Ան ջան, ճիշտն ասած ես մի տեսակ թերհավատ եմ էն հարցի շուրջ, որ դու քո առօրյա խոսակցականում օգտագործում ես «Ի զարմանս ինձ», «Դա ինձ հպարտ ա սարքում», «Իրեն կորցրի տեսադաշտիցս», «դեմ կլինե՞ս եթե փակեմ պատուհանը», «դադարեցրու, խնդրում եմ», «Ի՞նչ փուլում ես հիմա գտնվում քո կյանքում», «Երեկ ես ինձ թույլ տվեցի…» արտահայտությունները: Իսկ եթե իրոք օգտագործում ես, ուրեմն հավատա՝ ես էլ տարօրինակ կնայեի քեզ, եթե իմ ներկայությամբ տենց խոսայիր:, հնարավոր ա, որ ե՛ս եմ, որ մնացել եմ հայերենի առումով քյարթ-անմակարդակ շփման սանդղակի վրա, բայց իմ ճանաչած ոչ մի հայ էսքան վախտ խոսակցականում էդ ձևով չի խոսել:
Մեջբերել
Էջանիշներ