Հավատու՞մ եք Աստծո գոյությանը

[Լ.յ.ո.վ.]

Լ.յ.ո.վ ջան, շատ բաներ էլ մեզ կարող են ապուշություն թվալ, հո չպիտի շտապենք արտահայտվել Հետաքրքիր է, եկեղեցակաների կոնկրետ որ պատկերացումն եք սխալ համարում և դրա փոխարեն ճիշտ պատկերացումը կասեք մեզ?

Նիկից կռահում եմ, որ դուք հոգևորական եք:
Այդ պատճառով էլ վերևում նշել էի`

Ես ինքս մասնագիտությամբ ֆիզիկոս եմ ու կարելի է ասել չես գտնի տենց ֆիզիկոսի, որ նման ապուշությունների հավատա /հավատացյալներ չնեղանանք /:

Կարող եմ ասել, թե եկեղեցականների որ պատկերացումներն եմ համարում սխալ:
Գտնում եմ, որ մարդկանց համոզել, թե իբր ջուրը գինի դարձավ, Հիսուսը քայլեց ջրի վրայով, Մովսես մարգարեն ծովը ճեղքեց երկու մասի և մարդիկ անցան ու նմանատիպ բաներն "սխալ" է: Ես ամենևին էլ չեմ ասում, որ դրանց հավատացողները սխալ են վարվում, իրենց գործն է, ինչի ուզեն կհավատան , այլ ասում եմ, որ անիմաստ է ու ավելորդություն է:
Ես միշտ ասել եմ ու էլի կասեմ: Իմ կարծիքով կրոնի մեջ պետք է տեսնել, ոչ թե ինչ-որ իլյուզիաներ, հրաշքներ, ոչ թե պետք է աղոթել Աստծուն, այլ պետք է կրոնից քաղել այն բարիքները, որ նա տալիս է: Ինչ ի նկատի ունեմ? Ի նկատի ունեի "Աստվածաշունչ" կարդալուց ոչ թե պետք է զարմանալ այս կամ այն հրաշքի վրա, այլ ամեն մի պատմվածքից քաղել բարին, մարդկայինը ու ընդհանարապես ամեն մի "խելացի խորհուրդ և միտք":
Իմ կարծիքով եկեղեցու նպատակը պետք է լինի մարդկանց միջև բարին սերմանելը, մարդասիրություն և գթասրտություն քարոզելը: Ավելի շատ ժամանակ ծախսել նման բաների վրա, քան թե զբաղվել Աստվածաշնչի սուրբ տառերը ուսումնասիրելով:
Թերևս այսքանը:

Մեկ անգամ էլ եմ նշում, որ եկեղեցուն վիրավորելու նպատակ չունեի:

[nnaarreek]

Նիկից կռահում եմ, որ դուք հոգևորական եք:
Այդ պատճառով էլ վերևում նշել էի`



Կարող եմ ասել, թե եկեղեցականների որ պատկերացումներն եմ համարում սխալ:
Գտնում եմ, որ մարդկանց համոզել, թե իբր ջուրը գինի դարձավ, Հիսուսը քայլեց ջրի վրայով, Մովսես մարգարեն ծովը ճեղքեց երկու մասի և մարդիկ անցան ու նմանատիպ բաներն "սխալ" է: Ես ամենևին էլ չեմ ասում, որ դրանց հավատացողները սխալ են վարվում, իրենց գործն է, ինչի ուզեն կհավատան , այլ ասում եմ, որ անիմաստ է ու ավելորդություն է:
Ես միշտ ասել եմ ու էլի կասեմ: Իմ կարծիքով կրոնի մեջ պետք է տեսնել, ոչ թե ինչ-որ իլյուզիաներ, հրաշքներ, ոչ թե պետք է աղոթել Աստծուն, այլ պետք է կրոնից քաղել այն բարիքները, որ նա տալիս է: Ինչ ի նկատի ունեմ? Ի նկատի ունեի "Աստվածաշունչ" կարդալուց ոչ թե պետք է զարմանալ այս կամ այն հրաշքի վրա, այլ ամեն մի պատմվածքից քաղել բարին, մարդկայինը ու ընդհանարապես ամեն մի "խելացի խորհուրդ և միտք":
Իմ կարծիքով եկեղեցու նպատակը պետք է լինի մարդկանց միջև բարին սերմանելը, մարդասիրություն և գթասրտություն քարոզելը: Ավելի շատ ժամանակ ծախսել նման բաների վրա, քան թե զբաղվել Աստվածաշնչի սուրբ տառերը ուսումնասիրելով:
Թերևս այսքանը:

Մեկ անգամ էլ եմ նշում, որ եկեղեցուն վիրավորելու նպատակ չունեի:

Ես էլ ասում եմ էսօր էս ինչ էիր սկսել կրոնից խոսալ, դու մի ասա էլի ակումբի մատը խառն ա

Մոդերատորներին խնդրում եմ Լյովին էս բաժին չթողնել, թեչե հետո սաղ օրը ապուշ բաներա խոսում:

Էսի փեմայից դուս, իմա բուն թեմաին.
Աստված չկա!
Ետ իմ կարծիքն ա:

Դե սուտ ա էլի որ վերևը մի հատ թրաշով բիձաա նստած ու մեր տեղը որոշումներ ա կայացնում:

եթե նայեք աստծու մարդկային պատկերացումները, ապա կնկատեք որ աստված ետ մարդու տգիտությունն ա: բացատրեմ. մարդ չգիտեր կրակը ինչ ա ասեց աստված ա հետո ջոգեց ու կրակապաշտները վերացան:

Հետո մարդ չէր ջոգում թե աստղերը ինչ են ու ասեց աստված ա, պարզինք աստղերը ինչ են ետ թեման էլ փակվավ:

Հետո էլ մի հատ երկար մազերով հրեա հայտնվեց, մի երկու բան արեց որ մարդիկ չջոգին ոնց արեց, ասին աստված ա, օրը կգա կպարզեն ետ ոնց էր անում հիսուսին էլ մի կոմ կքցեն կսկսեն ասենք Բիլ Գեյտսին հավատալ օրինակի համար...

Բայց ետ սաղ ասածս մի կողմ ես ինձ համարում եմ քրիստոնյա, ետ բառի մեջ հասկանալուվ ոչ թե են հրեաին, այլ ազգը միավորող ինչ-որ կորիզ, այբուբենի, սահմանադրության, լեզվի կարգի....
Ու համարում եմ մարդկանց ով իրեն չի համարում քրիստոնյա ազգը քայքայող հանգամանք...

Մերսի որ չալարեցիք կարդացիք

[Լ.յ.ո.վ.]

Ես էլ ասում եմ էսօր էս ինչ էիր սկսել կրոնից խոսալ, դու մի ասա էլի ակումբի մատը խառն ա

Ինչ կապ ունի ակումբը իմ էսօրվա ասածների հետ: Ստեղ տենց բան տեսար??

Մոդերատորներին խնդրում եմ Լյովին էս բաժին չթողնել, թեչե հետո սաղ օրը ապուշ բաներա խոսում:

Էհ~, Նար, Նար: Ասես-չասես, գրես-չգրես ես մեկա իմ ասելիքը ասելու եմ: Ինձնից պրծում չունես
Մոդերներին էլ իզուր մի անհանգստացրա, ես էս բաժնում "հլը որ" ոչ մի խախտում չեմ արել:
Հա մեկ էլ մոռացա ասեմ Նար, ՇԱՏ ԵՍ ԽՈՍՈՒՄ!!! Դե դու ինձ հասկացար

Հ.Գ. Կներեք էս թեմայում օֆֆտոպելու համար

[Սելավի]

Մի իրեն աթեիստ հռչակած մարդ լսումա որ հեռավոր մի գյուղում ապրումա մի շատ «իմաստուն» մարդ որը նույն պես աթեիստա ու որոշումա ամպայման գտնի այդ ծերունուն, որպեսզի իր ընտրած թեզի մեջ ավելի հաստատվի: Տարիներով մանա գալիս այդ «իմաստուն» ծերունուն և երկար փնտրտուքից հետո մի կերպ գտնումա: Մտնումա այդ հռչակավոր աթեիստի տուն և ասումա որ երկար տարիներ եմ փնտրում քեզ ու ես նույն պես աթեիստ եմ ուզում եմ քեզանից ավելի խորիմաստ ու հաստատուն խոսքեր սովորեմ, որպեսզի ավելի հեշտ լինի առաջ շարժվելը այս մեր ընդհանուր գաղափարներում: Այդ հռչակավոր աթեիստը սիրով ընդունումա երիտասարդին և հարցնումա Աստվածաշունչը կարդացել է՞ս, ասումա ոչ, իսկ Ղուրանը կարդացել է՞ս, ասումա ոչ ու դարձիալ մի քանի կրոնական գրքերի անուններա տալիս ու միշտ պատասխանը լինումա ոչ: Այդ ժամանակ «իմաստուն աթեիստը» երիտասարդին ասումա դուրս արի իմ տնից դու ընդհամենը շարքային մերժող էս, ինչպե՞ս կարելիյա մերժել մի բան, որից դու ընդհանրապես տեղյակ չես, նախ ուսումնասիրի հետո եթե կգտնես առարկություն նոր առարկիր:
Ու իմիջիայլոց ասեմ որ ամենաուժեղ հավատացիալները դրանք աթեիստներն են պատկերացնում եք մարդ ինչպիսի հավատք պիտի ունենա որ հավատա թե իբր մարդը կապիկիցա առաջացել, պատկերացրեք այդպիսի անհեթեթությանը հավատալու համար ինչպիսի ուժեղ հավատք պիտի մարդ ունենա:

Մի առակ էլ պատմեմ: Մի աթեիստ ձորի բերանով քայլելուց ոտքը սայթաքումա քիչա մնում ընկնի ձորը, բայց այդ պահին հասցնումա ծառի ճյուղից բռնվի ու այդպես կախված վիճակում դիմումա Աստծուն, ասումա Աստված ջան ես քեզ այսքան ժամանակ չեմ հավատացել, այ եթե դու հիմա ինձ փրկես ես չմեռնեմ խոստանում եմ որ էլ չեմ մերժի քեզ այլ կհավատամ: Այդ պահին բարձր ձայնա լսում, Աստված ասումա չես հավատա եթե անգամ ես քեզ փրկեմ: Այս աթեիստը ավելի ոգևորված ասումա կհավատամ հիմա արդեն կհավատամ, որովհետև լսեցի քո ձայնը, Աստված ասումա միևնույննա դու լսեցիր իմ ձայնը, բայց դարձիալ չես հավատա: Աթեիստը սկսումա խնդրել պաղատել որ Աստված օգնի իրան, որ կենդանի մնա, այդ պահին Աստված ասումա լավ ծառի ճյուղը բաց թող ես քեզ դարձիալ կյանք կպարգևեմ, իսկ աթեիստը պատասխանումա ո՞նց ճյուղը բաց թող, կարողա գիտես ես հիմար եմ:
Իսկ Պողոս Առաքիայը ասում էր որ, հավատքը ամեն մեկի բան չի:
Չնեղանաք աթեիստներ:

[WArmanW]

Սելավի
Շարքային մերժող եմ: 2 առակատիպ պատմվածքներին էլ լիքը բան ունեմ ավելացնելու:

Ուրեմնս՝ եթե գտնենք՝ սովորական ճաշատեսակներով սնվող մարդ, նրան տանք մեկ կիլո որդ ու ապացուցենք, որ նրանք բացի օգուտից ոչ մի վնաս չեն պատճառում մարդուն նաև այն, որ այդ որդերով են սնվում մոտ 50 միլիոն մարդ: Այդ մարդը կհրաժարվի, առանձ նրանք համտես անելու: Այդ իմաստունը նույնպես կզայրանար նրա վրա ասելուվ՝ ինչպե՞ս կարելիյա մերժել մի բան, որը դու ընդհանրապես չես փորձել, նախ կեր հետո եթե կգտնես որ համով չէր նոր մի կեր:

Երկրորդի համար էլ ասեմ՝ շատ քիչ հավատացյալ բաց կթողներ ձեռքերն, այդ պահին էլ ուր մնաց աթեիստը էտ անի, չնայած ես կանեի:

Ավելացվել է 9 րոպե անց
Աթեիստներն էլ հավատք ունեն, ինչպես մւսուլմանները, ինչպես բուդդայականները: Ինչի չեք հարգում նրանց:

[Լ.յ.ո.վ.]

Սելավի

Առակներիդ մեջ իմաստ կար, անկասկած; Բայց դե ամեն-ինչ ինչը փայլում է, ոսկի չէ:

Նախ ասեմ, որ ես փոքրուց կարդացել եմ Աստվածաշունչը, հին կտակարանն էլ, նորն էլ:
Էնպես, որ ես հաստատ "շարքային մերժող"-ների շարքից չեմ:
Երկրորդ, ես քվեարկել եմ "Այո" տարբերակին, այսինքն գտնում եմ, որ "Այո"-Աստված գոյություն ունի:

Եթե ուշադիր չես եղել, ապա ես իմ նախանցած գրառման մեջ բացատրել եմ, թե կոնկրետ ինչի հետ համաձայն չեմ, և ինչի հետ եմ համաձայն:

Էդ "Աթեիստ" բառը մարդիկ շատ են սիրում օգտագործել, բայց մի մասը դրա տակ մի բան է հասկանում, մյուս մասը` մեկ այլ բան: Բացատրեմ`

Եթե խոսք է գնում էն մասին, որ մարդու կերպարանքով մի ամենակարող էակ գոյություն ունի, որը ամենազոր է և որի կամքով է ամեն ինչ տեղի ունենում այս աշխարհում, ապա ես Աթեիստ եմ:
Բայց էն, որ ես գտնում եմ, որ քրիստոնեական, մուսուլմանական, բուդայական և այլ պատկերացումները Աստծո մասին սխալ են, կամ ես կասեի "թերի" են, ամենևին էլ չի նշանակում, որ Աստված գոյություն չունի; Ու ես գտնում եմ, որ Աստված գոյություն ունի: Ուղղակի պետք չի ամեն-ինչ պատկերացնել այդքան պրիմիտիվ:

Հ.Գ. Կներեք եթե մի փոքր կոշտ արտահայտվեցի:

[Dayana]

Իսկապես կա Աստված ու հավատալ նրան պետք է, սակայն պարտադրել դիմացինին պետք չի։ Իսկ եթե հավտում եք ու Աստվածաշունչ եք կարդում, ապա միայն Առաքելական եկեղեցուն հավատացեք ու ընդունեք, քանի որ մենք համոզված կարող ենք ասել, որ դա ճշմարիտ հավատ է։ Իսկ այ աղանդները, որքան էլ մոտ լինեն սուրբ գրքին միևնույն է շփոթության մեջ են գցում մարդկանց։
Ես սա ասում եմ սեփական փորձից ելնելով ։ Եթե ինձ հետ խոսեիք 2 օր առաջ կտեսնեիք, թե ինչ շփոթված էի ու ինչ անելանելի էր թվում իրավիճակը ինձ իսկ դրա միակ պատճառը այն էր, որ ես փորձել էի ոչ Առաքելական եկեղեցու հետնորդների հետ քննարկել Աստվածաշունչը ու "այնպես էի քարկոծվել, որ մինչև հիմա մարմինս ցավում է "։
Իսկ իրականում լավագույն տարբերակը Աստվածաշունչը սեփական խելքով մեկնաբանելն է որովհետև այնտեղ գրված ամեն խոսք կարելի է բացատրել մի քանի ձևով ու նա, ով ձեզ /էս դեպքում ինձ/ կբացատրի այն, կարող է ասել իր ընկալմամբ, իսկ իրականում ամեն մեկս ունենք ընկալելու ու մի քանի տարբերակերց ընտրելու մեր իրվաունքն ու խելքը երևի ։ Դե իզուր չէ, որ մարդը միակ բանական էակն է երկրի վրա

Հ.Գ. Խնդրում եմ գրառումս օֆթոպ չհամարեք ու չջնջեք, շատ կարևոր եմ համարում

[Սելավի]

Սելավի
Շարքային մերժող եմ: 2 առակատիպ պատմվածքներին էլ լիքը բան ունեմ ավելացնելու:

Ուրեմնս՝ եթե գտնենք՝ սովորական ճաշատեսակներով սնվող մարդ, նրան տանք մեկ կիլո որդ ու ապացուցենք, որ նրանք բացի օգուտից ոչ մի վնաս չեն պատճառում մարդուն նաև այն, որ այդ որդերով են սնվում մոտ 50 միլիոն մարդ: Այդ մարդը կհրաժարվի, առանձ նրանք համտես անելու: Այդ իմաստունը նույնպես կզայրանար նրա վրա ասելուվ՝ ինչպե՞ս կարելիյա մերժել մի բան, որը դու ընդհանրապես չես փորձել, նախ կեր հետո եթե կգտնես որ համով չէր նոր մի կեր:

Երկրորդի համար էլ ասեմ՝ շատ քիչ հավատացյալ բաց կթողներ ձեռքերն, այդ պահին էլ ուր մնաց աթեիստը էտ անի, չնայած ես կանեի:

Ավելացվել է 9 րոպե անց
Աթեիստներն էլ հավատք ունեն, ինչպես մւսուլմանները, ինչպես բուդդայականները: Ինչի չեք հարգում նրանց:

Սկսեմ վերջից : Սիրելի ՄԱՐԴ արարած, ես ոչ թե մենակ հարգում եմ, այլ նաև սիրում եմ քեզ, դեռ ավելին ես քեզ անչափ մեծ սեր եմ պարտք: Խնդրում եմ հետագայում գրառումներս կարդալուց չկարծես թե դադարել եմ քեզ սիրելուց, մենք նույն միս ու արյունը ունենք ու ես պարտավոր եմ քեզ սիրելու, պաշտպանելու, մեծացնելու թեկուզ իմ իջնելու հաշվին, թեկուզ իմ անպաշտպան լինելու հաշվին, որովհետև ես և դու նույն օրենքների տակ ենք նույն խաչով ենք խաչված էս ժամանակավոր կյանքում, դու ավելի լավն էս քան կարծում էս, դու քո կյանքով կերտում էս մեր երկիր մոլորակի պատմությանը, քեզ հասանելիք դերով, ինչպես նաև օգնում էս շատ շատերին քո դիպվածքներով:
Հիմա փորձեմ մտերմիկ զրույցի բռնվեմ քեզ հետ: Սիրելի ՄԱՐԴ՝ եթե դու իմանաիր թե որքան օգտակար է այդ քո նշած «որդերը» քո տկարությանը, (միտքը փոխաբերականա) դու ոչ թե մենակ կուտեիր այլ նաև գրպաններտ լցրած տուն կտանեիր, որ էլ երբեք չտկարանաիր( այստեղ տկարությունը ես ինիկատի ունեմ հիվանդությունները) բայց ավաղ դեռ չես գիտակցում տկարությունդ «կներես»: Ուզում եմ մտերմաբար խորհուրդ տալ, մի շտապիր մերժես, շտապիր սովորես: Եթե դու պրպտես քո մեջ, հաստատ կգտնես այնպիսի բան որ սրանից 4- տարի առաջ մերժել էս, բայց հիմա այդ նույն բանը չես մերժում, իմացի՝ ինչը հիմա էս մերժում, կանցնեն տարիներ այլևս չես մերժի, այնպես որ խորագետ եղիր որ հետո քիչ առիթներ ունենաս ինքտ քեզ հիմար ասելու, ինչպես աշխարահռչակ ֆիզիկոս մեծ աթեիստ Վլադիմիր Եֆրիմովը, որը երբ տեսավ կատարելությունը հասկացավ իր ունայնությունը, Իսկ գիտականորեն՝ երբ հռչակավոր մաթեմաթիկոս Իվան Պանինը Աստվածաշունչը տեղադրեց թվային արժեքների մեջ արդյունքը ցնցեց ողջ աշխարհը, ահա այսպես էլ տեսականորեն և մարդկայնորեն ապացուցվեց Աստվածաշնչի կատարելությունը: Ես քեզ չեմ ասի թե ինչ արդյունքներ եղան, կամ ինչ տեսավ Եֆրիմովը, ինքտ գտիր եթե իրոք հետաքրքրված էս:
Այժմ ուզում եմ մի առակ էլ պատմեմ քեզ իմ սիրելի բարեկամ՝ փորձիր, ջանք արա խորապես հասկանաս իմաստը:
Ճանապարհին մի իմաստուն մարդու են մոտենում մի խումբ երիտասարդներ ու սկսում են հարցեր տալ: Ծերունին պատասխանումա, բայց երիտասարդները միշտ ծերունու պատասխանին լիքը ավելացնելու բաներ են ունենում, ու միշտ ուզում են ցույց տան որ իրենք ավելի խելացի են, ավելի առաջադեմ մտքեր ունեն, ուզում են ցույց տան որ իրենք ավելի ժամանակակից են, ուզում են ցույց տան իրենց առավելությունը ծերունու նկատմամբ ու այդպես սկսում են մերժել ծերունու բոլոր պատասխանները: Ծերունին 3 լիտրանոց ապակե տարայա վերցնում, մեջը՝ մինչև բերանը խոշոր քարերա լցնում ու հարցնումա երիտասարդներին -ի՞նչ կասեք այս ապակե տարրան լիքնա՞, բոլորը միաբերան ասում են այո, այդ պահին գրպանից հանումա մի բուռ գարոխ և լցնումա քարերի վրա, երբ շարժումա այդ տարրան, գարոխները գլորվելով տեղավորվում են քարերի արանքում, նորից հարցնումա ի՞նչ կասեք այս տարրան լիքնա՞, նորից բոլորը ասում են այո: Ծերունին գետնից ավազա վերցնում ու լցնումա տարրայի մեջ, բնականաբար ավազը հոսելով լրացնումա մնացած բաց տեղերը, ու դարձիալ հարցնումա, ի՞նչ կասեք տարրան լիքնա՞ ու ավելի սակավ այոներա լսվում, ու այդ պահին ծերունին 2 բաժակ ջուրա լցնում տարայի մեջ:
Սիրելի մարդ արարած ինձ թվումա դու հասկացար առակի ընդհանուր միտքը, բայց ես քեզ չեմ ասի թե քարերը, գարոխը, ավազը և ջուրը ինչ իմաստ էին խորհրդանշում, փորձիր ինքնուրույն գտնես: Հավատա երբ գտնես շատ կուրախանաս:
Հետո մի բան էլ ավելացնեմ իմ սիրելի բարեկամ ես հասկանում եմ որ Աստվածաշունչը հզոր կերակուրա որ շատ ժամանակ երբ ուղեղը չի հասկանում մտքերը սկսումա մերժել, սկսումա հակախոսել ու մտնումա հակասության մեջ այն բանի հետ ինչը ինքը չի տեսել, չի պատկերացնում: Իմ լավ բարեկամ ես քեզ խորհուրդ կտամ կարդաս Ռայմոնդ Մոուդի «կյանք կյանքից հետո » գիրքը այնտեղի շատ հերոսներ դեռ մինչև այսօր ապրում են, հավատա երբ կարդաս այդ գիրքը ինքդ ես ուզելու ամպայման կարդաս Աստվածաշունչը:
Առայժմ այսքանը, միայն ավելացնեմ որ ես հաճախ եմ մտնում ֆորում, բայց ժամանակի սակավության պատճառով միշտ չի որ գրառում եմ անում եթե հանկարծ ուշ կպատասխանեմ գրառմանտ՝ նախապես ներողություն եմ խնդրում:

Հ.Գ. Հավատը «երկնային բաների» շարժիչ ուժնա, արյունը
Հավատը նմանա լույսի, որ մինչև չվառես մութ սենյակում, չես կարող
տեսնել այնտեղ դասավորված իրերը, ուրեմ և չես կարող իմանալ որ
դրանք գոյություն ունեն: Հավատը գիտակցության շնչառություննա առանց օդի:

[Բարեկամ]

Ծերունին 3 լիտրանոց ապակե տարայա վերցնում, մեջը՝ մինչև բերանը խոշոր քարերա լցնում ու հարցնումա երիտասարդներին -ի՞նչ կասեք այս ապակե տարրան լիքնա՞, բոլորը միաբերան ասում են այո, այդ պահին գրպանից հանումա մի բուռ գարոխ և լցնումա քարերի վրա, երբ շարժումա այդ տարրան, գարոխները գլորվելով տեղավորվում են քարերի արանքում, նորից հարցնումա ի՞նչ կասեք այս տարրան լիքնա՞, նորից բոլորը ասում են այո: Ծերունին գետնից ավազա վերցնում ու լցնումա տարրայի մեջ, բնականաբար ավազը հոսելով լրացնումա մնացած բաց տեղերը, ու դարձիալ հարցնումա, ի՞նչ կասեք տարրան լիքնա՞ ու ավելի սակավ այոներա լսվում, ու այդ պահին ծերունին 2 բաժակ ջուրա լցնում տարայի մեջ:
Սիրելի մարդ արարած ինձ թվումա դու հասկացար առակի ընդհանուր միտքը, բայց ես քեզ չեմ ասի թե քարերը, գարոխը, ավազը և ջուրը ինչ իմաստ էին խորհրդանշում, փորձիր ինքնուրույն գտնես: Հավատա երբ գտնես շատ կուրախանաս:

Կներեք, թեմայից դուրս մի տարբերակ տամ, թե ինչ են խորհրդանշում

Քարերը՝ դրանք այն խոշոր խնդիրներն են, որոնք լցնում են մեր կյանքը: Ու թվում ա թե էլ տեղ չկա ուրիշ բաների: Բայց պարզվում ա դեռ մի բուռ գառոխ էլ տեղ կանի, նշանակում ա կարանք մեկ-մեկ ասենք սպորտով զբաղվենք : Ու թվում ա թե վսյո, էլ տեղ չկա: Բայց, որ ավազն էլ ա լցնում, ուրեմն մեկ-մեկ կարելի ա գիրք-միրք էլ կարդալ ասենք: Ու երբ որ թվում ա թե ժամանակի տեսակետից էդ սահմանն ա, պարզվում ա դեռ չէ, դեռ երկու բաժակ ջուր էլ տեղ կանի: Էդ էլ գիտե՞ք որն ա. որ կարելի ա ընկերոջ հետ մի երկու բաժակ գարեջուր խմելու ժամանակ էլ գտնել