Հնարավո՞ր է արդյոք ընկերություն ադրբեջանցու և հայի միջև

[Նորմարդ]

Ինձ հետաքրքրում է այս հարցի պատասխանը առաջին հայացքից բոլորս էլ մարդ ենք և նորմալ շփումը հնարավոր է, սակայն ինձ հետաքրքրում է հնարավոր եք համարում ասենք Երևանցի և Բաքվեցի երիտասարդների վիրտուալ ընկերությունը հենց այս բարդ պատմաքաղաքական իրավիճակում:
Դուք կօգնեի՞ք անծանոթ Ադրբեջանցու:
Չէ՛, որ նա կարող է նաև մի նոր Ռամիլ Սաֆարով լինել:
Կամ ընդհակառակը դառնար ձեր իսկական ընկերը:

[Ֆելո]

քվեարկել եմ ոչ, որովհետև ես ադրբեջանցու հետ երբեք ընկերություն չէմ անի. եթե ես մեկի հետ ընկերություն եմ անում, ուրեմն ես ինձանից ավել վստահում եմ ընկերոջս, իսկ ադրբեջանցուն ես ընդհանրապես չեմ վստահում

[Apsara]

ինձ համար մարդկայինհարաբարեությունները վեր են ամեն տեսակի քաղաքական հարցերից ինչպես նաև սահմաններից, ինչ վերաբերվում է վիրտուալին, ոչ վիրտուալ երբեք չեմ անի ընկերություն, եթեայդ մարդուն տեսնելու հույս առանձնապես չկա, բայց եթե օտար երկրում հանդիպեմ ու լավ մարդ լինի, մեկ է թե ինչ ազգության, իսկ եթե Հայաստանում ադրբեջանցին օգնության կարիք ունենա անպայման կօգնեմ, առանց մտածելու:

[impression]

Դժվար հարց է… Հարցը կարդալիս, մտքում պատասխանեցի՝ դե իհարկե այո, սակայն երբ եկավ քվեարկելու պահը, սկսեցի հասկանալ, որ էդ "այո"-ն ինչ-որ սրտիցս չի գալիս, ուզում եմ ցիվիլ երևալ, թե մե՜նք, մենք ավելի լա՜վն ենք, ավելի վեր ենք էդ ամեն ինչից: Բայց, սրի ու տես, որ հիմա կոմպյուտերիս մկնիկին հանել եմ զբոսանքի՝ Այո, Ոչ, Դժվարանում եմ պատասխանել դաշտերով: Չգիտեմ ո՛ր պատասխանն ընտրել: Ես մի քանի վիրտուալ ծանոթներ ունեմ ադրբեջանցի, մի հոգի էլ՝ թուրք, նորմալ մարդիկ են, քանի դեռ խոսք չի բացվել ղարաբաղյան հարցից, մեր պետությունների հարաբերություններից կամ էլ ցեղասպանությունից: Այսիինքն, մենք հանգիստ զրուցում ենք ամեն ինչից, ֆիլմերից, երաժշտությունից, մեր ընկերներից, բայց կարևոր թեմայի շուրջ կամ խուսափում ենք զրուցել, կամ էլ փորձում ենք, և դա ավարտվում է փոխադարձ վիրավորանքներով… Ու ես խիստ կասկածում եմ, որ իմ այդ վիրտուալ ծանոթներին կցանկանայի իրականում հանդիպել: Երևի թե հակվեցի Ոչ պատասխանին....

[StrangeLittleGirl]

Այո՛, հնարավոր է:
Փորձում եմ հետևել բարի սամարացու օրինակին
Իսկ հայ-ադրբեջանական ընկերության օրինակներ շատ եմ տեսել հատկապես քրիստոնյաների միջև: Քրիստոնեական հավատքը բարձր է ցանկցած ազգությունից ու քաղաքական խնդիրներից:

[Root]

Միայն մի քանի սերունդ հետո այն էլ օպտիմիստորեն տրամադրվելուց հետո ....

Ես ատում եմ պատերազմը քանի որ նա իմ մեջ ատելություն է սերմանում ու այնպսիսի մտեքեր ծնում, որ հեռվացնում են Ասծուց...

[քաղաքացի]

Հիմար հարց: Եթե սիրում ես և այդ սերը փոխադարձ է, ընկերություն արա ու պրծի: Էդ էր պակաս ուրիշի կարծիքը հաշվի առնես

[Ուլուանա]

Բարդ հարց է... Տեսականորեն լրիվ հնարավոր եմ համարում, բայց դժվար է պատկերացնելը, թե ինչպես լեզու կգտնես, երբ բանը հասնի, այսպես կոչված, ցավոտ հարցերին... Այդպիսի փորձ չունեմ, և առաջին հայացքից միանգամայն հնարավոր է թվում, համենայնդեպս, նախատրամադրվածություն, կանխակալ կարծիք չունեմ նրանց նկատմամբ։ Impression-ի բերած օրինակներն ու փաստարկներն, իհարկե, կատակ բան չեն, բայց եկեք խոստովանենք, որ համանման խնդրի առաջ կարող ենք կանգնել նաև մեր ազգակից ընկերների հետ շփման դեպքում։ Օրինակներ շատ կան, բայց ես անձամբ իմ օրինակի մասին ասեմ. իմ մտերիմների մեջ կան մարդիկ, որոնց հետ, ինչպես Impression-ն էր ասում, զրուցում ենք ամենատարբեր թեմաներից, իրար շատ լավ հասկանում ենք, լիքը ընդհանուր հետաքրքրություններ ունենք, շատ հարցերում նույն կարծիքի ենք լինում, բայց հենց խոսակցությունը շեղվում է կրոնական հարցերի ուղղությամբ, ապա հայտնվում ենք լիակատար անհասկացողության իրավիճակում, և խոսակցությունը, շարունակելու դեպքում հաճախ ավարտվում է փոխադարձ վիրավորանքներով... Այնպես որ, ինչպես տեսնում ենք, խնդիրը, փաստորեն, ազգությունը չէ...

[Cassiopeia]

Լիովին հնարավոր եմ համարում: Ադրբեջանցին մինչ ադրբեջանցի լինելը նախ և առաջ մարդ է: Ու չնայած որոշ դեպքերում անասնականն ավելի ակնառու է դառնում, բայց մարդը մնում է մարդ: Ասում են, նույնիսկ ջրի կաթիլը քար է ծակում: Եթե դուք սիրո չնչին դրսևորումներ ցուցաբերեք ամենավատի հանդեպ էլ, ապա կամաց-կամաց այդ չնչին սերը նրա հոգում կդառնա հզոր շարժիչ ուժ ձեր ընկերության հանդեպ: Պարզապես պետք է ընտելացնել թե մեզ և թե նրանց, որ նման բան հնարավոր է: Արյան կանչն է մեր մեջ խոսում: Մեր ծնողներից գեներով մեզ անցած վրեժի զգացումն է, որ մեզ թույլ չի տալիս հավատալ այդ ընկերությանը: Ասում են օձը խայթում է, երբ վտանգ է զգում: Իսկ ինչ պակաս օձ են նրանք: Երբ մենք չնայենք նրանց որպես թշնամի, երբ մեր աչքերում չցոլա ատելության կայծը, այլ հակառակը, սեր ու բարություն տեսնեն նրանք մեր հայացքում, ապա չեմ կարծում որ նրանց հոգեբանությունը թույլ կտա որևէ վատություն անել:

[Սամվել]

Ես Չեմ կարող Ընկերություն անել մի ազգության հետ, որը ամեն օր առավոտյան գնահատում է իր ուժերը և շանսերը Հայաստանը կործանելու…ու եթե մի օր նրանք զգան որ Հաղթանակը նրանցը կլինի չկասկածեք որ նախահարձակ կլինեն…Այնպես որ ես բոլորին խորհուրդ կտամ չմոռանալ որ զինադադարը դեռևս Հաշտություն չի և մենք դեռևս գտնվում ենք պատերազմի մեջ նրանց հետ…իսկ Թշնամու հետ ընկերություն չեն անում…
Նրանց մոտ Ռամիլ Սաֆարովների նմաններին ազգային հերոս կճանաչեն …

Ու մի էլ նույնիսկ փորձեք նրանց ճանաչել, որ եթե գա պահը առանց խղճի խայթ զգալու սեղմեք զգանը պաշպանելով ձեր մտերիմներին նրանցից…

Չգիտեմ բայց հաստատ չէի ուզի շփվել մի ազգի հետ ով ատումա ինձ հենց մենակ նրա համար որ ես ՀԱՅ եմ …ու երազումա ինձ ու իմ մտելիմներին կոտորել…

[Նորմարդ]

Ես էլ մի որոշ ժամանակ առաջ կպատասխանեի ոչ, սակայն ինտեռնետում ծանոթացել եմ մի ադրբեջանցու և շատ հետաքրքիր հանգամանքներում
Հիմա մենք շփվում ենք ազատ և ցանկացած թեմայի շուրջ կրկնում եմ ցանկացած այդ թվում և ղարաբաղյան հակամարտության, Հայսատան--Ադրբեջան ֆուտբոլային հանդիպման և այլն և ոչ մի անգամ խոսակցությունը փոխադարձ վիրավորանքներով չի վերջացել
Մասնավորապես ղարաբաղյան պատերազմը նա համարում է կողտոտ քաղաքական խաղ, մեծ ողբերգությունը, որից հավասարապես տուժել են մեր ժողովուրդները և որից կարելի էր խուսափել
Ի դեպ նրա նախնիները Սիսիանից են եղել, բայց նա ադրբեջանցի է` Էմին Բաբաև, շատ էր ուզում մեր ֆորումում գրանցվել, բայց դե հայերեն չգիտեր Խոստացել է գրի առնել և ինձ տալ իր տատիկի պատմվածքները հայերի ու ադրբեջանցիների համերաշխ կյանքի մասին: Ես էլ իմ հերթին դրանք թարգմանելու եմ ու ֆորումում ներկայացնելու եմ ձեր դատին

[Amaru]

Իմ համար ազգությունը նշանակություն չունի... Ինքս ադրբեջանցի մի ընկեր ունեի, որի հետ կապը ցավոք արդեն կորցրել եմ Ընտիր մարդ ա, շատ լավ զրուցակից Ես կիսովչափ ղարաբաղցի եմ, նա էլ ասեց, որ շատ ունի ղարաբաղցի ընկերներ

Ընկերությունը մարդու հետ ես անում, ոչ թե ազգության...

Բոլոր ազգերն էլ հավասար են...

[Երվանդ]

Ես էլ մի որոշ ժամանակ առաջ կպատասխանեի ոչ, սակայն ինտեռնետում ծանոթացել եմ մի ադրբեջանցու և շատ հետաքրքիր հանգամանքներում
Հիմա մենք շփվում ենք ազատ և ցանկացած թեմայի շուրջ կրկնում եմ ցանկացած այդ թվում և ղարաբաղյան հակամարտության, Հայսատան--Ադրբեջան ֆուտբոլային հանդիպման և այլն և ոչ մի անգամ խոսակցությունը փոխադարձ վիրավորանքներով չի վերջացել
Մասնավորապես ղարաբաղյան պատերազմը նա համարում է կողտոտ քաղաքական խաղ, մեծ ողբերգությունը, որից հավասարապես տուժել են մեր ժողովուրդները և որից կարելի էր խուսափել
Ի դեպ նրա նախնիները Սիսիանից են եղել, բայց նա ադրբեջանցի է` Էմին Բաբաև, շատ էր ուզում մեր ֆորումում գրանցվել, բայց դե հայերեն չգիտեր Խոստացել է գրի առնել և ինձ տալ իր տատիկի պատմվածքները հայերի ու ադրբեջանցիների համերաշխ կյանքի մասին: Ես էլ իմ հերթին դրանք թարգմանելու եմ ու ֆորումում ներկայացնելու եմ ձեր դատին

Տենց միհատ վիրտուալ ծանոթել ես ունեի , միշտ իրար հետ շախմատ էինք խաղում, դաժէ մի քիչ հայերեն գիտեր, ասում էր որ փոքրա եղել հարևանների մեծ մասը հայեր են եղել, ինքը նույնպես Ղարաբաղի հարցով նույն կարծիքին էր, որ քաղաքական կեղտոտ խաղ և այլն, բայց տենց իրա նման մարդիկ շատ քիչ են Ադրբեջանում, այնտեղ պետականորեն քարոզվում է ատելություն Հայ տեսակի հանդեպ, դրա համար հնարավոր չի տենց ընկերություն, եթե դաժէ է 1 տոկոս կասկած կա որ թիկունքիցտ կարողա խփի էլ ինչ ընկերություն, իսկ նենց վիրտուալ հա հնարավորա, որ մեկի հետ շփվես և այլն:

[Amaru]

Էհ, խնդրում եմ...

Ախր էտ նույն բանը մեզ մոտ էլ ա քարոզվում: Իսկ էտ կասկածները... Մի՞թե հայերը էտքան վստահելի են: Մենակ նրանով, որ հայ են... Չէ, հաստատ չէ:

[Esmeralda]

Կոնկրետ ինձ համար չեմ կարող ասել, քանի որ չգիտեմ, արդյոք կկարողանամ մի կողմ դնել ազգության փաստը... Նման իրավիճակի դեռ չեմ հանդիպել... Սակայն հաստատ հնարավոր է, քանի որ տեսել եմ օրինակներ...