Հա բա կորցրել ենMoonwalker-ի խոսքերից
Եղբայր միանշանակ հայերենի բառաֆոնդի յուրահատուկ բառարմատները, որ ավանդված են գրավոր հիշողություններով հաշվվում են 11,000-ով: Սրանցից Աճառյանը մաքուր հաերեն է համարում 930-ը («Հայոց լեզվի պատմություն», Ա մաս, էջ 108-122), իսկ «ջհուդ-մասսոնական հետախուզությամ մյուս աշխատակիցը»՝ Գևորգ Ջահուկյանը հավելումներով այդ թիվը հասցնում է 1200-ի («Հայ բարբառագիտության ներածություն», էջեր 283-299): Հիմա, հայերենի 11,000 արմատներից հանելով բնիկ և ծանոթ լեզուներից փոխառյալ բառերը, մնացածը (մոտ 5500 բառ), այսինքն՝ կեսը, ենթադրվում են փոքրասիական (ոչ հնդեվրոպական) լեզուների բառեր (Աճառյանը սա նշում է որպես հիպոթեզ ու հայերեն արմատների մյուս կեսը թողնում հաջորդ սերնդի ուսումնասիրողներին): Հետագայում Ջահուկյանն իր "Урартский и индоевропейские языки" գրքում ապացուցեց մի փոքր թվով փառերի կապը ուրարտերենի հետ: Ու վերջ: Նոր սերնդից ձեն-ծպտուն չկա: Երևի հրեաները կորցրել են հետաքրքրությունը մեր հանդեպ:Ըստ հրեական ավանդության մենք այն միակ ազգն ենք, որին պետք է իսպառ վերացնել:
http://www.araspel.org/showthread.php?t=1021
http://pics.livejournal.com/ksatra/pic/0004q2k9/
http://www.e-slovo.ru/313/6pol1.htm
Եվ նույնիսկ մեր պատմության մեջ են խանվում` մասնավորապես պնդում են, որ շատ հայ նախարարական տոհմեր հրեական ծագում ունեն:
http://www.eleven.co.il/?mode=articl...АРМЕНИЯ
http://brockhaus-efron-jewish-encycl...e/01-4/051.htm
Հա, բա ոնցԱնշուշտ, Աճառյանը կեղտոտ հակամրցակցային հնարքներով ճանապարհից վերացրել է իր բոլոր հնարավոր «կոլեգաներին»:
Չէի ասի, որ անշնորհակալ է եղել, այն ժամանակներում Աճառյանը վատ չէր ապրում, համ էլ մնացել է պատմության մեջ, որպես “անկրկնելի” աշխատանք կատարած մարդ
Բայց Չարենցը ուրախ չէր լինի երևի, հակառակ դեպքում չեն գրի և ասեր այն, ինչ գրել և ասել է:
Հենց դե աել ասում էիԻհարկե, որևէ հիմնավորում ունենալու համար առնվազն Աճառյանի չափ գիտական ներդրում պիտի ունենայիր:
Ոչ միայն վատ է ուսումնասիրված, այլև ուսումնասիրությունների մի մասը ակնհայտ կեղծված կամ խեղաթյուրված են:
Էջանիշներ