Ես քեզ հետ համաձայն չեմ: Ռոքն առաջացել է, որովհետև որոշ մարդիկ կոնկրետ ասելիք են ունեցել, որն արտահայտել են կիթառ նվագելով ու երգելով: Եղել է 60-ականներից առաջ: 50-ականներին արդեն հաստատ կար, 40-ականների մասին վստահ չեմ: Հայր լավ ինֆորմացիա ունի ռոքի զարգացման պատմության մասին: Եթե կարողանա ինձ տրամադրել, այստեղ կգրեմ:
Intel, եթե մարդիկ նրա ստեղծագործություններին նման "անուն" են տալիս, դա չի նշանակում, որ ճիշտ է, դու իրեն հարցրու, համոզված եմ մի երկար անուն կտա...ևս մեկ անգամ եմ կրկնում, այսօր դժվար է ասել տվյալ ստեզծագործությունը ինչ ոճի մեջ է գրված և որ ուղղվածությանն է պատկանում, այսօր ամնեն ինչ խառնում են, ու ասեմ, որ շատ դեպքերում լավ արդյունք է տալիս...
ինչ վերաբերում է իմ կարծիքին, ապա ես նրա ստեղծագործությունները կդասեի ռոկնռօլային ստեղծագործությունների շարքին...
Բյուրակն, ճիշտ ես, ինտեռնետում փորփրեցի, կարդացի և կուզենայ իմ կարդացածներից մի քանի բան ներկայացնել: Կներեք, ռուսերենով:
Рок-музыка (англ. Rock) — обобщающее понятие многих направлений современной музыки, существующих с 1950-х годов, а так же своеобразный образ жизни некоторых её почитателей. Рок-группы часто состоят из вокалиста, гитариста (как правило, играющего на электрогитаре), бас-гитариста и барабанщика, иногда клавишника.
Рок-музыка имеет большое количество направлений: от танцевального рок-н-ролла до тяжёлого рока, где песни сопровождаются глубокими, часто философскими текстами. Иногда роком называют лишь направление рок-н-ролл, бывшее одним из истоков рок-музыки.
Музыкальная составляющая
Отличительная черта рок-музыки — однообразный ритм, поддерживаемый исполнителем на электрической бас-гитаре и барабанщиком. Солирующим инструментом является обычно электрогитара. Часто в рок-группе присутствует также вокалист. Если в начале своего развития рок-музыка лежала в основном в рамках блюзовой гармонии, то теперь отдельные её направления имеют мало общего в музыкальном отношении.
Идеологическая составляющая
Рок — это, с одной стороны, рупор молодежи, музыкальный эквивалент раздирающих её противоречивых настроений — в первую очередь, чувства недовольства (ибо молодежь редко бывает всем удовлетворёна). С другой стороны, рок — один из инструментов шоу-бизнеса, призванный, как и все прочие, развлекать, отвлекать и приносить доходы. Эта двойная природа и обуславливает противоречия, «пилообразность развития жанра. По сути дела, вся история рока состоит из очень похожих циклов, в начале каждого из которых — бунт, протест, рождение новых стилей и новых ценностей (1955, 1967, 1977…), а затем — постепенный процесс «приручения, коммерциализации, адаптации к образу жизни.
Рок-это не только стиль музыки, это и философия и образ жизни, о котором нельзя судить однозначно. Рок-музыка, обладая большой захватывающей энергией может оградить от действительности. Это может дать положительный результат, если действительность не удовлетворяет личность. В таком случае рок-музыка даёт личности свободу от устоявшихся общественных принципов и стереотипов. К року часто приходят в поисках истины и свободы. С другой стороны, человек может окончательно оградиться от внешнего мира, усугубляя положение приёмом наркотиков, что способствует разрушению личности. Нередко это явление ставят в вину рок-музыкантам, выдавая частное явление за главное. Рок — большая сила и энергия, и человек может использовать как в добро, так и во зло.
Ապրիր արագ, մահացիր երիտասարդ:
Իսկ ինչ կասեք հայկական ռոքի մասին?
1998թվից հետևում էի, և 3 տարի առաջ հասկացա, որ լսելու բան չէ:
Բյուր, չի կարելի այդպես միանշանակ որակում տալ։ Դու բոլոր կատարողներին ու խմբերի՞ն ես ուսումնասիրել։ Համոզված եմ, որ ոչ։ Օրինակ, կարո՞ղ ես կոնկրետ անուններ տալ։ Ես էլ հիացած չեմ հայկական ռոքով, բայց չեմ կարող չընդունել, որ լսելու արժանի խմբեր ու երգիչներ, այնուամենայնիվ, կան, թեև շատ չեն։Բյուրակն-ի խոսքերից
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ու նայած ի՞նչ ես սպասում նրանցից:
Ապրիր արագ, մահացիր երիտասարդ:
Հայկական ռոքից սիրում եմ լսել Բամբիռ խմբին, Գոռ Մխիթարյանին ( «Լավ Էլի» խմբից), դե Արթուր Մեսչյանի մասին էլ չասեմ
Սակայն կարծում եմ, որ նշվածները արժեքավոր են մեզ՝ հայերիս համար, իսկ միջազգային ասպարեզում ներկայանալու համար նրանք առանձնապես նշանակալի չեն։
Չգիտեմ, ինչքանո՞վ կարելի է System of a Down խմբին հայկական անվանել. խմբի անդամները հայեր են, երաժշտության մեջ էլ հայկականություն է զգացվում, բայց… Ամեն դեպքում ինձ շատ է դուր գալիս ու միջազգային ռոքի առումով արժեքավոր եմ համարում։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Ես էլ եմ սիռւմ Բամբիռ խմբին: Չգիտեմ, ինձ թվում ա , որ իրանք իսկապես լավն են: Արժի իրանց լսել:
Էդ ընթացքում ես ոչ մի ռոք փառատոն բաց չէի թողնում, հետևաբար լսում էի բոլոր բեմ բարձրացող խմբերին: Նորից եմ ասում, որ լսելու բան չեն:
Նույն Բամբիրը կամ Լավ էլի-ն լսելի են միայն ձայնագրված վիճակում, իսկ կենդանի կատարումները բանի պետք չեն: Չգիտեմ, գուցե մեր դահլիճներից ու տեխնիկայից է:
Միակ դեպքը, որ հիացել եմ, Արմագեդոն խմբի համերգն էր: Բայց այն ինձ բոլորովին այլ պատճառով է դուր եկել:
Ի՞նչ է, դու արտասահմանյան խմբերի կենդանի կատարումնե՞րն ես լսում, կամ նրանց կենդանի կատարումներո՞վ ես միայն գնահատում։ Ես ինքս միայն մի անգամ եմ հայկական ռոք համերգի եղել, բայց դուրս չի եկել, որովհետև շատ բարձր էր ձայնն ինձ համար։ Ես այդքան բարձր չեմ սիրում լսել։ Ասում են, որ միշտ էլ այդպես է լինում փակ դահլիճներում։ Չգիտեմ։ Բայց դա ոչինչ չի նշանակում։
Արտասահմանյան հայտնի երգիչներ էլ կան, որոնք համերգների ժամանակ լավ չեն երգում, բայց կրկնում եմ. դա գրեթե ոչինչ չի նշանակում։ Դրա համար չի կարելի ասել, որ տվյալ երգիչը լսելու բան չի։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Ճիշտ ես, կան: Ես դրանց չեմ սիրում: Եթե երգիչը կենդանի լավ չի կատարում, ուրեմն լսելու բան չէ: Ձայնագրությունները շատ արհեստական են, ոնց որ ռոբոտներ երգեն:Արտասահմանյան հայտնի երգիչներ էլ կան, որոնք համերգների ժամանակ լավ չեն երգում, բայց կրկնում եմ. դա գրեթե ոչինչ չի նշանակում։ Դրա համար չի կարելի ասել, որ տվյալ երգիչը լսելու բան չի։
Իսկ հայկական ռոք խմբերի մեծ մասը ձայնագրություններ էլ չունի, որ գոնե մի քիչ մեղմ վերաբերվես: Մենք նրանց երգերին ծանոթանում ենք համերգների ժամանակ: Մերոնք կարծում են, թե լավ ռոքը հնարավորինս շատ աղմուկն է: Իսկ ու՞ր է նրանց ասելիքը: Ռոքերները սովորաբար ասելիք են ունենում:
Իմ կարծիքով հիմա գործող խմբերից ամենալավերը Բամբիռ-ն ու Oaksenham-ն են, դրանք իմ իմացածներից թերևս միակն են որոնց լսելիս ասում ես որ այ սա իսկականից խումբ է:
System of a Down, դժվարությամբ եմ հայկական անվանում, լավ գործեր ունեն, բայց հների մեջ e.g. Spiders, Aerials, ...
Հետո Վահան Արծրունու գործերն եմ սիրում, համ էլ ինքը դեմք գիտարիստ ունի: Վատ չի նվագում նաև Army of God խմբի գիտարիստը, բայց ընդհանուր խումբը էտքան էլ դուրս չի գալիս:
MDP-ն էլ ա իսկական խմբի տպավորություն թողնում, բայց իմ ճաշակով չի:
Ու տենց . . .
մերողություն, ես հայկական երաժշտություն քիչ եմ լսում... հատկապես հեռուստացույցով, այդ պատճառով ուզում եմ հարցնել...
Բամբիռ խումբը մի քիչ լիքոտ ու ճազատ սոլիստ ունեցող խումբն է? կարծեմ Աննա Խաչատրյանի հետ է երգում...բացի դուետից ես մի երգ եմ լսել նրանց կատարմամբ, կարող եմ ասել, որ համեմատաբար վատը չէ...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ