Բյուրակն - Akumb.am-ի մոդերատոր։
«Կարողացել եմ իմ մեջ ուժ գտնել և վերացնել երջանկությանս խանգարող պատճառները... Հիմա երջանիկ եմ»
Artgeo ( 6:39 ):
Բարի երեկո Բյուր։
Բյուրակն( 6:40 ):
Բարև Արտ ջան։
Artgeo ( 6:40 ):
Քեզ հետ հարցազրույցը, անձամբ ինձ համար ամենասպասվածներից ու «ամենավախենալուներից» է, քո կարծիքով որևե հիմք կա՞։
Բյուրակն( 6:41 ):
Դե հա.... վերջիվերջո, շատ անկանխատեսելի եմ։ Երբեք չես կարող ասել, թե ինչպես կվերջանա։
Artgeo ( 6:41 ):
Այսինքն, կարող է հարցազրույցից հետո սպանե՞ս ինձ
Բյուրակն( 6:42 ):
Չէ, եթե որևե մեկին վնասելու լինեի, առաջին հերթին ինքս ինձ կվնասեի։
Artgeo ( 6:43 ):
Ստեղծվում է այնպիսի տպավորություն, որ հաճախակի ես ինքդ քո հետ վիճում, բայց դրա հետ մեկտեղ, հաճախ ես դրսևորում անսահման սեր սեփական անձի հանդեպ։
Բյուրակն( 6:44 ):
Կարծում եմ, որ նորմալ մարդը պետք է և՛ վիճի ինքն իր հետ, և՛ սիրի իր սեփական անձը։
Artgeo ( 6:44 ):
Իսկ ո՞րն է ավելի հաճախ քեզ մոտ։
Բյուրակն( 6:45 ):
Երևի վեճը։ Օր չկա, որ ինքս ինձ հետ չվիճեմ, բայց այնպիսի օրեր, երբ ինձ ատում եմ, ցավոք, շատ են լինում։
Artgeo ( 6:45 ):
Ուրիշներին ատո՞ւմ ես։
Բյուրակն( 6:45 ):
Ոչ, համենայն դեպս, աշխատում եմ չատել։
Artgeo ( 6:46 ):
Ինչպե՞ս է անդրադառնում դա քո վրա։
Բյուրակն( 6:47 ):
Դա առաջին հերթին կախված է նրանից, թե ինչու եմ ատում։ Հիմնականում առանց պատճառի չի լինում, բայց եթե նույնիսկ պատճառ կա, միևնույն է, արդարացում չէ՝ նորից ու նորից ատելով առաջին հերթին ես ինձ եմ վնասում։
Artgeo ( 6:49 ):
Քո խոսքում հաճախակի ես օգտագործում «Երբ ես քո տարիքում էի...» կես կատակ կես լուրջ արտահայտուտյունը, հատկապես, ո՞ր տարիքներում ես «ապրել»։
Բյուրակն( 6:49 ):
Բոլոր տարիքներում էլ ապրել եմ։ Նույնիսկ մորս արգանդում։
Artgeo ( 6:50 ):
Քո կյանքի ժամանակահատվածներից մեկում ինքդ քեզ համարում ես տիկնիկ, իսկ հիմա դարձել ես մարդ։ Լավ է տիկնի՞կ լինել, թե՞ մարդ։
Բյուրակն( 6:51 ):
Ուղղեմ, ոչ թե ժամանակահատվածներից մեկում, այլ կոնկրետ պահի... Ի դեպ, ես չեմ ինձ համարել, այլ լուսանկարիչը։ Բնականաբար, ավելի լավ է մարդ լինել։
Artgeo ( 6:52 ):
Այլ պիտակներ եղե՞լ են։
Բյուրակն( 6:53 ):
Շաաաաատ. ինքս լինելով ակտիվ մարդ, երբևէ չի եղել, որ աննկատ մնամ։ Լավ կամ վատ, բայց միշտ ու ամենուր տպավորություն թողել եմ։
Artgeo ( 6:53 ):
Նպատակադրվա՞ծ, թե՞ պարզապես այդպիսին է էությունդ։
Բյուրակն( 6:53 ):
Այդպիսին է։ Եթե նպատակադրվաց լիներ, միայն վատ տպավորություն կթողնեի։
Artgeo ( 6:54 ):
Աստված մի՞շտ է ուղեկցել քեզ։
Բյուրակն( 6:56 ):
Միշտ։ Ուղղակի սկզբում չէի նկատում, իսկ հետո ժամանակ առ ժամանակ ինքս էի հեռանում։
Artgeo ( 6:57 ):
Ներքի՞ն, թե՞արտաքին պատճառներով։
Բյուրակն( 6:58 ):
Երկուսն իրար հետ։
Artgeo ( 6:59 ):
Գրառումներից մեկում դու ասում ես որ «նորից երջանիկ ես», ի՞նչ է փոխվել։
Բյուրակն( 7:00 ):
Ուղղակի կարողացել եմ իմ մեջ ուժ գտնել և վերացնել երջանկությանս խանգարող պատճառները... բայց այդ ուժը չգիտեմ որտեղից էր։ Երևի Աստված տվեց։
Artgeo ( 7:01 ):
Բժիշկ դառնալը քո երջանկության մասնի՞կ է։
Բյուրակն( 7:02 ):
Չէ, դա կողքից է։ Ժամանակ առ ժամանակ նույնիսկ զղջում եմ, որ բժշկական եմ ընդունվել։
Artgeo ( 7:02 ):
Ո՞ւր կընդունվեիր, եթե նորից ընդունվելու լինեիր։
Բյուրակն( 7:03 ):
Ոչ մի տեղ։ Կարծում եմ, որ այն, ինչով իրոք սիրում եմ զբաղվել, հատուկ կրթություն չի պահանջում։
Artgeo ( 7:04 ):
Բնական հարց է ծագում թէ ինչո՞վ ես սիրում զբաղվել։
Բյուրակն( 7:04 ):
Սպասում էի այդ հարցին։ Բնական պատասխան՝ գրելով։
Artgeo ( 7:05 ):
Գրո՞ղ, լրագրո՞ղ, թե՞ երկուսն էլ միասին։
Բյուրակն( 7:05 ):
Երկուսն էլ միասին։ Երկուսով էլ զբաղվում եմ։
Artgeo ( 7:05 ):
Ակումբում կան մարդիկ, որոնց հետ ժամանակ առ ժամանակ բացահայտ կոնֆլիկտ ես ունենում, կա՞ն այնպիսիները ում հետ կոնֆլիկտները բացահայտ չեն։
Բյուրակն( 7:06 ):
Ոչ։ Ես ոչինչ չեմ թաքցնում։
Artgeo ( 7:06 ):
Ու չե՞ս զղջում։
Բյուրակն( 7:07 ):
Ոչ։
Artgeo ( 7:08 ):
Կա՞ որևէ մեկը աշխարհում ում սիրում ես ավելի շատ, քան եղբորդ։
Բյուրակն( 7:08 ):
Դու էլ հարց տվեցիր։ Շատ-շատ են նման մարդիկ։
Artgeo ( 7:09 ):
Այսինքն ինչպես միշտ հրաժարվո՞ւմ ես բացահայտ արտահայտել եղբորդ հանդեպ ունեցած անսահման սերը։
Բյուրակն( 7:10 ):
Ես չեմ ասում, թե եղբորս ընդհանրապես չեմ սիրում (լավ օր ես ընտրել հարցազրույց վերցնելու համար)։ Երբ դրսից որևէ մեկը որևէ մեկիս վրա հարձակում է գործում, մենք թիմ ենք դառնում, բայց ընդհանրապես նախընտրում եմ նրա հետ շփվել հեռախոսով։ Թե չէ նրա ներկայությունն իրոք նյարդերիս վրա ազդում է։
Artgeo ( 7:12 ):
Անձնական (օրինակ սիրո) հարցեր քննարկո՞ւմ ես նրա հետ
Բյուրակն( 7:13 ):
Չէ։
Artgeo ( 7:14 ):
Եղբորդ ընկերուհիների հարցում խառնվո՞ւմ ես։ Եթե դուրդ չգա, կասե՞ս նրան։
Բյուրակն( 7:15 ):
Կասեմ, բայց ընտրությունը նրանն է… Չեմ խանգառի։
Artgeo ( 7:16 ):
Ակումբն ու ակումբականները քեզ ավելի շատ հաճո՞ւյք են պատճառում, թե՞ տհաճություն
Բյուրակն( 7:19 ):
Նայած ժամանակ։ Լինում է` տհաճություն, լինում է` հաճույք, լինում է` ոմանք հաճույք, ոմանք տհաճություն։
Artgeo ( 7:20 ):
Բազմաթիվ երկրներ ես եղել ու շատ քաղաքներ ես տեսել, ո՞րն է ամենասիրուն քաղաքը ու ի՞նչն է քեզ հատկապես դուր գալիս այդ քաղաքում։
Բյուրակն( 7:22 ):
Ամենասիրունը Վիեննան էր, որովհետև ահավոր կենդանի քաղաք էր, ոնց որ քաղաքն ինքը մարդ լիներ, իսկ ամենաշատը Երևանն եմ սիրում.... Երևանից տարօրինակ ու անհեթեթ քաղաք չեմ տեսել, դրա համար էլ սիրում եմ։
Artgeo ( 7:26 ):
Ստեղծագործություններիցդ մեկը կոչվում է «Ես մազոխիստ եմ», իրո՞ք այդպես է և ինչո՞վ է դա արտահայտվում քեզ մոտ։
Բյուրակն( 7:28 ):
Չէ, պահի տակ եմ այդպես գրել։ Այդ պահին իրոք մազոխիստ էի..... ու նաև սադիստ։
Artgeo ( 7:29 ):
Հայնտնի մարդկանց դուստր լինելը պարտադրո՞ղ է։
Բյուրակն( 7:31 ):
Չգիտեմ, փորձում եմ ես ես լինել, հաճախ թաքցնում եմ ծնողներիս ով լինելը։
Artgeo ( 7:32 ):
Վախենում ես, որ նրանց անունը կստվերի՞ քոնը։
Բյուրակն( 7:33 ):
Չէ, չեմ վախենում։ Ուղղակի չեմ ուզում, որ մեզ համեմատեն։ Ուզում եմ, որ ինձ որպես Բյուրակն, ոչ տե Վահանի կամ Ռուզանի աղջիկ ճանաչեն։
Artgeo ( 7:33 ):
Ակումբում դա ավելի քան ստացվել է։Ի դեպ ի՞նչ է քո համար Ակումբը։
Բյուրակն( 7:35 ):
Ասել եմ ու էլի կասեմ (թեկուզ դա շատերին կզայրացնի), որ Ակումբն ինձ համար ժամանցի վայր է, միայն թե այնտեղ որոշակի պարտականություններ ունեմ։
Artgeo ( 7:35 ):
Ակումբ ու ակումբականներ քեզ համար տարբեր բաներ են։
Բյուրակն( 7:36 ):
Միանշանակ
Artgeo ( 7:36 ):
Բարի, շնորհակալություն։
Բյուրակն( 7:37 ):
Խնդրեմ։![]()
Էջանիշներ