Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Տրիբուն ջան, մի ջղայնացի... Ուղղակի ուզում էի վեճի պլատֆորմը հստակեցնեքին, որ անցած ու քննարկած բաները այլևս չքննարկեինք: Լավ, պատասխանեմ...

"Մի ոմն Դոմետ"-ի իմ բերած կետերը արդեն իսկ հերքոuմ են քո բերած Դոմետիանոս-Ներվա-Տրոյանոս կապը: Մասնավորապես, ինչպես արդեն ասացի կայսեր Դոմիցիանի կենսագրությունը մանրամասնորեն հայտնի է: Ավելին, I դարի վերջի հռոմեական պատմությունը ևս լայնորեն լուսաբանված է: Եվ այս պայմաններում մենք որևէ տեղեկություն չունենք Դոմիցիան կայսեր մղած որևէ մի պատերազմի մասին հայերի կամ վերջին վարիանտ պարթևների հետ: Ավելին, Դոմիցիանի իշխելու ժամանակաշրջանը համարվում է Հռոմի պատմության խաղաղ ժամանակներից մեկը:
Բացի այդ Արտաշես I-ի կառավարման թվականները հաստատապես ու անժխտելի հայտնի են: Ըստ էության անժխտելի է նաև, որ մեր քննարկած դեպքում Պատմահայրը նկատի ունի հենց Արտաշես I-ին, այլ ոչ թե ուրիշ արքայի, քանի որ հիշատակում է նրա որդիներին, Սմբատ Բագրատունուն և այլն:

Այս ամենով հանդերձ ինչո՞ւ այնուհանդերձ համաձայն չեմ



սրա հետ: Ամեն ինչ շատ պարզ է: Բանն այն է, որ Խորենացուն ուղղակի շփոթության մեջ է գցել նրա ժամանակագրական համակարգը… Այսինքն հռոմեացիների պահով Խորենացին ի սկզբանե սխալ է… Այդ դեպքում իհարկե ճիշտ չէ նաև "համառել" նրա սխալում և, հիմք ընդունելով դա, կատարել ևս մի քանի սխալներ՝ Ներվա, Տրայանոս և այլն...



Սկզբունքորեն չեմ վիճարկում, թեև հունական և լատինական անունները տարբեր լեզուներով արտասանվում են տարբեր կերպ և այստեղ որևէ կանոն մատնանշելը դժվար է…

Հ.Գ. - Ներվա… Երևի առաջին ներվի դեղը սա է եղել
Փաստորեն, քո գրածներից ես անում եմ հետևյալ հետևությունները.
1. Խորենացում երկու գլխում ոչ մի անունը ճշմարտության հետ չի բռնում, այսինք հռոմեացին հռոմեացի չի, ԴԴոմետիանոսը Դոմետիանոսի չի, Ներվան կապ չունի ովա, Տրոյանոսի վրա թքած, հիմա տաղայա գրել ա էլի:
2. Եթե ինչ որ մեկի կենսագրությունը հայտնի է, իսկ մյուսինը ոչ, ապա անհայտի կենսագրությունը կարելի է լրիվ հարմարեցնել մեր ուզած պատմությանը:
3. Եթե Խորենացին սխալ է այնպիսի պարզ հարցում, որ Հռոմեացուն Սելևկյանից չի տարբերում, ապա նրան չի կարելի վստահել այլ հարցերում նույնպես:
4. Հայ մեկ թագավորի ու նրա որդու անվան համընկնումը լիովին բավարար է, որ ուզածդ ճակատամարտը մի 250 տարով այս ու այն կողմ տանենք: