Ժողովուրդ իմ վրա մի խորացեք ես ուղակի իմ վրա եմ օրինակ բերել որ ոչ մեկի չնեղացնեմ…համ էլ շատ հաճախ եմ հանդիպում այդ երևույթին նաև Օտարի ասած տարբերակով…իրականում ինձ ավելի շատ հետաքրքրում է ինչու են մարդիկ կարծում որ դա արդյունավետ է…
Ժողովուրդ իմ վրա մի խորացեք ես ուղակի իմ վրա եմ օրինակ բերել որ ոչ մեկի չնեղացնեմ…համ էլ շատ հաճախ եմ հանդիպում այդ երևույթին նաև Օտարի ասած տարբերակով
Loading your personal settings....
որտև... եսիմ... ինքնահաստատման խնդիրներ կան... "բա մի հատ ցույց չտամ որ ես էլի ուզողներ ունեմ, մենակ ինՔը չի"Kiborg-ի խոսքերից
Ժողովուրդ իմ վրա մի խորացեք ես ուղակի իմ վրա եմ օրինակ բերել որ ոչ մեկի չնեղացնեմ…համ էլ շատ հաճախ եմ հանդիպում այդ երևույթին նաև Օտարի ասած տարբերակովաաա, չեմ սիրում սենց բաներ
qui sine peccato est?
Բայց ախր ինչ ինքնահաստատման մասին կարող է խոսք գնալ…երբ խաղում են ինչ որ մեկի զգացմունքների հետ…էէ իմ կարծիքով դա Սադիզմաորտև... եսիմ... ինքնահաստատման խնդիրներ կան... "բա մի հատ ցույց չտամ որ ես էլի ուզողներ ունեմ, մենակ ինՔը չի"
Loading your personal settings....
Անձամբ իմ համար դա անընդունելի տարբերակ է, քանի որ եթե երկուսն էլ համակրում են իրար, ապա առաջին հերթին դա կարելի է շատ ավելի լավ ձևով ցույց տալ, քան թե խանդ առաջացնելով, երկրորդ, եթե սիրո մեջ որևէ մեկը փորձում է դիմել խորամանկության, կամ հաշվարկ է կատարում որևէ արդյուքի հասնելու համար, ապա այդտեղ, ըստ իս, չի կարող լինել մաքուր սեր: Իմ կարծիքով, որպեսզի որևէ մեկը խանդի մյուսին, նախ, պետք է որ այդ մեկը սիրի տվյալ մարդուն նոր մտածի խանդի մասին, իսկ այդ «սկզբնական փուլում» դեռ պարզ չե, թե նրաք սիրում են իրար,թե պարզապես համակրում: Իսկ այդ հաջորդ քայլ ասածը ես ենթադրում եմ որ «Ես քեզ սիրում եմ, արի ընկերություն անենք» փուլն է հա՞Բայց ախր ինչ ինքնահաստատման մասին կարող է խոսք գնալ…երբ խաղում են ինչ որ մեկի զգացմունքների հետ…էէ իմ կարծիքով դա Սադիզմա
Կարճ ասած. խանդ առաջացնելով ստիպել ինչ որ մեկին խոստովանելու իր զգացմունքները համարում են անընդունելի, ավելին ասեմ, եթե իրոք աղջիկը կամ տղան զգում են որ միմյանց համակրում են և երկուսն էլ ուզում են որպեսզի լինեն միասին, ապա հեչ պարտադիր չի ասել «Ես քեզ սիրում եմ», օրինակի համար նրանցից ավելի համարձակը, ասենք, կարող է պարզապես համբուրել մյուսին
և այդքանով արդեն ամեն ինչ ասված լինի:
Վերջին խմբագրող՝ Kheranyan: 06.08.2007, 14:01:
Օգնիր ինձ Մարիամ…:
Պ. Սևակ
ՑԱՎՈՏ ՏԵՂԻՍ ԿՊԱՔ: Խանդը որպես զենք որ օգտագործում են, ախր չեն էլ մտածում, որ ցանկացած զենք օգտագործվում ա կամ պաշտպանվելու կամ ոչնչացնելու համար, ու ես դեպքում էլ էֆէեկտը նույնն ա: Աղջիկը որ տղուն ինչ-որ ուրիշ մեկի մասին ա սկսում պատմել, չի մտածում, որ եդ տղեն կարող ա ասի, թե որ "իմ մոտ դրա մասին ա ասում, ուրեմն հասկացնում ա, որ իրանից հեռու մնամ, կամ իրոք իրան ա սիրում, ես հեչ, կամ ել լավագույն դեպքում ինձ ընդունում ա որպես ախպեր, ընկերոջ դերում ես չկամ", ու էլի սենց բաներ, ու շատ դեպքերում տղու մոտ անվստահություն ա առաջ բերում, կասկածում ա, արժի գոնէ փորձել, թե միանգամից իրան ցրի եդ աղջկա կյանքից:
Esse est persipi
Այսքան տեղի հետ լրիվ համամիտ եմ…
Գիտես այսքանի հետ համամիտ չեմ…քանի որ հարաբերությունների այդ փուլում մարդկանց մոտ կարող է լինել /և սովորաբար լինում է/ սիրահարվածություն և օրինակ իմ մոտ խանդ առաջանում է նույնիսկ այդ փուլումԻմ կարծիքով, որպեսզի որևէ մեկը խանդի մյուսին, նախ, պետք է որ այդ մեկը սիրի տվյալ մարդուն նոր մտածի խանդի մասին, իսկ այդ «սկզբնական փուլում» դեռ պարզ չե, թե նրաք սիրում են իրար,թե պարզապես համակրում:
Այս մասի վերաբերյալ կասեմ հետևյալը…իմ կարծիքով սիրահարված մարդը շատ ժամանակ տեսնում է այն ինչ ցանկանում է, այլ ոչ թ իրականությունը…շատ ժամանակ նրան կարող է թվալ, որ իր սիրո օբյեկտը իրեն սիրում է, երբ նա ասենք թեթև հայացք է նետում իր վրա … քանի որ նրա ցանկությունը այդ հոգեվիճակում գտվելու ժամանակ ամբողջովին կամ մասամբ ճնշում է իրականության ընկալումը…և այդ ժամանակ նրան շատ դժվար է հասկանալ, որն է իրական որը մտացածին…և իմ կարծիքով սիրահաված մարդուն օդի ու ջրի պես հարկավոր է խոստովանել իր զգացմունքը և լսելով նրա պատասխանը նոր վերջնականապես կողմնորոշվել իր զգացմունքերի, ցանկությունների և մտքերի լաբիրինթոսում…ինչևէ չեմ կարծում, որ հենց այդպես համբուրելը ճիշտ որոշում կլինի քանի որ այդ դեպքում հասցված ապտակը կարող է դանակի շեղբից ավելի խորը մխրճվել և վնասել սիրտը՝ թողելով այնպիսի սպիեր, որոնք երբեք չեն բուժվի …Իսկ այդ հաջորդ քայլ ասածը ես ենթադրում եմ որ «Ես քեզ սիրում եմ, արի ընկերություն անենք» փուլն է հա՞
Կարճ ասած. խանդ առաջացնելով ստիպել ինչ որ մեկին խոստովանելու իր զգացմունքները համարում են անընդունելի, ավելին ասեմ, եթե իրոք աղջիկը կամ տղան զգում են որ միմյանց համակրում են և երկուսն էլ ուզում են որպեսզի լինեն միասին, ապա հեչ պարտադիր չի ասել «Ես քեզ սիրում եմ», օրինակի համար նրանցից ավելի համարձակը, ասենք, կարող է պարզապես համբուրել մյուսին
Ես քեզ հետ համամիտ եմ, և հենց դրա համար ես ասել եմ ԻՄ ԿԱՐԾԻՔՈՎ, քանի որ դա լոկ իմ սուբյեկտիվ տեսակետն է և այն կարող է ոմանց համար լինել ընդունելի, իսկ ոմանց համար խիստ անընդունելի, սակայնկա այսպիսի մի ասացվածք «Յուրաքանչյուր ոք չափում է դիմացինին իրենով», և քանի որ ես շատ ավելի ռեալիստ եմ, քան իդեալիստ կամ ռոմանտիկ անձնավորություն, ապա ինձ համար հասցված ապտակը շատ ավելի գերադասելի է, քան անորոշությունը, քանի որ հասցրած ապտակից կարելի է որոշակի եզրահանգումներ անել, իսկ երակարատև անորոշությունից կարող ես նույնիսկ խելագարվել:
Թույլ տուր չհամաձայնվել քեզ հետ, քանզի ես գտնում եմ որ խանդելու առաջին պայմանը սիրելն է, թեպետ դա էլ պայման չե, եթե իրոք սիրում ես մեկին, ապա վստահում ես, հավատում ես նրան, և եթե հավատում ես ուրեմն խանդելու առիթ չունես, քանի որ խանդի հիմքում, ըստ իս, ընկած է կա՛մ կասկածը, կա՛մ տվյալ մարդուն կորցնելու վախը, կա՛մ անառողջ միտքը, իսկ քո ասածը պարզապես վախի տարատեսակ է, այլ ոչ թե խանդ, քանի որ հենց քո նշած սիրահարվածության ժամանակ դու ամբողջովին չես ճանաչում դիմացիցիդ և քո մեջ առաջանում է վախ որ կարող է նա քոնը չլինել, և հենց այդ պատճառով սկսում ես ինքդ քո մեջ եռալ և քեզ թվում է թե դու խանդում ես:Գիտես այսքանի հետ համամիտ չեմ…քանի որ հարաբերությունների այդ փուլում մարդկանց մոտ կարող է լինել /և սովորաբար լինում է/ սիրահարվածություն և օրինակ իմ մոտ խանդ առաջանում է նույնիսկ այդ փուլում …այնպես որ պարտադիր չի որ խանդը լինի սիրո արդյունք , ցանկացած սիրահարված մարդ իմ կարծիքով խանդում է և խանդում է ավելի ուժեղ քան սիրող մարդը…
Հ.Գ Ամեն դեպքում էլի եմ ասում, խանդ առաջացնելով, կոնկրետ իմ դեպքում, հաստատ ոչ մի լավ արդյունքի չեն հասնի:
Օգնիր ինձ Մարիամ…:
Պ. Սևակ
Այո միգուցե և ապտակը իրոք ավելի լավ որոշում է քան անորոշությունը, սակայն իրականում ես ոչ թե խոսում էի անորոշության և համբույրի փոխհարաբերության այլ համբույրի և խոստովանության…այսինքն իմ կարծիքով ավելի լավ է խոստովանել քո զգացմունքները և վերջնականապես կողմնորոշվել քո մտքերի լաբիրինթոսում քան համբուրել , քանի որ ինչու չէ դու նրան էլ միգուցե վիրավորես այդ համբույրով…Ես քեզ հետ համամիտ եմ, և հենց դրա համար ես ասել եմ ԻՄ ԿԱՐԾԻՔՈՎ, քանի որ դա լոկ իմ սուբյեկտիվ տեսակետն է և այն կարող է ոմանց համար լինել ընդունելի, իսկ ոմանց համար խիստ անընդունելի, սակայնկա այսպիսի մի ասացվածք «Յուրաքանչյուր ոք չափում է դիմացինին իրենով», և քանի որ ես շատ ավելի ռեալիստ եմ, քան իդեալիստ կամ ռոմանտիկ անձնավորություն, ապա ինձ համար հասցված ապտակը շատ ավելի գերադասելի է, քան անորոշությունը, քանի որ հասցրած ապտակից կարելի է որոշակի եզրահանգումներ անել, իսկ երակարատև անորոշությունից կարող ես նույնիսկ խելագարվել:
Սակայն խոստովանելն էլ այդքան հեշտ չի /օրինակ կոնկրետ իմ համար /դրա համար էլ պետք է հասնես ինչոր կոնկրետ հոգեբանական վիճակի, երբ զգաս պահը և խոստովանես…և սխալ է երբ այդ վիճակում մարդու վրա փորձում են "կատալիզատորներ" կիրառել…
Չնայած նորից եմ կրկնում 1000 մարդ 1000 կարծիք և մետեցում…գուցե տարիներ անց ես էլ քո հետ համաձայնվեմ
Քո նկարագրածը ես համարում եմ խանդի մի տեսակ…Թույլ տուր չհամաձայնվել քեզ հետ, քանզի ես գտնում եմ որ խանդելու առաջին պայմանը սիրելն է, թեպետ դա էլ պայման չե, եթե իրոք սիրում ես մեկին, ապա վստահում ես, հավատում ես նրան, և եթե հավատում ես ուրեմն խանդելու առիթ չունես, քանի որ խանդի հիմքում, ըստ իս, ընկած է կա՛մ կասկածը, կա՛մ տվյալ մարդուն կորցնելու վախը, կա՛մ անառողջ միտքը, իսկ քո ասածը պարզապես վախի տարատեսակ է, այլ ոչ թե խանդ, քանի որ հենց քո նշած սիրահարվածության ժամանակ դու ամբողջովին չես ճանաչում դիմացիցիդ և քո մեջ առաջանում է վախ որ կարող է նա քոնը չլինել, և հենց այդ պատճառով սկսում ես ինքդ քո մեջ եռալ և քեզ թվում է թե դու խանդում ես:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ