Հայ ժողովրդի ռազմական Տարեգիրք

[Chuk]

Իսկ դու, հարգելի ընկեր, կարդում ու չես հասկանում մի պարզ ճշմարտություն: Ես սա եմ, հասկանում ես սա... Ես արել եմ այն, ինչ կարողացել եմ անել, ինչ թույլ են տվել իմ կապերը, իսկ ավելի ճիշտ կապերի ԻՍՊԱՌ բացակայությունը այդ ոլորտում:

Դու մեջ ես մտցնում սուբյեկտիվ կապը... Է հա, պարզա - եսքան տարի էդ գործում ես - վստահ եմ, որ ուզենաս, կարաս գործնակաում ձրի տպես: Այ քեզ բան... Ես էլ ուզենամ, քեզ էնքան ծակուծուկ կցույցտամ ՀՀ օրենսդրության մեջ, որ հանգիստ կխուսափես հազար ու մի պարտականությունից...

Ու ինչն է կարևոր - որ նույնիսկ այդ վիճակում էլ ես տպել եմ /սուբյեկտիվ պահը հանած/ գործնական-ծ)ջառնական գնով

Ես քեզ հասկանում ու չեմ մեղադրում դրանում, ես քեզ մեղադրում եմ այլ բանում
Դիցուք դու չունես կապեր, այնպիսի բարեկամներ, ովքեր քեզ ճիշտ խորհուրդներ կտային, որը կօգներ քո իսկ գործին:

Հիմա այդ մարդն ակամա հայտնվել էր (ես էի), ինչու՞ այդպես ագրեսիվ ընդունեցիր ու որոշեցիր բոլոր խորհուրդներն անտեսել: Ախր շատ լավ առաջարկներ էի անում, լրիվ լուրջ

[Lion]

Աստված է վկա... Ես ագրեսիա չդրսևորեցի: Ուղղակի դու ինքդ այնպես դրեցիր շեշտադրումը Ի ՍԿԶԲԱՆԵ, որ ստացվեց իմ արած գործի վարկաբեկում, իսկ ինձ էլ ցույց տվեցիր գծուծ, ժլատ և խեղճ ընթերցողների վրա կոպեկներ աշխատող լույսի տակ...

Իսկ ես, եթե սուտ եմ ասում, թող այս գիշեը չլուսացնեմ, այս գործը անելիս ԱՌԱՋԻՆ ՀԵՐԹԻՆ այլ մղում եմ ունեցել

[Chuk]

Աստված է վկա... Ես ագրեսիա չդրսևորեցի: Ուղղակի դու ինքդ այնպես դրեցիր շեշտադրումը Ի ՍԿԶԲԱՆԵ, որ ստացվեց իմ արած գործի վարկաբեկում, իսկ ինձ էլ ցույց տվեցիր գծուծ, ժլատ և խեղճ ընթերցողների վրա կոպեկներ աշխատող լույսի տակ...

Իսկ ես, եթե սուտ եմ ասում, թող այս գիշեը չլուսացնեմ, այս գործը անելիս ԱՌԱՋԻՆ ՀԵՐԹԻՆ այլ մղում եմ ունեցել

Ես մեղք չունեմ քո ընկալման համար, բայց ես հրաշալի հիշում եմ, թե ինչ անկեղծությամբ քեզ խորհուրդներ էի տալիս, իսկ դու ինձ աշխարհի բոլոր մեղքերում մեղադրում էիր (նամակագրության ժամանակ)՝ կատաղացնելով մի այլ աստիճանի: Բայց անգամ դրանից հետո ես ունենալով շատ ասելիք իմ տեսակետի օգտին որոշեցի ֆորումում թեման չշարունակել ու այդ ամենը չշարադրել, իսկ դու արեցիր, ընդ որում իմ դեմ խեղաթյուրված բաներ գրելով (չարացած), ինչի արդյունքում, խոստովանում եմ, իրոք չարացա

[Ambrosine]

Հիմա այդ մարդն ակամա հայտնվել էր (ես էի), ինչու՞ այդպես ագրեսիվ ընդունեցիր ու որոշեցիր բոլոր խորհուրդներն անտեսել: Ախր շատ լավ առաջարկներ էի անում, լրիվ լուրջ

Չգիտեմ՝ տրամաբանողների մեջ եմ, թե ոչ, բայց...
Լիոն ջան, Չուկի արած առաջարկների մասին գիտեմ լուրջ, վատը չէին, կասեի նույնիսկ՝ շատ էլ լավն էին՝ հաշվի առնելով, որ դուք իրար լրիվ օտար մարդիկ եք

իմ կարծիքը... բովանդակությունը թողնենք մի կողմ
կոնկրետ ես կցանկանայի, որ քո գրքերը լինեին հաստափոր հատորներով իրոք

մի քանի դարաշրջան, էպոխա միացնեիր իրար... չգիտեմ, միգուցե ուշ չի որոշ թերություններ շտկելու համար: Գիտես ինչու? որովհետև... եթե դիտարկեմ մի ուրիշ առումով, ապա ես վիրավորվում եմ որպես հայ, որ ինչ-որ իրավունքի շպառգալկան նույն ծավալի է, ինչ իմ ազգի ռազմական պատմության մի հատորը

եթե արդեն ուշ է հաստափոր հատորների համար, ապա բան չունեմ ասելու, իսկ եթե հնարավոր է ինչ-որ բան անել, ուրեմն..

[Lion]

Astgh ջան - կաին նաև այլ պատճառներ, որ ինձ ստիպեցին այս տեսքով տպել - և դրանց մեջ առաջնային ֆինանսականն էր...

Իսկ Չուկի առաջարկները... կհիշեցնե՞ք որոնք էին դրանք:

Չուկ, ես քո նկատմամբ չարություն չեմ ունեցել: Ես նեղվել եմ քո անարդար վերաբերմունքից...

[Chuk]

Astgh ջան - կաին նաև այլ պատճառներ, որ ինձ ստիպեցին այս տեսքով տպել - և դրանց մեջ առաջնային ֆինանսականն էր...

Իսկ Չուկի առաջարկները... կհիշեցնե՞ք որոնք էին դրանք:

Չուկ, ես քո նկատմամբ չարություն չեմ ունեցել: Ես նեղվել եմ քո անարդար վերաբերմունքից...

Բացարձակապես անարդար վերաբերմունք չի եղել:
Քո թույլտվությամբ ես ավելի ուշ այս թեմայում համակարգված առաջարկների փաթեթ կդնեմ, թեև ճիշտն ասած իմ ցանկությունները քեզ բարի խորհուրդներ տալու շատ է կորել

[Lion]

Բացարձակապես անարդար վերաբերմունք չի եղել:
Քո թույլտվությամբ ես ավելի ուշ այս թեմայում համակարգված առաջարկների փաթեթ կդնեմ, թեև ճիշտն ասած իմ ցանկությունները քեզ բարի խորհուրդներ տալու շատ է կորել

Առաջարկներդ կունենա տեսական նշանակություն... Ես գնում եմ, վաղը կպատասխանեմ

[Chuk]

Զուտ տեսական նշանակություն, այսինքն չեն օգտագործվելու այդ խորհուրդները... ինչևէ.

Գրքի արտաքին տեսք
Անկախ նրանից, որ գրքի հիմնական գնահատականը նրա բովանդակությունն է, խիստ կարևոր է նրա արտաքին ներկայանալի տեսքը: Գրքի ձևավորումն ու էջադրումը լուրջ մասնագիտություն է: Համակարգիչ ունենալը և Microsoft Word ծրագրում տեքստեր լցնել իմանալը բավարար չէ գիրք սարքելու, ձևավորելու, էջադրելու համար: Ընդհանրապես լուրջ գրքերը չեն սարքվում այդ ծրագրով, կան հատուկ հրատարակչական ծրագրեր, բայց շատ չխորանանք:

Քո գրքի արտաքինը, սա զուտ մասնագիտական գնահատական է, խայտառակ վատն է: Չկա պահպանված տեքստի ձևաչափման տարրական նորմերը, սկսած միջտողային, միջբառային, միջտառային հեռավորությունների անհամաչափությունից մինչև տողադարձերի ինսպառ անտեսում, ֆոնտերի սխալ ընտրում և այլն:

Համառորեն խորհուրդ եմ տալու ինքնուրույն չզբաղվել այդ գործով, քանի որ դա քո գործը չէ, այլ պատվիրել այն համապատասխան մասնագետների:

Պետք է իսպառ մոռանալ անորակ նկարները գրքում դնելու մասին. դրանք ոչ միայն չեն բարձրացնում գրքի արժեքը, այլև գցում են: Ինտերնետից բեռնավորված 72dpi խտայնությամբ մանր նկարը երբևէ չի կարող պիտանի լինել տպագիր այդպիսի նյութի համար: Նախընտրելի է չունենալ նկար, քան ունենալ այդ որակի նկար:

28-48 էջանոց գրքույկները հարմար չեն ոչ ընթերցման, ոչ պահելու, ոչ խնամքի համար: Դրանք պարզապես չունեն «գրքի շնորհք», երբևէ չեն կարող ասոցացվել գիրք հասկացության հետ: Պետք է անցնել հաստ գրքերի, կատարել խմբավորումներ, տպել մեկ ընդհանուր հաստ գիրք: Հատուկ ուշադրություն է պետք դարձնել այդ գրքի շապիկին, քանի որ գրքում դա ամենից առաջ նկատելի բանն է: Այն պետք է լինի համեստ, դասական, բայց լավ ձևավորմամբ: Անսկբունք ընտրված ֆոնտով գրված վերնագիրը, սև շրջանակն ու ինչ-որ, էլի անորակ, նկարի մեջտեղում դնելը չի բավարարում գրքի նորմալ շապիկ հասկացությանը:

Գրքի ինքնարժեքը
Գրքի գինը կապված է բազում հանգամանքներից, այդ թվում էջերի քանակ, շապիկի ձև, թղթի որակ, տպաքանակ և այլն:
Հատի դեպքում մատչելի գին ստանալու համար ցանկալի է 16 հատ 28-48 էջանոց գրքի փոխարեն տպել ~600 էջանոց 1 գիրք, ցանկալի է գոնե 500 օրինակ տպաքանակով:

Ես հստակ հասկանում եմ, որ ավելի հեշտ է տվյալ պահին 20 օրինակ 28 էջանոց գիրք տպելու փող ճարել, քանց թե մեկ անգամից այդպիսի: Այսուհանդերձ դա է ճիշտ ճանապարհը: Ֆինանսերի բացակայության դեպքում, եթե աշխատանքն իրոք լուրջ և լավն է, օգտակար է, պետք է գտնել շահագրգիռ անձինք, ովքեր իրենց վրա կվերցնեն ծախսերը. այդպիսիք կարելի է փորձել որոնել շահագրգիռ հրատարակչություններում, շահագրգիռ հասարակական կազմակերպություններում, շահագրգիռ գործարարների շրջանակում: Այո՛, սա շատ դժվար է, բայց կարծում եմ, որ լրիվ ռեալ:

Պետք է հստակ հասկանալ, որ այս դեպքում միանգամից ծախսը շատ է, բայց միաժամանակ շատ է իրական օգուտը, հնարավոր է մինչև տասնապատիկ անգամ ավելի քիչ գումար ծախսել ընդհանուր գործի վրա: Միաժամանակ գրքերը ընթերցողի համար կլինեն ավելի մատչելի, ինչը պիտի որ էական բարձրացնի դրա գնման քանակը:

Ինքնարժեքը պակասեցնելու հարցում մեծապես կօգնի նաև գունավոր նկարներից հրաժարումը. ես համոզված, որպես մասնագետ պնդում եմ, որ այդ գունավոր նկարները, որոնք ես տեսել եմ քո գրքում, ոչ մի արժեք նրան չեն տալիս: Նույն նկարները կարող էին դառնալ սև ու սպիտակ, իսկ եթե սև ու սպիտակ դարձնի մասնագետը, ապա նրանք ավելի որակով կլինեն, դրանք նայել ավելի հարմար կլինի: Հրաժարվելով այս գունավոր նկարներից, դրանց փոխարեն դնելով սևերը, վիզուալ իմաստով գրքի ընթերցողին բացարձակապես ոչնչից չզրկելով, կարելի է էական նվազեցնել գրքի ինքնարժեքը. թերևս բոլորին է հայտնի, որ գունավոր տպագրությունը շատ ավելի թանկարժեք հաճույք է, քան սև և սպիտակ տպագրությունը:

Եթե անպատճառ ցանկանում ես նկարները ցույց տալ ընթերցողիդ, առաջարկում եմ ստեղծել վեբ կայք և դրանցում դնել այդ նկարները: Այսօր այդպիսի վեբ կայք ստեղծելը պատչելի է: Ավելին, կարելի է գրանցվել որևէ անվճար բլոգում ու այս խնդրի դեպքում դա էլ բավարար կլինի: Սրա առավելություններից մեկն այն է, որ քո օգտագործած նկարները էկրանի համար նախատեսված նկարներ են, այսինքն եթե տպված վիճակում անորակ են ու բան չի հասկացվում, էկրանին կլինեն որակով, բան կհասկացվի: Հաջորդ առավելությունն այն է, որ միշտ նոր նկարներ գտնելու դեպքում կարող ես լրացնել և ընթերցողդ ավելի շատ նյութի կծանոթանա: Ինչպես նաև կայքում կարելի կլինի տեղադրել նյութեր, որոնք այս կամ այն պատճառով չեն մտել գրքի մեջ, կամ հասունացել են ավելի ուշ: Միաժամանակ ընթերցողիդ հետ քննարկումներ անցկացնելու տեղ կլինի:
Կայքի հասցեն հարկավոր կլինի պարզապես նշել գրքում, ու գրել, որ այնտեղ կարելի է գտնել այսինչ նյութերը:


Գրքի հավաստիություն
Կատարված է հսկայածավալ աշխատանք, որի հավաստիությունը չի կարող կասկածի տակ չլինել, քանի որ մեկ անհատը կատարել է հսկայական բազայի վերլուծություններ ու դրանք ներկայացրել հանրությանը: 10 տարի լինի նա դրա վրա աշխատած, թե 200, այն մնում է իր սուբյեկտիվ վերլուծությունները, որոնցում սխալված լինելու հավանականությունը բավական մեծ է: Ֆորումներում ոչ մասնագետների հետ այն քննարկման դնելը հարցի լուծում չի կարող լինել: Փոխարենը հարցի լուծում կարող են լինել.

- համահեղինակների ձեռք բերումը: Յուրաքանչյուր ժամանակաշրջան վերլուծությունները համապատասխան մասնագետի հետ կարելի է նորից քննարկել, նա անի իր վերլուծություններ, եզրահանգումները: Այս դեպքում հավանական է դառնում մեկը մյուսի սխալի հայտնաբերումը, շտկումը, հանրօգուտ գործը: Չէ որ նպատակը ոչ թե ինքնագովազդն է, այլ Հայաստանի ռազմական պատմության ցույց տալը, հանրությանը օգուտ տվող գործ անելը:

- համահեղինակների փոխարեն կարող է գործել գիտական խմբագրի հասկացությունը, էլի յուրաքանչյուր ժամանակաշրջանի համար համապատասխան մասնագետ: Այս մարդիկ պիտի անցնեն այն ճանապարհը, ինչը դու ու գտնեն քո սուբյեկտիվ վերլուծությունների բացերը:

- Կարող է գործել նաև խմբագրական մեծ խորհուրդ, պատմաբանների խորհուրդ, ովքեր կկատարեն այդ նույն աշխատանքը:

- Կարող է գործել ընդդիմախոսի ինստիտուտը, յուրաքանչյուր ժամանակաշրջանի համար մի մասնագետ լուրջ վերլուծության ենթարկելով հայտնի իր կարծիքը:

Ես գիտեմ, Մհեր, որ դու ասում ես, որ գրքիդ յուրաքանչյուր բառի համար պատասխան ունես: Չեմ կասկածում, որ ունես: Բայց հարց է, թե այդ պատասխանդ որքանով է ճիշտ: Միանշանակ է, որ դու չես տեսնում դրա հնարավոր սխալը, եթե այդպես վստահ պնդում ես, բայց այնուամենայնիվ սխալների առկայությունը խիստ հավանական է:



Եվ վերջում, գրքին անհրաժեշտ է սրբագրիչ, խմբագիր:
Թերևս այսքանը:

Ասեմ, որ սրանք պարզապես բարի խորհուրդներ են, ետին միտք չունեցող: Ինչպես նաև տեղեկացնեմ, որ եթե որոշես կետ առ կետ սրանց առարկել, ես չեմ պատրաստվում մտնել «բանավեճի» մեջ ու ապացուցել իմ ասածների ճշմարտությունները: Սրանք ընդամենը խորհուրդներ են, կուզես ընդունիր, կուզես ոչ:

[WhiteSmoke{F}]

Մի բան պարզ դարձավ, էս բանավեճում հաղթանակը նրա կողմն է, ով կկարողոնա իր վրա նետված քարերից, ոտքի տակ ավելի բարձր պատվանդան սարքել: Լիոն, եթե քո մտավախությունն է, որ Չուկը իր խոսքերով պատվազրկում է քո աշխատանքը, այնքան էլ ճիշտ չէ: Կոնկրետ ինձ մոտ չես պատվազրկվում, թեկուզ մի կաթիլ: Ու հրաշալի է, որ եսքան խելացի տղամարդիկ ունենք: Ոչինչ որ մի քիչ տաքարյուն են: Դա ել իրա պլյուսներն ունի: Անկեղծ եմ ասում, զգում եմ, որ Չուկի խոսքերում շատ մեծ պատրաստակամություն կա քեզ օգտակար լինելու: Օգտագործի դա: Իսկ տողատակեր միշտ էլ կարելի է գտնել, լա՞վ: Եթե նրա առաջարկած տարբերակը քեզ հարմար չէ, դա ուրիշ բան: Բայց մեր փրագրեսիվ դարում ամեն ինչ լուծվում է « դաժան մրցակցության» ֆոնի վրա: Դա հաջողության կանոններից է: Շատ լավ է, որ Չուկը քեզ կօգնի էլի, եթե վատ չընդունես, մենք էլ կկարողանանք ավելացնել մեր ընթերցարանը քո գրքերով: Իսկ ներողության պահը տղաներ ջան, ավելորդ է: Լինում է , չէ՞, խոսքի մեջ էլ կարող ենք ասել, ամբողջ աշխարհի դիմաց ներողություն կխնդրեմ, կամ էլ ասում ենք, ականջս կկտրեմ: Բայց շատ բանալա դա պահանջելը: Տաքարյուն են մեր տղամարդիկ էլի: Բայց դա էլ իր պլյուսներն ունի

[Lion]

Զուտ տեսական նշանակություն, այսինքն չեն օգտագործվելու այդ խորհուրդները... ինչևէ.

Ինչպես և գրեթե միշտ - իմ խոսքերը սխալ ընկալեցիր: Ես նկատի ունեի, ոչ թե այն, որ խորհուրդներդ չեմ օգտագործի /խելքի մոտ խորհուդրը չօգտագործելը ուղղակի հիմարություն է/ այլ հետևյալը: Ինձ թվաց, թե կոնկրետ առաջարկ է արվելու գիրքը տպելու վերաբերյալ ու դրա պահով ես ասացի այն, ինչ ասացի...

Գրքի արտաքին տեսք
Անկախ նրանից, որ գրքի հիմնական գնահատականը նրա բովանդակությունն է, խիստ կարևոր է նրա արտաքին ներկայանալի տեսքը: Գրքի ձևավորումն ու էջադրումը լուրջ մասնագիտություն է: Համակարգիչ ունենալը և Microsoft Word ծրագրում տեքստեր լցնել իմանալը բավարար չէ գիրք սարքելու, ձևավորելու, էջադրելու համար: Ընդհանրապես լուրջ գրքերը չեն սարքվում այդ ծրագրով, կան հատուկ հրատարակչական ծրագրեր, բայց շատ չխորանանք:

Միանգամայն համաձայն եմ: Բայց իմ տեխնիկական ու ֆինանսական հնարավորությունները ավելին անել թույլ չտվեցին

Քո գրքի արտաքինը, սա զուտ մասնագիտական գնահատական է, խայտառակ վատն է: Չկա պահպանված տեքստի ձևաչափման տարրական նորմերը, սկսած միջտողային, միջբառային, միջտառային հեռավորությունների անհամաչափությունից մինչև տողադարձերի ինսպառ անտեսում, ֆոնտերի սխալ ընտրում և այլն:

Սկզբունքորեն ճիշտ է, թեև զգալիորեն չափազանցված...

Համառորեն խորհուրդ եմ տալու ինքնուրույն չզբաղվել այդ գործով, քանի որ դա քո գործը չէ, այլ պատվիրել այն համապատասխան մասնագետների:

Երբ որ սպոնսոր կանգնես կամ սպոնսոր գտնես, հենց այդպես էլ կանեմ

Պ

ետք է իսպառ մոռանալ անորակ նկարները գրքում դնելու մասին. դրանք ոչ միայն չեն բարձրացնում գրքի արժեքը, այլև գցում են: Ինտերնետից բեռնավորված 72dpi խտայնությամբ մանր նկարը երբևէ չի կարող պիտանի լինել տպագիր այդպիսի նյութի համար: Նախընտրելի է չունենալ նկար, քան ունենալ այդ որակի նկար:

Համաձայն չեմ: Ճաշակի հարց է... Ըստ իս ավելի լավ է թեկուզ և անորակ նկարով ընթերցող տեսնի ասենք ինչպիսին է եղել 10-րդ դարի բյուզանդական ռազմիկը, քան ընդհանրապես նկարը չտեսնի և բյուզանդական ռազմիկի փոխարեն պատկերացնի հռոմեական լեգեոներ

28-48 էջանոց գրքույկները հարմար չեն ոչ ընթերցման, ոչ պահելու, ոչ խնամքի համար: Դրանք պարզապես չունեն «գրքի շնորհք», երբևէ չեն կարող ասոցացվել գիրք հասկացության հետ: Պետք է անցնել հաստ գրքերի, կատարել խմբավորումներ, տպել մեկ ընդհանուր հաստ գիրք: Հատուկ ուշադրություն է պետք դարձնել այդ գրքի շապիկին, քանի որ գրքում դա ամենից առաջ նկատելի բանն է: Այն պետք է լինի համեստ, դասական, բայց լավ ձևավորմամբ: Անսկբունք ընտրված ֆոնտով գրված վերնագիրը, սև շրջանակն ու ինչ-որ, էլի անորակ, նկարի մեջտեղում դնելը չի բավարարում գրքի նորմալ շապիկ հասկացությանը:

Երբ որ սպոնսոր կանգնես կամ սպոնսոր գտնես, հենց այդպես էլ կանեմ Կրկնում եմ - իմ ֆինանսները և իմ տեխնիկական հնարավորությունները այսքան են

Գրքի ինքնարժեքը
Գրքի գինը կապված է բազում հանգամանքներից, այդ թվում էջերի քանակ, շապիկի ձև, թղթի որակ, տպաքանակ և այլն:
Հատի դեպքում մատչելի գին ստանալու համար ցանկալի է 16 հատ 28-48 էջանոց գրքի փոխարեն տպել ~600 էջանոց 1 գիրք, ցանկալի է գոնե 500 օրինակ տպաքանակով:

Եվ ինչ կարժենա դա? Ասենք մի 4000 դոլլար, չէ?

Ես հստակ հասկանում եմ, որ ավելի հեշտ է տվյալ պահին 20 օրինակ 28 էջանոց գիրք տպելու փող ճարել, քանց թե մեկ անգամից այդպիսի:

Ուռաաա... հասկացվեցի

Այսուհանդերձ դա է ճիշտ ճանապարհը: Ֆինանսերի բացակայության դեպքում, եթե աշխատանքն իրոք լուրջ և լավն է, օգտակար է, պետք է գտնել շահագրգիռ անձինք, ովքեր իրենց վրա կվերցնեն ծախսերը. այդպիսիք կարելի է փորձել որոնել շահագրգիռ հրատարակչություններում, շահագրգիռ հասարակական կազմակերպություններում, շահագրգիռ գործարարների շրջանակում: Այո՛, սա շատ դժվար է, բայց կարծում եմ, որ լրիվ ռեալ:

Խնդրեմ: Ես չեմ կարողացել գտնել, եթե դու գտնես - ես պատրաստ եմ լրջորեն քննարկել այդ աղբյուրներից ֆինանսավորման միջոցով գիրքը տպելու հարցը: Բայց դնում եմ մի էական պայման, որից ՈՉ ՄԻ ԳՆՈՎ ՉԵՄ ՆԱՀԱՆՋԻ - սրբագրական ու խմբագրական փոփոխություններից բացի ՈՐԵՎԷ ԱՅԼ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆ իմ գրքում թույլ չեմ տա; Դա իմ ստեղծագործությունն է, իմ պատկերացրածն է և իմ վերլուծությունն է և այն կտպվի կամ հենց այնպես, ինչպես ես եմ ուզում, կամ չի տպվի որևէ այլ կերպ ԸՆԴՀԱՆՐԱՊԵՍ

Պետք է հստակ հասկանալ, որ այս դեպքում միանգամից ծախսը շատ է, բայց միաժամանակ շատ է իրական օգուտը, հնարավոր է մինչև տասնապատիկ անգամ ավելի քիչ գումար ծախսել ընդհանուր գործի վրա: Միաժամանակ գրքերը ընթերցողի համար կլինեն ավելի մատչելի, ինչը պիտի որ էական բարձրացնի դրա գնման քանակը:

Երբ որ այդ "միանգամից շատ ծախս" կազմող գումաը պատրաստ կլինի - ձեն հանեք

Ինքնարժեքը պակասեցնելու հարցում մեծապես կօգնի նաև գունավոր նկարներից հրաժարումը. ես համոզված, որպես մասնագետ պնդում եմ, որ այդ գունավոր նկարները, որոնք ես տեսել եմ քո գրքում, ոչ մի արժեք նրան չեն տալիս: Նույն նկարները կարող էին դառնալ սև ու սպիտակ, իսկ եթե սև ու սպիտակ դարձնի մասնագետը, ապա նրանք ավելի որակով կլինեն, դրանք նայել ավելի հարմար կլինի: Հրաժարվելով այս գունավոր նկարներից, դրանց փոխարեն դնելով սևերը, վիզուալ իմաստով գրքի ընթերցողին բացարձակապես ոչնչից չզրկելով, կարելի է էական նվազեցնել գրքի ինքնարժեքը. թերևս բոլորին է հայտնի, որ գունավոր տպագրությունը շատ ավելի թանկարժեք հաճույք է, քան սև և սպիտակ տպագրությունը:

Գունավոր նկարներից ես չեմ հրաժարվի և այս հարցում որևէ զիջում չի լինի

Եթե անպատճառ ցանկանում ես նկարները ցույց տալ ընթերցողիդ, առաջարկում եմ ստեղծել վեբ կայք և դրանցում դնել այդ նկարները: Այսօր այդպիսի վեբ կայք ստեղծելը պատչելի է: Ավելին, կարելի է գրանցվել որևէ անվճար բլոգում ու այս խնդրի դեպքում դա էլ բավարար կլինի: Սրա առավելություններից մեկն այն է, որ քո օգտագործած նկարները էկրանի համար նախատեսված նկարներ են, այսինքն եթե տպված վիճակում անորակ են ու բան չի հասկացվում, էկրանին կլինեն որակով, բան կհասկացվի:

Ես մտածում եմ կայք ստեղծելու մասին: Հավանաբար մյուս տարվա վերջերին այս իդեան ավելի գործնական տեսք կունենա, քանի որ ես դեռևս պետք է լուծեմ մի քանի սկզբունքային հարցեր...

Հաջորդ առավելությունն այն է, որ միշտ նոր նկարներ գտնելու դեպքում կարող ես լրացնել և ընթերցողդ ավելի շատ նյութի կծանոթանա: Ինչպես նաև կայքում կարելի կլինի տեղադրել նյութեր, որոնք այս կամ այն պատճառով չեն մտել գրքի մեջ, կամ հասունացել են ավելի ուշ: Միաժամանակ ընթերցողիդ հետ քննարկումներ անցկացնելու տեղ կլինի:
Կայքի հասցեն հարկավոր կլինի պարզապես նշել գրքում, ու գրել, որ այնտեղ կարելի է գտնել այսինչ նյութերը:

Բլոգներից էլ օգտվել, համոթս ինձ, ուղղակի չգիտեմ, թեև շատ կուզենայի սովորել

Գրքի հավաստիություն
Կատարված է հսկայածավալ աշխատանք, որի հավաստիությունը չի կարող կասկածի տակ չլինել, քանի որ մեկ անհատը կատարել է հսկայական բազայի վերլուծություններ ու դրանք ներկայացրել հանրությանը: 10 տարի լինի նա դրա վրա աշխատած, թե 200, այն մնում է իր սուբյեկտիվ վերլուծությունները, որոնցում սխալված լինելու հավանականությունը բավական մեծ է:

Չէի ասի, որ ԱՅԴՔԱՆ ՄԵԾ Է, սակայն անկասկած է, որ սխալներ կարող են լինել: Իսկ ինչու այնուհանդերձ ԱՅԴՔԱՆ ՄԵԾ չէ? Քանի որ ես տվյալները ոչ միայն վերցրել եմ սկզբնաղբյուրներից ու դրանք ստուգել մենագրություններով և այլ մասնագիտական գրականությունով, այլև հենց այդ մասնագիտական գրականության հայտնած տվյալներն էլ եմ ստուգել միմյանցով` խաչաձև սիստեմով: Ըստ իս սա ԱՀԱԳԻՆ քչացրել է սխալվելու հավանականությունը, թեև բնականաբար 100 տոկոսով չի վերացրել այն...

Ֆորումներում ոչ մասնագետների հետ այն քննարկման դնելը հարցի լուծում չի կարող լինել:

Գուցե...

Փոխարենը հարցի լուծում կարող են լինել.

- համահեղինակների ձեռք բերումը: Յուրաքանչյուր ժամանակաշրջան վերլուծությունները համապատասխան մասնագետի հետ կարելի է նորից քննարկել, նա անի իր վերլուծություններ, եզրահանգումները: Այս դեպքում հավանական է դառնում մեկը մյուսի սխալի հայտնաբերումը, շտկումը, հանրօգուտ գործը: Չէ որ նպատակը ոչ թե ինքնագովազդն է, այլ Հայաստանի ռազմական պատմության ցույց տալը, հանրությանը օգուտ տվող գործ անելը:

Ոչ մի դեպքում; Սա ԻՄ աշխատանքն է և նրա վրա կգրվի միայն իմ անունը Նրա համար չեմ ես 10 տարի քարշ եկել հանրայինում, եսիմ քանի տասնյակ հազարի մասնագիտական գրականություն առել և աչքիս լույսը փչացրել ինտեռնետի հարյուրավոր սայթեր քրքրելով, որ հիմա ևս մեկը տեր դառնա իմ գործին: Շնորհակալ եմ

- համահեղինակների փոխարեն կարող է գործել գիտական խմբագրի հասկացությունը, էլի յուրաքանչյուր ժամանակաշրջանի համար համապատասխան մասնագետ: Այս մարդիկ պիտի անցնեն այն ճանապարհը, ինչը դու ու գտնեն քո սուբյեկտիվ վերլուծությունների բացերը:

Համաձայն եմ: Դժբախտաբար այդպիսի մարդ գտնելը դժվար է:

1. Չկա այնպիսի մի մասնագետ, որ նույնքան լավ իմանա բոլոր էպոխաները: Այս դեպքում անհրաժեշտ է ԽՄԲԱԳՐԱԿԱՆ ԽՈՐՀՈՒՐԴ, իսկ դա կազմակերպելն էլ առայժմ իրական չեմ համարում,
2. Չկա այնպիսի մասնագետ, որ որ ոչ միայն նույնքան լավ իմանա բոլոր էպոխաների պատմությունը, այլև ռազմական պատմությունը: Ընդ որում, գուցե մեծամտություն համարեք, բայց ինձնից լավ Հայ ժողովրդի ռազմական պատմության ոլորտի մասնագետ գտնելը ՀՀ-ում բավականին դժվար է: Եթե տեղը գիտեք, ասեք... հաճույքով կծանոթանամ հետը,
3. Այդ արդիկ ԵՐԲԵՔ չեն կարող անցնել այն ճանապարհը, ինչ ես: Նախ 1 գիրք խմբագրելու համար դա նրանց ընդհանրապես պետք չէ... Եվ հետո, ես այս ճանապարհը անցել եմ 10 տարում /գիրքը գրել սկսել եմ 22.01.1999 թ-ին/, իսկ նրանք պետք է ամեն ինչ սկսեն զրոյից:

Չնայած այս ամենին, ես ԵՐԱԶՈՒՄ եմ այն մասին, որ կգա մի օր, երբ ես կհանձնեմ իմ գիրքը մասնագետների խմբի դատին, որոնք մի կողմ կնետեն նախանձը առ այն, որ այս գիրքը իրենք չեն գրել, նեղմտությունը առ այն, որ գրքի շատ տեսակետներ հակասում են իրենց դոկտորականներին և թեկնածուականներն, կարերիզմը առ այն, որ ես "վայիս կլինեմ իրենց հացին", փառամոլությունը առ այն, որ ես կտանեմ իրենց փառքի մի մասը և... ուղղակի մասնագիտական վերլուծության կենթարկեն գիրքս` հնարավորություն տալով ինձ պաշտպանել տեսակետներս...

- Կարող է գործել նաև գիխմբագրական մեծ խորհուրդ, պատմաբանների խորհուրդ, ովքեր կկատարեն այդ նույն աշխատանքը:

Տես վերևում...

- Կարող է գործել ընդդիմախոսի ինստիտուտը, յուրաքանչյուր ժամանակաշրջանի համար մի մասնագետ լուրջ վերլուծության ենթարկելով հայտնի իր կարծիքը:

Տես վերևում...

Ես գիտեմ, Մհեր, որ դու ասում ես, որ գրքիդ յուրաքանչյուր բառի համար պատասխան ունես: Չեմ կասկածում, որ ունես: Բայց հարց է, թե այդ պատասխանդ որքանով է ճիշտ:

Միանգամայն համաձայն եմ: Ես ասում եմ "պատասխան ունեմ", նկատի ունենալով, որ ամեն մի տառը և նույնսիկ սխալը գրվել է համապատասխան հիմնավորմամբ: Եվ եթե իմ սխալը համոզիչ կերպով, հերքելով իմ բոլոր հակափաստարկները, ցույց տրվի, ես խորին շնորհակալություն կհայտնեմ այդ լավ մարդուն, որը բարձրացրեց իմ գրքի արժեքը և անմիջապես կուղղեմ սխալս: Բայց դու տես - հարևան թեմայում Բասենի ճակատամարտի պահով վիճում եմ Տրիբուն-ի հետ: Ես շարադրում եմ իմ հիմնավորումները, հավանական ենթարդրությունները, որոնք առայժմ չեն հերքվել; Թող Տրբունը օրինակ կանգնի ու ասի, թե գիտես ինչ, ապեր, Դեմետրի Սոտերի հարցով սխալվել ես, քանի որ նա թագավորել է ոչ թե քո ասած թվերին, այլ ուրիշ թվերի, կամ Սելևկյանների բանակի թվաքանակը շատ ես ցույց տվել, քանի որ այսինչ պատմիչը ասում է, որ նրանց բանակը ավելի քիչ է եղել, կամ Խորենացուն սխալ ես մեկնաբանել, քանի որ սա այսպես է...

Միանշանակ է, որ դու չես տեսնում դրա հնարավոր սխալը, եթե այդպես վստահ պնդում ես, բայց այնուամենայնիվ սխալների առկայությունը խիստ հավանական է:

Եվ վերջում, գրքին անհրաժեշտ է սրբագրիչ, խմբագիր:

Երկուսն էլ կան: Իսկ այն, թե ինչ որակով են աշխատում, դա արդեն ուրւշ հարց է...

Թերևս այսքանը:

Ասեմ, որ սրանք պարզապես բարի խորհուրդներ են, ետին միտք չունեցող: Ինչպես նաև տեղեկացնեմ, որ եթե որոշես կետ առ կետ սրանց առարկել, ես չեմ պատրաստվում մտնել «բանավեճի» մեջ ու ապացուցել իմ ասածների ճշմարտությունները: Սրանք ընդամենը խորհուրդներ են, կուզես ընդունիր, կուզես ոչ:

Այնուհանդերձ պատասխանեցի կետ առ կետ, քանի որ այս խոսակցություը շատ եմ կարևորում...

Ավելացվել է 1 րոպե անց
WhiteSmoke{F} ջան

Գովքի համար մերսի, ես ինձ ահագին լավ զգացի Մնացած ասածներիդ հետ էլ եմ սկզբունքորեն համաձայն...