Ապրելակերպս փոխել է պետք. ձանձրույթից սատկում եմ, բան անելու հավես էլ չկա։ Դարձել եմ լրիվ էն «Երկուշաբթի օրվանից թողնում եմ ծխելը» կամ «Վերջ, վաղվանից շուտ եմ զարթնելու, որ գործից չուշանամ» ասողները, ուղղակի էդ մարդիկ գոնե գիտեն, թե ինչը հաստատ չեն անելու երկուշաբթի կամ վաղվանից, իսկ ես հա´ ասում եմ՝ «Երկուշաբթի օրվանից սկսում եմ կյանքս փոխել», ու հա´ չեմ անում, որովհետև չգիտեմ՝ ինչ եմ ուզում անել, մենակ գիտեմ, որ էսպես էլ չի կարելի
***
ГОСТЬ
Вечер, я сижу дома.
Это зима, это декабрь.
Ночь будет холодной.
Если верить часам, она уже рядом.
Эй, кто будет моим гостем ?
Пить чай, курить папиросы,
Думать о том, что будет завтра.
Завидовать тем, кто знает, что хочет.
Завидовать тем, кто что-нибудь сделал.
Эй. кто будет моим гостем ?
Расскажите мне, что происходит.
Удивите меня, расскажите мне новость,
Убейте меня, рассмешите меня.
Кто придёт ко мне, подай голос.
Эй. кто будет моим гостем ?
Հ. Գ. Ոնց տեսնում եմ՝ Ցոյի ֆանատն եմ դառնում. ցանկացած իրավիճակ բնութագրելիս առաջինը նրա բառերն են միտքս գալիս...
Նաիրուհի-ի խոսքերից
Ապրելակերպս փոխել է պետք. ձանձրույթից սատկում եմ, բան անելու հավես էլ չկա։ Դարձել եմ լրիվ էն «Երկուշաբթի օրվանից թողնում եմ ծխելը» կամ «Վերջ, վաղվանից շուտ եմ զարթնելու, որ գործից չուշանամ» ասողները, ուղղակի էդ մարդիկ գոնե գիտեն, թե ինչը հաստատ չեն անելու երկուշաբթի կամ վաղվանից, իսկ ես հա´ ասում եմ՝ «Երկուշաբթի օրվանից սկսում եմ կյանքս փոխել», ու հա´ չեմ անում, որովհետև չգիտեմ՝ ինչ եմ ուզում անել, մենակ գիտեմ, որ էսպես էլ չի կարելի
Մեջբերել
Էջանիշներ