Հիասթափություն...

[Koms]

երեւի կյանքը այնպես է ստեղծված, որ այդ հիասթափություն կոչված երեույթը, պետք է անպայման լինի մարդկանց կյանքում, եւ որպես օրինակ կարելի է բերել այն, որ, ասենք, եթե դա չլիներ, ապա միշտ ու հավերժ բոլոր երկրները կղեկավարեին իշխանության եկած նույն դինաստիաները, դրա համար էլ կա հիասթափությունը , որ դա, ասենք, տեղի չունենա, այսինքն, այս երեւույթը մարդկային դրսեւորման հավերժական ուղեկիցն է,

[Narinfinity]

Բարի օր բոլորին,
Ես հիասթափվել եմ կյանքից ,երբ սկզբից իմացա որ կատարյալ ոչինչ չկա :
Եվ ես ինձ մենակ զգացի , բայց հետո ապրելով տեսա որ հիասթափությունը սև ու սպիտակի նման հիացմունքի հակառակ պարտադիր բաղադրիչն է , քանի որ եթե այն չզգանք , ապա ոչինչ չի մնում զգալ , քան միայն հիանալ , որն այս բազմազան ու անսպասելի կյանքում միակ զգացումը լինելու հիմքեր չունի :
Իսկ հիասթափվելիս մենք էլ ենք մասնակից և պատճառ դառնում, երբ ակն կալում ենք կամ երազներով ընդունում ու հավատում , որ տվյալ հիանալի երևույթը կամ անձը և այլն , հենց այնպիսին է , ինչպիսին որ մենք ենք ուզում որ լինի, իհարկե ներառյալ բոլոր թերությունները և բացթողումները որ հատուկ են այդ հիանալի երևույթին կամ անձին ... :
Հիասթափությունն օգնում է հերթական քայլն անել , թեկուզ անհույս զգալով , բայց այդ քայլը ինչ-որ տեղ մեզ կոփում է և ինչպես կարդացի վերը , այն օգնում է ճանաչել այդ մարդուն, երևույթը :
Իսկ ,եթե դա չափազանց ցավոտ է , քանի որ մենք նվիրվում ենք ազնիվ և մաքուր սրտով , ապա միշտ էլ վստահելու հետ մեկտեղ պետք է սովորենք ստուգել , որը միշտ էլ արդիական է :
Հիասթափությունից չնկճվելու , չհուսահատվելու համար անհրաժեշտ են ՀԻՆ ու վստահելի , լավ և շատ ընկերները / հաճախ նաև ծնողներն են մեր ամենամոտ ընկերները / , որոնք միշտ էլ կօգնեն ... :
Լավ Լնեք ... առայժմ :

[Anuk]

Իսկ ի՞նչ է հիասթափությունը։ Կարո՞ղ եք սահմանել։

Երևույթի կամ անձի արժեքազրկում:
Ավելի ճիշտ պարզաբանում, որ պատկերացումդ ու իրականությունը խիստ տարբերվում են: Ահա այս ժամանակ էլ հիասթափվում եմ...հազվադեպ է դա լինում, բայց չի հիասթափվում նա, ով չի երազում :

[Ուլուանա]

...չի հիասթափվում նա, ով չի երազում :

Հիանալի է ասված։

[Hasik]

Բյուր, ես էլ սովորաբար մարդկանցից չեմ հիասթափվում։ Բայց դա բացարձակապես այդպես լինել չի կարող։ Հիշում եմ, իմ կյանքում մի շրջան կար, երբ ես իսկապես ոչ մեկից չէի հիասթափվում, որովհետև երբեք ինձ թույլ չէի տալիս որևէ մեկով հիանալ, որպեսզի հետո չտառապեմ, ու, պատկերացրու, որ որոշ ժամանակ դա ինձ հաջողվում էր, քանի որ ես ոչ ոքի չէի վստահում, ցանկացած մարդուց ցանկացած պահի ցանկացած բան սպասում էի ու, հետևաբար ինձ ոչ ոք չէր կարող որևէ բանով զարմացնել ու հիասթափեցնել։
Այդ շրջանում ես իրոք ոչ մի բանից չէի զարմանում. կարծես ամեն ինչի պատրաստ էի, իսկ ցանկացած մարդուց ցանկացած պահի ցանկացած բան սպասելն իմ կյանքի նշանաբանն էր դարձել։ Այդպես ես ինձ ապահով էի զգում՝ միաժամանակ ներքուստ շատ լարված լինելով։

Ինձ մոտ հիմա այդ շրջանն է: Իսկ դա երկար է շարունակվելու ինձ մոտ, սեփական փորձից ելենելով

[Գեվորգ]

Հիասթափությունը նման է անեկդոտի:
Սկզից բոլորովին այլ բանի ես պատրաստվում, բայց հանկարծ / հաճախ դրան հակառակ/ այլ բան է դուրս գալիս

[otar]

Հիասթափությունը շատ ուժեղ բան է

[Narinfinity]

Եթե կյանքը գոյության պայքար է , ապա հիասթափությունը նահանջն է , "զենքը դեն գցելը " ...
Հիասթափվելիս սկսում ենք "սկզբից" ...

[Firegirl777]

Կյանքիս ամենամեծ հիասթափությունը եղելա է այն, որ իմացել եմ, որ Զվարթնոցը քանդված է::: և տեսել եմ նրա ավերակները, իսկ մինչև տեսնելը մտածել եմ, որ այն կանգուն է...

[Artgeo]

Առաջ էի հիասթափվում, քանի որ սպասելիքներս մեծ էին։ Հիմա ոչինչից և ոչ մեկից չեմ հիասթափվում, քանի որ ոչ ոքից և ոչինչից ոչինչ չեմ սպասում։

Խճճված ստացվեց, բայց կարծում եմ պարզ էր միտքս։

[Ուլուանա]

Առաջ էի հիասթափվում, քանի որ սպասելիքներս մեծ էին։ Հիմա ոչինչից և ոչ մեկից չեմ հիասթափվում, քանի որ ոչ ոքից և ոչինչից ոչինչ չեմ սպասում։

Խճճված ստացվեց, բայց կարծում եմ պարզ էր միտքս։

Միտքդ պարզ էր ու շատ ծանոթ։
Կարծում եմ, բոլորն էլ կյանքի ինչ-որ շրջանում նման հոգեվիճակ ունենում են, բայց դա երկար շարունակվել չի կարող... մարդու էությունն է այդպիսին. վաղ թե ուշ նորից մարդկանցից լավը սպասելու, մարդկանց վստահելու պահանջ ես ունենալու։

[StrangeLittleGirl]

Համաձայն եմ ՈՒլուանայի հետ, բայց կարող եմ ավելացնել, որ հետո արդեն չես հիասթափվում. սպասածդ չստանալն արդեն անակնկալ չի լինում, և դու դա ընդունում ես որպես շատ սովորական մի երևույթ

[Lionne_en_Chasse]

Կարծում եմ, բոլորն էլ կյանքի ինչ-որ շրջանում նման հոգեվիճակ ունենում են, բայց դա երկար շարունակվել չի կարող...

Ինձ մոտ արդեն մի քանի տարի է հիասթափված վիճակ է...երբեմն թվում է , թե դա երկարատևից փոխարինվելու է հարատև հոգևիճակով

[Firegirl777]

Իմ մոտ էլ մոտավորապես նման կարգավիճակ, և բոլորս էլ ճիշտ ենք...
Կյանքում որոշ շրջանից հետո արդեն դու ես ցանկանում լավին սպասել, բայց եթե քո ուզածը չի լինում թևաթափ չես լինում և շարունակում ապրել այլ նպատակով:

[HardRock]

Մի խելոք մարդ ասելա. երբ ծանոթանում ես ինչ-որ մեկի հետ, նրանից շատ բան մի սպասիր այլապես կարող ես խորապես հիասթափվել, իսկ հակառակ դեպքում պարզապես կուրախանաս, որ նա ավելի լավն է քան դու կարծում էիր:
Երևի սա լավ միջոցե մարդկանցից չհիասթափվելու համար իսկ ընդհանրապես, աշխարհում կատարյալ բան չկա, և պետք չէ ոչ մի բանից հիասթափվել: