Շատ իզուրSergo-ի խոսքերից
Շատ իզուր
Amourchik (31.01.2009)
Ես չգիտեմ. դեռ հաշիվ չեմ տվել Աստծուն։
Թե դրախտում կա բարին, կան աղավնիներ, հավքեր…կենդանական աշխարհը, օձերից բացի, ապա հարցս մնում է վավեր. Ինչպե՞ս պիտի նայես այն կենդանիների աչքերին, որոնց ժամանակին մորթել ես, մաքուր քոշերի կամ մատաղի ձեւով։ Բա իրենք քեզ չե՞ն ասի,–դու խո՛զ մարդիկ, ձեր փորի համար մորթեցիք ինձ ու կերաք այն ժամանակ, երբ ես դեռ ծիծ էի տալիս իմ հորթին, մազերը լիզած։
Աշխարհում առաջին հայալեզու բլոգը. իմ կարծիքը նախկին Բրիտանական գաղութ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներից։
Հակոբ.ես ղասաբ չեմ. ոչ էլ սիրում եմ արյունալի տեսարաններ.բայց ինչքան որ գիտեմ ծծնդկան կենդանուն չեն մորդում։ինչևէ անցնենք բուն հարցիդ։Ես չգիտեմ. դեռ հաշիվ չեմ տվել Աստծուն։
Թե դրախտում կա բարին, կան աղավնիներ, հավքեր…կենդանական աշխարհը, օձերից բացի, ապա հարցս մնում է վավեր. Ինչպե՞ս պիտի նայես այն կենդանիների աչքերին, որոնց ժամանակին մորթել ես, մաքուր քոշերի կամ մատաղի ձեւով։ Բա իրենք քեզ չե՞ն ասի,–դու խո՛զ մարդիկ, ձեր փորի համար մորթեցիք ինձ ու կերաք այն ժամանակ, երբ ես դեռ ծիծ էի տալիս իմ հորթին, մազերը լիզած։
ուրեմն. եթե ընդունում ես երկնքի արքայությունը՝ պետք է առաջին հերթին ընդունես Աստծուն։եթե ընդունում ես Աստծուն. ապա պետք ընդունես նաև Նրա սահմանած օրենքները։որովհետև
Ա կորնթացիս ժ.25 խոսքում ասվում էՙԿերե՛ք ամեն ինչ .որ վաճառվում է սպանդանոցում .և խղճմտանքի պատճառով խտրություն մի՛ դրեք.որովհետև ՝ՙՏիրոջն է երկիրն իր ամբողջությամբ՚՚
հետո 31խոսքում ասվում է
ՙԱրդ՝ ուտեք թե խմեք.կամ ինչ էլ անեք.ամեն ինչ արեքԱստծո փառքի համար՚։
հռոմեյացիս ԺԴ 17 խոսքում Պողոս առաքյալն ասում է`
ՙԱստծո արքայությունը ուտելիք և ըմպելիք չէ.այլ՝արդարություն և խաղաղություն և խնդություն Սուրբ հոգով.՚
20րդ խոսք
ՙ ուտելիքի համար Աստծո գործը մի քանդիր. ամեն ինչ մաքուր է .բայց վատ է այն մարդու համար .որ ուտու մ է չարամտությամբ՚։
սրանք մեջբերումներ են կտակարանից։եթե անհասկանալի բան կլինի .ասա։
Վերջին խմբագրող՝ Կտրուկ: 01.02.2009, 00:02:
century (31.01.2009)
Հարգելի Հակոբ ջան սա քեզ ի գիտություն որ կենդանիները դրախտ չեն մտնում, միայն մարդն է որ հոգի ունի և միայն հոգին է որ գնում է դրախտ: Աստվածաշնչի մեջ գրված է որ մարդու հոգին գնում է իր արարչի մոտ՝ այսինքն դրախտ իսկ կենդանին մեռնում է, կոպիտ ասած սատկում և ոչնչանում քանի որ նա հոգի չունի: Այնպես որ սիրտտ լայն պահի ու ուզածտ կենդանուն բռնի կեր և թող խիղճտ քեզ չտանջի, քանի որ հաստատ դու չես տեսնի նրան դրախտում, եթե իհարկե դու էլ գնաս այնտեղԵս չգիտեմ. դեռ հաշիվ չեմ տվել Աստծուն։
Թե դրախտում կա բարին, կան աղավնիներ, հավքեր…կենդանական աշխարհը, օձերից բացի, ապա հարցս մնում է վավեր. Ինչպե՞ս պիտի նայես այն կենդանիների աչքերին, որոնց ժամանակին մորթել ես, մաքուր քոշերի կամ մատաղի ձեւով։ Բա իրենք քեզ չե՞ն ասի,–դու խո՛զ մարդիկ, ձեր փորի համար մորթեցիք ինձ ու կերաք այն ժամանակ, երբ ես դեռ ծիծ էի տալիս իմ հորթին, մազերը լիզած։: Կենդանիների մորթելու կամ ուտելու համար աստված ասում է մարդուն՝ առանց խղճմտանքի մորթի կեր, այնպես որ ես ազատ եմ այդ մտքից, չնայած որ կյանքումս հավի վիզ կտրած չկամ
Կտրուկ (01.02.2009)
Ուրեմն պարզվումա շունս անհոգի անասունա՞Հարգելի Հակոբ ջան սա քեզ ի գիտություն որ կենդանիները դրախտ չեն մտնում, միայն մարդն է որ հոգի ունի և միայն հոգին է որ գնում է դրախտ: Աստվածաշնչի մեջ գրված է որ մարդու հոգին գնում է իր արարչի մոտ՝ այսինքն դրախտ իսկ կենդանին մեռնում է, կոպիտ ասած սատկում և ոչնչանում քանի որ նա հոգի չունի: Այնպես որ սիրտտ լայն պահի ու ուզածտ կենդանուն բռնի կեր և թող խիղճտ քեզ չտանջի, քանի որ հաստատ դու չես տեսնի նրան դրախտում, եթե իհարկե դու էլ գնաս այնտեղ,էտ խի հոգի չունի,միայն նրա համար որ զու՞րկ է բանականությունից:
Ոչ: Ես չեմ հավատում քանի որ դա մարդու երևակայություննա, թե իրականւմ աստված կա , բայց դա սուտա իրականում աստված գոյություն չի ունեցել և չունի: Էլի եմ ասում դա մարդկային երևակայության խափկանքա, ֆիկտիվ բան:
Ամեն մարդ իր Աստծուն իր և իր ծնողների մեջ պետք է փնտրի,դե դա իմ կարծիքն է:
Morpheus_NS (01.02.2009)
... կենդանիները ունեն ոչ թէ հոգի(դա մարդկային մենաշնորհ է) այլ կենդանական ոգի։
century (01.02.2009)
ի՞նչ ա երևակայությունը
Sergo հասել էս Աստծո աթոռի մոտ և տեսել որ Աստված չկա՞։ թէ՞ որտեղից այդքան համոզվածություն քեզ։
մարդիք իրենց տեսածի վրա եդքան համոզված չեն .ինչքան դու քո չտեսածի վրա։ ասա մենք էլ իմանանք ։
century (01.02.2009)
Իսկ հոգին ոգուց ինչո՞վ է տարբերվում:
հոգին խիստ անհատականություն է.իսկ ոգին ընդհանրական երևույթ է։
Ոնց թե՞.եթե կա աթոռը ուրեմն պետք է լինի հենց ինքը Աստվածը,դրա համար ով ուզում է համոզվի արդյոք Աստված կա թե չկա ուրեմն փնտրեք աթոռը այդպես ավելի հեշտ է:Sergo հասել էս Աստծո աթոռի մոտ և տեսել որ Աստված չկա՞։ թէ՞ որտեղից այդքան համոզվածություն քեզ։
մարդիք իրենց տեսածի վրա եդքան համոզված չեն .ինչքան դու քո չտեսածի վրա։ ասա մենք էլ իմանանք ։
Պարզ է:Հետաքրքիր բացատրություն էր,հենց նոր մտքովս անցվ որ հոգին կարող է հենց ինքը խիղճը լինել:
Gayl ջան հոգու մասնագետ չեմ.բայց կարծում եմ. որ ուղղակի վերցնենք և ասենք. որ հոգին դա խիղճն է .այնքան էլ դիպուկ չի լինի։
խիղճը. հոգու մի բաղկացուցիչ մասն է։
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ