Աթեիզմ

[Florentina]

Կուզենայի իմանալ այստեղ աթեիստներն ինչ կարծիք ունեն էֆթանազիայի վերաբերյալ:

[Freeman]

Կուզենայի իմանալ այստեղ աթեիստներն ինչ կարծիք ունեն էֆթանազիայի վերաբերյալ:

Դաժե քրիստոնեաներնի մեջ էֆթանազիային կողմնակից մարդիկ կան

[Արէա]

Էֆթանազիան լավ բան ա:

[Freeman]

Էֆթանազիան լավ բան ա:

Անունից էլ ա երևում` Էու = լավ, երկրորդ արմատն էլ.. դեե.. նայած ում մոտ ոնց

[Rhayader]

Էֆթանազիան լավ բան ա:

Լավ բան դժվար կլինի ցանկացած դեպքում որոշ դեպքերում՝ անհրաժեշտ չարիք: Կատաղած շանը կրակելն, օրինակ:

[Արէա]

Լավ բան դժվար կլինի ցանկացած դեպքում որոշ դեպքերում՝ անհրաժեշտ չարիք: Կատաղած շանը կրակելն, օրինակ:

Ցանկացած դեպքում չգիտեմ, բայց կոնկրետ իմ դեպքում, եթե անտանելի ցավեր ունենամ, շարժվել չկարողանամ ու բուժում չլինի դրան, ահագին լավ բան կլինի իմ համար էդ անտերը:

[Rhayader]

Չես իմանա, մինչև չլինի Ցանկացած դեպքում, էդ քո որոշումը կլինի, որը սխալ կլինի տարածել բոլոր մարդկանց վրա:

[Արէա]

Չես իմանա, մինչև չլինի Ցանկացած դեպքում, էդ քո որոշումը կլինի, որը սխալ կլինի տարածել բոլոր մարդկանց վրա:

Բնականաբար: Հենց դա է պատճառը, որ էֆթանազիան աշխարհում շատ քիչ երկրներում է գործում: Մարդը քանի առողջ է, նրան ոչ ոք չի հարցնում թե ինչպես կուզեր վարվել այդ վիճակում, հավերժ տառապել, թե վերջ տալ տառապանքին: Այդ վիճակում հայտնվելուց հետո, արդեն հնարավոր չէ հարցնել:

Իմ կարծիքով ավելի լավ է անիմաստ, անօգուտ, ոչնչացնող ցավ չզգալ, քան զգալ:

[luys747]

Դաժե քրիստոնեաներնի մեջ էֆթանազիային կողմնակից մարդիկ կան

ՈՒզում եմ ասել, որ Աստվածաշնչում կա նման օրինակ, երբ մի ամաղեկացի հայտարարում է, որ ինքը Սավուղ թագավորի խնդրանքով սպանել է նրան՝ Սավուղին: Երբ կարդում էի Բ Թագավորաց գլխի առաջին տողերը, զարմացա, ինձ թվաց, որ էֆթանազիան թույլատրելի է, երբ ամաղեկացին Դավթին ասաց, որ Սավուղի խնդրանքով սպանել է նրան: Սակայն, երբ Դավիթ թագավորը հրամայում է սպանել այդ ամաղեկացուն, հակառակի մեջ համոզվեցի:
¹ Սաւուղի մահուանից եւ ամաղէկացիներին կոտորելուց յետոյ Դաւիթը վերադարձաւ եւ երկու օր մնաց Սիկեղակում։
² Երրորդ օրը Սաւուղի բանակատեղիից մարդ եկաւ, որի հագուստները պատառոտուած էին, իսկ գլխին հող էր ածուած։ Երբ նա Դաւթի մօտ մտաւ, գետին ընկաւ ու խոնարհուեց նրա առաջ։
³ Դաւիթը հարցրեց նրան. «Որտեղի՞ց ես գալիս»։ Նա պատասխանեց. «Փախել եմ Իսրայէլի բանակատեղիից»։
⁴ Դաւիթն ասաց նրան. «Ի՞նչ է պատահել, պատմի՛ր ինձ»։ Մարդն ասաց. «Ժողովուրդը պատերազմի դաշտից փախաւ, շատերը վիրաւոր ընկան ու մեռան։ Մեռան նաեւ Սաւուղն ու Յովնաթանը»։
⁵ Դաւիթն իրեն լուր բերող երիտասարդին հարցրեց. «Ի՞նչ գիտես, որ Սաւուղն ու նրա որդի Յովնաթանը մեռան»։
⁶ Լուր բերող երիտասարդն ասաց. «Դիպուածով Գեղբուա լերան վրայ էի գտնւում եւ ահա տեսայ, որ Սաւուղն ընկել էր իր նիզակի վրայ, եւ թշնամու մարտակառքերն ու հեծեալների զօրավարները հասել էին նրան։ Նա յետ նայեց եւ ինձ տեսնելով՝ իր մօտ կանչեց։
⁷ Ասացի. «Ահա այստեղ եմ»։
⁸ Նա ասաց ինձ. «Ո՞վ ես դու»։ Ասացի՝ «Ամաղէկացի եմ»։
⁹ Նա ասաց ինձ. «Խոցի՛ր ու սպանի՛ր ինձ։ Խաւարն է պատել ինձ, բայց շունչս դեռ վրաս է»։
¹⁰ Խոցեցի ու սպանեցի նրան, որովհետեւ գիտէի, որ նիզակի վրայ ընկնելուց յետոյ չէր ապրելու։ Առայ նրա գլխից թագը, ապարանջանները՝ նրա բազկից եւ դրանք բերեցի այստեղ՝ իմ տիրոջը»։
¹¹ Դաւիթն իր հագուստները բռնելով՝ պատառոտեց։ Իրենց հագուստները պատառոտեցին նաեւ նրա մօտ գտնուող մարդիկ։
¹² Նրանք ողբացին, լաց եղան ու մինչեւ երեկոյ ծոմ պահեցին սրով ընկած Սաւուղի, նրա որդի Յովնաթանի, Յուդայի երկրի ժողովրդի ու Իսրայէլի տան համար։
¹³ Դաւիթն ասաց իրեն լուր բերող երիտասարդին. «Որտեղի՞ց ես դու»։ Մարդն ասաց. «Մի պանդուխտ ամաղէկացու որդի եմ ես»։
¹⁴ Դաւիթն ասաց նրան. «Ինչպէ՞ս չվախեցար ձեռք բարձրացնել ու սպանել Տիրոջ օծեալին»։
¹⁵ Դաւիթն իր ծառաներից մէկին կանչելով՝ ասաց. «Մօտեցի՛ր ու սպանի՛ր սրան»։ Նա հարուածեց, ու մարդը մեռաւ։


(Բ.Թգ 1:1-15)
http://bible.armenia.ru/hy/book/167.1:1-9.html

[Sagittarius]

Էս պատահականություն, հավանականություն, անհավանականությունները սա հիշեցրեցին

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

The Infinite Improbability Drive is a wonderful new method of crossing vast intersteller distances in a mere nothingth of a second without all that tedious mucking about in hyperspace.
It was discovered by a lucky chance, and then developed into a governable form of propulsion by the Galactic Government's research team on Damogran. This, briefly, is the story of its discovery:

The principle of generating small amounts of finite improbability by simply hooking the logic circuits of a Bambleweeny 57 sub-meson Brain to an atomic vector plotter suspended in a strong Brownian Motion producer (say a nice hot cup of tea) were of course well understood - and such generators were often used to break the ice at parties by making all the molecules in the hostess' undergarments leap simultaneously one foot to the left, in accordance with the Theory of Indeterminacy.

Many respectable physicists said that they weren't going to stand for this - partly because it was a debasement of science, but mostly because they didn't get invited to those sort of parties. Another thing they couldn't stand was the perpetual failure they encountered in trying to construct a machine which could generate the infinite improbability field needed to flip a spaceship across the mind-paralysing distances between the furthest stars, and in the end they grumpily announced that such a machine was virtually impossible.

Then, one day, a student who had been left to sweep up the lab after a particularly unsuccessful party found himself reasoning this way: If, he thought to himself, such a machine is a virtual impossibility, then it must logically be a finite improbability. So all I have to do in order to make one, is to work out exactly how improbable it is, feed that figure into the finite improbability generator, give it a fresh cup of really hot tea ... and turn it on! He did this, and was rather startled to discover that he had managed to create the long sought after golden Infinite Improbability generator out of thin air.
It startled him even more when, just after he was awarded the Galactic Institute's Prize for Extreme Cleverness, he got lynched by a rampaging mob of respectable physicists who had finally realized that the one thing they really couldn't stand was a smartass.

մի քիչ էս թեմային զոռ տվեք, կարողա գյուտ ստացվի

[Ամմէ]

Տրիբուն ջան, եթե ես ասեմ, որ հենց հիմա նետելու եմ մեր հայտնի նարդու զառերից մեկը ու հաստատ նարդու զառը կանգնելու է 4 թվի վրա և վերջում այդպես էլ լինի, դրան ես ինչպե՞ս կոչեմ: Դա ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ չէ արդյո՞ք: Թե ես սխալ եմ , կամ էլ մոգ եմ ու դա էդպես էլ պետք է լիներ: Նարդու զառը կարող է կանգնել և՛ 4 և՛ 3 վրա հավասար ՀԱՎԱՆԱԿԱՆՈՒԹՅԱՄԲ , բայց եթե կանգնել է 4-ի վրա ուրեմը դա պատահականություն էր,որ ես ասացի ու կանգնեց հենց իմ ասած թվի վրա: Մնացած թողնում եմ քեզ, կարող ես և չհավատալ,որ պատահականություններ չեն լինում:

[Rhayader]

Կուզենայի իմանալ այստեղ աթեիստներն ինչ կարծիք ունեն էֆթանազիայի վերաբերյալ:

Մարդիկ հաճախ նույնացնում են էֆթանազիան ու բժշկի օգնությամբ ինքնասպանությունն այն դեպքում, երբ դրանք տարբեր բաներ են (էֆթանազիայի ժամանակ հիվանդի համաձայնության կարիքը չկա): Չափազանց բարդ հարց է, բոլոր դիտարկումներս (ինչպես նաև Ֆիլիպ Նիչկեի «Խաղաղ քնի ձեռնարկ» գրքի քննարկումը) գրի եմ առել այստեղ: