Հայ ժողովրդի ռազմական Տարեգիրք

[Lion]

Վանական

Եթե առաջնորդվենք քո ասած դասակարգիչներով, ապա թող իմ աշխատանքը լինի ՄԵՆԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ - թեև այս ամենը ես չեմ համարում էական...

Տրիբուն

Բացարձակապես ճիշտ չես: Էսքան բան Լիոն: Թող ծանոթանան:

Ես փաստեր բերեցի, որոնք չհերքվեցին - այսքան բան:

Թողնում ենք, որ ուրիշները դատեն, թե կոնկրետ այս թեմայի տակ ում բերած փաստարկներն ու հակափաստարկներն են ավելի համոզիչ:

Իհարկե...

Chuk

Իմ կարծիքով առակդ բացարձակապես անտեղի էր...

[Նորմարդ]

Չուկ
Խնդրում եմ մեկնաբանես առակդ ես իմ վրա առաքելություն չեմ վերցնում դա անելու, եթե բացատրես գրառմանդ հիմքը և ապացուցես, որ այն առնչվում է թեմային առակդ կմնա, բայց հիմա ակումբի որոշ անդամներ պնդում են որ այն թեմայի հետ բացարձակապես կապ չունի: Սպասում եմ արձագանքիդ մինչ այդ գրառումը չեմ հեռացնի քանզի ես էլ եմ կասկածում թեղնել թե ջնջել, բայց կարծում եմ քո բացատրությունը վերջ կդնի իմ, և ոչ միայն, կասկածներին…

[Տրիբուն]

Ես փաստեր բերեցի, որոնք չհերքվեցին - այսքան բան:

Ի՞նչ փաստ, որտե՞ղ:

Լիոն, դու ինքդ քո գրածները չես կարող փաստեր համարել: Կայսրերի ու տարիների հարմարեցնելն է փաստ, թե՞ փիղ կենդանու գոյությամբ հիմնավորված Սելևկյանների բանակում փղեր տեսնելը:

Ավելացվել է 1 րոպե անց

Չուկ
Խնդրում եմ մեկնաբանես առակդ ես իմ վրա առաքելություն չեմ վերցնում դա անելու, եթե բացատրես գրառմանդ հիմքը և ապացուցես, որ այն առնչվում է թեմային առակդ կմնա, բայց հիմա ակումբի որոշ անդամներ պնդում են որ այն թեմայի հետ բացարձակապես կապ չունի: Սպասում եմ արձագանքիդ մինչ այդ գրառումը չեմ հեռացնի քանզի ես էլ եմ կասկածում թեղնել թե ջնջել, բայց կարծում եմ քո բացատրությունը վերջ կդնի իմ, և ոչ միայն, կասկածներին…

Կարծում եմ, որ գրառումն ուղղակիրոն առնչվում է թեմայի վերջին մի քանի գրառումների հետ, առ այն, որ վեճ է ծավալվել, թե ում փաստարկներն են ավելի հիմնավոր: Չուկը գեղարվեստական մոտեցում է ցուցաբերել, գնահատեք արվեստը:

[Նորմարդ]

Կարծում եմ, որ գրառումն ուղղակիրոն առնչվում է թեմայի վերջին մի քանի գրառումների հետ, առ այն, որ վեճ է ծավալվել, թե ում փաստարկներն են ավելի հիմնավոր: Չուկը գեղարվեստական մոտեցում է ցուցաբերել, գնահատեք արվեստը:

Ես էլ եմ այդպես կարծում, սակայն հետաքիր կլիներ լսել նաև հեղինակին այնպես որ սպասենք նրան

[Chuk]

Չուկ
Խնդրում եմ մեկնաբանես առակդ ես իմ վրա առաքելություն չեմ վերցնում դա անելու, եթե բացատրես գրառմանդ հիմքը և ապացուցես, որ այն առնչվում է թեմային առակդ կմնա, բայց հիմա ակումբի որոշ անդամներ պնդում են որ այն թեմայի հետ բացարձակապես կապ չունի: Սպասում եմ արձագանքիդ մինչ այդ գրառումը չեմ հեռացնի քանզի ես էլ եմ կասկածում թեղնել թե ջնջել, բայց կարծում եմ քո բացատրությունը վերջ կդնի իմ, և ոչ միայն, կասկածներին…

Նոր, նախ ասեմ, որ գրառումս արել եմ իբրև շարքային ակումբցի, հետևաբար դու՝ բաժնի մոդերատորդ, այն բաժնին ու թեմային անհամապատասխան տեսնելու դեպքում պիտի ջնջես:

Բայց ամեն ինչ շատ պարզ է:

Բոլորս էլ, ովքեր թեմայի քննարկմանը քիչ թե շատ հետևել ենք, տեսել ենք, որ այստեղ Lion-ի ու Տրիբունի մեջ փոքրիկ բանավեճ է ծավալվել, որ ըստ էության երկուսի մոտ էլ ավարտվել է նույն մտքով, մեջբերում եմ երկուսինն էլ.

Եթե որևէ մեկը կկասկածի իմ այս պնդմանը` թող ուղղակի ծանոթանա այս թեմայով մեր վերջին պոստերին:

Թողնում ենք, որ ուրիշները դատեն, թե կոնկրետ այս թեմայի տակ ում բերած փաստարկներն ու հակափաստարկներն են ավելի համոզիչ:

Ես ծանոթացել եմ այդ գրառումներին, փաստարկներին ու հակափաստարկներին այնքան, որքան որ ինձ թույլատրում է իմ ժամանակը, խելքը, գիտելիքները: Ծանոթացել եմ և որպես թեմայի ընթերցող, որպես բանավեճին հետևող անձ արել եմ իմ հետևությունը, որը շարադրել եմ առակի տեսքով:

Իմ հետևությունն է.
որքան էլ որ հանճարեղ է Lion-ի (առաջադեմ շինարարի) աշխատությունը, նրա հիմքի խախուտ է, և որքան էլ որ շատ գան փորձառու շինարարներ (Վանական, Արիացի, Լուսաբեր և այլք) ու հիանան այդ շինության (աշխատության) արտաքին տեսքով, միշտ էլ մի օր կգտնվի մի գիտելիք (այստեղ գանձ) որոնող (տվյալ դեպքում Տրիբունը), ում բահի անգամ թեթև հարվածները կտապալեն այդ շինությունը: Ես հարցն այդպես եմ ընկալել և քանի որ վիճաբանությունը հասել էր այն փուլ, որ ըստ էության ընթերցողներն էլ պիտի իրենց տեսակետը հայտնեին, ես այդպես հայտնեցի:

Միաժամանակ գրականության ցանկս բերելով ես ցույց տվեցի, թե որքանով եմ լուրջ վերաբերվում Lion-ի բերած փաստարկներին, որոնք սովորաբար, ըստ իս, ունենում են հենց այդ տեսքը:

Իմ կարծիքով առակդ բացարձակապես անտեղի էր...

Գուցե:
Միանգամայն հնարավոր է, որ անտեղի է:
Առակս ընդամենը իմ կարծիքի ու մտածմունքների բարձրաձայնումն էր՝ տվյալ հարցի վերաբերյալ:
Իսկ կարծիքս, ամեն դեպքում, շարունակում է մնալ իմ սուբյեկտիվ կարծիքը, որը չի հավակնում լինել բացարձակ ճշմարտություն:

[Lion]

Ես էլ եմ այդպես կարծում, սակայն հետաքիր կլիներ լսել նաև հեղինակին այնպես որ սպասենք նրան

Ես այդ կարծիքին չեմ: Սակայն ֆորումների իմ երկարատև փորձը ասում է, որ մոդեռատորը երբեք իր ընկերոջ դեմ չի գնա: Այնպես որ, թող մնա - իսկ տեղի ունեցած անբերախղճությունն էլ թող քո խղճն մնա, Նորմարդ...

Նոր, նախ ասեմ, որ գրառումս արել եմ իբրև շարքային ակումբցի, հետևաբար դու՝ բաժնի մոդերատորդ, այն բաժնին ու թեմային անհամապատասխան տեսնելու դեպքում պիտի ջնջես:

Դեմագոգիա - շատ էլ լավ գիտենք, ով է ստեղ տերն ու տնօրենը...

[Նորմարդ]

Ես այդ կարծիքին չեմ: Սակայն ֆորումների իմ երկարատև փորձը ասում է, որ մոդեռատորը երբեք իր ընկերոջ դեմ չի գնա: Այնպես որ, թող մնա - իսկ տեղի ունեցած անբերախղճությունն էլ թող քո խղճն մնա, Նորմարդ...



Դեմագոգիա - շատ էլ լավ գիտենք, ով է ստեղ տերն ու տնօրենը...

Չդիմացա պիտի օֆֆտոպեմ
Հարգելի Լիոն ջան, եթե ուշադիր լինեիր, ապա կնկատեիր, որ մասնավորապես Չուկի գրառումները բազմիցս ջնջել ու խմբագրել եմ կարող եմ կոնկրետ օրինակներ բերել Փառք Աստծու կան նաև իմ այդ արարքների պատճառով քննարկումները, ամեն դեպքում ես արդար եմ իմ խղճի հանդեպ:
Մյուս կողմից էլ ես կարելի է ասել դավանում եմ Արիստոտելի »Պլատոնը իմ ընկերն է, սկայն արդարությունը ավելի թանկ է« հայտնի խոսքին
Ինչևէ վաղը այս թեմայի որոշ օֆֆտոպային գրառումներ կջնջվեն այդ թվում նաև այս գրառումը, Չուկի առակը կմնա ես այդպես եմ հարմար գտնում և վերջ

[Lion]

ես այդպես եմ հարմար գտնում և վերջ

Ինչն էլ հենց ապացուցվում էր...

[Հայկօ]

Եթե ըստ քո տրամաբանության - 300 էջանոց, գունավոր, հաստոտ կազմով, որը հավասարազոր ա Լիոնի ասած գունավոր էջերին, դեռ մի բան էլ ավել, ընդ որում լամինացիա արված կամ լաքապատ - գրքի մի հատը արժե 300-ից 500 օրինակի դեպքում մոտավորապես 1000 դրամ, ապա 50 էջանոցս կարժենա 6 անգամ քիչ: 1.000-ը բաժանած 6-ի հավասար է 166.6 դրամ:

Lion, դու ի սկզբանե սխալ տրամաբանությամբ ես շարժվել: Գիրքը ո՛չ համասեռ զանգված է, ո՛չ էլ մի կիլո պանիր, որ բոլոր մասերը նույն գինը ունենան, դու էլ կարողանաս բաժանել-բազմապատկել : Չուկի ասած 1000 դրամի առյուծի բաժինը կազմն է, որ անկախ գրքի հաստությունից՝ մնում է նույնը, էլեկտրականության ծախսը, աշխատողների վարձը և այլն և այլն և միայն հետո՝ էջերի թիվը: 50 էջանոցիդ դեպքում պակասում է ընդամենը 250 բարակ էջի թղթի գին, մնացածը մնում է նույնը: Էնպես որ՝ ոչ մի սխալ չկա: Մանավադ որ՝ Չուկը քեզ ախր շատ լավ գին է առաջարկել, ընկեր-ծանոթ է գտել քեզ համար, նման այլ մանր-մունր բաներ: Լավության համար ներողություն չեն պահանջում:

[Lion]

Հայկօ ջան, ցավդ տանեմ... Նա պնդեց, որ գինս, այսինքն 500 դրամը, ԷԱԿԱՆՈՐԵՆ բարձր է գրքի իրական ինքնարժեքից: Ես պտտվեցի բոլոր տպարաններում, հարձրեցի, դաժե գնացի իր ընկերոջ մոտ… Ապեր, նույն 500 դրամն էր ԼԱՎԱԳՈՒՅՆ դեպքում...

Խնդիրը ընդամենը սա է: Այսինքն, Չոըկը սխալվել էր այն պնդումում, թե ես գրքի ինքնարժեքը ԷԱԿԱՆՈՐԵՆ ցածր եմ ցույց տվել, քանի որ ԼԱՎԱԳՈՒՅՆ դեպքում կարելի է տպել իմ 500 դրամով...

Այսքան բան

[Chuk]

Ուրեմն ասեմ, որ իմ՝ Լիոնի հետ ունեցած խոսակցությունը խիստ ուսանելի փորձ էր: Միշտ հետաքրքիր է մարդկային տիպերի մտածողությունը տեսնելը: Բացի դրանից տեսնելով, թե մեր «վեճի» ժամանակ ինչպես է վարվում փաստերի հետ, ես լրացուցիչ համոզվեցի, որ չեմ կարող հավատ ընծայել իր «Ռազմական տարեգրքում» արված վերլուծություններին ու եզրահանգումներին, քանզի կարծում եմ, որ դրանք արված են նույն ոճով, ինչ ոճով մեր խոսակցությունն էր:

Այսպես, Լիոնն այս թեմայում հիշեցրեց մեր խոսակցությունից մի քանի դրվագ, մոռանալով այլ դրվագներ: Ես հիշեցնեմ դրանք: Նախ ուշադրություն դարձրեք իր գրառումում մեջբերված իմ գրառման իմ հետևյալ խոսքերին.

Գնի հաշվարկդ, հենց հիմա ասեմ, սխալ է: Պրիմիտիվ 6-ի բաժանումն այս դեպքում չի անցնում:

Սա դիտարկենք որպես սկիզբ իր ասած 170 դրամին: Կրկնում եմ, իր ասած, այլ ոչ թե իմ ասած:
Հետո նայենք իմ մի այլ գրառումը:

Նամակիդ պատասխանել եմ: Այո՛, ես հրապարակային ներողություն կխնդրեմ, սխալված լինելու դեպքում: Բայց ակնկալում եմ քո ներողությունն ընթերցողներից, եթե պարզվի, որ նույն գիրքը կարելի էր տպել 150-500 սահմանում, և միաժամանակ ներողություն կխնդրես անձամբ ինձնից, խոսքերիս նկատմամբ կասկած հայտնելու համար

Այստեղ ես արդեն խոսում եմ գնից, առաջին անգամ խոսում եմ այդ ծավալի գրքի գնից: Ուշադրություն դարձրեք 500 դրամին
Ինչին մեր հարգարժան Լիոնը պատասխանել է.

Անպայման, բայց մի էական պայմանով: Եթե իմ ԲՈԼՈՐ հատորները այդ պայմաններով ու այդ գնով տպեն:

Այսինքն համաձայնվել է:
Նկատենք, որ այս զրույցի ժամանակ տպաքանակից խոսակցություն չի գնում: Այժմ մի թեթև խոսենք տպաքանակից:
Ոչ մի մարդ, ով մտածում է նաև ընթերցողի մասին, չի տպում 500-ից պակաս տպաքանակով: Աշխատում են ավելի շատ քանակով տպել, քանզի որքան շատ է տպաքանակը, այնքան մատչելի է գրքի մեկ հատը: Հազվադեպ տպում են 300 օրինակ, հազարից մեկ ավելի քիչ: Թերևս Լիոնինը այդ հազարից մեկն է, բայց հիմա ես ցանկանում եմ մեջբերել իր նամակն ինձ՝ տպարաններ այցելելուց հետո: Նորից հիշեցնեմ, մենք տպաքանակներից չենք խոսել: Միակ դեպքը, երբ ես խոսել եմ տպաքանակից եղել է այն դեպքը, երբ ես բերել եմ 300 էջանոց գրքի օրինակը: Այսպիսով իր նամակը.

Տիգրան Մեծ - տպում են ոչ պակաս, քան 1000 օրինակ, իսկ մեկ հատորի ինքնարժեքը 250 դրամ է:
Աոդ - հրաժարվեցին անել գործը,
Էյ-Ջի-Փրինտ - տպում են ոչ պակաս, քան 500 օրինակ, իսկ մեկ հատորի ինքնարժեքը 520 դրամ է:
Էդիտ-Փրինտ - տպում են ոչ պակաս, քան 500 օրինակ, իսկ մեկ հատորի ինքնարժեքը 500 դրամ է:

Այսպիսով, ինչպես տեսնում ենք, ավելի գներն ավելի քան տեղավորվում են իմ ասած սահմանում: Իր ճշտած գները: 20 դրամը այս դեպքում մանրուք է, սակայն ասեմ, որ որքան գիտեմ AG Print-ը տպարան չունի, աշխատում են Print-երներով, հետևաբար բնական է, որ պիտի թանկ լինի: Իմ ուղարկած տեղը Էդիթ Փրինտն է, որի հետ ունենք զուտ գործնական հարաբերություններ և պիտի ասեմ, որ էժան տեղերից չէ: Ինչպես նաև էժան տեղերից չէ Տիգրան Մեծը: Որակյալ այլ տպագրատներ էլ կան, ովքեր ավելի էժան կարող են անել: Բայց այդ դեպքն էլ անտեսենք: Ի դեպ, նույն Էդիթ Փրինտում իմ համար այդ նույն գիրքը հաշվել էին 300 դրամով, ինչը, ճիշտն ասած, նշանակում է, որ բանակցելու դեպքում պարոն Լիոնի համար էլ կարող էր դառնալ այդքան կամ մոտավորապես այդքան: Սա ենթադրում եմ, ոչ թե հաստատ ասում: Բացառված չէ, որ մեր գործնական հարաբերությունները հաշվի առնելով իմ համար ավելի էժան են տպում: Այս մասին Լիոնը գիտի: Հուշեմ, որ եթե նա հետաքրքրված լիներ ընթերցողի հարմարությամբ, կարող էր ինձ խնդրել իր համար բարեխոսել: Ի դեպ այդպիսի խնդրանք եթե հիմա լինի, ես հրաժարվում եմ:

Այնպես որ, ինչպես տեսնում եք, իր խոստումի համաձայն ինքը պիտի ներողություն խնդրի ինձնից ու իր ընթերցողներին: Այս մասին ես իրեն նամակով ասել եմ, միաժամանակ ասելով, որ դա չեմ պահանջում ու ինձ պետք չի դա, հասկացնելով որ այս թեման այլևս ֆորումում չեմ շոշափելու: Ու չէի շոշափի, եթե չլիներ այս թեման, որտեղ իրականությունը խեղաթյուրված ներկայացվել է (թերևս ինչպես իր գրքերում, իմ կարծիքով):

Ինչևէ, պարզապես ասեմ, որ մեր նամակագրության ժամանակ ինքն արդեն խոսել է տպաքանակներից: Պարզվում է, իրեն հարմար է քիչ տպաքանակով տպել... հասկանում եմ, լրիվ օբյեկտիվ հասկանում եմ, բայց դա հարմար չէ ընթերցողին, այդ մասին կգրեմ քիչ անց:

Այստեղ ուզում եմ ասել, որ մեր նամակագրության ժամանակ ես իրեն խորհուրդներ եմ տվել, թե ինչ կարող է անի, որ գիրքն ավելի որակով ստացվի (տեխնիկական կատարման իմաստով), ավելի մատչելի լինի գինը (մասնավորապես հաստ գրքերի տպագրում, գունավոր նկարներից (անորակ նկարներից) հրաժարում և այլն), ինչպես նաև խորհուրդներ եմ տվել, թե ինչ միջոցառումներ կարելի է անել, որպեսզի գրքի հավաստիության նկատմամբ հավատը մեծանա: Բոլոր առաջարկներս էմոցիոնալ կերպով մերժվել են: Կրկին իր գործն է: Ինքն է հեղինակը, ինքն է որոշողը: Գիրքն իրենն է, ինքն է որոշում դրա թե որակը, թե ֆորմատը, թե գինը և այլնը:

Սակայն ես կարծում եմ, որ ինքը սխալ, խիստ սխալ տարբերակ է ընտրել:
Մի տեղ իր ընթերցողներից մեկն ասաց, կամ էլ գուցե հենց ինքը, որ 1200 դրամը մեծ գումար չէ գրքի համար: Համաձայն եմ: Միաժամանակ ինքն ասաց, որ իր շահույթը գրքից ընդամենը 300 դրամ է և որ ինքը վաճառում է հնարավորին չափ ինքնարժեքին մոտ: Նորից համաձայն եմ: Բայց կա մի բայց: Ես այդ մասին կբարձրաձայնեմ, թեև չէի ուզում, բայց Լիոնն ինձ հարկադրեց:

Եթե խանութում հարցնենք, թե ի՞նչ արժի մեկ լուցկին ու լսենք «1 դրամ» պատասխանը, մեր աչքին էժան կթվա: Այդ գնով եթե գնենք 50 լուցկի, կարժենա 50 դրամ: Մինչդեռ 1 տուփ լուցկին, որի մեջ կա 50 լուցկի, արժի 10 դրամ:

Մատչելի է 1200 դրամը մեկ գրքի համար ու խիստ անմատչելի 78000 դրամը մեկ աշխատուըյան համար, որի մոտավոր ծավալը երևի թե 1500-2000 էջի սահմաններում է:

Ես մի տեղ օրինակ եմ բերել Տեր-Պետրոսյանի գիրքը: Նորից կբերեմ: Մոտ 1100-1200 էջանոց աշխատությունը 2 հատորով, միասին, ընդ որում գունավոր նկարներով, շքեղ, հաստ կազմով, որակյալ, վաճառվում է 17500 դրամով: Սրանից հեղինակի շահույթը իմ հաշվարկներով 20%-ը պիտի լինի: Այսինքն յուրաքանչյուր օրինակի համար ~3500 դրամ: Աշխատության յուրաքանչյուր օրինակից ստացված շահույթը:

Եթե Լիոնի յուրաքանչյուր գրքից շահույթը 300 դրամ է, ապա 65 հատորից 65*300, այսինքն աշխատության մեկ օրինակից շահույթը 19500 դրամ: Այսինքն ավելի շատ, քան վաճառվում է Տեր-Պետրոսյանի աշխատության մեկ օրինակը: Սա նորմալ է, ես սրա դեմ բան չունեմ: Հեղինակն իրավունք ունի և պետք է ստանա իր աշխատության պտուղը նաև դրամական տեսքով: Սակայն այդ դեպքում եկեք չասենք, որ շահույթը չնչին է...

Սա է ողջ պատմությունը ու ես ցավում եմ, որ հարկադրված եղա բարձրաձայն այսպիսի հաշվապահական հաշվարկներ ցույց տալ:

[Lion]

Ուրեմն ասեմ, որ իմ՝ Լիոնի հետ ունեցած խոսակցությունը խիստ ուսանելի փորձ էր: Միշտ հետաքրքիր է մարդկային տիպերի մտածողությունը տեսնելը: Բացի դրանից տեսնելով, թե մեր «վեճի» ժամանակ ինչպես է վարվում փաստերի հետ, ես լրացուցիչ համոզվեցի, որ չեմ կարող հավատ ընծայել իր «Ռազմական տարեգրքում» արված վերլուծություններին ու եզրահանգումներին, քանզի կարծում եմ, որ դրանք արված են նույն ոճով, ինչ ոճով մեր խոսակցությունն էր:

Ուրեմն ասեմ, որ Չուկի հետ խոսակցությունը շատ ուսանելի փորձ էր մարդկանց ճանաչելու առումով: Կա մարդկային մի տեսակ /տիպ/, որ իրեն դնում է ամենաարդարադատի ու ճիշտի տեղը... Ընդ որում այնպես հիմնավորապես է դնում և այդ ԴԻՄԱԿԸ նրա դեմքին այնքան լավ է նստում, որ առաջին հայացքից թվում է, թե հենց դա է նրա դեմքը... Բայց երբ խորանում ես, պարզվում է որ այդ դիմակի տակ նույն, սովորական, մանրախնդիր, չարամիտ, նեղմիտ ու անբարետես դեմքն է... Ընդ որում ցավն այն է, որ նույն այդ դիմակի կրողը ինքն է մյուսներին մեղադրում այդ արատների մեջ, ընդ որում մեղադրում է այնքան հմտորեն ու այնքան լավ է խաղում իր դիմակի տակ, որ միայն մեծ դժվարությամբ է հնարավոր պարզել այդ մարդու իրական դեմքը: Մասնավորապես, մարդկային այս տեսակը խաղում է արդարամիտ դեմոկրատի դերը, սակայն ցանկացած պահին պատրաստ է վիրավորել դիմացինին...

Բայց երբ պարզում ես, նայում ես դիմակի տակ... այսպես ասեմ - կորցնում ես մարդկային որոշ տեսակի նկատմամբ հավատդ: Այս խոսքերս Չուկին են վերաբերվում? Ոչ, վերաբերվում են մարդկային որոշակի տեսակի... Չուկը պատկանում է այդ տեսակին? Թող ամեն մեկն ինքն իր համար որոշի... Ես կարծիքս չեմ արտահայտի, քանի որ, ի տարբերություն ոմանց, սովորություն չունեմ առանց ծայրահեղ անհրաժեշտության վիրտուալ վիրավորանքներ շաղ տալ...

Մեջբերում:
Գնի հաշվարկդ, հենց հիմա ասեմ, սխալ է: Պրիմիտիվ 6-ի բաժանումն այս դեպքում չի անցնում:

Սա դիտարկենք որպես սկիզբ իր ասած 170 դրամին: Կրկնում եմ, իր ասած, այլ ոչ թե իմ ասած:
Հետո նայենք իմ մի այլ գրառումը:

Ըհը - փաստերի ակնհայտ խեղաթյուրում... Ինչ հեշտ է, չե Չուկ, խիղճը կորցնել ու ընդամենը մի էական դետալ բաց թողնելով այլափոխել խոսքի ողջ իմաստը: Հիշեցնեմ հիշատակված խոսակցություւնը ամբողջովին

Ուրեմն, Լուսաբեր ջան, ի գիտություն ասեմ, որ մոտ 300 էջանոց, գունավոր, հաստոտ կազմով, որը հավասարազոր ա Լիոնի ասած գունավոր էջերին, դեռ մի բան էլ ավել, ընդ որում լամինացիա արված կամ լաքապատ, գրքի ինքնարժեքը 300-ից 500 օրինակի դեպքում մոտավորապես 1000 դրամ է, մի քիչ ավելի քիչ: Լավ կաց

Իմ 170 դրամը վերաբերվում էր սրան: Ընդ որում ասեմ, որ տպարանային գործի իմ ոչ քիչ փորձն ասում է, որ այստեղ էականը ոչ թե էջերն են /Չուկը, հուսով եմ, դա լավ գիտի/, այլ ֆորման և այլ հարակից պարագաները: Եվ այսպես, Չուկն ասաց, որ 300 էջանոց հիանալի որակի գիրքը արժեէ հազար դրամ - նորից եմ կրկնում, էջերի քանակությունը էականորեն չի ազդում գրքի գնի վրա... Բայց ճշմարիտ լինելու համար ես էլի եմ իջնում 1000 դրամից...

Բայց մինչև առաջ անցնելը հիշեցնեմ - ինձ մեղադրեցին, որ ես ԷԱԿԱՆՈՐԵՆ բարձր ինքնարժեքով եմ տպել: Այսինքն կոնկրետ 500 դրամի դեպքում դրանից ԷԱԿԱՆՈՐԵՆ ՑԱԾՐԸ կարող էր լինել առնվազն կրկնակիից ցածրը: Այսինքն ես տպել եմ մեկ հատը 500 դրամով, դա ըստ Չուկի էականորեն բարձր է, տո եստ ըստ իրեն 1 հատը կարելի էր տպել 500 դրամից շատ ու շատ քիչ... ասենք 250 դրամ և ավելի ներքև...

Հիմա վերեդառնանք վերևում գրածին: Չուկը հենց նոր ողջ իր պերճախոսության ուժով հերքեց 170 դրամը, որը հիմնված էր իր ասած տվյալների վրա: Իհարկե, հերքելու արժանի թիվ է, քանի որ այդպիսի շուկայական գին չկա: Բայց այդ դեպքում... ուր կորավ այդքան թմբկահարվող այն գաղափարը, որ ես էականորեն բարձր եմ տպել գիրքը...

Մեկ այլ կողմից գանք... Չուկը մեջբերեց իմ նամակը, այո, ես այցելել եմ այդ տպարանները ու եթե ժամանակ ունենայի մյուսներն էլ կայցելեի...

Բոլոր տպարաններում ԼԱՎԱԳՈՒՅՆ դեպքում մեիջին գինը 500 դրամն է: Եվ այսպես, կրկին թմբկահարվող "ԷԱԿԱՆՈՐԵՆ ԲԱՐՁՐ"-ի գաղափարը տրաքում է: Հիշեցնեմ, 500 դրամ են պահանջում գրքիս 1 հատի համար... Ես ինքնս էլ եմ տպում նման գնով, այնպես որ Չուկը սխալվեց

Չուկը սխալվեց - կրկնում եմ ու ես 1000 անգամ կարող եմ կրկնել այս խոսքերը; Չուկը դու սխալվել ես, իմ տպած ինքնարժեքից ԷԱԿԱՆՈՐԵՆ ցածր շուկայական գին չկա: Ու ազնիվ մարդը կընդունի իր սխալը...

Ինչ վերաբերվում է Չուկի արած իբր կոնստրուկտիվ առաջարկներին, թե նա ինձ առաջարկել է

Այստեղ ուզում եմ ասել, որ մեր նամակագրության ժամանակ ես իրեն խորհուրդներ եմ տվել, թե ինչ կարող է անի, որ գիրքն ավելի որակով ստացվի (տեխնիկական կատարման իմաստով), ավելի մատչելի լինի գինը (մասնավորապես հաստ գրքերի տպագրում, գունավոր նկարներից (անորակ նկարներից) հրաժարում և այլն), ինչպես նաև խորհուրդներ եմ տվել, թե ինչ միջոցառումներ կարելի է անել, որպեսզի գրքի հավաստիության նկատմամբ հավատը մեծանա: Բոլոր առաջարկներս էմոցիոնալ կերպով մերժվել են: Կրկին իր գործն է: Ինքն է հեղինակը, ինքն է որոշողը: Գիրքն իրենն է, ինքն է որոշում դրա թե որակը, թե ֆորմատը, թե գինը և այլնը:

նման բաներ: Այո, եղել է... Բայց ես չեմ համաձայնվել ու ճիշտ եմ արել: Նախ մենք խոսում ենք հենց այն գրքի մասին, որը դրված է գրախանությում և որն էլ հանդիսանում է վեճի առարկան. թեմայից պետք չէ շեղվել - ինքնարժեքի վեճը հենց ԱՅԴ ԳՐՔԻ ՄԱՍԻՆ Է, իր գունավոր նկարներով, առավելություններով և թերություններով: Հիմա ինձ առաջարկում են հրաժարվել նկարներից, որ գրքի ինքնարժեքը ընկնի, անել այս և այն... Բայց եղբայր, գուցե ես սկսեմ էջը 6 դրամով քսերոքս անել, հա, այդպես ավելի էժան կլինի...

Այսինքն Չուկը ուզում է ԻՐ ՊԱՏԿԵՐԱՑՐԱԾ ձևով տեսնել իմ գիրքը - իր խնդիրն է, բայց գրքի հեղինակը ես եմ և այն կտպեմ այն ձևով, ինչը առավել հարմար կգտնեմ ինքնարժեքի, շուկայական գնի և ընթերցողի գրպանին համապատասխանության առումով:

Մյուս առաջարկը - տպել մեծ հատորներով, երբ որպես օրինակ բերվում է Լ. Տեր-Պետրոսյանի գիրքը: Ես սկզբունքորեն դեմ եմ եղել այդ լուծումին Ի ՍԿԶԲԱՆԵ, քանի որ գտնում եմ, որ այդ դեպքում 1 հատ գրքի ինքնարժեքը և շուկայական գինը անչափ կբարձրանան: Այսպես, հիշատակված գիրքը վաճառվում է 17.500 դրամով... Իսկ հիմա հարց եմ տալիս, քանի ընթերցողի գրպանին է դա հարիր? քանի ընթերցող չկարդաց այդ գիրքը զուտ գնի համար: Իսկ քանիսն էին ուզում ծանոթանալ Ռանսիմենեի աշխատության փայլուն թարգմանությանը և չարեցին դա, որովհետև չէին կարող իրենց թույլ տալ դա... Շատ շատերը:

Իսկ իմ դեպքում, խնդրեմ - մարդուն հետաքրքրում է Մարզպանական Հայաստանի ապստամբությունները կամ Մեծ Հայքի ռազմական պատմությունը մ.թ. IV դարում? խնդրեմ ընդամենը 1.200 դրամով առնում է իրեն հետաքրքրող հատորը, այլ ոչ թե վճարում է 17.500 դրամ ընդամենը Մարզպանական Հայաստանի էպոխային ծանոթանալու համարև առնում է իրեն ըստ էության պետք չեկող ինֆորմացիա: Հիշեցնեմ - 1200 դրամը այն գումաը չէ, որ միջին ՀՀ քաղաքացուն գրքի համար անհասանելի լինի: Մասնավորապես, դա 2 տուփ սիգարետի կամ 3 ժամ ինտերներտի փող է... Իսկ այ 17.500...

Այսպիսով

1. Փաստերի համադրումից կարելի է գալ միանշանակ հետևության, որ իմ 500 դրամը միանգամայն իրական և ռեալ թիվ է և այն նման աշխատանքի շուկայական արժեքից ոչ ԷԱԿԱՆՈՐԵՆ բարձր է, ոչ էլ ցածր,
2. Չուկի առաջարկները իմ գրքի կառուցվածքի վերաբերյալ ես գտել եմ համենայն դեպս իմ տեսանկյունից անհիմ և հանգիստ ձևով մերժել եմ:

[Chuk]

Ակումբում վերջին օրերին ծավալված մի շարք վիճաբանությունները, այդ թվում իմ նամակագրական վիճաբանությունը Լիոնի հետ ինձ բերել են այն եզրակացությանը, որ սա մարդկային այն տիպն է, որը երբևէ չի ընդունի իր սխալը: Ի տարբերություն Լիոնի ես սա կասեմ ու ասում եմ բաց ճակատով, ուղիղ իր երեսին, այլ ոչ թե իր նման՝ գրելով, բայց ասելով, որ իբր իմ մասին չէ: Լիոն, այդ արած մանր խորամանկություն է, հասկանալի յուրաքանչյուր մարդու

Ինչևէ: Ես իմ կողմից պատրաստվում եմ թեման թարգել, տալով մի քանի վերջնական գնահատական:
1. Ես ասել եմ, որ 300 էջանոց գիրքը մի քիչ ավելի պակաս արժի, քան 1000 դրամը: Ներողություն, շփոթվել եմ: Իրականում այդ ծավալի գրքի միջին գինն է 1000 դրամը: Այո՛, կարելի է գտնել տեղեր, որ դրանից մի քիչ ավել կամ մի քիչ պակաս են տպում: Բայց դա այնքան էական չէ: Օրինակը ես բերել եմ, ցույց տալու համար աբսուրդը, թե որքան անհեթեթ է, որ եթե այդ ծավալի գիրքն այդ արժեքն ունի, 5-ից 10 անգամ պակաս ծավալ ունեցողը վաճառվում է 1200 դրամով: Այստեղ ես ոչ մի խոսք չէի ասել Լիոնի ծախած գրքերի ինքնարժեքի մասին: Իրեն հատուկ պրիմիտիվ հաշվարկով Լիոնը ենթադրեց, որ ուրեմն պիտի այս թիվը բաժանի 6-ի, որ ստանա իր գրքի ինքնարժեքը՝ 170 դրամը: Ինքն իրեն հակասում է այս թեմայում, երբ իմ գլխին դասախոսություն է կարդում այն մասին, որ գրքի գինը կախված չէ էջերից: Սա հասարակ դեմագոգիա է, ուրիշ ոչինչ:

2. Ես ասել եմ, որ Լիոնի տպած գրքի ինքնարժեքը պիտի լինի 150-500 սահմաններում և Լիոնը խոստացել է այդ պարագայում բոլորից ներողություն խնդրել: Ինչպես պարզվել է հենց իր այցելությունների ժամանակ, ես բացարձակ ճիշտ եմ եղել (Այդ թվում իրեն մի տեղ 250 դրամ են առաջարկել, իսկ օրինակ ինձ 300 այնտեղ, որտեղ իրեն 500, հետևաբար ոչ, 500-ը ամենամատչելի գինը չի):

3. Ես Լիոնին տարբեր խորհուրդներ եմ տվել ոչ թե մեր այս գումարային վեճի շրջանակներում, այլ որպես բարեկամ, որպես բարի խորհուրդ: Այո՛, ես այս ոլորտում այն մարդն եմ, ով կարող է Լիոնին արժեքավոր խորհուրդներ տա՝ ելնելով ոլորտում ունեցած իմ մեծ փորձից, որն, ի դեպ, Լիոնի մոտ իսպառ բացակայում է: Այդ խորհուրդները մերժվել են, դրդապատճառներն ինձ չեն հետաքրքրում: Ի դեպ իմացել եմ, որ նրան խորհուրդներ են տվել իր այցելած տպարաններից նաև մեկում, բայց նորից անարդյունք: Թերևս Լիոնը հեղինակների այն տիպին է պատկանում, որը համարում է, որ իր ճշմարտությունից այն կողմ ոչինչ չկա: Ցավոք այսպիսի հեղինակներ էլի կան և իմ հրատարակչությունում ունեցած փորձն ասում է, որ նրանք իսկական փորձանք են գրահրատարակչական ոլորտի գլխին:

4. Լիոնը տարբեր առիթներով ճշմարտությունը խեղաթյուրելով փորձում է առաջ մղել իր ճշմարտությունը: Այդպիսի օրինակներ բազում են նաև այս թեմայում, որոնցից մեկը նոր գրավեց ուշադրությունս: Այստեղ նա քննարկման մասնակիցներից մեկին հարցնում է. «ինչքան է իմ 52 էջանոց գրքի մեկ հատի ինքնարժեքը?»: Որպեսզի ամեն ինչ պարզ լինի, ասեմ, որ Լիոնը տպում է 65 գրքույկ, տետրակ, որոնցից միայն մեկն է 52 էջ (առաջինը), մյուսները 28-48 էջ: Սա ըստ իր իսկ խոսքերի: Ընդ որում չգիտեմ, թե քանիսն են 28, բայց գրախանութում ձեռքս ընկածների բացարձակ մեծամասնությունը 28 էր: Ի դեպ սա ինձ արդեն որոշ հուշում է տալիս նաև, թե ինչու նույն տպարանում ինձ համար հաշվել էին 300, իր համար 500 դրամ: Հնարավոր է, որ հաշվել են տարբեր գրքեր: Բայց սա լոկ ենթադրություն է:

Այսպիսով, ես շարունակում եմ պնդել ու զրույցին հետևած ցանկացած անձ պիտի որ ինձ հետ համաձայնվի, առնվազն եթե ոլորտից գլուխ է հանում, որ առաջարկված գինը թանկ է: Ու թե որքանով է այն արդարացվում իր ինքնարժեք, տոկոս-մոկոսով, էական չէ:

Ես ասում եմ, որ կարելի էր մոտ 1000 դրամով տպվել 300 էջանոց գիրք, թող լինի 1500, որ կլիներ իր 8 գրքի ծավալին: Այս գնի մեջ տեղավորվելու համար անհրաժեշտ է ընդամենը գունավոր էջերից հրաժարվել (որոնք գրքին որպես մասնագետ պնդում եմ, որ արժեք չեն տալիս, անգամ գցում են իրենց անորակության պատճառով): Ավելացնենք 500 դրամ հարակից ծախսեր, լինում է 2000 դրամ: Ավելացնենք իր շահույթը, որն ինքը կարծես թե հաշվել է գրքի ինքնարժեքի 50% (ի դեպ բավական պատկառելի տոկոս է, ցավոք հայ հեղինակները այդքան տոկոս իրենց գրքերից չեն ստանում): Ստացվեց 3000 դրամ: Խանութը պահանջում է կախված դեպքերից 20-30%: Հաշվենք շատով՝ 30%-ով: ստացվում է 3900 դրամ: Սա այն դեպքում, երբ այդ 8 հատորը վաճառվում է 9600 դրամով: Այս պարագայում 65 հատորը կարժենար մոտ 32000 դրամ (կլորացրել եմ՝ բարձրացնելով), երբ իր առաջարկած տարբերակով արժի 78000 դրամ: Իրականում կարելի է ավելի հաստ գրքեր անել, բանակցել ու ավելի էժան տպել, իրականում ես շատ եմ հաշվել հարակից ծախսերը, իրականում հայ հեղինակները սովորաբար սահմանափակվում են 10-30% շահույթով (անգամ դասագրքերի հեղինակները, երբ երևի ամենքդ էլ գիտեք որ դա այսօր, ցավոք սրտի, Հայաստանի ամենահզոր բիզնեսներից է): Մնացած դատողությունները թողնում եմ թեմայի ընթերցողին:

Վերջում նորից եմ կրկնում, գրքի ֆորմատը, ոճը, ձևը, գինը և այլնը ընտրելը եղել ու մնում է հեղինակի (ծայրահեղ դեպքում հրատարակչի) մենաշնորհը ու այն ինչ անում է Լիոնը իր իրավունքն է: Իմ իրավունքն է իմ տեսակետը հայտնել հարցի վերաբերյալ, ինչն անում եմ:

Ես մի վայրկյան անգամ չեմ կասկածում, որ Լիոնը սրան մի հատ պատմավեպի չափ տեքստով պատասխանելու է, բայց քիչ հավանական է, որ ես նորից նրան գրեմ, քանի որ այլևս իրեն համոզելու խնդիր չունեմ: Ես վաղուց հրաժարվել եմ դրանից: Ես ընդհանրապես այս զրույցը վաղուց թարգված էի համարում, որոշել էի նրան չանդրադառնալ՝ հարգելով հեղինակի որոշումը, թեկուզ այն բացարձակ սխալ եմ համարում: Բայց ինչպես երեկ պարզեցի, ինքը որոշել էր մեր խոսակցությունից կտրված ու խեղաթյուրված ինչ-որ բաներ ներկայացնել, ի դեպ խիստ տարօրինակաբար ոչ այն թեմայում, որտեղ վեճը ծավալվել էր, այլ մի այլ թեմայում, որը ես չէի մտնում ու ինչի արդյունքում շաբաթից ավել չէի նկատել:

Լիոն, գրքերիդ հաջողություն

[Vestigium]

Ես մի հարց ունեմ, շատ շնորհակալ կլինեի եթե շուտ արզագանքեիք. Մովսես խորենացին ասում է, որ Արտաշես առաջինը որդին էր Սանատրուկ թագավորի, այդպես էլ չգտա յամանակագրային կապը, բայց Արտաշեսի իսկ արամեերեն արձանագրութեունների մեջ ասվում է, որ նա որդին է Զարեհի. Հիմա ձեռքիս տակ ունեմ մի գրքույկ Ա. Ամուրեան տպագրված Թեհրանում, կոչվում է Հայ նախարարների ցեղային ծագումը ըստ Մ. խորենացու, որտեղ վերջինս բոլոր ակնաոու հայ տները տեսնում է օտար ծագումով.
խնդրում եմ պարզաբանեք ,թե ով էր իրականում Արտաշես առաջինը թե մորական թե հորական կողմից, և եթե հնարավոր է նշեք աղբյուրը.

շնորհակալություն

[Nareco]

Զոհվեց Գավգամելայի ճակատամարտի վերջում

Գավգամելայի ճակատամարտի վերջո՞ւմ: Ի նկատի ունես «կռիվը» սկսելուց չէ, այլ «վերջում», թե սա ուրիշ «վերջում» է: Մի փոքր կմանրամասնեի՞ր:
Ու եթե դժվար չէ, որտեղից կարող եմ այդ տեղեկությունը ճշտել:

Հարգանքներով