User Tag List

Էջ 2 4-ից ԱռաջինԱռաջին 1234 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 16 համարից մինչև 30 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 59 հատից

Թեմա: Ներողություն խնդրել

  1. #16
    հարս վնեզակոնա Apsara-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.05.2007
    Հասցե
    իմ մեջ
    Տարիք
    39
    Գրառումներ
    1,992
    Բլոգի գրառումներ
    27
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ներողություն խնդրել

    Մեջբերում Anush-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես կարծում եմ որ բոլորը չէ որ կարողանում են ներողություն խնդրել կամ ներել:
    Իսկ ես կարծում եմ, որ համարյա բոլորը կարողանում են ասել այդ բառը "ներողություն" կամ " Ախպերս կներես, ներող էլի", բայց իրականում սխալը չեն էլ զգում, այսինքն զգում ես, որ մարդ փուչ է ասում այդ բառերը

    Իսկ այ ներել մարդուն, դա այս թեմայից շաաատ հեռու է
    “То, что вы не можете выразить – это Любовь.
    То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
    То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
    ~ Шри Шри

  2. #17
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    12,735
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    31 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Ներողություն խնդրել

    Մեջբերում Apsara-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ ես կարծում եմ, որ համարյա բոլորը կարողանում են ասել այդ բառը "ներողություն" կամ " Ախպերս կներես, ներող էլի", բայց իրականում սխալը չեն էլ զգում, այսինքն զգում ես, որ մարդ փուչ է ասում այդ բառերը
    Վարդ, ինձ թվում է՝ քո ասած այդ «Ներող, ախպերս...» և նմանատիպ արտահայտությունները մարդիկ ավելի հաճախ օգտագործում են ոչ այնքան լուրջ առիթների դեպքում, ասենք, մեկի ոտքն են տրորել կամ, ասենք, մի բան են խնդրել, չես կարողացել անել և այլն։

    Ամենադժվար կորզելի «ներողություններից» մեկը, կարծում եմ, թունդ (բանա)վեճի ընթացքում կամ հետո ասվող «ներողությունն» է, երբ երկար ժամանակ իր տեսակետը համառորեն պնդողներից մեկը հանկարծ գիտակցում է, որ ինքը սխալ է, դիմացինն է ճիշտ, և ընդունելով իր սխալ լինելը՝ ներողություն է խնդրում։ Սա իսկապես խիստ հազվադեպ հնչող «ներողության» տեսակ է, ցավոք... Համոզված եմ, որ բազմաթիվ դեպքեր են լինում, երբ նման վեճերի ընթացքում կողմերից մեկը սկսում է գիտակցել, որ սխալ է, բայց իր պատվից ցածր է համարում խոստովանել դա, մտածում է՝ ո՞նց, բա էսքան իզու՞ր էի քյալլա տալիս, որ հիմա էլ ասածիցս հետ կանգնեմ...»։ Մարդիկ ուղղակի չեն գիտակցում, որ իրականում հենց այսպիսի իրավիճակներում ներողություն խնդրելն է իրենց պատիվ բերում, քանի որ դա խոսում մարդու լայնախոհության ու չկաղապարված մտածողության մասին։ Անձամբ ես շատ մեծ հարգանքով եմ լցվում նման մարդկանց հանդեպ։
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  3. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    EgoBrain (29.05.2010)

  4. #18
    Lonesome Crow Yellow Raven-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.05.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,743
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում VisTolog-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Աշխատում եմ ներեղութուն չխնդրել, որովհետև դիմացինի համար դա կարող է թուլության նշան լինել և ինքն էլ կմտածի թե թույլ մարդա դիմացդ կանգնած:

    Համ էլ կախվածա թե ումից եմ ներեղություն խնդրում: Կախվածա թե մեր մեջ ինչ հարաբերություններ են, ինչի համար պիտի ներող. խնդրեմ, և արդյոք ես 100%-ոց սխալ եմ:

    Մինչև չզգամ, որ ես սխալ եմ, ներող. չեմ խնդրի:
    Լինում են դեպքեր, երբ դու գիտես, որ ճիշտ ես, բայց տվյալ դեպքում մեկ ներողությունը կարող է շատ բան փոխել
    Անձամբ ճանաչում եմ մի քանի տենց պրինցիպիալ մարդկանց ու մի դեպք եմ հիշում(չնայած ծիծաղս էլ գալիսա ), երբ <<անիմաստ>> ներողություն խնդրեցի, բայց ընդհանրապես չեմ փոշմանել` փոխարենը պահպանեցի կապը էդ մարդու հետ

  5. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Yevuk (29.05.2010), Արծիվ (28.05.2010)

  6. #19
    Պատվավոր անդամ aerosmith-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2007
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    1,776
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Անձամբ ես ներողությւն հազվադեպ եմ խնդրում, բայց երբ զգում եմ, որ էդ մի բառը կարող է շա բան փոխել, մի կողմ եմ դնում հպարտությունս ու ասում եմ դա։

  7. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արծիվ (28.05.2010)

  8. #20
    Պատվավոր անդամ Gayl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.09.2008
    Հասցե
    Erevan
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    6,850
    Mentioned
    4 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում VisTolog-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Աշխատում եմ ներեղութուն չխնդրել, որովհետև դիմացինի համար դա կարող է թուլության նշան լինել և ինքն էլ կմտածի թե թույլ մարդա դիմացդ կանգնած:
    Վիստ ես չէի պատկերացնում, որ այդքան թույլ բնավորության տեր ես

  9. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    VisTolog (28.05.2010), Yellow Raven (28.05.2010), Արծիվ (28.05.2010)

  10. #21
    Պատվավոր անդամ Արծիվ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.02.2009
    Հասցե
    LA
    Գրառումներ
    960
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ներողություն խնդրելը դա մի հզոր զգացմունք է երբ դու մի կողմ ես դնում քո մարդկային (Ադամական) հպարտությունը և փորձում ես հարաբերություններտ վերհաստատել: Ներողություն խնդրելու առաջ պետք է հասկանաս քո սխալը և դաս քաղես դրանից որպիսի դա նորից չկրկնվի և ամենակարևորը եթե սիրում ես տվյալ անձին և եթե նա շատ թանկ է քեզ համար ապա քեզ համար դժվար չի լինի ներողություն խնդրելը, իսկ եթե դա չկա ապա անհնար է ներողություն խնդրելը:

    Դեռ շատ վաղուց երբ Ադամն ու Եվան մեղք գործեցին Եդեմի պարտեզում այն ժամանակ Աստված նրանց հանդիմանեց դրա համար և նրանցից ոչ մեկը ներողություն չխնդրեց Աստծուց այլ մեկը մյուսի վրա գցեց իր գործած հանցանքը և այդ ամեն ինչի ժառանգորդներն էլ մենք ենք որ չենք կարողանում ներողություն խնդրել դիմացինից մեր սխալ արարքների համար:

  11. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    KiLa (29.05.2010)

  12. #22
    Պատվավոր անդամ Արծիվ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.02.2009
    Հասցե
    LA
    Գրառումներ
    960
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Միայն ուժեղ անձնավորությունը կարող է ներողություն խնդրել դիմացինից իր սխալի համար, այնպես որ երբ ներողություն ես խնդրում ժողովրդական խոսքով ասաց պագոններտ չի ընկնում իսկ եթե դիմացինտ ծիծաղա քո վրա դրա համար ուրեմն նա կույր ողորմելի է:
    Ամեն մեկը պետք է իր արաքին ՏԵՐ լինի թե իր ՃՇՏԻՆ և թե իր ՍԽԱԼԻՆ: Այնպես որ եթե մեկը իր սխալ արարքը չի ընդունում նա թույլ անձնավորություն է:
    Վերջին խմբագրող՝ Արծիվ: 28.05.2010, 21:49:

  13. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    *e}|{uka* (28.05.2010), Gayl (28.05.2010), kyahi (28.05.2010), VisTolog (29.05.2010), Yellow Raven (28.05.2010), Yevuk (29.05.2010)

  14. #23
    insidious VisTolog-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.10.2007
    Հասցե
    Էլի հին տները
    Գրառումներ
    8,294
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Gayl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Վիստ ես չէի պատկերացնում, որ այդքան թույլ բնավորության տեր ես
    Դա երկու տարի առաջ էր:
    Ինչպես մտածում եք՝ արդեն ուրիշ բնավորությունա:


  15. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Gayl (28.05.2010)

  16. #24
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.04.2010
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    45
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Եթե գիտակցում ես, որ սխալ ես եղել, ներեղություն խնդրելը լավագույն լուծույն լուծումն է: Ոչ մի վատ բան չկա ներեղություն խնդրելու մեջ: Բոլոր մարդիկ էլ սխալական են: Ես հարգում եմ այն մարդկանց, որ գիտակցում են իրենց սխալը և ներեղություն են խնդրում: Բայց առավել հաճախ մարդիկ, գիտակցելով իրենց սխալը, ամաչում են ներեղություն խնդրել, համարում են դա ստորացում... ես ձեզ հավաստիացնում եմ, որ ներեղություն խնդրելը ոչ թե ստորացում է, այլ մեծահոգություն, իսկ ամաչել պետք է սեփական սխալները չընդունելու և չգիտակցելու համար, ոչ թե ներեղություն խնդրելու:

  17. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արծիվ (28.05.2010)

  18. #25
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ճիշտ ժամանակին, պարզ ու հստակ, առանց քաշվելու ու ամաչելու, կատարած սխալի համար անկեղծ ներեղություն խնդրելը, հատուկ է ուժեղ և բարեհոգի մարդուն: Ինքս երբեք չեմ ամաչել կատարած սխալիս համար ներեղություն խնդրել, ու բացի այդ, դրանով եմ զանազանել մարդուս որոշակի տեսակը:
    Դուրս շատ եկավ Արծվի բերած օրինակը Ադամի ու Եվայի հետ կապված...Նրանց ներեղությունից իրոք որ շատ բան կարող էր փոխվել...

  19. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    VisTolog (29.05.2010), Արծիվ (29.05.2010), Արևհատիկ (29.05.2010)

  20. #26
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.04.2010
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    45
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արծիվ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ներողություն խնդրելը դա մի հզոր զգացմունք է երբ դու մի կողմ ես դնում քո մարդկային (Ադամական) հպարտությունը և փորձում ես հարաբերություններտ վերհաստատել: Ներողություն խնդրելու առաջ պետք է հասկանաս քո սխալը և դաս քաղես դրանից որպիսի դա նորից չկրկնվի և ամենակարևորը եթե սիրում ես տվյալ անձին և եթե նա շատ թանկ է քեզ համար ապա քեզ համար դժվար չի լինի ներողություն խնդրելը, իսկ եթե դա չկա ապա անհնար է ներողություն խնդրելը:

    Դեռ շատ վաղուց երբ Ադամն ու Եվան մեղք գործեցին Եդեմի պարտեզում այն ժամանակ Աստված նրանց հանդիմանեց դրա համար և նրանցից ոչ մեկը ներողություն չխնդրեց Աստծուց այլ մեկը մյուսի վրա գցեց իր գործած հանցանքը և այդ ամեն ինչի ժառանգորդներն էլ մենք ենք որ չենք կարողանում ներողություն խնդրել դիմացինից մեր սխալ արարքների համար:
    Չեմ կարծում, թե ներեղությունը այս դեպքում ինչ-որ բան կփոխեր:Ներեղությունը ամեն դեպքում շահադիտական նպատակներով չպետք է արվի:

  21. #27
    Անտառային Ֆոտոն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.06.2009
    Հասցե
    Չուկչստան
    Տարիք
    37
    Գրառումներ
    1,814
    Բլոգի գրառումներ
    12
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Arqimed-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չեմ կարծում, թե ներեղությունը այս դեպքում ինչ-որ բան կփոխեր:Ներեղությունը ամեն դեպքում շահադիտական նպատակներով չպետք է արվի:
    Հանուն ընդհանուր շահի կարելի է ներողություն խնդրել: Իդեպ, եթե նույնիսկ այդ պահին չես գիտակցում, որ սխալվել ես կամ կասկածում ես, էլի չես փոշմանի, որ ներողություն խնդրես: Երբեմն ներողությունը սիրո արտահայտման ձև է: Երբ սխալվողը դժվարանում է ներողություն խնդրել, երբ ինքն է սխալը, ինքներդ ներողություն խնդրելով, համարյա ներում եք իրեն, ինքն էլ շնորհակալ է լինում դրա համար: Շատ նուրբ հոգեբանական վիճակ է:
    Քայլ առ քայլ դեպի ինքնաբավ երջանիկ կյանք


  22. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Ariadna (31.05.2010), VisTolog (29.05.2010), Yevuk (29.05.2010), Արծիվ (29.05.2010)

  23. #28
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Arqimed-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չեմ կարծում, թե ներեղությունը այս դեպքում ինչ-որ բան կփոխեր:Ներեղությունը ամեն դեպքում շահադիտական նպատակներով չպետք է արվի:
    Հարգելի Արքիմեդ, ես իրոք նկատի չունեյի, որ մեր նախահայրն ու նախամայրը անեյին դա խորամանկորեն, շահադիտական նպատակներով: Կուզեյի, որ դա արած լինեյին անկեծ ու ինքնաբուխ, իրականից գիտակցելով իրենց սխալը: Իսկ թե ի՞նչ կփոխեր դա, երևի թե ոչինչ: Չէ որ հայր աստված շատ բարկացած էր

  24. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արծիվ (29.05.2010)

  25. #29
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ֆոտոն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հանուն ընդհանուր շահի կարելի է ներողություն խնդրել: Իդեպ, եթե նույնիսկ այդ պահին չես գիտակցում, որ սխալվել ես կամ կասկածում ես, էլի չես փոշմանի, որ ներողություն խնդրես: Երբեմն ներողությունը սիրո արտահայտման ձև է: Երբ սխալվողը դժվարանում է ներողություն խնդրել, երբ ինքն է սխալը, ինքներդ ներողություն խնդրելով, համարյա ներում եք իրեն, ինքն էլ շնորհակալ է լինում դրա համար: Շատ նուրբ հոգեբանական վիճակ է:
    Իսկական հրեշտակի դիրքորոշում է: Բայց ափսոս, քեզ հասկացողները մեր իրականության մեջ այդքան էլ շատ չեն լինելու...
    Համենայնդեպս ես քեզ հետ եմ:

  26. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Արծիվ (29.05.2010), Ֆոտոն (29.05.2010)

  27. #30
    Սկսնակ անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.04.2010
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    45
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ֆոտոն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հանուն ընդհանուր շահի կարելի է ներողություն խնդրել: Իդեպ, եթե նույնիսկ այդ պահին չես գիտակցում, որ սխալվել ես կամ կասկածում ես, էլի չես փոշմանի, որ ներողություն խնդրես: Երբեմն ներողությունը սիրո արտահայտման ձև է: Երբ սխալվողը դժվարանում է ներողություն խնդրել, երբ ինքն է սխալը, ինքներդ ներողություն խնդրելով, համարյա ներում եք իրեն, ինքն էլ շնորհակալ է լինում դրա համար: Շատ նուրբ հոգեբանական վիճակ է:
    Ֆետոն ջան, ես ինքս ներողություն խնդրելու կողմնակից եմ: Արած սխալի համար ներեղություն խնդրելը միայն գովասանքի է արժանի: Բայց ես գտնում եմ, որ չպետքա ներեղություն խնդրեն սեփական շահերի համար: Օրինակ, եթե ինչ-որ մեկը ներեղություն է խնդրում, որովհետև գիտակցում է, որ իր սխալի հետևանքով կարող է ինչ-որ բանից զրկվել, ես դա ճիշտ չեմ համարում: Ներեղություն պետք է խնդրել, երբ գիտակցում ես քո սխալը, անկեղծորեն զղջում ես ու էլ նույն սխալը չես կրկնի...

Էջ 2 4-ից ԱռաջինԱռաջին 1234 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •