Լիոն, համա թե գրել գրեցիր
Ուրախ եմ, որ առաջին քայլը դու ես արել, կամ էլ ինչ-որ մեկից առաջ ընկել, չնայած դա ճիշտն ասած էնքան էլ կարևոր չի, կարևորը, ինչպես բոլորս գիտենք, հավաստությունն ու որակն ա:
Մի քանի կետի անդրադառնամ.
Առաջին երկու հատորները տպագրվել են 2009-ին, ենթադրում եմ, որ 2009-ի վերջին: Գրախանութներում կա՞, թե՞ չկա, տեղյակ չեմ:
Կարծում եմ, որ առնվազն քիչիկ մը շատ ես վրադ վերցնում:
Այսպես, գրառմանս մեջ նշել էի հայեցակարգի մշակողների անունները, դրանցից մեկը Հարություն Սամուելյանն էր: Պարոն Սամուելյանի հետ թեև երբեմն ունենում եմ անհամաձայնություններ, սակայն պիտի օբյեկտիվորեն նշեմ, որ ինքը Հայաստանում գրահրատարակչական ոլորտի գելերից ա: Այլ կերպ ասած նման գաղափարի քեզնից «վերցնելու» խնդիր չէր կարող գոյություն ունենար: Նաև նշեմ, որ այս հատորյակները լրիվ տարբերվում են քո հատորյակներից՝ իրենց ներկայանալի տեսքով: Խոսքը գումարային էլ չէր կարող լինել. այս հատորյակներից ամեն մեկի ինքնարժեքը իմ հաշվարկով 1500-2000 դրամ է, գումարի պակաս լինելու դեպքում կարող էին այլ կերպ հրատարակել գիրքը, ավելի համեստ: Յուրաքանչյուր գրքույկն, ի դեպ, առանձին միավոր է: Այսինքն ես կարող է հետաքրքրվեմ միայն մեկի բովանդակությամբ ու ձեռք բերեմ: Այսինքն ամբողջականությունն էստեղ էական չի:
Հիմա մի փոքր ուրիշ բանի մասին:
Նշեցիր, որ այս ուղղությամբ երեք հոգի են:
Սուրենին աջակցել է ՊՆ-ն: Դու ասեցիր:
Դեմոյանի գրքերը տպվում են ՊՆ հովանավորությամբ: Ես եմ ասում:
Իսկ ահա քո գիրքը... սա կարող է խոսել օրինակ ՊՆ-ի՝ գրքիդ լուրջ չվերաբերվելու մասին, կամ էլ դու չես դիմել (ու սխալ ես արել, եթե այդպես է), չգիտեմ:
Հիմա մի փոքր էլ վերաբերմունքի մասին: Հեղինակը (Դեմոյանը) նախաբանում ասում է.
Երբ կարդացի այս պարբերությունը, երեք հնարավոր տարբերակ պատկերացրի.Այսուհանդերձ հայ ռազմարվեստի պատմության ուսումնասիրությունն առ այսօր թռուցիկ ու հատվածային բնույթ է կրել: Ներկա հրատարակչական նախագիծը, որը ներկայացվելու է շուրջ հիսուն հատորյակով, գալիս է լրացնելու մինչ օրս ըստ արժանվույն չուսումնասիրված, սակայն հույժ արդիական ու հետագա սերունդների դաստիարակության համար անգերագնահատելի՝ հայ ռազմարվեստի ուսումնասիրության այդ բացը:
1. Պարոն Դեմոյանը ծանոթ չէ մեր Մհերի աշխատանքին,
2. Պարոն Դեմոյանը կեղծում է, առաջնեկի տիտղոսն իր վրա է վերցնում, անտեսելով մեր Մհերի աշխատանքը,
3. Պարոն Դեմոյանը իմ նման լուրջ չի վերաբերվում մեր Մհերի աշխատանքին:
Քո գրառումից հետո առաջին կետը ջնջվում է, քանի որ ինքդ ասեցիր, որ ծանոթ է:
Մնում է 2-րդն ու 3-րդը: Անկախ ամեն ինչից կարծում եմ, որ արժի ուշադրություն դարձնել այդ սահմանմանը, փաստացի լուրջ գրքում քո աշխատանքը անտեսվում է:
Էջանիշներ