Մեջբերում Ter Hayr-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Բա ես այս կայքում ի՞նչ գոր ունեմ: Սա քարոզչություն չէ՞: Զբաղվում ենք: Բայց ասողին լսող է պետք: Եթե դու առավոտից մինչև երեկո կոկորդդ պատրում ես և մարդկանց ճշմարտություն ես ուսուցանում, բայց իրենք նմանվում են Սերմնացանի առակի այն հողին, ուր սերմն ընկնում է, բայց առօրյա հոգսերը խեղդում են այդ սերմը: Մարդը պետք է ցանկություն ունենա ամենաառաջինը փոխվել: Այդ պարագայում ոչ ոք էլ կարող է բան չասել, բայց այդ մարդը կգտնի ինքնուրույն, այն, ինչ ուզումէ գտնել:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա Ղևոնդյան:
Շնորհակալություն պատասխանի համար: Ես Ձեզ ի նկատի չունեի՝ հարցնելով, թե առաքելական եկեղեցին ինչու է պասիվ քարոզչության առումով: Իհարկե, ես գնահատում եմ Ձեր և Ձեր նման շատ եկեղեցականների դերը Աստծո խոսքի քարոզման գործում: Բայց ես ի նկատի ունեմ առաքելական եկեզեցու գործունեությանը. շատ քիչ են Ձեր նմանները. որ զբաղվում են Աստծո խոսքի տարածմամբ: Այսօր եկեղեցին փոխանակ ավելի շատ զբաղվի հենց այդ առաքելությամբ,չգիտես ինչու զբաղված է ազգային-մշակութային արժեքների պահպանմամբ և շատ հոգևոր հարցեր դիտարկում է որպես լոկ ազգային-մշակութային արժեքներ: Միանշանակ այսօր առաքելական եկեղեցին չի ապահովում հավատացյալ բնակչության պահանջները: Այն միայն անտեղի բնակչությանը քարոզում է զերծ մնալ ոչ առաքելական ուղղություններից (իհարկե ի նկատի չունեմ աղանդավորական ուղղություններից), որոնք իրոք զբաղված ես ճշմարիտ Աստծո խոսքի տարածմամբ ու քարոզմամբ: