պատասխանեմ Հիսուսի խոսքերով՝ՙինչու՞ քո աչքի գերանը թողած .ուրիշի աչքի շուղն ես ուզում հանել՚և հետոՙինչ չափով որ չափում եք ուրիշների համար նույնով ել ձեզ համար է չափվելու՚ կամՙինչ դատով որ դատեք նույնով ել դուք կդատվեք՚The_only_one ջան. ասածս ինչ է.եթե դու ճշմարտությունը գիտես(այդպես երևաց) պահիր այն ։թէ ուրիշները ինչ կանեն. իրենք ել իրենց համար պատասխան կտան Աստծո առաջ։The_only_one-ի խոսքերից
century (27.01.2009)
Կտրուկ, չգիտեմ դուք ինչպես եք վարվում, բայց ես նախընտրում եմ ոչ թե պահել ճշմարտությունը, այլ այն բաժնեկցել բոլորի հետ: Բոլորը պատասխան կտան Աստծու առաջ, բայց քրիստոնյայի մեծագույն առաքելությունը ճշմարտությունը և Աստծո խոսքը որքան հնարավոր է շատ մարդկանց հասցնելն է: Այս միտքը բազմիցս նշված է Ավետարանում: .Կներեք, բայց ես ավելի վստահում եմ Ավետարանում գրվածներին:
Կտրուկ (27.01.2009)
իմ հավատակից բարեկամ. պահիր ասելով՝ ի նկատի չունեմ ՙթաքցրու՚. այլ կատարիր՛ ։
Աստծո խոսք պահել.կնշանակի խոսքը կատարել։
Վերջին խմբագրող՝ Կտրուկ: 27.01.2009, 23:00:
The_only_one (27.01.2009)
Ամեն դեպքում ես համաձայն չեմ այս մտքի հետիմ հավատակից բարեկամ. պահիր ասելով՝ ի նկատի չունեմ ՙթաքցրու՚. այլ կատարիր՛ ։
Աստծո խոսք պահել.կնշանակի խոսքը կատարել։
«թէ ուրիշները ինչ կանեն. իրենք ել իրենց համար պատասխան կտան Աստծո առաջ»
Չե՞ք կարծում, որ մեր՝ քրիստնյաների առաքելությունը այդ մարդկանց Աստծո խոսք հասցնելն է: Իսկ ես Աստծու խոսքից մի բառ անգամ ավել չեմ ասել: Մի՞թե այսօր Հայաստանում չկան վերոհիշյալ մարդիկ: Մի՞թե նրանք կարիք չունեն քրիստոնեւոթյան, փրկության և հավատքի մասին իսկական տեղեկատվություն ստանալու: Եթե բոլորը մտածեն, որ «ես արդար եմ ու գնալու եմ դրախտ, մնացածի հերն էլ անիծած», ձեր կարծիքով այդ մարդկանց վախճանը ի՞նչ պետքա լինի: Քրիստոս ի՞նքը պետք է իջնի երկիր և ի՞նքը պիտի ուսուցանի նրանց թե ինչ է գրված Ավետարանում;
Վերջին խմբագրող՝ The_only_one: 28.01.2009, 00:34:
ВысоцкийКто верит в Магамеда, кто в Аллаха , кто в Иисуса,
Кто не во что не верит даже в черта назло всем,
хорошую религию придумали Индусы
что мы отдав концы не умираем насовсем.
Թարգմանված սիրուն չի հնչում էլի: Բայց դիպուկ ա ասել:
էսպես չի մնա
Amaru (31.01.2009), Mephistopheles (28.01.2009), Հայկօ (28.01.2009)
Կարծում եմ. և այդ ել անում ենք։
The_only_one (28.01.2009)
Մոդերատորական: Խնդրում եմ այստեղ քննարկել միայն թեմայում առաջադրված խնդիրը, հակառակ դեպքում ստիպված պետք է լինել փակել թեման, որպեսզի դուք ձեր քննարկումները շարունակեք Կրոն բաժնի թեմայից դուրս քննարկումներում:
Վերջին խմբագրող՝ Վարպետ: 29.01.2009, 00:28:
В детстве я нередко сочинял заведомый вздор и притом всегда
только для того, чтобы вызвать удивление окружающих…Чарльз Дарвин
Վարպետ ես դեմ չեմ քեզ հետ եթե դու փակես այս բաժինը, քանի որ ես գիտեմ որ այս թեման մի ինչ որ լուրջ բան չի արդնացնի մարդկանց մտքերում և սրտերում և մարդիկ միշտ էլ մատների արանքով են նայել աստծո խոսքին ինչքան էլ որ սրտանց քարոզողներ են եղել: Բայց մի հարց ունեմ քեզ որպես մոդերատոր եթե կարել է:
Առաջարկում ես որ այստեղ քննարկվի մի միայն առաջադրված խնդիրը, բայց մոռանում ես որ հարցը հարց է բերում: Այ եթե օրինակ թեմայի անունը՝ Հավատու՞մ եք Աստծո գոյությանը քննարկվում է և մարդիկ սկսում են պատասխանել այդ հարցին ապա նա որ պատասխանում այո կամ ոչ, մի ուրիշը հարցնում է Ի՞նչ փաստերով ես հավատում և այդտեղ սկսվում է շիլաշփոթը և մարդիկ սկսում են մի հարցից թռնել մյուսը և դա տանում է թեմայից դուրս գրառման: Կարծում եմ դու հասկանում ես իմ միտքը Վարպետ ջան: Այնպես որ ես շատ կցանկանամ որ այսպիսի թեմաներ շատ շատ լինեն այս ֆորումում բայց մի բան կասեմ որ միշտ էլ մարդիկ կշեղվեն բուն թեմայից և կսկսեն երբեմն էլ ուրիշ հարցեր ուղղել միմյանց: Այս թեման իր հարցադրումով ունի շատ խորը պատասխան և դրա համար էլ մարդիկ շատ են խորանում հարցի մեջ ու խորանալով սկսում են շեղվել: Չնայած ես ասեմ որ ես ոչ մի շեղղում չեմ նկատում այս բաժնում և անկախ դրանից թե մարդիկ ինչպիսի հարցեր են ուղղում ինձ կամ մի ուրիշի ես կասեմ որ մարդիկ իրենց սրտից են հարցնում, որը շատ հաճելի է պատասխանել և եթե մարդիկ դա հարցնում են ապա մենք բարի պետք է գտնվենք պատասխանել անկախ նրանից թե շեղվում ենք կամ ոչ: Մի խոսքով շատ չերկարեմ, քանի որ արդեն քարոզի է նմանվում, վերջացնելով գրառումս ասեմ որ այսպիսի հարցադրումները ունեն շատ խորը պատասխաններ: Բարի ժամանց բոլորին, աստված բոլորին պահապան
Վերջին խմբագրող՝ century: 28.01.2009, 14:20:
Hrayr (28.01.2009)
ինչը կարդամ, ցավդ տանեմ, մտքե՞րդ … իր բոլոր թերություններով հանդերձ անթերի՞ է… էս միտքը՞… ՕՔ, ուրեմն կարելի է ասել "իր բոլոր մեղքերով հանդերձ անմեղ է" … "չնայած իր գաճաճ լինելուն, նա բավականին բոյով է"… "իր բոլոր ապուշ մտքերով հանդերձ, շատ խելացի է"…"իր բոլոր դաժանություններով հանդերձ, շատ բարեգութ է"… "կնոջ քաշը մի 10 անգամ գերազանցում է նորմը, բայց նիհար ու գեղեցիկ մարմին ունի"…
արի մարմինները դնենք մի կողմ։Mephistopheles այստես մի բան ասեմ։եթե այս բաժին ես մտել ուղղակի հակառակության նպատակով։կամ. ասենք. եթե ուզում ես որ ինչ որ մեկին գիտելիքներիդ առատությամբ զարմացնել՝պետքէ քեզ խնդրեմ. որ ժամանակս զուր չվատնես։ իսկ եթե իրոք որևէ բան հետաքրքիր է. կամ իրոք հարցական է քեզ համար. սիրով կարող եմ պատասխանել։հիմա անցնենք այն հարցին. թէ ի՞նչ եմ հասկանում ասելով. մարդը անթերի է իր թերություններով հանդերձ։այո հենց այս մարդկային տաղտուկ վիճակով մարդը լիքը թերությունների մեջ է։բայց ողջ հարցը նրանում է .որ Աստված իր գործը կատարյալ անելուց հետո մեզ էլ է տեղ թողել ինքնաարարվելու։ոչ թէ ամեն ինչ ինչպես ասում ենՙծամել դրել է մեր բերանը՚այլ մեզ էլ է ՙծամելու՚ բաժին թողել։ միթէ դու ունենալով անսպառ հնարավորություններ.քո երեխային կդաստիրակեիր ակվարիումային պայմաներումև կսարքեիր կատարյալ հնազանդ և խելոք նաև ՙշառից ու փորձանքից՚հեռու մարդ։ճիշտ չէ արդյոք. որ նրան բաց թողնես կյանք։որ ինքը զանազանի լչարն ու բարին։ նաև քո կյանքով օրինակ լինես նրան։և եթե կյանքի ճանապարհին լինեն սայթաքումներ .ճիշտ կլինի որ որդին հորը ասի որ ՙդու ինձ թերի ես ծնել՚
Կտրուկ, ուշադիր չես կարդում ես գիտելիքի հարց չեմ բարձրացրել, ես տրամաբանության հարց եմ բարձրացրել, սա բանավեճերի հիմքն է…և սա հարցականի տակ դնել պետք չէ
հիմա գանք քո ասածին. հիմա տես ինչ է ստացվում, մարդը եթե մեղք չգործեր լիներ հնազանդ որպիսին աստված էր կամենում, մինչ օրս պիտի ապրեր դրախտում հավերժական կյանքով, բայց քանի որ մեղք գործեց՝ եղավ այն ինչ հիմա է: Բայց երբ կարդում ենք քո գրածը պարզվում է որ աստված այս բոլորը հենց այսպես էլ նախատեսել է, այսինքն մեզ տվել է ընտրություն (ծամելու բան է թողել), և եթե դա այդպես է ուրեմն մարդը մեղք չի գործել ուրեմն պատիժ չպետք է լինի հետևաբար և դժոխք…
ամեն բան իր աճն ու ժամանակն է ունենում։նորից օրինակը բերեմ երեխայի վրա. որ պարզ լինի։ ես հաճախ եդեմի կյանքը համեմատում եմ մանկական տարիքի հետ։այո կարծես թե մանկությունը հենց դրախտ է .առանց հոգսերի և տառապանքների։ և երեխան անընդհատ գտնվում է ծնողի հսկողության տակ։և որքան էլ որ ծանր լինի ծնողի համար.պետք է գա մի ժամանակ որ երեխան մտնի ինքնուրույն կյանք ։կյանք ուղարկելուց էլ. ծնողը պետք է. որ իր պատվիրանները տա իր զավակին։և որքան ուրախ կլինի հայրը .վերջում տեսնի.որ իր որդին պահելով հոր խորհուրդները ճիշտ ու կայացած մարդ է դարձել։ինչ ես կարծում եթե հայրը 2 որդի ունենար և մեկին մեծացներ սեփական հովանու ներքո. իսկ մյուսը իրական կյանքում ընկնել ելնելով հոր ուզած որդին դարձած լիներ։ որ մեկը հոր մոտ ավելի պատիվ ունենալուց կլիներ։
իսկ դժոխքին արժանացածներին այսպես պատկերացրու։ մտնելով ինքնուրոկյն կյանք անառակ որդին ուրանում է հորը .և ավազակների հետ դուրս գալիս սեփական հոր դեմ։
Հակոբ Գեւորգյան (31.01.2009)
Դրախտում, ինչպե՞ս եք նայելու այն կենդանիների աչքերին, որոնց կերել եք։ Էտ խոզին, ո՞նց եք նայելու…էն որ լացում էր, ու ասում,–Լուտո՜, էտ բանը մի՛ արա։
Աշխարհում առաջին հայալեզու բլոգը. իմ կարծիքը նախկին Բրիտանական գաղութ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներից։
Dorian (05.02.2009)
որպես կանոն. մարդիք Աստծո առաջ են հաշիվ տալիս.ո՛չ թէ խոզերի։
Ոչ: Ես չեմ հավատւմ նրա գոյությանը
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ