Սատրապական Հայաստանի XI ապստամբություն
(923)
Սատրապական Հայաստանի XI ապստամբությունը (923) հայ մնալու ու ազգային ինքնությունը պահպանելու ուղղությամբ տարվող պայքարի հերթական փուլն էր և իր արմատներում ուներ Բյուզանդական կայսրությունում հայ ժողովրդի քաղաքական իրավունքների պաշտպանության խնդիրը: Ապստամբությունը ավարտվեց անարդյունք և իրավիճակի որևէ փոփոխության չբերեց:
Հիմնական իրադարձություններ
923 – Բաբերդ ամրոցի գրավումը, ապստամբության ավարտ
Ապստամբության ընթացքը
923 թ-ին Ադրիանոս Հայի, Տաճատ Հայի և Խաղկտիքի բանակաթեմի զորավար Վարդ Հայի գլխավորած Հայկական բանակը (մոտ 4.000 զինվոր) գրավեց Բաբերդ ամրոցը բյուզանդական կայազորից (մոտ 500 զինվոր): Շուտով, սակայն, ապստամբների դեմ արշավեցին սխոլերի դոմեստիկ Հովհաննես-Գուրգենի գլխավորած բյուզանդական բանակը (մոտ 20.000 զինվոր) ու նրա կազմում գտնվող Հայ ռազմիկները (մոտ 1.000 զինվոր), որի հետևանքով ապստամբների բանակը ցրվեց, իսկ ղեկավարները գերվեցին: Սատրապական Հայաստանի XI ապստամբությունը ճնշվեց և իրավիճակի որևէ փոփոխություն չեղավ:
Էջանիշներ