Աթեիզմ

[Jarre]

…եթե վստահությունը մեջն ա ապա շատ քիչ հավատացյալ կա երկրի երեսին… ամեն մարդ էլ ուզում ա գնալ դրախտ, բայց ոչ ոք չի ուզում մեռնի…

շատերը չեն վստահում… չեն հավատում…

օրինակ եթե աստված ասի ոնց որ Աբրահանին ասեց որ զոհի իր զավակին, քանի՞ հոգի կզոհի…

Մեֆ ջան, երբ ես կրոնի մասին էտքան խոսում եմ ու նյարդայնացնում մարդկանց, պատճառը հենց էս քո նշածն ա։ Որովհետև հավատացյալների մեջ շատ-շատ են էնպիսի մարդիկ, որոնք հենց նման արժեհամակարգով են ապրում։
Պատմությունը նայի։ Մի ամբողջ հրեա ազգ ժամանակին հենց էս սկզբունքով ա ապրել ու ըստ մովսիսական օրենքի մասնակցել են իրենց երեխաների մահապատժին միայն էն բանի համար, որ նրանք դադարել են հավատալ Աստծուն։
Իսկ էսօր երեխա, ընտանիք ընկնում ա երկրորդական տեղ։
Ու մարդ պատրաստ ա հանուն հավատի, հանուն կրոնական դոգմայի հրաժարվելու բժշկական միջոցներից իրա երեխայի կյանքը փրկելու համար։ Բա դա ի՞նչ ա։ Զոհել չի՞։

Իսկ մարդկանց թվում ա, որ բան ու գործ չունեմ սաղ օրը անկապ ուրիշներին եմ քննադատում։ Ուղղակի ես էղել եմ դրա մեջ ու տեսել էտ ամենը։ Ապրել եմ դրանով։ Տեսել եմ նման մարդկանց։
Ու ես կոնկրետ Եհովայի վկաների մասին չեմ խոսում։ Այլ իրանց պես միլիոնավոր այլ հավատացյալների։

[Mephistopheles]

Մեֆ ջան, երբ ես կրոնի մասին էտքան խոսում եմ ու նյարդայնացնում մարդկանց, պատճառը հենց էս քո նշածն ա։ Որովհետև հավատացյալների մեջ շատ-շատ են էնպիսի մարդիկ, որոնք հենց նման արժեհամակարգով են ապրում։
Պատմությունը նայի։ Մի ամբողջ հրեա ազգ ժամանակին հենց էս սկզբունքով ա ապրել ու ըստ մովսիսական օրենքի մասնակցել են իրենց երեխաների մահապատժին միայն էն բանի համար, որ նրանք դադարել են հավատալ Աստծուն։
Իսկ էսօր երեխա, ընտանիք ընկնում ա երկրորդական տեղ։
Ու մարդ պատրաստ ա հանուն հավատի, հանուն կրոնական դոգմայի հրաժարվելու բժշկական միջոցներից իրա երեխայի կյանքը փրկելու համար։ Բա դա ի՞նչ ա։ Զոհել չի՞։

Իսկ մարդկանց թվում ա, որ բան ու գործ չունեմ սաղ օրը անկապ ուրիշներին եմ քննադատում։ Ուղղակի ես էղել եմ դրա մեջ ու տեսել էտ ամենը։ Ապրել եմ դրանով։ Տեսել եմ նման մարդկանց։
Ու ես կոնկրետ Եհովայի վկաների մասին չեմ խոսում։ Այլ իրանց պես միլիոնավոր այլ հավատացյալների։

Գիտե՞ս, մարդիկ շատ են խոսում հավատացյալ լինելու մասին, որ հավատում են աստծուն, բայց վստահությունը, դա, իմ անձնական կարծիքով, հավատքի չափն ա որոշում… էս բոլոր ծիսակատարությունները, եկեղեցի գնալն ու մնացած բաներն արդեն ստացել են սովորույթի բնույթ… համայնքային բնույթ ա կրում… ոչ ոք չի վստահում աստծուն, վստահում են էն ժամանակ երբ արդեն բան չկա անելու, ոչինչ հնարավոր չի անել, կամ իրենցից կախված չի… մարդիկ միշտ աստծու համար տեղ են ման գալիս. ոմանք աստծուն խառնում են իրենց առօրյա գործերին, ոմանք էնքան հեռու են դնում որ ընդհանրապես չխառնվի որևէ գործի, ոմանք աստծուն պահում են իրենց խորքում որ հաստատի իրենց ասածն ու արածը… մարդիկ աստծուն դարձրել են անձնական օգտագործման, սուբյելկտիվ, պայմանավոտրվախ միայն իրենցով… իրենք ունեն իրենց սահմանումը… սրանք կոչվում են չափավոր հավատացյալներ…

իսկական հավատացյալները ովքեր վստահում են աստծուն ու համարում են որ աստված օբյեկտիվ իրականություն ա, դրանց դու ճանաչում ես…