Եվս մեկ ապացույց այն բանի, որ երկու գիշատիչների միջև չարժե ընտրություն կատարել, թե ում որջում պատսպարվել մյուսից: Միևնույն է` վերջում ուտելու են:
Ասյ էպիզոդում ևս նկատվում է հայկական իշխանների միաբանության բացակայություն: Շատ նման է նման իրավիճակը 19-րդ դարում հայերի կողմից թուրքիայում տարվող պայքարին. հայկական առանձին խմբեր կամ առանձին բնակավայրեր ապստամբում և նույնիսկ հաջությունների էին հասնում, սակայն այդ հաջողությունը երկար չէր տևում, որովհետև մյուսներից օգնությունը բացակայում էր` գերադասում էին "գլուխները կախ" ապրել ստրուկ, բայց խաղաղ, առանց պատերազմի:
Արդեն 5-րդ դարի վերջից հայ հասարակ ժողովրդի մոտ նկատվում էր ռազմահոգեբանական ունակությունների անկում: Ամեն դեպքում օրհասական պահերին ժողովրդի մոտ զարթնում է գենետիկ ռազմական տաղանդը և կարողությունները:
Էջանիշներ