Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Չէ, եղբայր, նույնիսկ "աստղաձև" պարիսպների առկայության դեպքում էլ քիչ ռազմիկներ չես կարող պահել, քանի որ այդ դեպքում ռազմիկներդ չեն հերիքի պարսպի վրա և "աստղ"-ի չպաշտպանված մասերից թշնամու ռազմիկները ներս կլցվեն...
Չեմ ասում ավելի քիչ, ասում եմ` նույն քանակով կրկնակի երկար պարսպի վրա, քանի որ պարսպի յուրաքանչյուր հատված, միևնույն է իր վրա կրում է նույն քանակով մարտիկների հարվածային-պաշտպանողական ուժը Բացի այդ այդպիսի պարիսպների ներսում հնարավոր չէ տեղավորել նույն քանակով զինվոր, ինչ որ նույն երկարությամբ ասենք ուղղանկյուն պարիսպների ներսում
Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Խոսքը բաստիոնների մասին է, բայց դե դա արդեն ուրիշ թեմա է...
Մենակ բաստիոնները չէ: Սովորաբար խոշոր ամրոց-քացաքների պարիսպները ունեին մինչև 15մ բարձրություն, որը գործնականում անհաղթահարելի պատնեշ էր, հաշվի առնելով այդպիսի երկարության աստիճանների քչությունն ու ամրությունը: Դրա համար հիմնական գրոհները մղվում էին դարպասների ուղղությամբ: Դրա համար էլ հին աշխարհում բավականին տարածված էր հզոր դարպասային պաշտպանության մեխանիզմը, որպես կանոն դարպասները ներս էին գցում` П-ա ձև, որպեսզի հարձակվողները լինեին նաև կողային հարվածների տակ: Դարպասները ամրացնում էին լրացուցիչ աշխատակային և հավելյալ կառույցներով:
Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Է հա, պարզա, տարբերվում են - եթե դու ունես հայկական, անգլիական կամ մոնղոլական նետաձիգներ, Ամրոցի 1.000 հոգանոց կայազորի ՕԳԳ-ն բնականաբար ավելի բարձր է, քան եթե դու ունես նույն քանակությամբ ասենք նորման ռազմիկներ: Չէ, ոնց գցում եմ, "1զ/1մ" բանաձևը խելքին մոտ է: Այլ օրինակ, 1099 թ-ին Երուսաղեմը պաշտպանելու համար Ֆաթիմյանների էմիրությունը առանձնացրեց 1.000 ռազմիկ, մի 500 ռազմիկ էլ, ոնց էլ չլինի, մինչ այդ կլիներ քաղաքում: Ֆաթիմյանները հաստատ մարդկանց ու ռեսուրսների խնդիր այդ ժամանակ չունեին, բայց այնուհանդերձ ավելի շատ զորք չուղարկեցին: Իսկ գիտես ինչու? Քաղաքի պարիսպների շրջանակի երկարությունը 1.600 մետր էր
Բացի դրանից Երուսաղեմում դժվար էր տեղավորել և պահել ավելի մեծ զորք` թե ապահովումների և թե կենսական տարածքների տեսանկյունից, հաշվի առնելով, որ այդ ժամանակ նաև "մոդա" էին պաշարումները:
Ընդհանուր առմամբ փոքր և միջին ամրոցների տեսանկյունից 1զ/1մ խտությունն իրոք որ բավականին լավն է: Բայց նշեմ, որ որոշ դեպքերում այդ խտությունն ուղղակի 3 անգամ ավելին ակորղ էր լինել!!
Օրինակ` հռոմեկանա փայտե ցցապարիսպներով ամրոց-զորակայան: Կար վերին հարթակը` 1զ/1մ, հետո միջին հարթակը` 1զ/1մ, այնուհետև ստորին հարթակը` 1զ/3մ: Ընդ որում այդ պարիսպները կառուցում էին ցանցառ, որպեսզի պարիսպները գրոհողները հայտնվեն ոչ միայն վերևինները, այլև ներքևի հարթակների հարվածների տակ:
Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Փոխելը փոխեց, բայց վառոդային և հարձակողական ու և պաշտպանողական զենքերն էլ են բազմաթիվ...
Բայց ոչ այդքան բազմազան Ենթատեսակները` մի գուցե, բայց բուն տեսականին` հաստատ զիջում է մինչվառոդայինին: Կարող ենք թվարկել, բայց սա դրա տեղը չի
Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Եթե պարիսպը ճեղքվեց, շատ քիչ է հավանականությունը, որ Ամրոցը կդիմանա: Այս դեպքում ուժերի հարաբերակցությունը այնքան տարբեր է, որ, հաշի առնելով, որ ճեղքման դեպքում պաշարյալները կորցնում են իրենց դիրքային առավելությունը, նրանց արդեն գործնականում ոչինչ չի փրկի: Ինչքան օրինակներ նայել եմ, դրանց մեծ մասում պարսպի ճեղքումը վերջացել է Ամրոցի գրավումով: Օրինակ, Եդեսիա-1144-ում պաշարյալները նույնիսկ ճեղքված պարսպի դիմաց ՆՈՐ ՊԱՐԻՍՊ կառուցեցին, բայց դա էլ չփրկեց: Հակառակ օրինակները շատ քիչ են, օրինակ` Կապան-1103: Ընդգծեմ, որ խոսքը չի վերաբերվում այն դեպքերին, երբ քաղաքի պատերից նահանջած կայազորը կարողանում է ամրանալ միջնաբերդում (Եդեսիա-1146) և դիմանում է այնքան ժամանակ, մինչև օգնություն է գալիս:
Համամիտ եմ, երբ գործ ունենք միջին և փոքր ամրոցների հետ: Սակայն մեծ քաղաքներում, որոնց բնակչությունը կարող էր հասնել մի քանի տասնյակ, նույնիսկ միքանի 100 հազարի, ակնհայտորեն քաղաքային կայազորները ավելի մեծ էին ու ճեղքումների (պարսպային թե դարպասային) դեպքում մեծ դեր էին խաղում:
Ամեն դեպքում, եթե մտան` գործը զոռ է
Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Իհարկե: Օրինակ, եթե Արտագերս-368-ի օրինակը մոռանանք, քանի որ այդ դեպքում 11.000-ը իրոք խելքի մոտ չէ, ապա դժվարությամբ հիշում եմ հազիվ 2 դեպք - Անգղ ամրոցի պաշտպանությունը 451 թ-ի մայիսի 29-ից 31-ը, որտեղ հայերն ունեին 700 ռազմիկ, ինչպես նաև Ավնիկ ամրոցի գրավումը 1394 թ-ի հուլիսի 4-ից 6-ը, որտեղ Ղարա-Ղոյունլուների ու հայերի կայազորը կազմում էր 100 մարդ: Չգիտեմ, բարդ թեմա է - ամեն անգամ Բջնին ու Ամբերդը տեսնելիս միշտ փորձում եմ հաշվել, թե ինչքան ռազմիկ ունենալով է հնարավոր այն պաշտպանել??
Պատկերացրու, որ ունես մի բերդ-ամրոց` 100մ տրամագծով ուռուցիկ կառույց (ֆուտբոլի դաշտի մոտ կրկնակի մեծության): Ըստ բանաձևի այդ բերդը պաշտպանելու համար` ~300մ պարիսպ, 1զ/1մ=300 զինվոր միայն պարիսպներին, պլյուս թիկունքը`
350: Բայց ոնց այդքանին տեղավորես այդ տարածքում? Բա պահեստներ, զինանոց, ձիանոց, զորանոց, բակ? Ըստ զուտ մաթեմատիկայի կանոնավոր կարելի է պահել ոչ ավելի քան 200 զինվոր: Դե հաշվի չեմ առնում արտառոց դեպքերը, որոնց ժամանակ 1000 հոգի էլ կարող են գալ ու լցվել ամրոց:
Ինձ թվում է 1զ/1մ բանաձևը պետք է որոշակիացնել և կիրառել պարիսպների որոշակի տիրույթում գտնվող երկարություն ունեցող և որոշ տիպի ամրոցների համար:
Հետաքրքիր ստացվեց
Ասենք սենց`
1. մինչև 1կմ երկարություն և 8-10մ բարձրություն ունեցող պարիսպներով ամրույթունները պաշտպանելու համար կայազորը կարող է լինել մոտ 1զ/1.5-3մ:
կախված բերդի տեղադրությունից ու շրջակա միջավայրից
1.1. լեռնաքարափային հարակից տարածքներով, բարձրադիր դիրքում կամ մի կողմից ժայռափակ ամրոցում` 1զ/3մ
1.2 անտառոտ վայրերում` 1զ/1.5մ
1.3 տափաստանային վայրերում` 1զ/2մ
2. 1-ից մինչև 5 կմ պարիսպների երկարություն և 10-12մ բարձրություն ունեցող ամրոցների համար` 1զ/1-2մ
2.1 զիգզագաձև պարիսպների համար` 1զ/2մ
2.2 խիտ և իրար նայող աշտարակներովի համար` 1զ/1.5մ
2.3 հարթ և միագիծ, աշտարակներով` 1զ/1մ
...
Բայց հետաքրքիր ա, տեսնում ես, արդեն իսկ կարելի է գործակցային մեխանիզ մշակել, ելնելով նաև պատմական վիճակագրական տվյալներից
Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Արժե տանջվել?
Էդ արդեն դու պատմագետները կասեն
Ծրագրավորողը չի որոշում, թե իր ստեղծած գործիքը որքանով է պիտանի: Այդ գործիքի պիտանելիությունը որոշում է օգտագործողը և/կամ այն պատվիրողը:
Եթե այդպիսի գործիքի անհրաժեշտություն կա պատմագիտության-ռազմապատմագիտության ոլորտում, ապա` ինչու չէ? Ինչի, վատ գիտական աշխատանք կստացվի?