User Tag List

Նայել հարցման արդյունքները: Եթե ԴՈՒՔ տառապեիք շատ ծանր անբուժելի հիվանդությամբ, կուզենայի՞ք իմանալ այդ մասին:

Քվեարկողներ
107. Դուք չեք կարող մասնակցել այս հարցմանը
  • Այո

    94 87.85%
  • Ոչ

    13 12.15%
Էջ 4 7-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 46 համարից մինչև 60 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 91 հատից

Թեմա: Ասել ճշմարտությունը

  1. #46
    sound Jarre-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.01.2009
    Հասցե
    սեփական ՍՈՒԲՅԵԿՏԻՎ իրականության մեջ
    Գրառումներ
    2,832
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Հայտնե՞լ մարդուն, որ նա մահացու հիվանդ է

    Ես կարծում եմ, որ հայտնելը ճիշտ է (չհաշված բացառությունները)։

    Դա պետք է արվի շատ հմուտ ու նրբանկատ ձևով։

    Ինչո՞ւ է ճիշտ։ Քանի որ դա սիրո դրսևորում է մարդու հանդեպ։ Երբ մարդը իմանում է դա շատ ցավալի է։ Բայց հետո նա ունենում է հնարավորություն իր վախերով, զգացմունքներով կիսվելու իր մտերիմների հետ։ Կարողանում է ավարտին հասցնել, այն գործերը որոնք իր արժեքային համակարգում մեծ տեղ են զբաղեցնում։ Այս հարցում ճիշտը իմանալը չի տալիս ավելորդ հույսեր և ակնկալիքներ, որոնց չիրականացումը շատ դեպքերում ցավալի հոգեբանական հետևանքներ է թողնում մարդու վրա։

  2. #47
    Կարիմարի Կարիմարա cold skin-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.12.2008
    Հասցե
    Նիցշեի տուն
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    446
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Մենք էլ հիմա կանգնած ենք ահավոր կացության մեջ: Հարազատս հիվանդ է և նրան ճիշտ դիագնոզի մասին չեն ասել, միայն նրա համար, որ ներշնչելով՝ ավելի վատ կտանի հիվանդությունը:
    Հիմա չգիտեմ էդ մարդուն կարելի է ասել, թե չէ: Բժիշկը թողել է մեր հայեցողության տակ:
    Մենք էլ որոշեցինք որ չասենք ու հիմա ամեն մեկս , զգում եմ, սրտի խորքում ծանր է տանոմ այդ փաստը: Չգիտեմ…

  3. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Jarre (13.03.2009)

  4. #48
    Պատվավոր անդամ Second Chance-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.06.2007
    Գրառումներ
    1,143
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Դեռ շատ փոքրուց շատ անգամ մտածել եմ այս հարցի մասին: Եթե իմանայի, որ անբուժելի հիվանդ եմ ու ինձ հաշված ժամանակ է մնացել ապրելու ի՞նչ կանեի: Նույնիսկ մտածել եմ թե ինչ կանեի: Ու պատկերացնել, որ հանկարծ նման բան լինելու դեպքում ինձնից թաքացնեն ճշմարտությունը ուղղակի սարսափելի է: Պարզապես իմ ազատ իրավունքի ոտնահարում կլինի , իսկ ազատ իրավունքը թանկ է կյանքից /ըստ ինձ/: Ինչպե՞ ս կարելի է իմ փոխարեն որոշել, թե ես ինչպես անցկացնեմ իմ վերջին օրերը, չէ որ դա ես եմ ուզում որոշել:

    Ամբողջ հարցը նրանում է, որ մահը ինչքան էլ սարսափելի՝ մեր կյանքի մասն է կազմում և անխուսափելի: Ինչու՞ է առաջ գալիս ճշմարտությունը չասելու խնդիրը: Մարդիկ վախենում են, որ հարազատը լավ չի տանի...: Այո դա այդպես է, շատերը այդ լուրից մի քանի օր հետո մահանում են, երբ իրենց ավելի երկար ժամանակ էր կանխատեսված: Պատճառն այն է, որ մարդիկ ընդհանրապես պետք է պատրաստ լինեն նման լուրեր լսելու: Այսքինքն իրենց կյանքի ընթացքում պետք է դա սովորեն, մտածեն այդ մասին, որովհետև դա այն բանն է որից ոչ ոք ապահովագրված չէ: Պետք է նաև այսպես ասած՝ այդ ուղությամբ էլ ճիշտ դաստիարակություն ստանան: Իհարկե սովորաբար ընդունված չէ կյանքի ընթացքում խոսել մահվան մասին հենց մեկը խոսում է բերանը փակում են « սուս տենց դեբիլ բաներ մի խոսա»... Բայց երբ դեպքը գալիս է սկսում են հանգստացնել, որ դա այդքան էլ վատ չէ.. այ այստեղից է գալիս այդ շոկային իրավիճակը, որ մարդը չի կարողանում տանել ճշմարտությունը:
    Պարզապես պետք է ընդունել, որ մահը նույնպես կյանքի մասն է : Ու մինչ այդ ներսում դաստիրարակված ու պատրաստված լինել դրան: Ու այդ ժամանակ խնդիր չի լինի ճշմարտությունն իմանալու ժամանակ:
    Վերջին խմբագրող՝ Second Chance: 13.03.2009, 11:49:
    Love has an enemy, but it is already defeated!

  5. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Jarre (13.03.2009), Ուլուանա (16.03.2009)

  6. #49
    կյանքը ափիս մեջ Դեկադա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.11.2007
    Հասցե
    40°46՛C 44°28՛ B
    Գրառումներ
    2,002
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Սա հենց էն դեպքնա երբ «մեդալը երկու երես ունի».: Կարծում եմ հաշվի պիտի առնվի տվյալ անձի բնությունը ու նոր որոշել ասել թե չասել: Մարդիկ կան որոնք իմանալով մոտալուտ մահվան լուրը` ամբողջ ուժերը հավաքում են և ներդրում ապաքինման գործին և ասեմ նման օրինակներ կան իմ տեսադաշտում ու պիտի նշեմ, որ պայքարի արդյունքը շատ հուսադրող է: Բայց դե մարդիկ էլ կան նման լուրից կարող են լրիվ կորցնել իրենց ու ինչը պիտի աներ հիվանդության բնականոն ընթացքը իրենք կարագացնեն:

  7. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Jarre (14.03.2009)

  8. #50
    sound Jarre-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.01.2009
    Հասցե
    սեփական ՍՈՒԲՅԵԿՏԻՎ իրականության մեջ
    Գրառումներ
    2,832
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Մեջբերում Dekada-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բայց դե մարդիկ էլ կան նման լուրից կարող են լրիվ կորցնել իրենց ու ինչը պիտի աներ հիվանդության բնականոն ընթացքը իրենք կարագացնեն:
    Համամիտ եմ։ Շատ կարևոր է այս հարցում անհատական մոտեցում ցույց տալ, քանի որ ամեն մարդ մի ձև կարող է արձագանքել։ Բայց ես լիովին համաձայն եմ Ամինայի այս գրածին՝
    Մեջբերում Amina-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Պետք է նաև այսպես ասած՝ այդ ուղությամբ էլ ճիշտ դաստիարակություն ստանան
    Այո՛, կարծում եմ, որ այս հարցում մարդուն հարկավոր է պատրաստել՝ դաստիարակել տարիներ առաջ, որ երբ գա այդ պահը, մարդ քչից-շատից մի քիչ գոնե հավասարակշված ռեակցիա տա։

    Կյանքում առանձնաշնորհում եմ ունեցել մի քանի անգամ նամակագրվել հայտնի փիլիսոփա, գիտնական և ֆանտաստ գրողներից մեկի հետ։ Նա իր նամակներից մեկում գրեց իր տեսակետը մահվան մասին. «....Մենք պետք է սովորենք կյանքը ընդունել, որպես ժամանակահատված, որն ունի սկիզբ ու վերջ։ Որքա՜ն էլ, որ ունիկալ լինի մեկ մարդը, նրա գոյություն ունենալը այնքան էլ չի ազդում և փոխում իրերի ընդհանուր դրությունը։ Ամենակարևորն այն է, որ մարդկային ցեղի կյանքը չդադարի և անընդհատ թարմացվի։ Մեզանից յուրաքանչյուրը անմահ է, բայց ոչ թե այն պատճառով, որ անհատի կյանքը կարող է տևել հավիտյան, թեև չեմ ժխտում դրա հնարավորությունն էլ, այլ այն պատճառով, որ յուրաքանչյուր մարդ արարած կյանքի չդադարող և չընդհատվող շղթայում անհրաժեշտ օղակ է։ Մահվան հարցում մենք չպետք է լինենք անկիրթ մարդիկ՝ վախենալով մահվանից, այլ պետք է պատրաստ լինենք այն ընդունելու հանուն կյանքի թարմացման։ Մենք պարտավոր ենք մահանալ։....Սակայն ինչը կարող է օգնել մարդուն, որ նա կարողանա համարձակորեն ընդունել մահը։ Ես և այլ գիտնականներ կարծում ենք, որ գիտությունը սպանում է Աստծուն, սակայն սա հենց այն խնդիրներից է, որ գիտությունը, արվեստը կամ մեկ ուրիշ բան, երբեք չի կարող լուծել առանց Աստծու»։ Ի դեպ, այս միտքը փոքր ինչ այլ բառերով և խոսքերով հանդիպում է նրա գրած տարբեր գիտաֆանտաստիկ վեպերում և պատմություններում։

  9. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Սելավի (14.03.2009)

  10. #51
    անհայտ մարդ Հակոբ Գեւորգյան-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.07.2006
    Գրառումներ
    526
    Բլոգի գրառումներ
    17
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Լավ հարցադրում է, Բյուրակն…

    Հետաքրքիր կլիներ լսել կարծիքներ այս հարցից ծագող նոր հարցերի շուրջ։ Օրինակ՝

    եթե իմանայիք որ տառապում եք անբուժելի հիվանդությամբ, ապա կթաքցնեյի՞ք այն բոլորից, նույնիսկ մտերիմներից, թե՞ ոչ։

  11. #52
    շա՜տ ուրախ եմ Չիպ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.03.2009
    Հասցե
    ամեմնուր
    Գրառումներ
    167
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    եթե իմանայիք որ տառապում եք անբուժելի հիվանդությամբ, ապա կթաքցնեյի՞ք այն բոլորից, նույնիսկ մտերիմներից, թե՞ ոչ:


    հետաքրքիր հարց էր.
    Ես երեվի կթաքցնեի, որ հարազատներիս ցավ չպատճառեի համել, որ ավելորդ չղճահարությամբ ինձ չնայեին:
    Если бы люди не делились по половому признаку, их бы просто не существовало

  12. #53
    կյանքը ափիս մեջ Դեկադա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.11.2007
    Հասցե
    40°46՛C 44°28՛ B
    Գրառումներ
    2,002
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Sisul-ի խոսքերից

    Ես երեվի կթաքցնեի, որ հարազատներիս ցավ չպատճառեի համել, որ ավելորդ չղճահարությամբ ինձ չնայեին:
    Բայց չէ որ մարդը հենց իր համար ամենանեղ ժամանակներում է ուզում որ կողքին ունենա իրեն ապավեն կանգնող մեկին, բայց ոչ խղճացող:

  13. #54
    շա՜տ ուրախ եմ Չիպ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.03.2009
    Հասցե
    ամեմնուր
    Գրառումներ
    167
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Մեջբերում Dekada-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բայց չէ որ մարդը հենց իր համար ամենանեղ ժամանակներում է ուզում որ կողքին ունենա իրեն ապավեն կանգնող մեկին, բայց ոչ խղճացող:

    Իսկ չես կարծում, որ հիվադության դեպքում, բացառված չի ,որ հարազատներտ քո նկատմամբ կլցվեն խղճահարությամբ
    Если бы люди не делились по половому признаку, их бы просто не существовало

  14. #55
    sound Jarre-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.01.2009
    Հասցե
    սեփական ՍՈՒԲՅԵԿՏԻՎ իրականության մեջ
    Գրառումներ
    2,832
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    3 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Մեջբերում Sisul-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ չես կարծում, որ հիվադության դեպքում, բացառված չի ,որ հարազատներտ քո նկատմամբ կլցվեն խղճահարությամբ
    Sisul, բայց վաղ թե ուշ իմանալու են, չէ՞։ Իսկ արդյո՞ք այդ ժամանակ խղճահարությամբ չեն լցվի։ Հետո կարծում եմ, որ խղճահարության մեջ վատ բան չկա։ Եթե մենք կյանքում անկախ ենք, ապա ուրիշի խղճարահարությունը, կամ մեկ ուրիշ մեզ անցանկալի զգացմունք կամ տեսակետ չի ազդի մեզ վրա։

  15. #56
    կյանքը ափիս մեջ Դեկադա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.11.2007
    Հասցե
    40°46՛C 44°28՛ B
    Գրառումներ
    2,002
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Sisul-ի խոսքերից
    Իսկ չես կարծում, որ հիվադության դեպքում, բացառված չի ,որ հարազատներտ քո նկատմամբ կլցվեն խղճահարությամբ
    Ոչ միայն կարծում եմ , այլ նաև համոզված եմ, որ հենց խղճահարությամբ էլ կլցվեն: Բայց էստեղ մի բան էլ կա: Իմ կարծիքով եթե հիվանդը ինքը այդպիսի իրավիճակներ քիչ ստեղծի, կարծում եմ հարազատները կկարողանան հույզերը թաքցնել` գոնե հիվանդի ներկայությամբ:

  16. #57
    Պատվավոր անդամ Մարկիզ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.05.2008
    Գրառումներ
    2,675
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Եթե հիվանդությունը բերելու է հարաբերականորեն կարճ ժամանակահատվածում հիվանդի անխուսափելի մահվան, իմ կարծիքով պետք չէ ասել… Մեռնելն այդքան հեշտ չէ: Բոլորս էլ գիտենք, չեմ էլ կասկածում՝ բոլորս էլ պատկերացնում ենք… Բայց անխուսափելի մահվան սպասելը շա՜տ ավելի ծանր կլինի տանել թե հիվանդի, թե նրա հարազատների կողմից: Հատկապես՝ երիտասարդներին է վերաբերվում… Որևէ մեկս չենք զգացել դա:
    Թվում է, թե մի քիչ էլ ռոմանտիկա կա այդ ամենի մեջ: Նկատի ունեմ այն փաստի գիտակցումը, որ քեզ մի քանի ամսվա կյանք է մնացել և այլն… Շուտով կթակես երկնքի դռները այն երկու գերմանացի երիտասարդների նման և այլն: Բայց ես այդ ֆիլմին չեմ հավատում, սուտ է: Մարդը, որը գիտակցում է, որ շուտով մեռնելու է երբեք նման վարքագիծ չի դրսևորի: Այս ամենն իմ խիստ սուբյեկտիվ կարծիքով:

  17. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    dvgray (15.03.2009), Քամի (15.03.2009)

  18. #58
    Մշտական անդամ ArmBoy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2007
    Հասցե
    Yerevan
    Գրառումներ
    161
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Շատ ուշ միացա այս թեմային, որը նաեւ իմ անձնական հետաքրքրությունների շրջանակում է:

    Ուզում եք ռոմանտիկ մտածել, թե կարեկցել հիվանդին, սակայն բոլոր դեպքերում էլ ճշմարտությունը միակն է՝ հիվանդը պետք է լիարժեքորեն տեղեկացված լինի իր վիճակի, նաեւ՝ հիվանդության ելքի մասին: Սա է պահանջում բժշկական էթիկայի նորմերը: Ոչ թե՝ պետք է կամ պետք չէ, այլ սա հիվանդի անժխտելի իրավունքն է՝ իր մասին իմանալ առավելագույնը եւ ճիշտը:

    Եվ, կարծում եմ, սա ճիշտ է: Չասելով նրան իրականությունը, դրանով իսկ նրան զրկում եք իր իսկ անձի վերաբերյալ ակտիվ որոշումներ կայացնելու հնարավորությունից, կամ՝ խեղաթյուրում եք նրա պատկերացումներն իր իսկ կյանքի ապագայի վերաբերյալ: Սա կարեկցել չի բնավ, այլ՝ սխալ: Չասելով, չեք կարեկցի, եւ հակառակը, ասելով չեք դառնում բիրտ ռեալիստ:

    Եթե կարիք եք զգում, կարող եմ նաեւ մեջբերումներ կատարել միջազգային փաստաթղթերից:

    Պատկերացրեք, որ դուք հիվանդ եք (իհարկե, զուտ տեսականորեն, ու սատանի ականջն էլ խուլ), Ձեզ դրեք նման իրավիճակի մեջ եւ տեսեք, թե ինչքանո՞վ է բարոյական Ձեզ հետ տուն-տունիկ խաղալը:

    Հ.Գ. Եթե խոսքը հանկարծամահության մասին չէ, ապա միշտ էլ ծանր անբուժելի հիվանդները բոլորից էլ լավ գիտեն, թե ինչ է իրենց սպասվում: Այնպես որ, շատ ավելի արդիական թեմա է այսպես կոչված "կյանքի վերջին օրերի խնամքի" փիլիսոփայությունը՝ "պալիատիվ խնամքը", որը մի ամբողջ գիտություն է: Մենք դեռ շատ հեռու ենք նման բաներից, իսկ նորմալ երկրներում հոսպիսային ծառայություններ կան, որոնք նպատակն էլ հենց մարդու կյանքի վերջին օրերի խնամքն է ու նրա տառապանքների մեղմացումը: Թե չէ, ցավից տառապող մարդուն դնել ու ամեն օր համոզել, թե իր մոտ ոչ մի լուրջ բան չկա, մի քիչ անլուրջ է:
    Վերջին խմբագրող՝ ArmBoy: 15.03.2009, 01:24:

  19. #59
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.04.2006
    Գրառումներ
    5,527
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Մեջբերում ArmBoy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Շատ ուշ միացա այս թեմային, որը նաեւ իմ անձնական հետաքրքրությունների շրջանակում է:

    Ուզում եք ռոմանտիկ մտածել, թե կարեկցել հիվանդին, սակայն բոլոր դեպքերում էլ ճշմարտությունը միակն է՝ հիվանդը պետք է լիարժեքորեն տեղեկացված լինի իր վիճակի, նաեւ՝ հիվանդության ելքի մասին:
    տնից հետից հեռու, բայց օրինակ չարօրակ ուռուցքով հիվանդն դա ասելով /ինչ ու հաճախ շահադիտական նպատակներով անում են բժիշկները, իսկ ամերիկոսների մոտ ընդհանրապես անշունչ անկյանք արարածները, որոնք բժիշկ են կոչվում/ դժոխքի են վերածում հիվանդի ու նրա շրջապատի կյանքը: այդպիսի հիվանդենրը հաճախ հանդես են բերում ագրեսիվ, ամեն ինչ քարուքանդ անելու վարքագիծ, ու շատ քիչ մարդիկ /տղամարդ-ամուսիններ/կարող են դիմանալ այսպիսի վարքագծին:
    իսկ այդպիսի հիվադությունը նախ և առաջ ենթադրում է մարդու օպտիմիզմ ու համոզմունք, որ ինքը կհաղթի ու նաև լիքը դրական օրինակներ, որ ինչպես իքսը հաղթեց…
    չի կարելի ասել: սա անչափ վտանգավոր է:

    կարելի է ասել միայն, եթե 100% վստահ ես, որ հիվանդին դա կօգնի կազդուրվել:
    իսկ կտակ, մտակ, հրաժեշտ բան դրանք հավայի բաներ են ու դրա համար հաճախ 5 րոպեն էլ ա հերիք

  20. #60
    Մշտական անդամ ArmBoy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.04.2007
    Հասցե
    Yerevan
    Գրառումներ
    161
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ասել ճշմարտությունը

    Մեջբերում dvgray-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    տնից հետից հեռու, բայց օրինակ չարօրակ ուռուցքով հիվանդն դա ասելով /ինչ ու հաճախ շահադիտական նպատակներով անում են բժիշկները, իսկ ամերիկոսների մոտ ընդհանրապես անշունչ անկյանք արարածները, որոնք բժիշկ են կոչվում/ դժոխքի են վերածում հիվանդի ու նրա շրջապատի կյանքը: այդպիսի հիվանդենրը հաճախ հանդես են բերում ագրեսիվ, ամեն ինչ քարուքանդ անելու վարքագիծ, ու շատ քիչ մարդիկ /տղամարդ-ամուսիններ/կարող են դիմանալ այսպիսի վարքագծին:
    իսկ այդպիսի հիվադությունը նախ և առաջ ենթադրում է մարդու օպտիմիզմ ու համոզմունք, որ ինքը կհաղթի ու նաև լիքը դրական օրինակներ, որ ինչպես իքսը հաղթեց…
    չի կարելի ասել: սա անչափ վտանգավոր է:

    կարելի է ասել միայն, եթե 100% վստահ ես, որ հիվանդին դա կօգնի կազդուրվել:
    իսկ կտակ, մտակ, հրաժեշտ բան դրանք հավայի բաներ են ու դրա համար հաճախ 5 րոպեն էլ ա հերիք
    Մտքերդ հետաքրքիր են, բայց՝ անհիմն: Նախ, չհասկացա, թե ինչո՞ւ պետք է բժիշկը շահադիտական նպատակով հիվանդին տեղյակ պահի իր հիվանդության մասին: Հակառակն ասեիր, էլի կհասկանայի. ինքս հանդիպել եմ դեպքերի, երբ բժիշկը, հեքիմը կամ ՚՚շամանը՚՚ ասել են, որ կբուժեն, վերցրել են մի կլորիկ գումար ու սկսել իրենց շոու-բիզնեսը:

    Ամերիկացի բժիշկների վերաբերյալ չարժե նման տոնով վերաբերվել: Ամենալավ բժիշկն ամենաճիշտ բուժող բժիշկն է, եւ ոչ թե հիվանդին որպես փողի քսակ նայողը: Ամերիկայում բժիշկը կախված չէ հիվանդի գրպանից, իսկ մեզ մոտ բժիշկը մտած է այդ գրպանը (իհարկե, բացառություն միշտ էլ լինում է, սակայն մի բան պնդելու համար, պետք է վերցնել ընդհանուրը եւ ոչ թե եզակի դեպքերը):

    Մի՛ կարծիր, թե հիվանդից ճշմարտությունը պահելը մեծ հումանիզմ է: Իսկ ճշմարտությունը բնավ այն չէ, թե՝ ՚՚դու մեռնելու ես՚՚, այլ այն, որ ՚՚Ձեզ մոտ ախտորոշվել է...՚՚ ու ասել այն ամենը ինչ կա՝ ներկան, բուժումը, բուժման արդյունավետությունը, սպասվող ելքերը ու տենց...

    Ես հիվանդն եմ, դու՝ բժիշկը: Կներես արտահայտությանս համար, բայց դու շատ բան չես վերցնո՞ւմ քո վրա, որ իմ մասին բան գիտես՝ իմ ամենամեծ արժեքի՝ առողջությանս մասին, ու ինձնից թաքուն ես պահում:

    Դե, եկեք էդ դեպքում ՄԻԱՎ-վարակակիրին չասենք, որ նա հիվանդ է, թող գնա աջ ու ձախ վարակ տարածի, եկեք ընդհանրապես հիվանդին ոչ մի բան էլ չասենք իր մասին: Ու պատասխանենք սենց՝ ՚՚Այ քեզ բա՜ն, ի՞նչ ես ուզում ինձնից, եղբայր, փողդ տվել ես, մի բան կանենք կղրգենք տուն...՚՚:

    Վտանգավոր է ոչ թե հիվանդին չասելը, այլ վտանգավոր է նրա իրավունքների ոտնահարումը: Վտանգավոր է ու ոչ բարոյական: Դուք նրան հնարավորություն չեք տալիս՝ պլանավորելու իր առանց այդ էլ կարճ ապագա օրերը: Սա շատ կարեւոր է, ու երբեք չի կարելի անտեսել սա:

    Իսկ հիվանդի ագրեսիվությունը ոչ մի կապ չունի ճշմարտությունն իմանալու հետ: Կարող ես գնալ ատամնաբույժի մոտ, ատամդ հանես, ու այնպիսի արհամարհանքի հանդիպել, որ ողջ կյանքդ ագրեսիվությամբ լցվես բոլոր բժիշկների նկատմամբ:

    Ստելով, հիվանդին չես օգնի: Սա է ճշմարտությունը: Ու չարժե հիվանդին հարիֆի կամ անգրագետի տեղ դնել:

  21. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ուլուանա (16.03.2009)

Էջ 4 7-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Թե ինչպես ճշմարտությունը կիսեցին
    Հեղինակ՝ Micke, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 0
    Վերջինը: 19.06.2016, 21:25
  2. Ի՞նչ է ճշմարտությունը
    Հեղինակ՝ Artgeo, բաժին` Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն
    Գրառումներ: 153
    Վերջինը: 07.11.2014, 16:47
  3. Երկրորդ ճշմարտությունը Մերիի մասին
    Հեղինակ՝ StrangeLittleGirl, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 33
    Վերջինը: 02.11.2013, 23:00
  4. Ի՞նչ ասել է «ծիտ»
    Հեղինակ՝ Արևածագ, բաժին` Հայերեն տերմինաբանություն
    Գրառումներ: 64
    Վերջինը: 02.02.2011, 16:24

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •