Նախօրոք ասեմ, որ ոչ բոլոր գրառումներն եմ կարդացել, և եթե կրկնվեմ, կներեք: Շատ հարցեր կան, որոնց պատասխանը ցավոք չեմ կարողանում գտնել: Բոլորը չէ, որ հիմա կգրեմ, միայն մեկի համար կցանկանայի բացատրություն լսել: Ասեմ, որ սա ոչ թե մտացված հակառակվել է, այլ իսկապես ուզում եմ համոզիչ պատասխան լսել: Հիմա հարցս. մի թաղման արարողությոն ժամանկ լսում էի հոգևորականի աղոթքը, այն է, որ հող էինք, հող կդառնանք, կմաքրվենք երկրային մեղքերից և կհամբարձվենք (իհարկե բառացի չեմ կարող ասել և կներեք, եթե ինչ որ բան ճիշտ չեմ հիշում): Հիմա իմ հարցը, ստացվում է, որ Աստված մարդուն հողից կերտելով՝ ի սկզբանե գիտեր, որ նա մեղք է գործելու, պատժվելու և անմահության իրավունքից զրկվելու է, իսկ դրան նորից արժանանլու համար պետք է մահանա, մարմինը նորից վերածվի հողի , հետո հոգին համբառնի: Եթե այո, ապա ինչի՞ համար էր այս փորձությունը, հնարավոր չէ՞ր ստեղծել կատարյալ, իսկ եթե ոչ, ուրեմն Աստված ի զորու չէ՞ր կանխատեսել, այդ դեպքում ու՞ր մնաց ամենազորը:
Երևի շատ խառը գրեցի, չգիտեմ, բայց շատ կցանկանայի այս հարցիս պատասխանը իմանալ…