1.Կներեք որ նման հարց եմ տալիս,բայց ինձ միշտ հետաքրքիր է եղել տե ինչպես են ապրում եկեղեցակնարը երբ չեն ամուսնանում,նրնաք կնոջ կարիք չունեն,ոնց են բավարաում իրենց սերական ցանկությունները:,եվ ամուսնանալու մեջ վատ բան կա որ չեն ամուսնանում,ինդզ տվումա իրենց կյանքը փչացնում են այդ մարդիկ....
2.եվ երկրորդ հարցս,ինչ եք մտածում Գյումրիում եվ Ստեպանավանում հայտնվաց տղաների մասին որոնք իբր շփվում են Աստծու հետ,մարդիկ են ընդունում իրենց մոտ եվ ասում որ բուժում են նրանց,ես մի քանի անգամ բարեկամներիս հետ գնացել եմ Ստեպանավան ու տեսել եմ տե ինչքան շատ մարդ է գալիս այդ տղայի մոտ բուզհվելու համար,ասեմ որ մեր բարեկամը հեչ էլ չբուժվեց
3.ինչի են հոգեվորակնները եսիմ ինչ լեզվով երգում իրանց երգերը,իսկ ես լսում եմ ու բան չեմ հասկանում...
4.դիվահար լինել ինչ է նշանակում?
6.Ինչպես եք վերաբերվում,որ եվրոպայում հոմոսեքսուալներին ամուսնացնում են?բա որ մի օր էլ մեզ մոտ դա հասնի
7.Հոգեվորակնները քավոր դառնում են?
8.Պետությունը եկեղեցում վրա ազդեցություն ունի?
9.Կարելի է սպանել ինքնապաշտպանուտյան համար?
10.Ինչու կին հոգեվորակնները ավելի քիչ են?եվ կարող է ամենայն հայոց կաթողիկոսը կին լինել?եթե ոչ ,ուրեմն ինչու?
11.Ինչու են մեր հոգեվորկանները թրաշ պահում?
12.երբ հոգեվորականը հանցագորցուտյուն է անում,հետո կարող է ելի հոգեվաորական լինել
Հայկոլո ջան, չէի պատասխանում ոչ թե այն պատճառով, որ հարցերդ անմիտ էին, այլ որ վաղուց կայք չէի մտել:
Հերթով անդրադառնամ հարցերիդ.
1. Կուսակրոնը իր ամբողջ էությամբ, զգացմունքներով և կարողություններով նվիրվում է Աստծո ծառայությանը: Եվ այդ նվիրումի մեջ հնարավոր է դառնում հաղթահարել սեռական ցանկությունները աղոթքի, պահեցողության և աստվածային զորության շնորհիվ: Այնպես որ նրանց ամբողջ ցանկություններն ուղղված են ոչ թե աշխարհիկ վայելքներին, այլ հոգևոր ծառայությանը: Եվ ամենևին իրենք իրենց կյանքը չեն փչացնում: Սա նույնպես ապրելու, ծառայելու կերպ է: Գաղտնիքը նվիրումի մեջ:
2. Ինչ վերաբերվում է բուժող մարդկանց, եկեղեցին իր տեսակետը չի հայտնել և ես նույնպես ձեռնպահ մնամ նրանց գնահատական տալու: Ես անձամբ ճանաչում եմ, մարդկանց, ովքեր իրականում բժշկվել են: Սակայն դա ամենևին ոչինչ չի նշանակում:
3. Այդ եսիմ ինչ լեզուն քո մայրենի լեզուն է` Ոսկեղենիկ գրաբարը, որը որ նաև համաշխարհային նշանակություն ունի: Պարզաբանեմ միտքս: Գրաբարով գրվել են արվեստի, գիտության մնայուն աշխատություններ, որոնք պահպանվել են հենց այս լեզվով և հետագայում թարգմանվել են աշխարհի շատ լեզուներով: Ժամանակակից հայերենը գրաբարից դուրս եկած, պարզեցված լեզուն է: Այն, ինչ քեզ անհասկանալի է թվում, իրականում հասկանալի է: Պարզապես ականջիդ դա խորթ է հնչում: Մի քանի անգամ մասնակցելով ժամերգությանը կամ Ս. Պատարագին, ու նաև զուգահեռաբար ընթերցելով տեքստերը, որ մենք պատրաստել ենք հավատացյալների համար, դու աստիճանաբար կսկսես հասկանալ այդ կարևորագույն լեզուն: Այսօր Մատենադարանում շատ արժեքավոր աշխատություններ կան գրաբարով: Դրանք թիվը տասնյակ հազարների է հասնում:
4. Դիվահար լինել նշանակում է բռնված լինել չար ոգուց կամ դևից: Եվ դա կարող է արտահայտվել մարդու խելագարությանը նմանեցնող պահվաքծով, արտառոց ուժով, որը դեստրուկտիվ է` քանդող է իր էությամբ:
5. Աստված մի արասցե: Այդ չարիքի պատճառով Աստվածաշնչային 2 քաղաք է այրվել` Սոդոմն ու Հոմորը: Վերաբերմունքը բնականաբար բացասական է, անընդունելի: Ես ցավ եմ ապրում այդ մարդկանց համար, ովքեր բուժման կարիք ունեն:
6. Հոգևորականներին խորհուրդ չի տրվում կնքահայր լինել, քանի որ դա պատասխանատու գործ է, իսկ հոգևորականը բազմազբաղ անձ է: Սակայն եթե հոգևորականը համաձայն է, դա բնականաբար ընդունելի է:
7. Ոչ, ըստ մեր սահմանադրությանն եկեղեցին անջատ է պետությունից:
8. Սպանել երբեք չի կարելի: Սակայն երբ ընտրություն կա կամ քեզ կա դու ուրիշին, ողջախոհ մարդը բնականաբար կպաշտպանի իր անձը:
9. Հայ Առաքելական եկեղեցին ընդհանրապես կին հոգևորական չունի: Քանի որ կնոջն իր վերուստ տրված չէ այդ ծառայությամբ զբաղվելու: Մնացած ամեն հարցերի պատասխանները բխում են այստեղից:
10. Նախ ոչ թե թրաշ, այլ մորուս: Սա ուխտի կամ մնվիրումի արտահայտչաձև է, որն ավանդաբար ահսել է հնուց մինչ այսօր:
11. Եթե ինքը հանցագործ է և կաթողիկոսը կարգալույծ է արել նրան, որ նա իր պատիժը կրի` ապա` չի կարող:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա Ղևոնդյան:
Մեջբերել
Էջանիշներ