Ստեղ հարցա առաջանում, ինչը համարել մեղք ու ինչ հիմնավորումով /Աստվածաշնչումա գրած? աստվածաշչում նաև գրածա վայ ծիծաղացողներին: Ծիծաղը մեղք համարենք?/: Ու ավելի կարևոր` տալ մեղքի նշանակությունը:Լեօ, եթե սեփական շահերի պաշտպանության ու սեփական ցանկություններն ի կատար ածել ու համարմեղք չես գործում, ուրիշ խնդիր է:
Օրինակ ինձ անմեղ համարելը ես մեղք չեմ համարում: Խնձոր ուտելը ես մեղք չեմ համարում: Սեփական ազատ կամքին ու բանականությանը հետևելը ես մեղք չեմ համարում: Ու այդպես շարունակ:
Ենթադրենք զբոսնում եմ անտառով, մեկե տենում եմ, ոնցա ինչոր մանյակ, ասենք Չիկածիլոն, կացինով /դանակով, բենզոսղոցով/ ուզում էրեխա սպանի: Իմ մոտ կա ատրճանակ: Կրակում եմ ու վատ տեսողության պատճառով ոտի տեղը մանյակի գլխին կպնում: Ես դա մեղք չեմ համարի` ով ուզումա ինչ ուզումա ասի:Բայց եթե նույնիս հանուն քո կյանքը փրկելու համար ես մարդ սպանում, էլի մեղք ես գործում, որովհետև ուրիշ մարդու զրկում ես կյանքից, իսկ կյանքը սուրբ է / կարևոր չէ թե էտ մարդը ինչ մարդ է, թեկուզ ամենավերջին անասունը լինի/:
Ուրիշ հարց` սեփական հայրենիքը ագրեսսորից պաշտպանող զինվորները հակառակորդ կողմի զինվորներին սպանելով մեղք են գործում?
Էջանիշներ