Պարտադիր պետք ա Աստված արգելի՞davidus-ի խոսքերից
Ես հակված եմ Ֆրեյդի բացատրությանը («Տոտեմ և տաբու» գրքում):
Չէ, դա բնական ա, բայց կա էական տարբերություն.Հ.Գ. Gardmanian ջան, հույսով եմ քեզ պետք չեն ապացույցներ, որ գիտությունը անսխալական չէ։
EgoBrain (12.03.2011)
Gardmanian ջան, ես լուսնից եկած մարդ եմ, ինձ հայերեն ասա, թե քո համար ինչում ա կայանում սպանության անընդունելիությունը։ Ֆրեյդը շատ բան կարա ասի, որոնց կարող ես համաձայն լինել, ընդունել, կան չընդունել։ Հարցս կոնկրետ քեզ ա ուղղված։ Դու ոնց ես ընկալում դրա անընդունելիությունը։Պարտադիր պետք ա Աստված արգելի՞
Ես հակված եմ Ֆրեյդի բացատրությանը («Տոտեմ և տաբու» գրքում):
Ես հլը որ չեմ խնդրել գիտութան ու հավատքի վերաբերյալ զուգահեռներ տանել, սպասի։Չէ, դա բնական ա, բայց կա էական տարբերություն.
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Moonwalker (12.03.2011), Shah (12.03.2011)
Էլմօ ջան չես բարիշացնի ապեր, չանցավ ես գիտության պոչիցը կբռնեմ …
Դե հիմա կարամ երկար-բարակ փիլիսոփայեմ, բայց կոնկրետ պատասխան դժվար թե կարողանամ տալ. ամեն դեպքում ալտրուիզմը ոչ միայն մարդկանց ա հատուկ:
Իսկ կարելի՞ ա իմանալ քո պատասխանը:
Պարզապես քո հարցին էի պատասխանում:Ես հլը որ չեմ խնդրել գիտութան ու հավատքի վերաբերյալ զուգահեռներ տանել, սպասի։
Չէ ինչի, կարծեմ լավ էլ փիլիսոփայելու թեմա է։ Չեմ նեղվի գրառումդ կարդալուց։ Սակայն ընդգծածս մասը թույլ է տալիս ենթադրել, որ այնուամենայնիվ գիտությունը էդպես էլ չի կարողացել բացատրել չէ, թե ինչի չի կարելի սպանել, չէ՞ (համենայն դեպս քո համար)։ Թե՞ սխալվւմ եմ։
Անպայման։Իսկ կարելի՞ ա իմանալ քո պատասխանը:
Բայց հարցիդ պատասխանելու համար մի քիչ երկար կգրեմ, եթե դեմ չես, ու քիչ ավելի խորքից կգամ։
Ընդունված մոտեցում է, որ կրոնը, հավատքը մասսաներ կառավարելու հիանալի միջոց է, ու ես համաձայն եմ դրա հետ։ Սակայն կրոնը միայն դրանով չի սահմանափակվում։ Ընդհանրապես, եթե փոքր-ինչ ավելի լայն նայենք, կտեսնենք, որ կրոնը, իր կանոններով հանդերձ, դա հասարակական կյանքի վարքականոնի որոշակի նորմեր են, որոնք նպատակ են հետապնդում հասարակության մեջ կարգավորել մարդկանց փոխհարաբերությունները միմյանց միջև։ Սակայն, կրոնի ամենամեծ գաղտնիքն ու գրավչությունը ոչ թե նրա «ստրաշիլկաներ»-ն են՝ դժոխքի ու գեհենական կրակի տեսքով, այլ այն, որ նրա պահանջները իր հետևորդներից մեծապես ընդունելի են, դրանք ճիշտ են, հանրորեն ընդունելի անկախ նրանից, թե դու Հիսուսին ես հավատում, թե Ալլահին, ԱՆԿԱԽ նրանից, թե էդ պահանջները Կոնֆուցիոսն ա ասել, թե վեդաներում ա գրված։
Մի քանի գրառում վերև մի հատ «փայլուն» գրառում էր արված՝ քրիստոնեության տասը պատվիրանների՝ ստեղից-էնտեղից վերցրած լինելու վերաբերյալ։ Բայց ոչ մեկ իրեն հարց չի տվել, իսկ որտե՞ղ ա գրված, թե այդ պատվիրանների copyright-ը պատկանում ա քրիստոնեությանը, կարո՞ղ ես էդպիսի գրվածք մեջբերել։ Ինչի անպայմա՞ն ա Հիսուսը հեծանիվ հայտնագործեր՝ ասելով, որ չի կարելի սպանել։ Կամ եթե Համմուրապին ասել ա, որ ենթադրենք մի գողացիր, ուրեմն ով քարոզի գողության անընդունելիությունը, ուրեմն ստոր պլագիատ ա՞։ Ժողովորւդ, չե՞ք զգում, որ ծիծաղելի ա։ Հիմա, եթե ես ու դու որևէ միտք ենք արտահայտում, ու սեփական հիմնավորումները չենք ներկայացնում զուտ նրա համար, որ առանց դրանք արտահայտելու էլ հասկանալի է դրանց ճշմարտացիություը, ապա մենք որևէ երրորդ անձի, որը հանգամանքների բերումով մեզնից առաջ է այդ միտքը արտահայտել ՆՈՒՅՆՊԵՍ ԱՌԱՆՑ ՍԵՓԱԿԱՆ ԱՊԱՑՈՒՑՆԵՐԸ ներկայացնելու, ապա մենք պլագիա՞տ ենք։
Իսկ իմ վերաբերմունքը սպանությանը հետևյալն ա. ելնելով այն հասարակությունում ընդունված վարքագծի կանոններից (որը իր հերթին մեծապես կրում է հենց կրոնական ազդեցություն), որոնց ազդեցության տակ ես ձևավորվել եմ, չեմ ընդունում սպանությունը, քանի որ այդ հանրությունը դատապարտում է սպանությունը՝ ինձ համար արդարացիորեն ընդունելի համատեքստում։
Moonwalker (12.03.2011), Shah (13.03.2011), Skeptic (12.03.2011), VisTolog (12.03.2011)
Մասամբ ճիշտ ես: Քանի որ գիտությունը ոչ թե բացատրում ա, թե ինչի չի կարելի սպանել, այլ փորձում ա պատասխանել, թե ինչի /ինչ պատճառներով/ են մարդիկ սպանելը համարում սխալ: Ամեն դեպքում, ես հակված եմ ալտրուիզմի էգոիստական-դարվինիստական բացատրությանը
:
Հասկանում ու հարգում եմ տեսակետդ:
Գիտությունը չի հերքում Աստծո գոյությունը:
էսպես չի մնա
Սակայն ինչ տարբերություն: Չէ՞ որ գիտությունը, որոշակիորեն պատասխանելով էդ հարցին, անպայման պետք է իր նվաճումը հասցնի իր հասցեատերերին: Այլապես ցանկացած գիտական նվաճում հավասար է 0-ի, եթե չի օգտագործվում ըստ նպատակայնության: Մարդը, համարելոով սպանությունը սխալ, անկախ իր կամքից, թե գիտակցորեն, թե անգիտակցորեն տալիս է սպանության անընդունելիության սեփական տեսակետը:
Տես ինչ հետաքրքիր բան ա ստացվում: Գիտությունը, հիմնավորելով սպանության անընդունելիությունը մարդու ընկալմամբ, սկսում է ուրույն ձևով տարածել իր նվաճումները` զանազան աշխատությունների ու հրապարակումների տեսքով: Ու ինչ է ստացվում... ստացվում է, որ գիտությունը զբաղվում է ոչ այլ ինչով, քան սեփական տեսակետների քարոզով: Այսինքն, որ մի քիչ էլ աբստրակնենք, կտեսնենք նոր կրոնի սերմեր:
Սա՞ է աթեիզմը. ժխտելով ուրիշինը՝ ստեղծել քո՞նը:
Հասկանում ու հարգում եմ տեսակետդ:
Վերջին խմբագրող՝ davidus: 12.03.2011, 23:58:
Իսկ ո՞րն ա էս դեպքում նպատակը:
Հնարավոր ա` ես ուղղակի շատ պրիմիտիվ եմ էս ամեն ինչին նայում, բայց ես սենց եմ հասկանում. տվյալ դեպքում գիտությունը անկարող ա հնադարյան բանական մարդու մոտ սպանելու արգելքի նախապատճառների մասին էմպիրիկ գիտելիքներ ստանալ ու դրանք ուսումնասիրել էն պարզ պատճառով, որ հիմա մենք ապրում ենք այլ ժամանակաշրջանում: Բայց բարձրակարգ պրիմատների մոտ ալտրուիզմի, անգամ մահացած ընկերների մահը ողբալու դեպքերն ուսումնասիրելու ու դրանք հոգեբանության ու, հատկապես, հոգեվերլուծության հետ համադրելու շնորհիվ ձևավորվում է վերոնշյալ արգելքի, ինչպես նաև մի շարք այլ արգելքների առաջացման վերաբերյալ տեսություն:
Իսկ կրոնը, ԻՀԿ, ոչ մի դեպքում չի բացատրում, թե ինչի ա մարդ սպանելը սխալ, այլ պարզապես ասում ա` էդպես ա ու վերջ:
Ոչ, աթեիզմը Աստծո ու գերբնականի մերժումն ա:Տես ինչ հետաքրքիր բան ա ստացվում: Գիտությունը, հիմնավորելով սպանության անընդունելիությունը մարդու ընկալմամբ, սկսում է ուրույն ձևով տարածել իր նվաճումները` զանազան աշխատությունների ու հրապարակումների տեսքով: Ու ինչ է ստացվում... ստացվում է, որ գիտությունը զբաղվում է ոչ այլ ինչով, քան սեփական տեսակետների քարոզով: Այսինքն, որ մի քիչ էլ աբստրակնենք, կտեսնենք նոր կրոնի սերմեր:
Սա՞ է աթեիզմը. ժխտելով ուրիշինը՝ ստեղծել քո՞նը:
Իսկ գիտությունը, ընդհանուր առմամբ, ժխտում ա փաստերով չհաստատված կամ թյուրիմացաբար որպես փաստ ընդունված հիպոթեզները` դրանց փոխարեն առաջարկելով նորը: Նույն Այնշտայնը երկար ժամանակ չէր ընդունում քվանտային ֆիզիկան: Բայց գիտությունը, իմ կարծիքով, հենց դրանով ա լավը. ինքը դինամիկ փոփոխվում ա, չի ընդունում անհերքելի հեղինակությունների, ի տարբերություն կրոնի:
Համաձայն եմ, ավելին, լրացնեմ, ասում ա չի կարելի, այլապես «ստրաշիլկա»: Բայց եթե մի քիչ ավելի լայն նայենք, կտեսնենք, որ երկու դեպքում էլ հանգում ենք նույն կետի, որ այնուամենայնիվ սպանել չի կարելի: Գիտության բացատրածը լայն մասսաներին հասանելի չի: Սա փաստ ա, սակայն դժբախտություն չի: Հիմա նույն Այնշտայնի տեսնությւոնները ֆիզիկայում հեղափոխություն են կատարել, սակայն ես դրանից ՈՒՂՂԱԿԻՈՐԵՆ չեմ ներազդվել, դա ինձ ՈՒՂՂԱԿԻՈՐԵՆ չի հասել: Այլ կերպ ասած, ես լինելով ուրիշ մասնագիտության տեր, ընդունում եմ, որ Այնշտայնը մեծ գիտնական ա, էսենց-էսենց բաներ ա արել, հայտնագործել, բայց ես նրա հայտնագործությունները չեմ հասկանում, ես ֆիզիկոս չեմ: Նույնը և էս դեպքում ա: Սպանության արգելքի գիտական հիմնավորումը շատ ու շատ մարդկանց համար հասանելի չի, իսկ կրոնը հասանելի ա, ընկալելու համար ավելի մատչելի ա:Իսկ ո՞րն ա էս դեպքում նպատակը:
Հնարավոր ա` ես ուղղակի շատ պրիմիտիվ եմ էս ամեն ինչին նայում, բայց ես սենց եմ հասկանում. տվյալ դեպքում գիտությունը անկարող ա հնադարյան բանական մարդու մոտ սպանելու արգելքի նախապատճառների մասին էմպիրիկ գիտելիքներ ստանալ ու դրանք ուսումնասիրել էն պարզ պատճառով, որ հիմա մենք ապրում ենք այլ ժամանակաշրջանում: Բայց բարձրակարգ պրիմատների մոտ ալտրուիզմի, անգամ մահացած ընկերների մահը ողբալու դեպքերն ուսումնասիրելու ու դրանք հոգեբանության ու, հատկապես, հոգեվերլուծության հետ համադրելու շնորհիվ ձևավորվում է վերոնշյալ արգելքի, ինչպես նաև մի շարք այլ արգելքների առաջացման վերաբերյալ տեսություն:
Իսկ կրոնը, ԻՀԿ, ոչ մի դեպքում չի բացատրում, թե ինչի ա մարդ սպանելը սխալ, այլ պարզապես ասում ա` էդպես ա ու վերջ:
Հույսով եմ նկատեցիր, որ աթեիզմի վերաբերյալ միտքս կատակ էր:
Դավիթ ջան, ինչ մեղքս թաքցնեմ, լրջոտ եի ընդունել
Բայց ոնց որ թե կոնսենսուսի եկանք
davidus (13.03.2011)
ոչ էլ ապացուցում ա… աստծո գաղափարը հակագիտական ա ապեր… գիտությունն իրական, եղած բաներին ա բացատրություն տալիս… չեղած բանին ի՞նչ բացատրություն
գիտությունը չի բացառում մի բանի գոյություն, որին սպառիչ հերքում չի տվել: Իսկ արարող ուժի, մատերիայի, երևույթի(ուզում ես անվանի) գոյությունը ոչ մի գիտնական չի հերքել: Դեռ հակառակը, ավելի շատ գիտնականներ ասում են, որ էս ամեն ինչը համակարգող գոյություն ունի: Ոչ թե կոնկրետ շնանալու կամ ունեցվածքը ծախելու ու աղքատներին բաժանելու գործերով զբաղվող ուժ, այլ գոյություն ունեցող ամեն ինչը միավորող մի երևույթ, որը մենք դեռ չգիտենք ինչ ա: Ես դրան Աստված եմ համարում:
էսպես չի մնա
Խոսքը M տեսության մասի՞ն ա:
Մարդի՛կ, ավելի նախընտրում եք կապկի՞ն նմանվել, թե Արարիչ Աստծուն: Ով մարդուն Իր պատկերով ու նմանությամբ ստեղծեց:
«Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ