Նախշուն, Ovsanna, ներեք որ լրիվ չեմ կարդում: Կասեմ պարզ, անկեղծ. դեմագոգիա եք անում
Ու այսուհետ ուշադիր քայլեք փողոցում, որովհետև տրորելու եք ոտքներիդ տակ ընկած մրջյուններին, ու չնստեք երթուղային տաքսի, անգամ չափազանց ուշանալու դեպքում, որովհետև թունավորելու եք նաև իմ կյանքը, ու չհամարձակվեք ուտել բույսերը, որովհետև ես յուրաքանչյուր բույսի մեջ էլ եմ կյանք տեսնում (կարդացե՛ք իմ գրած պատմվածքները), չհամարձակվեք կյանքից զրկել նազելի ծաղկին, որովհետև սոված եք, ու չեմ հասկանում, թե ո՞նց եք հանդուրժում, որ կենդանիներին գազանանոցում են պահում, որ ինչ-որ մեկը խեղճ շան վզից պարան գցած քարշ է տալիս իր հետևից, երրորդը թութակին կաղապարել է փոքրիկ անհարմար վանդակում.... պատերազմ հայտարարեք ողջ մարդկությանը, չէ որ դուք մեզնից բարի եք, մեզնից լավն եք, մեզնից ավելի շատ խիղճ ունեք, ձեր սերն անշահախնդիր է: Ուղղակի, ներեք նորից անկեղծության համար, բայց դուք թևակոխեցիք ոչ թե էգոիզմի, այլ մեծամտության սահմանը ու թեման վերջնականապես դարձրիք իմ համար երիցս տհաճ թեմա: Գնամ միս ուտելու, ինձ հասանելի չի ձեր բարիությունն ու սերը...
Էջանիշներ