Ներողություն խնդրել

[Թիթիզ]

դա ամենաանհրաժեշտ բառն է, և հաստատ պետք չի վախենալ: Ես ել եմ մտածում, եթե սխալ ես թույլ տվել պետք է խնդրել ներողություն։

[Magic-Mushroom]

ներողություն խնդրելը այնքան հեշտ է ու այնքան բարդ,եթե մեղավոր ես ու ներողություն չես խնդրում ընկնում ես դեպրեսիյաի մեջ, այն մեջիցդ քեզ կրծում է, բայց որ խնդրում ես այնպիսի թեթևություն ես զգում, այնպիսի ռելակսացիա. դա սիրահարվելու նման մի բան է

[ՆանՍ]

Ես լրիվ համամիտ եմ քեզ հետ,էդ թեթևությունից քիչա մնում նույնիսկ քունդ էլ տանի,մի տեղ աչքդ կպցնես

[Sophie]

Ներողություն խնդրելն ամենևին դժվար չէ, երբ հասկանում ես, որ մեղավոր ես: Դժվարը հասկանալն է, որ մեղավոր ես:

[ՆանՍ]

Ներողություն խնդրելն ամենևին դժվար չէ, երբ հասկանում ես, որ մեղավոր ես: Դժվարը հասկանալն է, որ մեղավոր ես:

Ապրես դու, կարճ, կոնկրետ ու ճիշտ

[յոգի]

Շատ մարդիկ կարծում են,որ ներողություն խնդրելը թուլության նշան է,կամ ստորանալու,դրա համար էլ խուսափում են որևէ մեկից ներողություն խնդրել
Արդյոք դուք էլ էք այդպես կարծում թե՞…
Անձամբ դուք ներողություն կարողանում եք խնդրել,թե՞ խուսափում եք
Ասում են,որ ներողություն խնդրելու կարողությունը նույնպես արվեստ է,որին ոչ բոլորն են տիրապետում

Համամիտ եմ:
՛՛՛՛՛՛
Ես ներողությություն եմ խնդրում բոլորից ու վիրավորել եմ, կամ թվացել է թե վիրավավորել եմ, կամ կարողա անգիտակցաբար վիրավորեմ...
Ինձ թվում է ներելը ավելի դժվար է քան ներողություն խնդրելը...

[Katka]

Իսկ ներողություն խնդրելը բառե՞րն են:

[Kita]

Զզվում եմ, երբ ինչ-որ արարքներից հետո կներես/ներողություն են ասում, ավելի լավ է չասեն էլի, առավել ևս, որ գիտեմ/գիտեն` կրկնվելու է:
Միշտ ասում եմ, կներես ասա էն դեպքում, երբ համոզված ես, էլ չի կատարվի, էլ չես անի նմանատիպ բաներ, թե չէ հաջորդները ավելի նողկալի են դառնում ու ավելի ցավ են պատճառում, ինչի արդյունքում քչից հիասթափվում ես ու հավատտ կորցնում:
Ձևական բառեր են դարձել, եթե մարդը իսկապես գիտակցում է արածը, պատճառածն` ինքը դա զգացնել կտա ու հետագայում էտ բառերն ասելու կարքը չի զգացվի:
Իսկ հասարակությունում դա բնական երևույթ է, դաստիրակության նշան:

[einnA]

5 թե 6 տարեկան էի, մամայի ընկերուհիները մեզ հյուր էին եկել, իսկ ես ոգևորված հանել էի իմ եղած-չեղած խաղալիքներն ու ցուցադրական խաղում էի:Մաման ջղայնությունից արդեն չգիտեմ ինչ էր անում, մենակ իրանց գնալուց հետո ինձ անկյուն կանգնեցրեց ու խիստ պահանջեղ ՆԵՐՈՂՈՒԹՅՈՒՆ խնդրել:

Ես չեմ խնդրի ու վերջ:Մեղավոր չեմ:Խաղում էի:

Անցավ 2-3 ժամ (առանց չափազանցնելու), ես դեռ անկյունում կանգնած էի:Պապան եկավ ու նստեցին հաց ուտելու, ես դեռ ներողություն չեմ խնդրում, բայց այնքան սոված եմ, բայց դե հստակ որոշել եմ ՉԵՄ ԿՈՏՐՎԵԼՈՒ...
Մաման վերջում ասաց.
-Ներողություն խնդրելը ամոթ չի, ուզում ես ես խնդրեմ? ՆԵՐՈՂՈՒԹՅՈՒՆ:
Ես հաղթանակած էի այդ պահին, բայց հետո ...

[Ariadna]

Ես էնքան հեշտ եմ ներողություն խնդրում, փոքր ժամանակ սպանեին, չէի խնդրի։ Տատիկս սովորություն ուներ, լինելով ստաժավոր ուսուցչուհի, չէր հանդուրժում իմ երեսառածությունը, և պահանջում էր՝ ներողություն, ես երբեք չէի խնդրում։ Ծնողներս երբեք նման կտտանքների չեն ենթարկել ինձ։ Իսկ հիմա, մեղավոր լինեմ, չլինեմ՝ խնդրում եմ (ըստ իս՝ երբեք չեմ լինում մեղավոր), եթե դիմացինիս ուզածը դա է, կասեմ, երբեմն կոնֆլիկտից խուսափելով պարզապես, ինձ համար ամենասարսափելի բանը հոտած դեմքով մարդիկ են և որպեսզի նման դեմքով մարդ չտեսնեմ կողքիս, պատրաստ եմ ցանկացած ներողության

[Kita]

5 թե 6 տարեկան էի, մամայի ընկերուհիները մեզ հյուր էին եկել, իսկ ես ոգևորված հանել էի իմ եղած-չեղած խաղալիքներն ու ցուցադրական խաղում էի:Մաման ջղայնությունից արդեն չգիտեմ ինչ էր անում, մենակ իրանց գնալուց հետո ինձ անկյուն կանգնեցրեց ու խիստ պահանջեղ ՆԵՐՈՂՈՒԹՅՈՒՆ խնդրել:

Ես չեմ խնդրի ու վերջ:Մեղավոր չեմ:Խաղում էի:

Անցավ 2-3 ժամ (առանց չափազանցնելու), ես դեռ անկյունում կանգնած էի:Պապան եկավ ու նստեցին հաց ուտելու, ես դեռ ներողություն չեմ խնդրում, բայց այնքան սոված եմ, բայց դե հստակ որոշել եմ ՉԵՄ ԿՈՏՐՎԵԼՈՒ...
Մաման վերջում ասաց.
-Ներողություն խնդրելը ամոթ չի, ուզում ես ես խնդրեմ? ՆԵՐՈՂՈՒԹՅՈՒՆ:
Ես հաղթանակած էի այդ պահին, բայց հետո ...

Տվյալ պարագայում ես էլ չէի խնդրի, ի վերջո երեխան իսկ ինչ պիտի աներ հետաքրքիր է, խելոք նստեր անկյունում: Կամ խաղալիքները ինչի համար են, դներ նայեր: Կամ թե, եթե դիմացինին բավարարում է ձևական ներողությունը, ապա խնդրեմ:
Մեր ծնողների սխալներից մեկն է, ուրիշների դեմը իրենց այլ ձև դրսևորելը: Փոխանակ հանգիստ ապրեն, թողնեն երեխան էլ հանգիստ ապրի: Անտեղի-տեղի ստրեսային իրավիճակներ են ստեղծում:

[einnA]

Ռազմագիտություն էր մեզ մոտ: Դասընկերս դասը պատասխանեց, որից հետո արդեն մենք պետք է հարցեր տայինք (միշտ չեմ սիրել դասընկերների կողմից հնչեցրած հարցերը. թե ում են պետք, ախր սուտի բան են):
Թարսի պես ինձ ասեց, որ հարց տամ, ես էլ էլի չոր-կողությունս բռնեց ու համարձակ ասեցի, որ չեմ տալու:Բոլորը զարմացած նայեցին. ախր ինձնից չէր, ըմբոստություն երբեք չեմ արել, հիմա ինչու այդպես ??? Ուսուցիչս խիստ հայացքով նորից խնդրեց հարց տալ, ես նորից ասացի չեմ ուզում հարց տալ... պահը հասավ այնտեղ, որ ում որ հարց պետք է տայի, մունաթով ասեց` ինչ ես ձև տալիս, հարց տուր:Իսկ ես չէի ուզում, ընկերուհուս ասած բզիկներս բռնել էին:
2 ստացա ու նստեցի տեղս: Հաստատ արդեն գիտեի, որ սխալ եմ արել, որ ճիշտ չէր:Ինչ անեմ? Ներողություն պիտի խնդրեմ, բայց ոնց? ինչպես հաղթահարեմ? անեմ, թե չանեմ (այդ պահին ներքին այդ հարցադրումը նման էր ` շեքսպիրյան լինել, թե չլիներ հարցադրմանը) - որոշվեց ԼԻՆԵԼ
Դասն ավարտվեց, բոլորը դուրս եկան, ես մոտեցա ուսուցչիս ու առաջին անգամ ՆԵՐՈՂՈՒԹՅՈՒՆ խնդրեցի: Այնքան հեշտ ստացվեց, այնքան թեթևացա ու բացահայտեցի ինձ համար ՆԵՐՈՂՈՒԹՅՈՒՆ ասվածի իմաստնն ու կարևորությունը:

---------- Ավելացվել է՝ 15:27 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 15:21 ----------

Տվյալ պարագայում ես էլ չէի խնդրի, ի վերջո երեխան իսկ ինչ պիտի աներ հետաքրքիր է, խելոք նստեր անկյունում: Կամ խաղալիքները ինչի համար են, դներ նայեր: Կամ թե, եթե դիմացինին բավարարում է ձևական ներողությունը, ապա խնդրեմ:
Մեր ծնողների սխալներից մեկն է, ուրիշների դեմը իրենց այլ ձև դրսևորելը: Փոխանակ հանգիստ ապրեն, թողնեն երեխան էլ հանգիստ ապրի: Անտեղի-տեղի ստրեսային իրավիճակներ են ստեղծում:

Kita ջան համաձայն եմ, բայց այս դեպքում մաման ինձ երկար բարակ բացատրել էր մինչև նրանց գալը, հետո էլ ասեց, որ սխալ էի,ներողություն խնդրեմ, ես էլ էտպես նախընտրեցի անկյունում մնալ)))

[s_hrayr]

իմ համար միշտ էլ նեողություն խնդրելը շատ դժվար է եղել, փոքր ժամանակվանից էլ չէի կարողանում ներողություն խնդրել: Շատ լավ գիտակցելով որ որ սխալ եմ արել,միևնույնն է չէի խնդրում: Քանի մեծացա մի կերպ հարմարվեցի որ եթե սխալ եմ ուրեմն պիտի ներողություն խնդրեմ: Բայց աշխատում եմ նենց անեմ, որ չվիրավորեմ մարդկանց ու հետո երկուսիս էլ վատ դրության մեջ գցեմ:

[Շինարար]

Երթուղայինում շարժվելն անհնար է, հրմշտոց, սեղմումներ ու ձգումներ Հասել ես քո կանգառին, իջնելիս պատահաբար տրորում ես աղջկա ոտքը, ահա նրա հայացքը իսկ եթե ահա այս տղայի ոտքը տրորած լինես հնարավոր է նման հետագա զարգացում՝ առավոտ շուտ աշխատանքի էիր գնում, բացասական լիցքավորումն ապահովված է ողջ օրվա համար, բայց քանի որ անմիջապես հասցնում ես ասել՝ ներեցեք, հանդիպում ես այսպիսի հայացքների «Ոչինչ» ասում է աղջիկը, նույնը ասում է տղան՝ հավելելով «ախպերս» Դրական էներգիան ողջ օրվա համար ապահովված է, նույնիսկ մտածում ես, որ ինչ լավ եղավ այս մարդկանց ոտքը տրորեցի ու այսպիսի բարի հայացքների արժանացա, այսպիսի դրական լիցքեր ստացա Լավ բառ է «ներողությունը», լավ բան է ներողություն խնդրել կարողանալը