Ուրեմն սկսեմ: Ոչ բոլոր գրառումները կարդացի, բայց ումը որ պետք էր կարդացի:
Նախ ով ասեց, որ ռեպում երաժշտությունը կարևոր չի: Նույն ռեպի երաժշտություննել ա լիքը զգացմունքներ ստեղծում, Թուփաքը օրինակ շատ լավ երաժշտություններ ունի ու իրա երգերի բառերի հետ շատ համապատասխանում ա ու զգացմունքներ ա առաջացնում: Դու լսի ասենք Թուփաքի thugz mansion-ը կիթառով ու առանց կիթառի, դու կզգաս տարբերությունը, դու կզգաս որ ռեպում էլ երաժշտությունը երգի ընկալման փոփոխություն ա տալիս: Ու հետևաբար ռեպը առանց երաժշտության էդքան հաճելի չի լինի, նույնքան հաճելի կլինի, որքան ռոքը առանց երաժշտության: Ու նույն հաջողությամբ ռոքեռներն էլ կարան պատմվածք գրեն երգելու փոխարեն
Անցանք առաջ, եթե դու 50 cent ես ասում ու սկսում ես քննադատել ռեպը, ես էլ կասեմ ավռիլ լավին, կասեմ լինքին պարք ու կսկսեմ քննադատել ռոքը: Բայց չէ ես ինքս ռեպը ռոքից բարձր չեմ դասում, ոչ էլ ռոքը ռեպից, ես էրկուսն էլ սիրում եմ, էրկուսն էլ լսում եմ:
Հետո թուփաքի երգերը սիրել չի նշանակում ապրել իրա պռինցիպներով, ինչպես և Օզզի Օզբորն սիրել չի նշանակում ապրել իրա պրինցիպներով:
Մեջբերել
Էջանիշներ