ուղեղը կաշխատի՞ ՀՀ սահմանադրությունը կարդալուց: Եթե հա, ապա էդ մարդուն կարելի ա մրցանակ տալ մեծ ֆանտազիայի ու փիլիսոփայական մոտեցման համար:
Հանուն կրոնի արվող բաների մասին չի խոսքը, ես կրոնի բուն ֆունկցիայի մասին եմ խոսում:Հանուն կրոնի արվել ու արվում են և' լավ, և' վատ բաներ. ամբողջ հարցը վիճակագրական հարաբերակցության մեջ ա:
Ռամշ ջան, իմ համար ճիշտը հաստատ մի հատ չի, ու, բանականության տեսանկյունից առավել քան նորմալ ա, որ տարբեր ձևով են հասկանում: Բայց խոսքս քրիստոնեական դոկտրինի մասին ա. փրկության ուղին մեկը պետք ա լինի, բայց ախր երկուսս էլ պնդում ենք, որ դա անհնար ա:Եթե մի պահ մոռանանք, որ «ճիշտը մի հատ ա»
Համաձայն չեմ:Էնքան էլ լավ համեմատություն չէր: Գիտությունը տեղից ստիպում ա մտածել, իսկ չոր ճշմարտությունները` ոչ:
Կոպիտ օրինակ` մարդու ուղեղը կաշխատի՞ ՀՀ սահմանադրությունը կարդալուց: Եթե հա, ապա էդ մարդուն կարելի ա մրցանակ տալ մեծ ֆանտազիայի ու փիլիսոփայական մոտեցման համար:«Չոր ճշմարտությունները» շատ լավ էլ ստիպում են մտածել. օրենքները կարդալուց ոմանց ուղեղը ինտենսիվ ու բավական արդյունավետ կերպով փորձում ա հայտնաբերել դրանցում առկա թույլ կետերն ու лазейка-ները` հետագայում օգտագործելու համար: Վառ օրինակ` հաջողակ փաստաբանները:
Իսկ ո՞րն ա կրոնի ֆունկցիան և ո՞վ ա դա սահմանել:Հանուն կրոնի արվող բաների մասին չի խոսքը, ես կրոնի բուն ֆունկցիայի մասին եմ խոսում:
Mephistopheles (17.10.2010)
Ես տենց չեմ համարում: Ես քրիստոնյա եմ, բայց համարում եմ, որ մահմեդականն էլ կարա փրկվի, եթե նորմալ մարդ լինի:Ռամշ ջան, իմ համար ճիշտը հաստատ մի հատ չի, ու, բանականության տեսանկյունից առավել քան նորմալ ա, որ տարբեր ձևով են հասկանում: Բայց խոսքս քրիստոնեական դոկտրինի մասին ա. փրկության ուղին մեկը պետք ա լինի, բայց ախր երկուսս էլ պնդում ենք, որ դա անհնար ա:
Անգիր չեմ հիշում, բայց Աստվածաշնչի չեմ հիշում որ մասում սենց մի բան ա ասվում, որ Աստված քննում ա ոչ թե մարդկանց խոսքերը, այլ` սրտերը: Հիմա մարդը իրա խոսքերում Աստված ա ասում, թե Ալլահ, ի՞նչ կապ ունի, կարեւորը մարդս մարդ լինի:
Հա, բայց կրոնը այլ ա: Մարդը եթե հավատում ա, որ մեռնելուց հետո իրա մեղքերի համար իրան դատելու են, ինքը կյանքում քո ասած лазейка-ները չի փնտրի, որտեւ եթե մարդ Աստծուն հավատում ա, գիտի, որ Աստծուն ֆռռացնել հնարավոր չի:Համաձայն չեմ:
Շատ չխորանալով մակերեսային պատասխանեմ. մարդուն հնարավորինս բարոյական դարձնելը կամ այդպես դաստիարակելը:
հարց… Ինչի՞ց փրկվի ու որնա՞ նորմալ մարդը:
տեսնես աստծուն դուրա՞ գալիս, որ իր մասին ֆռռացնելով են խոսում, ըստ իս ինքը գրագետ, զարգացած էակա, հարգանք երևի կպահանջի…չնայած արդեն ծերա, ով իմանա, արդեն ալարումա հոգու խորք թափանցի ու ռենտգենյան ճառագայթ բաց թողնի հոգու վրաՄարդը եթե հավատում ա, որ մեռնելուց հետո իրա մեղքերի համար իրան դատելու են, ինքը կյանքում քո ասած лазейка-ները չի փնտրի, որտեւ եթե մարդ Աստծուն հավատում ա, գիտի, որ Աստծուն ֆռռացնել հնարավոր չի:
Իսկ չես փորձե՞լ "անբարոյական" լինել, կարողա դուրդ գա ու հասկանաս, որ կրոնը քեզ խանգարում էր քո հաճույքը կյանքից ստանաիր, չնայած կարծում եմ քո դեպքը չէ, բայց ընդհանուր վերցրած հիմնականում մարդիկ կրոնի պատճառով շատ բաներից զրկվում են ու ամբողջ կյանքում հավատում ու մի տեսակ պատասխանատվություն են զգում ինչ որ անհայտ էակի նկատմամբ…Շատ չխորանալով մակերեսային պատասխանեմ. մարդուն հնարավորինս բարոյական դարձնելը կամ այդպես դաստիարակելը:
Leo Negri (17.10.2010), Magic-Mushroom (17.10.2010), Mephistopheles (17.10.2010), paniaG (06.01.2011), Skeptic (17.10.2010), VisTolog (26.02.2011), Մինա (05.03.2011)
Շնություն, պոռնկություն, այլասեռություն, սպանություն, գողություն, խաբեություն...
Սրա՞նք են կյանքի հաճույքները: Աստված մեղքն է արգիլել և ոչ թե հաճույքները: Քրիստոնյան(բառի բուն իմաստով) իրեն չի զրկում հաճույքից, այլ հրաժարվում է մեղքից: Սակայն կրոն կա որ վերը նշվածները թույլ է տալիս:
Քեզ համար գուցէ անհայտ Էակ է, բայց նրնց համար բավականին հատնի Էություն է:
Rammstein ջան ոնց ես դու էդքան խորը քրիստնյա ու Ռամշտայնի ֆան: Ռամշտայնի երգերի մեծ մասը կրոնի, քրիստոնեության ծաղրնա
Իսկ Ռամշտայնի անդամները մի անգամ չի որ հայտնել են որ իրենք բոլորը աթեիստ են
Վերջին խմբագրող՝ piacere: 26.02.2011, 00:21:
1. Ես կրոնը չեմ խառնում երաժշտության հետ:
2. Էդ ո՞ր երգն ա Քրիստոնեության ծաղր:
kyahi (03.03.2011), Moonwalker (03.03.2011), Shah (11.03.2011)
Յուրաքանչյուր մարդ, ծնվելուց հետո ունեննում է որոշակի հարցեր իր կյանքի նպատակի, գերբնական ուժերի վերաբերյալ եվ այլն... Կախված, թե մարդը ինչ երկրում է ծնված, նա ստանում է այդ հարցերի պատասխանները իր կրոնի շնորհիվ: Մեծանալուց հետո մարդուն առաջարկվում են նաեվ այլ տարբերակներ՝ փիլիսոփաների, կամ տարբեր քարոզիչների միջոցով: Մարդն ինքն է ընտրում իրեն հոգեհարազատ տարբերակը: Իմ ճանաչողությամբ, ճշմարիտ քրիստոնեությունը օգնում է մարդկանց դժվար իրադրություններում, եվ կոչ է անում մարդկանց, օգնել Աստծուն, մարդկության թշնամուն վերացնելու համար: Ես, որպես մարդկության վերջին թշնամի ճանաչում եմ մահը: Հայտնության գիրքը ամբողջությամբ այդ պայքարի նկարագրությունն է:
Այդ բոլոր հարցերը ծագում են հասարակության պատճառով: Այսինքն եթե չլիներ «գերբնական ուժեր», «կյանքի նպատակ» հասկացությունները մենք այդ մասին ծնվելուց հետո չէինք մտածի: եթե երեխան երբևէ չլսի աստված հասկացության մասին երբեք դա նրա մտքով էլ չի անցնի:
Իսկապես կրոնը օգնում է որոշ մարդկանց դժվար իրադարձություններում: Հեշտ է այդ դեպքում քո սեփական սխալները վերագրել ուրիշին, պատասխանատվությունից խուսափել: Եվ մահը թշնամի չէ մարդկությանը: դա բնության օրինաչափությունն է : Ճիշտ է ատ դժվար է կորցնել հարազատ մարդկանց բայց առանց մահի այս մոլորակը ուղղակի չէր գոյատևի: կարծում եմ մարդու համար վատթարագույնը կլիներ ապրել հավերժ: կյանքը հիասքանչ է նրանով որ գիտես որ վերջավոր է:
Ինչպես երեվում է, աթեիստները ընտրում են մարդկանց հուզող հարցերին փիլիսոփաների առաջարկած պատասխանը: Ինչեվէ, ավելի լավ է, քան կուռքերին հավատալը: Բայց իմացիր, եթե ականջներդ ցանկանաս բացել ճշմարտության համար, կարող էս լսել եվ համաձայնվել Աստծո հետ: Չնայած Ադամն ու Եվան լսելով Աստծո թշնամուն, շատ ստոր քայլ արեցին, ամեն մարդ պատժվում է իր արարքի համար: Իսկ որ մահը մարդկության թշնամին է, դա ասում է Կյանքը: Ուղղակի պետք է ճանաչել Նրան, որպեսզի տեսնել տարբերությունը: Հենց այդ Կյանքի համար է, որ Հիսուսը ասում է՝ փնտրիր եվ կտրվի:
Ռամ ջան, համաձայն չեմ ապեր, գիտության մեջ ամեն ինչ ուղիղ ա ասվում ու լավ էլ մտածելու տեղիք ա տալիս… սիմվոլիզմը ալեգորիան գրականությամ մեջ էլ են օգտագործում, բայց դա շատ սիրուն ա ստացվում ու անհասկաղցողության տեղիք չի տալիս… ավետարանի դեպքում փոխաբերական իմաստը լղոզմանու մանիպուլյացիայի համար պարարտ հող ա պատրաստում…Մեֆ ջան, վստահ եմ համաձայն ես, որ եթե մի բան ուղիղ ա գրված, մարդ էլ չի մտածում դրա վրա: Իսկ առանց մտածելու մարդը կդառնա ռոբոտ:
Ինքս էլ չեմ կարա վստահ ասեմ, թե ինչի ա սիմվոլներով գրված: Գուցե նրա համար, որ միայն արժանավորը հասկանա, գուցե մեկ այլ պատճառով:
Ռամ ջան, ես կրոնը ո՞նց կիրառեմ որ ճիշտ լինի… ի՞նչ անեմ հետը … ես կրոնից ի՞նչ սպասեմ…Դանակի օրինակը ես հենց նենց չբերեցի: Ինչպես դանակը, այնպես էլ կրոնը ճիշտ կիրառության դեպքում հիանալի բաներ են:
Քրիստոնյաներ ախր ինչ սպասեմ ես ձեզանից եթե անգամ նորածին դեռ լիովին անմեղ երեխային դուք համարում եք արդեն մեղավոր կարծեցյալ Ադամի կարծեցյալ մեղքի պատճառով:
Խոսում եք բարոյական վեհ արժեքներից, վեհ գաղափարներից բայց ձեզնից մեկնումեկը փորձել ա գոնե 1 օր ապրել ոնց որ գրված ա ձեր սիրելի աստվածաշնչում: կես օր անգամ չեք ապրի:
Ոնց որ Նիցշեն ա ասում մի հատ քրիստոնյա է եղել աշխարհում էն էլ մահացել ա խաչի վրա
Տեղեկացնեմ որ քրիստոնյաները նորածին երեխային արդեն մեղավոր չեն համարում.սա թյուրիմացության արդյունք է։Այլ բան է որ նորածնի մեջ արդեն իսկ կա մեղքի սերմ.Սակայն սերմն ու ծառը կարծում եմ պետք է տարբերել իրարից։Կես օր չէ.ու մեկ օր էլ չէ։Մարդիկ ողջ կյանքեր են ապրել որոնք լիիրավ կարելի է համարել քրիստոնեավայել։Նիցշեն ինչպես միշտ սխալվում է.քանի որ ինքը առնվազն տեղյակ չէ. որ կաին նաև առաքյալներ .Նիցշեն առնվազն տեղյակ չէ որ կա Նարեկացի ու էլի շատ շատեր։
Ինչևե. որևե մի քրիստոնյա մարդ պարտավոր չէ. որևե մեկին հաշիվ տալ. թէ ինքն ի՞նչպիսի քրիստոնյա է .կամ կես օր է ապրել քրիստոնեավայել. թէ կես դար։
luys747 (28.02.2011), Moonwalker (28.02.2011), Shah (28.02.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ