Իհարկե, գոյություն ունի "խոսակցական Հայերեն" ու "գրական Հայերեն", բայց, այսպես կոչված, "խոսակցական Հայերենում" մենք օգտագործում ենք բազմաթիվ ու բազմաբնույթ օտար բառեր:
Եվ սա այնքան է արմատավորվել Հայ հասարակության մեջ, որ այսօր կարող են գտնվել մարդիկ, որոնք հաստատ համոզված լինեն, որ ասենք "չաղ", "եմիշ" կամ "չագուչ"՝ զուտ Հայերեն բառեր են:
Հարցս ուղղում եմ ձեզ Հայեր.
ի՞նչու ենք մենք աղավաղում ու արատավորում սեփական լեզուն՝ օգտագործելով բազմաբնույթ օտար բառեր՝ մեր Հայերեն լեզվով խոսելու ընթացքում:
Մեջբերել
Էջանիշներ