Այո, նույնիսկ սլավոններին էին "սկյութ" կոչում, հույն պատմիչները մի տեսակ նման էին այն երեխային, որը կյանքում առաջին անգամ փոկ տսնելով նրան "շունիկ" է ասումLion-ի խոսքերից
Այս երևույթը համատարած է բոլոր ազգերի մոտ, որինակ ռուսները բոլոր սիբիրյան ցեղերին նշում են որպես "տատարին", նույնիսկ կովկասյան և անդրկովկասյան ցեղերին կոչում էին "կովկասյան տատարներ":
Վրացիները հայերին անվանում են "սոմեխի", իսկ Սոմեխը, եթե չեմ սխալվում պատմական Հայաստանի այն տարածքն էր, որը հարևանակցում էր Վիրքին (Իբերիա, Վրաստան):
Նույնը հակառակից. Վիրք=վերևում գտնվողներ: Վիրացի (վրացի)=վերևում ապրող:
"Հաջող պատերազմելու" վարկածը ընդունված էր ուշ հռոմեական կայսրությունում (օրինակ հիշենք հայտնի Գերմանիկին` գերմանական ցեղերիհանդեպ տարած տպավորիչ հաղթանակների համար):
Ի միջի այլոց վենեդներին (գերմանական կամ որոշ վարկածներով սկյութական ցեղ), որ ստուգաբանվում է որպես "սպիտակներ", համարում են վանդալների անվանվան մի ձևը և սլավոնների նախնիներ: Տարօրինակ է, քանի որ վանդալները և ալանները արշավելով հասան մինչև հյուսիսային Աֆրիկա, Կարթագեն, և նույնիսկ 455թ. այնտեղից հարձակվելով գրավեցին Հռոմը!!!
Ուշագրավ է մի հետաքրքիր փաստ: Պատմականորեն ընդունված է ասել, որ գերմանական ցեղերը քոչվոր էին, ռազմատենչ և խավարամիտ: Սակայն հենց նույն հույն պատմիչները նշում են, որ վանդալները ամենակազմակերպվածն էին գերմանական (գոթական) ցեղերի մեջ, կռվում էին մարտակարգով և հստակ ենթարկվում էին իրենց հրամանատարների հրամաններին, տեսքով դուրեկան էին, արիական կրոնի հետևորդներ էին և համարյա նույն լեզվով էին խոսում, ինչ որ գոթերը և ալանները!!! Ընդ որում նկարագրածս արշավանքների ժամանակ հենց ալաններն էին վանդալների թագավորներ:
Վանդալների մասին առաջին գրավոր հիշատակությունը տալիս է Պլինիւոս ավագը, որը նրանց համարում էր գերմանական 5 հիմնական ցեղերից մեկը: Մի փոքր ավելի ոշ աշխատություններում համարում էին, որ "վանդալ" գերմանական ցեղերի հին ինքնանվանումն է և նրանք ապրում էին արևելյան Եվրոպայում, երբ գոթերը սկանդինավներից սկսեցին իջնել դեպի հռոմեական սահմանները:
Հենց վանդալների հետ է կապված "վանդալիզմ" տերմինը, որը մտցվել է շրջանառության մեջ միայն 18-րդ դարում կաթոլիկ վանական Անրի Գրենուարի կողմից:
Երբ վանդալ-ալանական ցեղերը գրավեցին իսպանիան, ապա պատմիչները վկայակոչում են նրանց կողմից երկրի ահավոր վիճակի հասցնելը: Սակայն ինչ-որ ծագումով Իսպանիայից գրագիր նշում է, որ "...նրանք (վանդալները) երկիրը ավարալուց և թալանելուց հետո, ցած դրեցին սրերը և վերցրեցին գութանները` հողը վարելու, քանին որ եղանակը բարենպաստ էր ցանք կատարելու համար ..."
Վանդալների վրա ունեցած ալանական իշխանությունը վերացավ, երբ 418 հերթական անգամ Իսպանիա ներխուժած գոթերը կռվեցին նրանց դեմ և "... այնպես վերացրեցին ալաններին, որ շիրենց արքային մահից հետո մոռացան իրենց ցեղի անվանումը և սկսեցին ենթարկվել վանդալ թագավոր-եղբայրներին...":
Ըստ Պլինիուսի մյուս մեծ խումբը կազմում էին խեռուսկները (հերուսկ, ենթադրում են , որ հին գերմաներեն hairu=սուր բառից է), խաթերը և այլն: Սրանք գերմանական արևմտյան ցեղերն էին և առաջիններն էին, որ սկսեցին "բզկտել" Հռոմեկանա կայսրությանը: Հենց խեռուսկների առաջնորդ Արմինիոսը (խեռուսկերեն անունը հայտնի չէ, լատ. Armenius) մ.թ.ա. 9թ. ջախջախեց հռոմեական զորքերին` ոչնչացնելով 3 լեգիոն և հրամանատարին` Քվիթիլիուս Վարուսին:
Էջանիշներ