Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Յոն Պոտկոավա
(ծն. թվ. անհայտ - 1578)


Մոլդովայի հոսպոդար 1577-ից: Մոլդովայում հաստատված լեհահայ Սերպեգա գերդաստանից: Մոր կողմից Յոն Քաջի եղբայրը: Վերջինիս մահից (1574) հետո անցել է Զապորոժյան Սեչ, աչքի ընկել Ղրիմի թաթարների դեմ մարտերում: 1577-ին ընտրվելով հետման՝ նույն թվականի նոյեմբերին 3 հազար կազակներով մտել է Մոլդովա, Յասսիի (Յաշ) մոտ ջախջախել Մոլդովայի իշխան Պետրու Կաղի թուրքական զորքը և տիրել գահը: Սակայն թուրքական մեծաքանակ ուժերի աջակցությամբ Պետրու Կաղը 1578-ի հունվարին ետ է գրավել գահը: 1578-ի փետրվարին Մոլդովա է արշավել Յոն Պոտկոավի եղբայրը՝ Ալեքսանդր Սերպեգան, սակայն կարճատև հաջողությունից հետո պարտություն է կրել և զոհվել: Մուրադ III սուլթանի ճնշմամբ, Լեհաստանի թագավոր Ս. Բատորին ձերբակալել և մահապատժի է ենթարկել Յոն Պոտկոավին: Նրան է նվիրված Ս՝. Սադովյանուի ՙՆիկոարը Պոտկոավը՚ (1955) պատմավեպը:
«Պոդկովան այնքան ուժեղ էր, որ ոչ միայն ծռում էր պայտը, այլև տալլերները, իսկ երբ տալլերը սեղմում էր փայտե պատի մեջ, այն հնարավոր էր լինում հանել միայն կտրելով: Բռնելով հետևի անիվից` Պոդկովան կանգնեցնում էր սայլը, իսկ սայլի սռնին կոտրում էր ծնկի վրա հարվածելով: Նա, ատամներով բռնելով մեղրի տակառը, գցում էր այն գլխի վրայով, իսկ ցլի եղջյուրներով կոտրում էր փայտե դարպասները»,- Անանուն նկարիչը այս գրությունն է կատարել Յոնի գրեթե միակ պահպանված դիմանկարի տակ...