Շատ սխալ ես հավատացած:

1. Վրացիք հիմա սաղ աշխարհով մեկ գոռում են, որ հայերը եկվորներ են տարածաշրջանում: Հուսով եմ գոնե մոտիվացիան հասկանում ես?? Եթե չէ, ասեմ - որ հիմնավորեն, որ իրենք Գուգարքին, Տայքին ու Բարձր Հայքին իբր ավելի շուտ են տիրել:
2. Վրացիք ամեն կերպ նսեմացնում են իմ ու քո ազգի ռազմական պատմությունը, անտեսում են հայերի խաղացած մեծ դերը վրաց պետության կայացման ու պաշտպանման գործում: Մոտիվը հասկանալի է??
3. Վրացիք սաղ աշխարհով մեկ գոռում են, որ իրենց արքայատոհմը ոչ մի կապ չունի հայերի հետ, որովհետև հակառակ դեպքում ստիպված կլինեն ընդունել, սսիլկումս նշված հոդվածում ամրագրված փաստերի ճշմարտացիությունը: Իսկ այդ դեպքում դուրս կգա, որ Քարթլիի թագավորությունը հիմնվել է ընդամենը 980 թվականին: Մոտիվը կրկին բացատրեմ?? Այդ դեպքում նրանք ոչ մի կերպ չեն կարողանա հիմնավորել, որ Տայքը ու Գուգարքը "վրացական տարածքներ" են
4. Վրացիք սաղ աշխարհով պարծենում են, որ Կովկասի ամենալավ զինվորները իրենք են, մինչդեռ գրքումս բերած փաստարկները, չվատաբանելով վրացիներին, այնուհանդերձ այնպսիսի ճշմարտացի փայլով են ներկայացնում Հայ ռազմիկներին, որ վրացիք մնում են ստվերում...

Շարունակեմ?
Վրացիների օգուտը չտեսա; Վրացիները առանց այն էլ խորը, չասեմ ինչի մեջ են հիմա;

Դու էլ դրած գրում ես, որ Եգիպտոսի փարավոններից ահագին մարդ հայ էին, է հետո՞…

Դե հիմա, մԻ հատ հիմա դու ինքդ քո ու վրացիների միջև տարբերությունը ցույց տուր:

Ընգեր, վրացիների դուրս տված ախմախություններին նույն կերպ պատասխանել պետք չի: Մնացեք ձեր բարձրության վրա: Ուզում են քամակով բոմբ քցեն, փաստագրված պատմությունը մնում է փաստագրված պատմություն: Տաս հազար տարվա պատմության մեջ հայկական ու վրացական մուտիլովկեք մտցնելով ժամանակակից ոչ մի տեսակի մոտիվ չի կարող հիմնավորվել: Հավատա, բոլորը թքած ունեն, թե ով ինչ էր անում տաս հազար տարի առաջ: Փաստացի ութսուն տարի առաջ մի հատ ախմախի ստորագրությամբ կորցրած Ղարաբաղը հիմա զոռով ենք պահում, ու դիվանագիտական ասպարեզում պարտություններ ենք կրում, դու եկել ես ուզում ես տաս հազար տարվա կտրվածքով քոչվորի ու նստակյացի հարց լուծես:

Այնպես որ վրացիներին ատվետ տալու փաստարկդ թույլ է, ցավալի է, բարդույթ է, մնա բարձրությանդ վրա: Տաղանդդ ու էներգիադ ափսոս է, անկեղծ եմ ասում: