Ինչպիսի՞ն է Հայ Առաքելական եկեղեցու դիրքորոշումը Մարկիոնի Ավետարանի վերաբերյալ, արդյո՞ք Հայ Առաքելական եկեղեցին ընդունում է Մարկիոնի դիրքորոշումները Նոր և Հին կտակարանների վերաբերյալ:
Մարկիոնի Ավետարանը պարականոն է, չի ընդունվում: Եթե այն լիներ կանոնական, կընդունվեր: Սակայն, Մարկիոնը տեղ չի գտել ոչ մի եկեղեցում, ոչ մի կանոնում, ուստի Հայ Առաքելական եկեղեցու դիրքորոշումը բացասական է նրա նկատմամբ: Հայտնի է, որ Մարկիոնը Մարկիոնական ուսմունքի հիմնադիրն է, աղանդավոր, ուստի և անընդունելի:
Հարցին պատասխանեց Տ.Շմավոն քհն.Ղևոնդյանը:
Ճշմարի՞տ է, որ գոյություն ունի սատանա: Մի՞թե աստված այնքան ուժեղ չէ, որ կարողանա նրա գործերին միջամտել:
Աստված շատ հզոր է: Հիշենք, որ սատանան անսեռ հրեշտակ է, որն իր ազատությունն օգտագործելով ի չարս, ըմբոստացավ Աստծո դեմ և իր բոլոր հետևորդների հետ ընկավ ներքև և դարձավ չար հրեշտակ: Նրա միակ նպատակն է մարդկանց հեռացնել Աստծուց, որովհետև իր էությամբ շատ թույլ է և չի կարող Աստծուն անմիջապես վնասել:
Հայտնի է, որ եթե չլիներ չարը, ապա ընտրության հնարավորություն չէր լինի: Իսկ մարդուն տրվել է ազատ կամք` ընտրելու չարն ու բարին:
Հարցին պատասխանեց Տ.Շմավոն քհն.Ղևոնդյանը:
Ինչու՞ Աստված պատժեց Ադամին և Եվային, երբ նրանք փորձեցին իմաստության ծառի պտուղը: Արդյո՞ք դա սիմվոլիկ նշանակություն ունի, թե գիտությունն Աստծո թշնամին է:
Այստեղ Ադամի և Եվայի անհնազանդությունն է արտահայտվել Աստծո խոսքի հանդեպ: Եվ նրանք անմիջապես պատժվեցին: Աստված արգելեց ուտել այդ իմաստության ծառից, որպեսզի չարը չճանաչեն, չարիք չգործեն: Աստված ցանկանում էր, որ նրանք մաքուր ու անարատ մնային: Աստված այնուամենայնիվ Ադամին ու Եվային տվեց ազատ կամք, բայց զգուշացրեց. <<Սակայն դրախտի մեջտեղի ծառի պտղի համար Աստված ասաց. <<Դրանից չուտեք և չմոտենաք, որպեսզի չմեռնեք>> /Ծննդ. 3:3/:
Հարցին պատասխանեց Տ.Շմավոն քհն.Ղևոնդյանը:
Ինչպե՞ս է պատասխանում Հայ Առաքելական եկեղեցին Կանտի հայտնի հարցերին. ի՞նչ կարող եմ իմանալ, ի՞նչ պետք է անեմ, ո՞ւմ վրա հույս դնեմ, ի՞նչ է մարդը:
Միակ բանը, որ մարդը կարող է իմանալ` ճշմարտությունն է, որովհետև ամեն ինչ հարաբերական է: Կյանքում ամեն ինչ անցողիկ է, ինչպես Ժողովողն է ասում. <<Ունայնություն ունայնությանց…>> /Ժող. 1:2/, միակ բանը` ճշմարիտ Աստվածճանաչողությունն է: Մինչդեռ Աստված լիովին անճանաչելի է, պարզապես մարդը փուլ առ փուլ պետք է կարողանա բացահայտել Աստծո այս կամ այն հատկությունը:
Քրիստոնյա մարդու տեսակետից, այս կյանքում պետք է նմանվել միայն Աստծուն` բարություն անելով: Մարդն Աստծու վրա պետք է հույսը դնի, ինչպես Աստվածաշնչում է գրված. <<իսկ եթե տանջվում է որպես քրիստոնյա, թող չամաչի, այլ փառավորի Աստծուն այդ անվամբ>> /Ա.Պետր. 4:16/: Մարդն Աստծո կողմից ստեղծված էակ է, որն ունի ազատ կամք, արարելու հնարավորություն և պետք է այդ ամենն ի բարին գործադրելով ապրի:
Հարցին պատասխանեց Տ.Շմավոն քհն.Ղևոնդյանը:
Մեջբերել
Էջանիշներ