Հարցեր քահանային

[Ter Hayr]

Եթե այդպես է ես կառաջարկեի այս տարի և այսուհետ այդ տոնը նշել տներից ներս, հաշվի առնելով նաև եղանակի ցուրտ լնելը և կրակ չվառել։
Փորձեք եթե չեք հավատում, տեսեք այդ տոնի իմաստը կմնա թե կվերածի տոնախմբության, ամենասովորական երեկոյի ու կերուխումի և դա դեռ բարեպաշտություն ենք անվանելու։ կարծում եք դա Աստծուն հաճելի է։ Ես չեմ կարծում։
Մնացածը թողնում եմ ձեզ...

Իսկ ես հետևյալը կասեմ. Եթե տոնը սեփական հոգուցդ ներս չզգացիր, ուզում է հազար կրակ վառիր կամ տոննաներով ջուր լցրու վրադ , միևնույն է չի օգնի: Մենք պետք ամենա առաջինը տոնը զգանք սեփական հոգում և այնուհետև դա տանք մարդկանց:
Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա

Ավելացվել է 5 րոպե անց

Շնորհակալ եմ, Տեր Հայր, սպառիչ պատասխանի համար։ Այնուամենայնիվ կարծում եմ, որ էստեղ հարցը միայն ժողովրդի սխալ պատկերացումը չէ։ Չէ որ կրակը, բացի տան բակերից, վերջին տարիներին վառվում է նաև եկեղեցու բակերում, և բոլորով թռնում են էդ կրակի վրայով, ուրեմն մի խորհուրդ ունի՞ կոնկրետ էդ երևույթը՝ «թռնել կրակի վրայով»։

Ոչ խորհուրդ չունի, պետք չէ ամեն ինչի մեջ պարտադիր խորհուրդ փնտրել: Գեղեցիկ սովորույթ է, որը չի հակասում մեր եկեղեցու դավանաբանությանը: Սա եկեղեցու եպիսկոպոսներից մեկի պաշտոնական հայտարարությունն է: Եկեք պապից պապական չլինենք:

Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա

Ավելացվել է 12 րոպե անց

Նախ ասեմ,որ այն ինչ այս ֆոռումում դուք անում եք Տեր Հայր շատ և շատ գովելի է,ես երկու ձեռքով կողմ եմ,քանի որ գտնում եմ որ Հայաստանում ներկայիս դրությամբ շատ քիչ հոգևորականներ կան,որոնք իսկապես հասկանում են եկեղեցու դերը!!!!!!
Ես ունեմ երկու հարց`
1. Արդյոք օրենքով թույլատրվում է տարբեր տեսակի աղանդավորական քարոզները,որոնք իմ կարծիքով մեծ վտանգ են ներկայացնում նամանավանդ մերի նման փոքր պետությունների համար?
2. Շատ երկրներում գործում է մեղքերի խոստովանություն կոչվածը,այսինքն երբ գնում ես եկեղեցի և քահանային պատմում քո մեղքերը,իսկ վերջինս էլ Աստծո անունից քեզ ներում է շնորհում.
Մեզ մոտ վերը նշվածի նման ինչ-որ բան գործում է,թե ոչ?
Եվ եթե գործում է,ապա որ եկեղեցին խորհուրդ կտայիք այցելել? (Երևանում)

Քանի որ որոշակի կերպով քեզ պատասխան տրվեց ապա, ես միայն կավելացնեմ, որ ՀՀ սահմանադրությամբ արգելվում է որևէ կրոնական կազմակերպության հրապարակային քարոզները և միջոցառումները: Այնպես, որ քարոզող աղանդավորները օրինազանց քաղաքացիներ են, այլ ոչ ազգի լավը կամեցող մարդիկ:

Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա

[Second Chance]

Ոչ խորհուրդ չունի, պետք չէ ամեն ինչի մեջ պարտադիր խորհուրդ փնտրել: Գեղեցիկ սովորույթ է, որը չի հակասում մեր եկեղեցու դավանաբանությանը: Սա եկեղեցու եպիսկոպոսներից մեկի պաշտոնական հայտարարությունն է: Եկեք պապից պապական չլինենք:

Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա

Հարգելի տեր հայր այնուամենայնիվ այդ տոնը հեթանոսական է եղել և ըստ երևույթին կրել է նմանատիպ իմաստ ... և ունեցել նմանատիպ /հեթանոսական, կրակապաշտական/ խորհուրդ...
Եթե դուք ասում էք որ այն ոչ մի խորհուրդ չունի այժմ , ապա որն է դրա իմաստը, ինչու՞ է այն կոչվում քրիստոնեական տոն, չէ որ բոլոր քրիստոնեկան տոները ունեն հատուկ նշանակություն և խորհուրդ, անգամ հին կտակարանյան տոները նույնպես այդպիսին են եղել և նշման կամ կատարման ձևը համպատասխանել է տոնի իմաստին...

[Ter Hayr]

Հարգելի տեր հայր այնուամենայնիվ այդ տոնը հեթանոսական է եղել և ըստ երևույթին կրել է նմանատիպ իմաստ ... և ունեցել նմանատիպ /հեթանոսական, կրակապաշտական/ խորհուրդ...
Եթե դուք ասում էք որ այն ոչ մի խորհուրդ չունի այժմ , ապա որն է դրա իմաստը, ինչու՞ է այն կոչվում քրիստոնեական տոն, չէ որ բոլոր քրիստոնեկան տոները ունեն հատուկ նշանակություն և խորհուրդ, անգամ հին կտակարանյան տոները նույնպես այդպիսին են եղել և նշման կամ կատարման ձևը համպատասխանել է տոնի իմաստին...

Ամինա հարգելիս, Աստված օրհնի քեզ
Տոնի խորհուրդն ամենևին կրակը չի: Կրակի մասին խոսելիս դուք բոլորդ մոռացաք, որ տոնը կոչվում է Տեառնընդառաջ, ասել է թե, գնալ Տիրոջն ընդառաջ: Երբ Հիսուս մանուկը դարձավ 40 օրեկան, ապա հրեական օրենքի համաձայն նրան տանում են Սողոմոնի տաճար` ընծայման համար: Եւ Սիմեոն ծերունին, որին տրված էր չմահանալ, քանզի դեռ չէր տեսել իր ազգի փրկությունը, ընդառաջ գնաց Հիսուս մանկանը և նրա ծնողներին և գրկեց ու օրհնեց մանկանն ասելով` Արդ արձակիր ինձ Տեր խաղաղությամբ, քանզի տեսան իմ աչքերը Իսրայելի փրկությունը: Սա է տոնը և նրա խորհուրդը: Գրիգոր Լուսավորիչը այս տոնը կարգեց հեթանոսական այլ կրոնի փոխարեն, և մարդիկ որպես սովորույթ վառում են կրակներ առ այսօր, սակայն, դրա մեջ դնելով աստվածային մաքրող կրակի իմաստը, այլ ոչ թե պաշտում են կրակը, որպես այդպիսին: Եթե չեք ուզում, քավ լիցի, թող որևէ մեկը չվառի և չթռչի կրակի վրայով, բայց պետք չէ դրանով ցույց տալ, իբրև ավելի քրիստոնյա են: Եթե բանը սրան հասավ ապա սեմ նաև, որ ես կարող եմ հարյուրավոր իսկական քրիստոնյա հավատացյալներ ցույց տալ, որոնք ուրախության համար վառում են կրակը և թռչում վրայից, սակայն , միաժամանակ, կարող եմ մատնանշել նույնքան և ավելի մարդիկ, որոնք առաջիններին փնովում են, և կեղծ քրիստոնյաներ են անվանում, իսկ իրենք անգամ ամիսը մեկ չեն գնում եկեղեցի, էլ ուր մնաց Պատարագին և ժամերգություններին մասնակցելու պարագան: Այնպես , որ խոսքս բոլորին եմ ուղղում, զգույշ մնացեք, գուցե ձեզ ավելի խիստ դատեն:

Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա

[Selene]

Հարգելի Տեր Հայր, մի այսպիսի հարց ունեմ՝ ինչպես է հայ առաքելական եկեղեցին վերաբերվում այն անձանց, ովքեր մեկ անգամ ամուսնացել են՝ եկեղեցում ստանալով օրհնություն, սակայն նրանց միասնությունը ինչ-ինչ պատճառներով փլուզվել է, և այժմ կինը/ տղամարդը, ցանկանում է նորից ամուսնանալ քահանայի օրհնությամբ: Արդյո՞ք կան դժվարություններ երկրորդ անգամ եկեղեցում պսակադրվելու, թե՞ առանց որևէ խնդրի կկատարվի պսակադրությունը:
Նախապես շնորհակալ եմ:

[Արշակ]

Հարգելի Տեր Հայր, ընդունված է, որ քրիստոնյաներն իրենց հոգևոր հայրերին դիմում են Տեր Հայր, Հայր Սուրբ կոչականներով։ Իսկ ինչպե՞ս կառաջարկեք, որ զրուցելիս, շփման մեջ քրիստոնական հոգևորականներին ու մասնավորապես Ձեզ դիմեն իրենց առաքելական եկեղեցու հետևորդ չհամարող մարդիկ կամ նրանք, որ դեռ նոր են հետաքրքրվում քրիստոնեությամբ։ Արդյո՞ք, անբնական ու կեղծ չի հնչի Տեր Հայր դիմելաձևը այն մարդկանց կողմից, որոնք քրիստոնեական հոգևորականին իրենց հոգևոր հայր չեն համարում։ Նախապես շնորհակալ եմ։

Կներեք, եթե անհարմար հարց եմ տալիս։

[Մեմի]

ՀՀ սահմանադրությամբ արգելվում է որևէ կրոնական կազմակերպության հրապարակային քարոզները և միջոցառումները: Այնպես, որ քարոզող աղանդավորները օրինազանց քաղաքացիներ են, այլ ոչ ազգի լավը կամեցող մարդիկ:

Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա

Կասե՞ք, թե սահմանադրության մեջ որտե՞ղ է այդպիսի բան գրված; Ինքս որքան որոնեցի, միայն սրանք գտա.

Հոդված 8.1. Հայաստանի Հանրապետությունում եկեղեցին անջատ է պետությունից:
Հայաստանի Հանրապետությունը ճանաչում է Հայաստանյայց առաքելական սուրբ եկեղեցու՝ որպես ազգային եկեղեցու բացառիկ առաքելությունը հայ ժողովրդի հոգևոր կյանքում, նրա ազգային մշակույթի զարգացման և ազգային ինքնության պահպանման գործում: Հայաստանի Հանրապետությունում երաշխավորվում է օրենքով սահմանված կարգով գործող բոլոր կրոնական կազմակերպությունների գործունեության ազատությունը: Հայաստանի Հանրապետության և Հայաստանյայց առաքելական սուրբ եկեղեցու հարաբերությունները կարող են կարգավորվել օրենքով:

Հոդված 14.1. Բոլոր մարդիկ հավասար են օրենքի առջև:
Խտրականությունը, կախված սեռից, ռասայից, մաշկի գույնից, էթնիկական կամ սոցիալական ծագումից, գենետիկական հատկանիշներից, լեզվից, կրոնից, աշխարհայացքից, քաղաքական կամ այլ հայացքներից, ազգային փոքրամասնությանը պատկանելությունից, գույքային վիճակից, ծնունդից, հաշմանդամությունից, տարիքից կամ անձնական կամ սոցիալական բնույթի այլ հանգամանքներից, արգելվում է:

Հոդված 26. Յուրաքանչյուր ոք ունի մտքի, խղճի և կրոնի ազատության իրավունք։ Այս իրավունքը ներառում է կրոնը կամ համոզմունքները փոխելու ազատությունը և դրանք ինչպես միայնակ, այնպես էլ այլոց հետ համատեղ քարոզի, եկեղեցական արարողությունների և պաշտամունքի այլ ծիսակատարությունների միջոցով արտահայտելու ազատությունը։

Կխնդրեի, որ մեկնաբանեք բարի սամարացու առակը; Կանխավ շնորհակալ եմ;

[Ter Hayr]

Կասե՞ք, թե սահմանադրության մեջ որտե՞ղ է այդպիսի բան գրված; Ինքս որքան որոնեցի, միայն սրանք գտա.

Հոդված 8.1. Հայաստանի Հանրապետությունում եկեղեցին անջատ է պետությունից:
Հայաստանի Հանրապետությունը ճանաչում է Հայաստանյայց առաքելական սուրբ եկեղեցու՝ որպես ազգային եկեղեցու բացառիկ առաքելությունը հայ ժողովրդի հոգևոր կյանքում, նրա ազգային մշակույթի զարգացման և ազգային ինքնության պահպանման գործում: Հայաստանի Հանրապետությունում երաշխավորվում է օրենքով սահմանված կարգով գործող բոլոր կրոնական կազմակերպությունների գործունեության ազատությունը: Հայաստանի Հանրապետության և Հայաստանյայց առաքելական սուրբ եկեղեցու հարաբերությունները կարող են կարգավորվել օրենքով:

Հոդված 14.1. Բոլոր մարդիկ հավասար են օրենքի առջև:
Խտրականությունը, կախված սեռից, ռասայից, մաշկի գույնից, էթնիկական կամ սոցիալական ծագումից, գենետիկական հատկանիշներից, լեզվից, կրոնից, աշխարհայացքից, քաղաքական կամ այլ հայացքներից, ազգային փոքրամասնությանը պատկանելությունից, գույքային վիճակից, ծնունդից, հաշմանդամությունից, տարիքից կամ անձնական կամ սոցիալական բնույթի այլ հանգամանքներից, արգելվում է:

Հոդված 26. Յուրաքանչյուր ոք ունի մտքի, խղճի և կրոնի ազատության իրավունք։ Այս իրավունքը ներառում է կրոնը կամ համոզմունքները փոխելու ազատությունը և դրանք ինչպես միայնակ, այնպես էլ այլոց հետ համատեղ քարոզի, եկեղեցական արարողությունների և պաշտամունքի այլ ծիսակատարությունների միջոցով արտահայտելու ազատությունը։

Կխնդրեի, որ մեկնաբանեք բարի սամարացու առակը; Կանխավ շնորհակալ եմ;

Այն, ինչը ես մեջ բերեցի, փաստորեն <<Խղճի ազատության և կրոնական կազմակերպությունների մասին>> օրենքից է, կրոնական կազմակերպություն-պետություն հարաբերությունները հստակեցնող 7-րդ հոդված 3-րդ կետից է: Սրանով ամբողջությամբ երևում է, թե ին չպես պետք է կազմակերպվի կրոնական կառույցների բոլոր տեսակ հոգևոր, ծիսական նախաձեռնություններն ու միջոցառումները, որոնց մեջ մտնում է նաև քարոզխոսությունը:
Ինչ վերաբերվում է <<Բարի սամարացի>> առակին, ապա կուզենայի իմանալ մեկնաբանությունը լսելու նպատակաը որն է? Իրոք իմանալ, թե ինչ որ ակնարկ եք փնտրում? Ինչևէ, մեկնաբանությունը հետյալն է. մենք պետք է գթած լինենք և մարդասեր բոլոր մարդկանց նկատմամբ: Սամարացին, ով չէր սիրվում հրեաների կողմից, կատարեց մարդասիրական այդ ակտը և հոգ տարավ ծեծված և թալանված մարդուն: Թերևս այս առակի մեկնաբանությունից ելնելով փորձեք ասել, այդ դեպքում ինչու մենք մարդասիրապես չենք վերաբերվում աղանդավորներին? Աննդհատ փնովում ենք նրանց, լցված ենք խորը ատելությամբ և այլն, և այլն: Ասեմ, որ մենք չենք ընդունում ոչ թե մոլորված մարդկանց, այլ գաղափարախոսությունը, այն մոլությունը, որն ունակ է ընտաիքասեր կնոջ համբավ ունեցող հայուհուն հանել դուրս քարոզչի տեսքով ուրիշներին <<ճշմարտություն>> սովորեցնելու համար` միաժամանակ մոռանալ տալով սեփական ընտանիքը, երեխաներին և պարտականությունները: Ես ել Ձեզ հակահարց տամ: Ինչպես կվերաբերվեք այն անձանց, ովքեր ամենուրեք կքարոզեն Ձեր սեփական տունը քանդելու միջոցներն ու ձևերը և իրենք էլ կգան դա իրականացնելու համար?


Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա: