Ես նախապես ներում եմ հայցում, որ պատասխանումեմ ավելի ուշ քան ծննդյան օրն էր: Պահքը իրենից ներկայացնում է բարեպաշտական սովորույթ, որը ամբողջությամբ հիմնված է ազատ կամքի վրա: Որևիցե մեկը իրավունք չունի մեղադրելու մյուսին ուտելու կամ չուտելու մեջ: եւ դուք էլ պահքը կարող եք լուծել երբ դուք կամենաք: Սակայն վստահ եմ որ ծնունդը այն պատճառը չպետք է դառնա պահքը ավարտելու համար: Եվ ամենակարևորը` պահքը առաջնային պետք է հոգևոր լինի: Սննդակարգի փոփոխությունը մեզ միայն օգնում է:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Էջանիշներ