Varzor-ի խոսքերից
Մեֆ քո նկարագրածից հետևում է մի բան` հավատացյալը սեփական բարոյականություն չունի, այլ առաջանորդվում է միայն Աստծո հանդեպ ունեցած վախով?
Ճիշտն ասած ես տենց չեմ կարծում, միգուցե քեզ սխալ եմ հասկացել?
Աթեիստի մոտ քո ասած խիղճը և բարոյական սկզբունքները կարող են և չլինել և հենց դա էլ կարող է բերել ցավալի հետևանքների թե հենց իր և թե շրջապատողների համար:
Իսկ հավատացյալը, ինչքան էլ որ ներսից անխիղճ ու անբարոյական լինի, գոնե վախից դրդված վատ բաներ չի անի:
Սասծիս իմաստ ինչա` հավատացյալին վերջին վարյանտ վախն ա պահում, իսկ աթեիստին պահող բան չունի, եթե կողքից չկանգնեցնենմ քանր որ աթեիստի բարոյականության ու խղճի հիմոււնքներն ու սկզբունքները կարող են լինել շատ ավելի բազմազան ու նույնիսկ հակասական:
Բայց ի վերջո, ոնց նկատում ենք, որպեսզի մարդ ապրի կողքիններին չվնասելով, նաև օգնելով ու հասկանալով, անհրաժեշտ են ինչ-որ սկզբունքներ և բարյերներ` սեփական, հասարակական կամ կրոնական, դա էական չէ: բայց առանց էդ բարյերների մարդն ուղղակի ինքն իրեն կոչնչացնի:
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ