Հավատու՞մ եք Աստծո գոյությանը

[Yellow Raven]

Ես չեմ հավատում աստծուն ու ցավով եմ նայում նրանց ում մոտ ուղեղը ի սպառ բացակայում է, բայց նրանք լռիվ բավարարվում են ողնուղեղով

Ուղեղի բացակայության պայմաններում, շատերին ուրիշի ուղեղի առկայությունը թվում է ուղեղի բացակայություն:
Նեղանալ չկա

[Annushka]

Աստծուն հավատալ ասելով պարտադիր չէ հավատալ, որ այնտեղ, երկնքում կա մի բարի պապիկ, սպիտակ շորերով ու սպիտակ մորուքով, ով մեզ ստեղծել է, և հետևում է մեր ամեն մի քայլին, և եթե մենք սխալ ենք գործում, մեզ մահից հետո նետում է այրվելու դժոխքի կրակներում Նախ աստծո գոյությունը շատ վիճելի հարց է.. և հավատացողները, և անհավատները ունեն իրենց տեսակետերն ու ապացույցները, հիմնավորումները.. թե ինչու են հավատում կամ չեն հավատում... Մի բան հաստատ է, աշխարհը լի է առեղծվածներով և անհասկանալի ու անպատասխան երևույթներով, որոնք ստիպում են հավատալու, որ այնուամենայնիվ կա ինչ-որ գերբնական ուժ, երևույթ.. չէ որ մարդն էլ մի էակ է, որի իսկական ուժն ու հատկությունները մինչ օրս մինչև վերջ բացահայտված չեն.. մեզնից միան մի աննշան մասն է կարողանում օգտագործել բնության կողմից մեզ տրված խելքի ու հատկությունների գոնե մի չինչին տոկոսը.. անձամբ ես հավատում եմ իմ աստծուն.. նա ապրում է իմ մեջ.. ես նրա հետ եմ խոսում, երբ խորհրդի կարիք ունեմ, երբ ծանր կացության մեջ եմ, երբ երջանիկ եմ, երբ լուրջ քայլեր պետք է կատարեմ.. դա առաջին հերթին իմ խիղճն է, իմ հոգին է.... Եվ երբ օգնության կարիք ենք զգում, բոլորս էլ ակամայից ասում ենք" Աստված, օգնիր ինձ, Աստված ջան, ինչ անեմ... և այլն... Մենք դիմում ենք մեր աստծուն...Մենք ամեն մեկս պատասխանատու ենք մեր աստծո առջև... լինի նա Հիսուսի, Յեհովայի, Բուդդայի, Կրիշնիայի, թե Ռայի տեսքով և կամ մեր խիղճն ու հոգին,,... մենք նախ և առաջ պատասխանատու ենք մեր մեջ ապրող աստծո առաջ, և երբ մեռնում է խիղճը, մեռնում է հոգին, ապա մենք էլ ոչնինչի չենք հավատում.. Ամենաերդվյալ աթեիստն անգամ հավատում է ինչ-որ բանի... թեկուզ իր նպատակին.. առանց հավատի չկա կյանք.. պարզապես պետք չէ շատ կառչել ու նյութականացնել, շնչավորել աստծուն և կուռք դարձնել ինչ-որ անձնավորված էակի: Աստված մեր հոգու մեջ է, ապրում է մեզ հետ ու դա անժխտելի է

[Լավ ոստիկան]

Կներես, բայց անկապ բան ես գրել: Դու պատասխանել էիր կոնկրետ իմ գրառմանը: Ենթադրենք սենյակում տաս հոգի հավաքվել են եւ բանավիճում են: 5 հոգի մի տեսակետ են պաշտպանում, 5 հոգին մյուսը: Առաջին 5-ից մեկը հիմար է: Հարց - մյուս 5-ին թույլատրելի է հետեւյալ արտահայտությունը. «Դե դուք հիմար եք, ձեզ հետ ինչ բանավիճենք»:

Արտահայտությունը, թե “Դե դուք հիմար եք, ձեզ հետ ինչ բանավիճենք” անթույլատրելի է ամեն դեպքում, եթե նույնիսկ հիմար է, ոչ թե մեկը, այլ բոլորը հինգը: Սա մեկ և երկրորդ` այն ընդհանրապես համեմատելի չէ իմ կատարած գրառման հետ և պարզապես սոփեստություն է: Քեզ խորհուրդ կտայի ոչ թե խոշորացույցի տակ դնել իմ գրած տառերը, այլ հասկանալ, թե ինչ իմաստ է այն արտահայտում: Իմ գրառումը միայն մեկ նպատակ ունի, ցույց տալ, որ մարդը, նույնիսկ քեզ նման խելացին մեկը, ի վիճակի չէ հասկանալ այն ամենը, ինչ կատարվում է իր շուրջը, ինչը նա ընդունում է, որպես իրողություն, ինչին նա պարզապես հավատում է:

Ապե՛ր, ինձ թվում է, որ դու խառնում ես հավատալ եւ իմանալ տերմինները, ինչն էլ քեզ թյուրիմացության մեջ է գցում: Մարդը որ թե հավատում է, որ պոկված խնձորը ընկնելու է երկրին, այլ գիտի դա, իսկ իմանալուն նրա փորձն է նպաստել: Եթե մարդը չտեսներ, որ ծառից պոկված խնձորը գետնին է ընկնում, ապա նա այդ չէր իմանա: Այդ դեքում էլ ինչ-որ մեկը ուսումնասիրություն կարող է աներ, տարբեր երեւույթներ համադրեր, զանազան դատողությունների միջոցով հասկանար այդ երեւյթները ու գար այն համոզմանը, որ ծառից պոկված խնձորը գետնին կընկնի: Այդ դեպքում նա կհավատա, որ ծառից պոկված խնձորը գետնին կընկնի, մինչեւ փորձարկման միջոցով այդ հավատը չապացուցվեր ու դառնար գիտելիք:
Ես չասեցի, որ հասկանում եմ ամեն ինչ, պարզապես ասեցի, որ հավատալու համար հասկանալը անհրաժեշտ, բայց ոչ բավարար պայման է:

“Իմանալ” ու “հավատալ” տերմիները այս թեմայում խառնված են եղել ի սկզբանե: Եթե հետևենք քո տրամաբանությանը և բառերը խոշորացույցի տակ զննելու քո հոբբին, ապա կարող ենք եզրակացնել, որ այստեղ քվեարկելով, թե չեն հավատում Աստծուն, մարդիկ դրանով իսկ արդեն ընդունել են Նրա գոյության փաստը: Այնինչ կարդալով թեմայի վերնագիրը, ես ուշադրություն եմ դարձրել, ոչ թե բառերին, որոնցից կազմված է այդ վերնագիրը, այլ հասկացել եմ, թե ինչ է ուզում ասել հեղինակը:
Իսկ այ դու իսկապես խառնում ես մարդու իմացություն և մարդկության իմացություն տերմինները: Այն որ մարդկությունը հասկանում է իր շուրջը տեղի ունեցող երևույթները և այդ պատճառով է անհրաժեշտ համարում հավատալ դրանց, դեռ չի ենթադրում այնպիսի անհատի գոյությունը, որը հասկանալով է հավատում այդ բոլոր երույթներին: Իսկ եթե դու այդ հայտարարության մեջ “ես” ասելով ի նկատի ես ունեցել ամբողջ մարդկությանը, ապա դա այլ խոսակցություն է, քանի որ ահա, թե դու ինչ ես իրականում ասել`

Ես ուզում եմ հասկանալ, բայց ըստ ձեզ՝ հասկանալու համար հավատալ է պետք, իսկ ինձ, ընդհակառակը, հավատալու համար հասկանալ է պետք:

Իսկ հաշվի առնելով այն, թե ինչպես պետք է մարդիկ այս թեմայում հասկանային "հավատալ" բառի իմաստը, ապա քո "հավատալու համար հասկանալը անհրաժեշտ, բայց ոչ բավարար պայման է" արտահայտությունը պարզապես անհեթեթություն է:

Դարձյալ սխալ ես տրամաբանում. մարդ կարող է չհավատալ Աստծո գոյությանը, բայց եւ չմերջել այն: Սեղանին մի արկղ կա դրած, որի մեջ չգիտես թե ինչ է: Հիմա քեզ հարցնում են, թե հավատում ես որ այդ արկղի մեջ 1մլն դոլար է, ասում ես՝ ոչ: Հարցնում են, իսկ վստահ ես, որ այնտեղ 1 մլն. դոլար չկա, դարձյալ ասում ես ոչ: Պատճառն այն է, որ դու չգիտես, թե ինչ է արկղի մեջ:

Հերթական սոփեստությունը
Դու ենթադրություն ես արել, այդ ենթադրության հիման վրա արել ես մեկ այլ ենթադրություն, ապա կատարել ես դատողություն և եկել ես սխալ եզրահանգման:
Բայց հասկանալով, թե դու ինչ ես ուզում ասել, ես չեմ կախվի քո բառերից, այլ կպատասխանեմ հարցիդ: Երբ ինձ հարցնում են, թե հավատում եմ ես, որ այդ արկղի մեջ 1մլն դոլար կա, ես չեմ պատասխանում “ոչ”, և հենց այստեղ է կայանում քո սոփեստությունը: Ես նախ կպարզեմ, թե քանի միլիոն դոլար կա աշխարհում, դա պարզելի գործողություն է, ապա պարզում եմ, թե որտեղ են գտնվում այդ միլիոններից յուրաքանչյուրը, դա նույնպես պարզելի է, և եթե վերջում բացակայում է 1մլն դոլար, ապա ես վստահաբար պնդում եմ, որ այդ 1մլն դոլորը արկղում, իսկ եթե իմ փնտրտուքների վերջում պարզում եմ, որ աշխարհի բոլոր 1մլն դոլարները իրենց տեղերում են, ապա վստահաբար հայտարարում եմ, որ արկղում չկա 1մլն դոլար:

Եթե նորություն չեն, ուստի ինքդ պետք է հասկանայիր, որ մտքերդ սխալ ես շարադրում, դու հենց այդպես էլ ասել էիր

Աստծո գոյությունը մերժող միտքը այլ հնարավորություն չունի եթե ոչ Դարվինի, ապա գոնե նրա ստեղծած տեսության հետ բարիդրացիական հարաբերությունների մեջ լինել:

գուցե հետո հասկանալով, որ դա ճիշտ չէ, վերաձեւակերպեցիր միտքդ:

Դա միայն քո սուբյեկտիվ կարծիքով է, որ ես իմ մտքերը ճիշտ չեմ շարադրում: Օբյեկտիվ մտածողություն ունեցող մարդը կասեր, որ ես իմ մտքերը ընդհանրական եմ շարադրել: Մուտացիաների միջոցով կյանքի էվոլյուցիան կամ նեոդարվինիզմը Դարվինի տեսության մաս է կազմում և հանդիսանում է նրա պատմական շարունակություն: Այնպես որ Դարվինի տեսություն ասելով ժամանակակից գիտությունը հասկանում է դրա զարգացման բոլոր փուլերը` այդ թվում նեոդարվինիզմը և նմանատիպ բոլոր մյուսները: Իսկ միտքս վերաձևակերպելու պատճառը ոչ թե իմ, այլ նրա մեջ է, ում ուղղված է եղել այդ միտքը:

Շնորհակալություն բովանդակալից պատասխանի համար, հարգելի Լավ Ոստիկան:
Ես տվել եմ իմ հարցը, թե ինչ նկատի ունեք Աստված ասելով, քանի որ արդեն վաղուց մտել եմ այս թեման ուզում եմ քվեարկել, բայց համոզված չեմ, որ դա ճիշտ կլինի, եթե ուք նկատի ունեք մեր` քրիստոնեական Աստծուն:
Աստված կարող է լինի քրիստոնեական, ինդուիստական, հեթանոսական, ընդհանրապես չանձնավորված մի սուբստանցիա....
Ավելի շուտ կարող եմ պատասխանել այս հարցին` հավատացյալ եք, թե ոչ:
Իսկ աստված ամեն մեկին իրենն է...

Հարգելի Victory_ կարծում եմ, որ ձեր ուշադրությունից վրիպել է իմ բուն պատասխանը: Բոլորիս հետ էլ պատահում է, ուստի ես այն կրկին մեջբերում եմ այստեղ:

... Անձամբ ես թեմային մասնակցեցի ներկայացնելու համար իմ պատկերացումները, ոչ թե Աստծու մասին ամբողջությամբ, այլ Նրա այն հատկությունների մասին, որոնցով Նա է ինձ ներկայացել` Արարչագործ, Բարեգութ, Ողորմած, Իմաստուն, Բարի, Գեղեցիկ, Ներողամիտ, Հոգատար, Ամենակարող, Միակ, Բացարձակ, Արդարադատ, Կատարյալ, Կատարյալ, Կատարյալ...
Իսկ եթե քեզ ընհանրապես հետաքրքրում է, թե ի՞նչ են իրենցից ներկայացնում վերը նշված որակները, և ընդհանրապես ինչպե՞ս են դրանք դրսևորվում Աստծո էության մեջ, ապա խնդրեմ` http://www.biblesociety.org.lb/bible..._armenian.html
Գուցե դրանից հետո մեզ համար ավելի հեշտ կլինի ընդհանուր հայտարարի գալ:

Իսկ իմ սկզնբական պատասխանը`

... կասեմ, որ խոսքը այն Աստծո մասին է, Ով ստեղծեց ինձ ու քեզ, և Ով հոգ է տանում իմ ու քո մասին:

աննպատակ չէր, և իհարկե արված չէր ինչ-որ մեկին վիրավորելու համար: Խոսքը ոչ թե ինչ-որ ինդուիստական, հեթանոսական աստվածների և ֆետիշների մասին է եղել, այլ այն Միակ Աստծո մասին, ով ստեղծեց մեզ բոլորիս և շարունակում է հոգ տանել մեր մասին, հակառակ դեպքում հեղինակը իր թեմայում Աստված բառը չէր գրի մեծատառով:

[Morpheus_NS]

Արտահայտությունը, թե “Դե դուք հիմար եք, ձեզ հետ ինչ բանավիճենք” անթույլատրելի է ամեն դեպքում, եթե նույնիսկ հիմար է, ոչ թե մեկը, այլ բոլորը հինգը: Սա մեկ և երկրորդ` այն ընդհանրապես համեմատելի չէ իմ կատարած գրառման հետ և պարզապես սոփեստություն է: Քեզ խորհուրդ կտայի ոչ թե խոշորացույցի տակ դնել իմ գրած տառերը, այլ հասկանալ, թե ինչ իմաստ է այն արտահայտում: Իմ գրառումը միայն մեկ նպատակ ունի, ցույց տալ, որ մարդը, նույնիսկ քեզ նման խելացին մեկը, ի վիճակի չէ հասկանալ այն ամենը, ինչ կատարվում է իր շուրջը, ինչը նա ընդունում է, որպես իրողություն, ինչին նա պարզապես հավատում է:

“Իմանալ” ու “հավատալ” տերմիները այս թեմայում խառնված են եղել ի սկզբանե: Եթե հետևենք քո տրամաբանությանը և բառերը խոշորացույցի տակ զննելու քո հոբբին, ապա կարող ենք եզրակացնել, որ այստեղ քվեարկելով, թե չեն հավատում Աստծուն, մարդիկ դրանով իսկ արդեն ընդունել են Նրա գոյության փաստը: Այնինչ կարդալով թեմայի վերնագիրը, ես ուշադրություն եմ դարձրել, ոչ թե բառերին, որոնցից կազմված է այդ վերնագիրը, այլ հասկացել եմ, թե ինչ է ուզում ասել հեղինակը:
Իսկ այ դու իսկապես խառնում ես մարդու իմացություն և մարդկության իմացություն տերմինները: Այն որ մարդկությունը հասկանում է իր շուրջը տեղի ունեցող երևույթները և այդ պատճառով է անհրաժեշտ համարում հավատալ դրանց, դեռ չի ենթադրում այնպիսի անհատի գոյությունը, որը հասկանալով է հավատում այդ բոլոր երույթներին:

Փորձում եմ հասկանալ քո գրածների իմաստը ու չեմ հասկանում: Գուցե ես հասու չեմ քո բանականությունը: Խճճում ես ինչքան հնարավոր է ու այդպես էլ համոզիչ մտքեր չես արտահայտում: Մեղադրում ես, որ ես քո գրածները խոշորացույցով եմ նայում, սակայն ես քո բոլոր գրառումներին ըստ էության եմ պատասխանել ու հնարավորինս մատչելի ձեւով: Բոլոր օրնակներս տեղին էին էին ու հիմավոր: Ես արդեն չգիտեմ որերորդ անգամ ասում եմ, որ չեմ պնդում, թե հասկանում եմ իմ շուրջը կատարվող ամեն ինչը, բայց ինչը որ չեմ հասկանում, դրան չեմ հավատում(ինչը չի նշանակում, որ ես մերժում եմ դա. մի օրինակ էլ բերեմ, որ ավելի մատչելի լինի. ինչ-որ հարցի վերաբերյալ դու վստահ չես. բավարար պատճառ չունես դրան հավատալու կամ գուցե դա նույնիսկ անհավանական է թվում քեզ, բայց մյուս կողմից էլ տեսականորեն հնարավոր է, որ դա լինի, ուստի որպես խելացի մարդ նաեւ չես կարող ժխտել դա):
Ինչ վերաբերում է իմանալ եւ հավատալ տերմիններին, ապա դրանք համենայն դեպս իմ գրառումներում երբեք իրար խառնված չեն եղել: Դրանք սկզբունքորեն տարբեր բաներ են ու դրանք իրար խառնելը շատ մոլորությունների հիմք կարող է դառնալ, ինչի զոհ էլ հենց դարձել ես դու:

Իսկ հաշվի առնելով այն, թե ինչպես պետք է մարդիկ այս թեմայում հասկանային "հավատալ" բառի իմաստը, ապա քո "հավատալու համար հասկանալը անհրաժեշտ, բայց ոչ բավարար պայման է" արտահայտությունը պարզապես անհեթեթություն է:

Ինձ թվում է, որ դու այդքան պոտենցիալ չունես իմ մտքին նման որակաորում տալու համար: Եթե քեզ նման արտահայտություն ես թույլ տվել, գոնե բարի լինեիր մեկնաբանեիր, թե չէ հենց այս միտքդ է անհեթեթ եւ ոչ հիմնավոր լինելու տպավոչություն թողնում:

Հերթական սոփեստությունը
Դու ենթադրություն ես արել, այդ ենթադրության հիման վրա արել ես մեկ այլ ենթադրություն, ապա կատարել ես դատողություն և եկել ես սխալ եզրահանգման:
Բայց հասկանալով, թե դու ինչ ես ուզում ասել, ես չեմ կախվի քո բառերից, այլ կպատասխանեմ հարցիդ: Երբ ինձ հարցնում են, թե հավատում եմ ես, որ այդ արկղի մեջ 1մլն դոլար կա, ես չեմ պատասխանում “ոչ”, և հենց այստեղ է կայանում քո սոփեստությունը: Ես նախ կպարզեմ, թե քանի միլիոն դոլար կա աշխարհում, դա պարզելի գործողություն է, ապա պարզում եմ, թե որտեղ են գտնվում այդ միլիոններից յուրաքանչյուրը, դա նույնպես պարզելի է, և եթե վերջում բացակայում է 1մլն դոլար, ապա ես վստահաբար պնդում եմ, որ այդ 1մլն դոլորը արկղում, իսկ եթե իմ փնտրտուքների վերջում պարզում եմ, որ աշխարհի բոլոր 1մլն դոլարները իրենց տեղերում են, ապա վստահաբար հայտարարում եմ, որ արկղում չկա 1մլն դոլար:

Այս մտքի վրա լրիվ ապշած եմ, լուրջ եմ ասում: Էն քո ասած խոշորացույցի մեթոդն ես կիրառել, այն էլ չափազանց անհաջող: Բերեմ նույն իմաստով, բայց ձեւակերպմամբ մի քիչ տարբեր այլ օրինակ.
-Հավատու?մ ես, որ Հայստանի ֆուտբոլի հավաքականը Իսպանիայում կհաղթի իսպանացիներին
-Ո'չ
-Իսկ 100 տոկոսով վստա?հ ես, որ կպարտվի
-Ո'չ:
Հիմա պարզ ա?

Դա միայն քո սուբյեկտիվ կարծիքով է, որ ես իմ մտքերը ճիշտ չեմ շարադրում: Օբյեկտիվ մտածողություն ունեցող մարդը կասեր, որ ես իմ մտքերը ընդհանրական եմ շարադրել: Մուտացիաների միջոցով կյանքի էվոլյուցիան կամ նեոդարվինիզմը Դարվինի տեսության մաս է կազմում և հանդիսանում է նրա պատմական շարունակություն: Այնպես որ Դարվինի տեսություն ասելով ժամանակակից գիտությունը հասկանում է դրա զարգացման բոլոր փուլերը` այդ թվում նեոդարվինիզմը և նմանատիպ բոլոր մյուսները: Իսկ միտքս վերաձևակերպելու պատճառը ոչ թե իմ, այլ նրա մեջ է, ում ուղղված է եղել այդ միտքը:

Դու լրիվ այլ բան էիր գրել, նայի' ր, ահա քո գրածը.

Տիեզերքում առկա է կյանք: Դա փաստ է: Կամ այդ կյանքը առաջացել է մտահաղեցմամբ /Աստված/ կամ այն ի հայտ է եկել ինքնաբերաբար, առանց կողմնակի միջամտության /էվոլյուցիայի տեսություն/:

,
իսկ մինչ այդ ասում էիր, որ

Աստծո գոյությունը մերժող միտքը այլ հնարավորություն չունի եթե ոչ Դարվինի, ապա գոնե նրա ստեղծած տեսության հետ բարիդրացիական հարաբերությունների մեջ լինել:

Զգու?մ ես խորը տարբերությունը, թե? ուզում ես ասել, որ ինքնաբերաբար առաջանալը եւ դարվինիզմը, թեկուզ եւ նեոդարվինիզմը իրար հավասար կամ համարժեք կատեգորիաներ են:

[Լ.յ.ո.վ.]

Ինչպիսի կրքեր ինչպիսի հուզմունք
ես չեմ պատասխանի քո հարցին որովհետեվ առաջի անգամ պատասխանեցի դու ինչ-որ չէս ուզում կարդալ կամ լսել
դե գործը քոնն է:
Ամենքս այդ հարցին յուրովի ենք պատասխանում
ու եթե դու ինձ հավատաս անպայման ազատ կլնինես

Ես չեմ հավատում աստծուն ու ցավով եմ նայում նրանց ում մոտ ուղեղը ի սպառ բացակայում է, բայց նրանք լռիվ բավարարվում են ողնուղեղով

Ինչպիսի դաժանություն, գիտես ոնց օգնել ու չես ուզում փրկել խեղճ անուղեղներին?
Կարելի է մի հոյակապ դեսերտացիա գրել, ասենք "Ուղեղի վերականգնում" կամ "Ազատվեք հավատի կապանքներից" վերնագրով: Միգուցե Նոբլեյան մրցանակ ստանաս

[Լավ ոստիկան]

Ես արդեն չգիտեմ որերորդ անգամ ասում եմ, որ չեմ պնդում, թե հասկանում եմ իմ շուրջը կատարվող ամեն ինչը, բայց ինչը որ չեմ հասկանում, դրան չեմ հավատում(ինչը չի նշանակում, որ ես մերժում եմ դա. մի օրինակ էլ բերեմ, որ ավելի մատչելի լինի. ինչ-որ հարցի վերաբերյալ դու վստահ չես. բավարար պատճառ չունես դրան հավատալու կամ գուցե դա նույնիսկ անհավանական է թվում քեզ, բայց մյուս կողմից էլ տեսականորեն հնարավոր է, որ դա լինի, ուստի որպես խելացի մարդ նաեւ չես կարող ժխտել դա):
Ինչ վերաբերում է իմանալ եւ հավատալ տերմիններին, ապա դրանք համենայն դեպս իմ գրառումներում երբեք իրար խառնված չեն եղել: Դրանք սկզբունքորեն տարբեր բաներ են ու դրանք իրար խառնելը շատ մոլորությունների հիմք կարող է դառնալ, ինչի զոհ էլ հենց դարձել ես դու:

Եթե դու ոչ թե խճճվեիր իմ գրառումների մեջ, այլ փորձեիր հասկանալ դրանք, ապա կտեսնեիր, որ ես երբեք չեմ մեղադրել քեզ քո գրառումներում իմանալ և հավատալ տերմինները խառնելու մեջ:
Իմ նախորդ գրառման մեջ ես նկատել էի, որ այս թեմայի վերնագիրը "Հավատու՞մ եք Աստծուն" չի համապատասխանում այն իմաստին, ըստ որի կատարվում են քննարկումներըը, այդ թվում իմ և քո միջև: Այն պետք է լիներ, և ըստ էության ունի "Ընդունու՞մ եք Աստծո գոյությունը" իմաստը, քանի որ մարդ կարող է ընդունել ինչ-որ բանի գոյությունը, սակայն չհավատալ դրան: Իսկ այդ իմաստով քո "ինչը որ չեմ հասկանում, դրան չեմ հավատում" հայտարարությունը անհեթեթ է, քանի որ, այս պարագայում այն ստանում է այնպիսի իմաստ, որը կհնչեր այսպես` "ինչ որ չեմ հասկանում, դրա գոյությունը չեմ ընդունում': Իսկ դա անհեթեթություն է, անկախ իմ ունեցած պոտենցիալից:

Այս մտքի վրա լրիվ ապշած եմ, լուրջ եմ ասում: Էն քո ասած խոշորացույցի մեթոդն ես կիրառել, այն էլ չափազանց անհաջող: Բերեմ նույն իմաստով, բայց ձեւակերպմամբ մի քիչ տարբեր այլ օրինակ.
-Հավատու?մ ես, որ Հայստանի ֆուտբոլի հավաքականը Իսպանիայում կհաղթի իսպանացիներին
-Ո'չ
-Իսկ 100 տոկոսով վստա?հ ես, որ կպարտվի
-Ո'չ:
Հիմա պարզ ա?

Այնինչ այդ ես պետք է ապշեի քո բերած օրինակների վրա:
Առաջին դեպքում դու մարդու կյանքի համար կենսական նշանակություն ունեցող երևույթը /Աստծո գոյությունը/ համեմատում ես կյանքի համար կենսական նշանակություն չունեցող երևույթի /1մլն դոլոր/ հետ, այն դեպքում երբ պատասխանը այդ երկու երևույթների նկատմամբ պարզապես չի կարող միանշանակ լինել: Երկրորդ, այսինքն այս դեպքում դու արդեն իսկ եղած երևույթը համեմատում ես մի երևույթի հետ, որը դեռ նոր պետք է լինի, հետևաբար այս երկու երևույթներին պատասխանելու համար նույնպես հնարավոր չէ միանշանակ մոտեցում ցույց տալ:

Զգու?մ ես խորը տարբերությունը, թե? ուզում ես ասել, որ ինքնաբերաբար առաջանալը եւ դարվինիզմը, թեկուզ եւ նեոդարվինիզմը իրար հավասար կամ համարժեք կատեգորիաներ են:

Ես չեմ հասկանում, թե ինչ ես ուզում ասել, սակայն կփորձեմ տալ պատասխան, որ գուցե բավարարի քեզ:
Կյանքի ինքաբերաբար առաջանալը դա պնդում է, իսկ դարվինիզմը և նեոդարվինիզմը տեսություններ, և անիմաստ է ասել, թե մեկը մյուսին հավասար է կամ համարժեք:
Դարվինիզմը և նեոդարվինիզմը էվոլյուցիայի ամբողջական տեսության մեխանիզմներից երկուսն են, իսկ կյանքի ինքնաբերաբար առաջանալը այդ տեսության ամենահիմնական և առանցքային պնդումը:

[Մեղապարտ]

Ես չեմ հավատում աստծուն ու ցավով եմ նայում նրանց ում մոտ ուղեղը ի սպառ բացակայում է, բայց նրանք լռիվ բավարարվում են ողնուղեղով

Դու ցնցեցիր ինձ ,Ժան ժակ Ռուսոն և Գյոթեն, Բրունոն և նույնիսկ սատանայապաշտ ները փորձում են հաստատել որ առանց հավատի հնարավոր է ապրել , սակայն իրենց իսկ տեսությունը և քո, հաստատում է այն որ հավատ կա , Աստված կա ,շարունակիր հակառակվել

[VisTolog]

Լավ բոլորիդ սենց մի հարց. հուսով եմ կպատասխանեք.
Ձեզ ո՞րն է ձեռնտու, հավատալ որ աստված կա, թե որ չկա. ու հիմնավորեք հա՞

[Yellow Raven]

Լավ բոլորիդ սենց մի հարց. հուսով եմ կպատասխանեք.
Ձեզ ո՞րն է ձեռնտու, հավատալ որ աստված կա, թե որ չկա. ու հիմնավորեք հա՞

Չեմ պատասխանի ու չեմ հիմնավորի,որովհետև ստեղ ձեռնտուի հարց ընդհանրապես չկա:

[VisTolog]

Չեմ պատասխանի ու չեմ հիմնավորի,որովհետև ստեղ ձեռնտուի հարց ընդհանրապես չկա:

Դե նայած ում համար...

[Yellow Raven]

Դե նայած ում համար...

Իսկ քեզ ոնցա ձեռնտու?

[VisTolog]

Իսկ քեզ ոնցա ձեռնտու?

Ավելի ձեռնտույա, որ աստված չլինի.
Հիմնավորումը կարելիյա ասել ամբողջ թեմայում գրածա.

[Morpheus_NS]

Մեջբերում եմ քո իսկ արած արտահայտությունը

Մարդ կարող է ընդունել ինչ-որ բանի գոյությունը, սակայն չհավատալ դրան:

եւ ասում, որ անիմաստ եմ գտնում այս բանավեճի շարունակումը:
Եվ որպեսզի այս տխուր նոտայի վրա չավարտենք այս անպտուղ բանավեճը, քեզ մի հատ ժպիտ եմ ուղարկում, ըհը

[Yellow Raven]

Ավելի ձեռնտույա, որ աստված չլինի.
Հիմնավորումը կարելիյա ասել ամբողջ թեմայում գրածա.

Հիմա քեզ ավելի ձեռնտուա չէ, որ ասենք քեզ մեկը մի 1000 դոլար փող տա:
Բայց հետո, որ մյուս օրը քեզ գան կեղծ փող օգտագործելու համար բռնեն, չեմ կարծում թե դրանից ուրախ կլինես:
Այնպես որ, հարգելիս, մի քիչ էլ տրամաբանությունա պետք օգտագործել, թե չէ ձեռնտու-ոչ ձեռնտուով տուն չես կառուցի

[VisTolog]

Հիմա քեզ ավելի ձեռնտուա չէ, որ ասենք քեզ մեկը մի 1000 դոլար փող տա:
Բայց հետո, որ մյուս օրը քեզ գան կեղծ փող օգտագործելու համար բռնեն, չեմ կարծում թե դրանից ուրախ կլինես:
Այնպես որ, հարգելիս, մի քիչ էլ տրամաբանությունա պետք օգտագործել, թե չէ ձեռնտու-ոչ ձեռնտուով տուն չես կառուցի

Նախ չեմ կարծում որ մեկը ինձ պատահական կգա ու 1000 դոլար փող կտա. Որ տա էլ, մի քանի ժամից էդ փողը չի լինի, նենց որ... (Եթե մինչև էտ չգան).
Բայց մենք խոսում ենք աստծո գոյության ձեռնտու և ոչ ձեռնտու լինելու մասին, ոչ թե ձեռնտվությամբ տուն կառուցելու...