Հավատու՞մ եք Աստծո գոյությանը

[Աբելյան]

մինչև դրական պատասխան տալը կարդացեք էս հատվածը.

Ղուկաս 17.6

Եւ առաքեալները Տիրոջն ասացին. «Աւելացրո՛ւ մեր հաւատը»։ Եւ Տէրն ասաց. «Եթէ մանանեխի հատիկի չափ հաւատ ունենաք եւ այս թթենուն ասէ՛ք՝ «Արմատախի՛լ եղիր եւ տնկուի՛ր ծովի մէջ», նա՛ իսկ կը հնազանդուի ձեզ»։

ընդհանրապես, "հավատալ Աստծուն" արտահայտությունը ըստ ձեզ ի՞նչ ա նշանակում:

[Բարեկամ]

Հայկ ջան, հետևելով հարցադրմանդ տեսանկյունին, այո պատասխանող չպետք ա որ լինի, քանի որ դեռ հայտնի չի դեպք, որ մեկը կարողանար թթենին այդ ձևով արմատախիլ աներ ու ծովը գցեր:

Ավելացվել է 6 րոպե անց
դրա համար, լավ ա, որ տվել ես հաջորդ հարցը. թե ինչ ա նշանակում:
Ինձ համար նշանակում ա՝ "նվազեցնել ինքնագոռոզությունը" , բայց դա միայն նշանակություններից մեկն ա:

[Absar21]

Իմ պատասխանը իմանալու համար բավական է կարդալ իմ ստորագրությունը: Աստված դա մի երևակայական հասկացություն է,որը ստեղծվել է մարդու կողմից իրեն հասանելիք հոգսի և մեղավորության մի մասը մեկ ուրիշի վրա փոխանցելու համար:

[Լուսաբեր]

Աստված դա մի երևակայական հասկացություն է,որը ստեղծվել է մարդու կողմից իրեն հասանելիք հոգսի և մեղավորության մի մասը մեկ ուրիշի վրա փոխանցելու համար:

ես էլ սենց կպատասխանեի:Ճիշտ ես

[dvgray]

H.a.y.k.o.
Ինչ-որ հատված ես մեջբերել, ու դրա հիման վրա կարծիք էս ուզում լսել: Ըստ ինձ դա ճիշտ չի, ու նման է միլիցիայի քննչական բաժնի աշխատակցի ոճին, փաստերը աբսուրդի աստիճան կտրատել ու էդպես ներկայացնել: Ցանկացած կառուցված համակարգի մասին խոսալուց պետք է փորձել ըմբռնել ամբողջը, և նրա մասի, կտորի մասին խորհել միմայն իր, և իրեն հարակից ամբողջության մեջ:
Եվ քո նշած , և ուրիշ բազմաթիվ նմանատիպ մեջբերումները իմ համար խորհուրդներ են:
Ցավն այն է, որ բազմաթիվ սերունդներ տառապել են նախորդ սերունդներին իրենցից պրիմիտիվ համարելու ախտով: Ես դրանցից չեմ: Ու չեմ համարում, որ 21 դարը դա մի նոր, ավելի բարձրակարգ որակ է մարդու էության առումով: Փոփոխվում է հասարակության կազմակերպման ձևը, բայց ոչ մարդու էությունը:

Մեր պատարագի սկսվում է.
"Խորհուրդ խորին անհաս անը սկիզբն..." :
Փորձիր հասկանալ էտ խորհուրդը, և ինչքան խորը, այնքան քո օգուտն է :

Հավատու՞մ եմ աստծուն
Այո, հավատում եմ: Նրան մոտեցել եմ յուրովի, սակայն դա կապ չունի հավատալ-չհավատալու հետ:

[Annushka]

Հավատում եմ, այո.. քանի որ աստված մեր մեջ է... եթե ես չեմ հավատում աստծուն, ուրեմն չեմ հավատում ինքս ինձ Աստված դա մեր խիղճն է, մեր էությունը

[Cassiopeia]

Հավատ առ Աստված: Վեհ է հնչում: Կարծում եմ յուրաքանչյուրս էլ հավատում ենք ինչ-որ մի բանի, մի երևույթի: Սակայն տարբեր մարդկանց մոտ տարբեր կերպ է անվանվում այդ հավատը: Փորձենք ուսումնասիրել թե ինչպես է առաջացել հավատքը: Միգուցե դա մի քիչ աթեիստական կհնչի, բայց ինչևէ, դա է իմ կարծիքը:

Ի սկզբանե, քարե դարում մարդիկ ևս հավատում էին: Նրանք հավատում էին քարին, քանի որ հենց քարն էր նրանց համար ապրուստի աղբյուր, հավատում էին կրակին, քանզի կրակը նրանց համար ամենաթանկ բանն էր: Այստեղից էլ սկսեց հեթանոսական կրոնների առաջացումը. մարդիկ սկսեցին պաշտել արևին, հողին, ջրին և այլն… Այդ հավատքի մեջ նրանք ներդնում էին այն ամենը, ինչը նրանց համար կենսական անհրաժեշտ էր: Այնուհետև, ժամանակի հոսքի հետ որոշ իմաստուններ հասկացան, որ կարելի է այդ հավատքների կույտը միավորել մեկ ամբողջության մեջ ու դրան տալ Աստված անունը: Այսինքն, Աստված դա մեզ համար կենսական անհրաժեշտ նախապայմանների հավաքական հասկացություն է: Հավատալով Աստծուն, մենք նախ հավատում ենք այն ամենին, ինչ տեսնում ենք, զգում ու ապրում (պարտադիր չի ֆիզիկապես զգալ, հոգին ևս ապրում է): Հավատալով Աստծուն, մենք հավատում ենք ինքներս մեզ, մեր էությանը, մեր կամքի ուժին:

Ես հավատում եմ իմ Աստծուն…

[StrangeLittleGirl]

Հավատալ Աստծուն ինձ համար չի նշանակում վստահ լինել, որ Աստված կա: Դևերն էլ են այդպես հավատում: Հավատալ Աստծուն նշանակում է քայլել Աստծո հետ, նշանակում է հավատքի քայլեր անել: Օրինակ, եթե ես տանը նստած «հավատում» եմ Աստծուն ու ոչ մի բան չեմ անում, որտեղի՞ց պետք է սնունդ ճարեմ: Բայց եթե իսկապես հավատում եմ ու աշխատանք եմ փնտրում, Աստված ինձ լավագույն տարբերակն է առաջարկում:

[Benadad]

Հավատ առ Աստված: Վեհ է հնչում: Կարծում եմ յուրաքանչյուրս էլ հավատում ենք ինչ-որ մի բանի, մի երևույթի: Սակայն տարբեր մարդկանց մոտ տարբեր կերպ է անվանվում այդ հավատը: Փորձենք ուսումնասիրել թե ինչպես է առաջացել հավատքը: Միգուցե դա մի քիչ աթեիստական կհնչի, բայց ինչևէ, դա է իմ կարծիքը:

Ի սկզբանե, քարե դարում մարդիկ ևս հավատում էին: Նրանք հավատում էին քարին, քանի որ հենց քարն էր նրանց համար ապրուստի աղբյուր, հավատում էին կրակին, քանզի կրակը նրանց համար ամենաթանկ բանն էր: Այստեղից էլ սկսեց հեթանոսական կրոնների առաջացումը. մարդիկ սկսեցին պաշտել արևին, հողին, ջրին և այլն… Այդ հավատքի մեջ նրանք ներդնում էին այն ամենը, ինչը նրանց համար կենսական անհրաժեշտ էր: Այնուհետև, ժամանակի հոսքի հետ որոշ իմաստուններ հասկացան, որ կարելի է այդ հավատքների կույտը միավորել մեկ ամբողջության մեջ ու դրան տալ Աստված անունը: Այսինքն, Աստված դա մեզ համար կենսական անհրաժեշտ նախապայմանների հավաքական հասկացություն է: Հավատալով Աստծուն, մենք նախ հավատում ենք այն ամենին, ինչ տեսնում ենք, զգում ու ապրում (պարտադիր չի ֆիզիկապես զգալ, հոգին ևս ապրում է): Հավատալով Աստծուն, մենք հավատում ենք ինքներս մեզ, մեր էությանը, մեր կամքի ուժին:

Ես հավատում եմ իմ Աստծուն…

խնդրեմ կարդա Ալեքսանդր Բլոկ, և հասկացիր,որ քո ասածո,զուտ խորհրդային գաղափարախոսության հենք է,որը արծածվեց շուրջ 70 տարի, և որը հիմա է դեռ մնում է հայ ազգի արյան մեջ, որովհետև մեր ազգը այնքան օտարամոլէ,որ դրա երեսից 15000000 հայ կոտորվեց

[wagamaffia]

Այո, հավատում եմ Աստծուն, Նոր Կտակարանի հիման վրա, Հիսուս Քրիստոսով:

Հ.Գ. Իսկ գիտեիք, որ Հին Կտակարանում հայ ազգի մասին նշված է, Յերեմյա 51:27 «Արարատի և Միննիի թագավորություններ»՝ Մեծ և Փոքր Հայաստան:

[Սամվել]

Ոչ ոք չի կարող միանշանակ ասել ես հավատում եմ կամ չեմ հավատում…
Բաներ որ մի Ժամանակ կարելի էր միայն ԱստԾո Գոյությամբ հիմա բավականին լավ բացատրվում են ժամանակակից գիտության կողմից և չի բացառվում որ հիմա դեռ աստծո կողմից կատարված համարվող մի շարք երեվութները ստանան իրենց բացատրությունը ապագայում…
Սակայն Դա չի նշանակում որ պետք է ուրանալ կրոնական արժեքներին ասելով ես անհավատ եմ…Եթե նկատել եք կրոնը Մասնավորապես քրիստոնեությունը իր մեջ ունի բավականին շատ դրական բաներ…և իմ կարծիքով ի սկզբանե ստեղծվել է ժողովուրդներին միավորելու համար…և մինչև հիմա էլ բավականին լավ կատարում է այդ դերը…մի խոսքով Ես ՉԵՄ Հավատում Աստծուն որպես այդպիսին , սակայն հավատում եմ կրոնական արժեքների մեծամասնությանը ու աշխատում եմ հնարավորինի սահնաններում դրանք պահպանել…

[Խաչմերուկ]

[QUOTE=Բարեկամ;330953]Հայկ ջան, հետևելով հարցադրմանդ տեսանկյունին, այո պատասխանող չպետք ա որ լինի, քանի որ դեռ հայտնի չի դեպք, որ մեկը կարողանար թթենին այդ ձևով արմատախիլ աներ ու ծովը գցեր:

Միայն մեկ բան կցանկանայի ասել: Աստծո խորհուրդներն այնքան Բարձր են, որ երկրավոր մտածողության տեր մարդու բանականությունը չի կարող հասկանալ: Սրա համար պետք է ունենալ Երկնային մտածողություն, որպեսզի կարողանանք հասկանալ և ընդունել Նրա խորհուրդները....

[chiburgen]

Հավատքը աստծուն,կրոնը և այլն `ես համարում եմ պոպուլյացիայի կառավարման միջոց:

[Hrayr]

Հավատքը աստծուն,կրոնը և այլն `ես համարում եմ պոպուլյացիայի կառավարման միջոց:

Մարդիկ շատ ժամանակ սխալ են վերաբերվում հավատքի հարցում, սակայն դա չի խանգարում որ այն մնա իր գերադրական աստիճանում։
Հավատքը դա միակ կապն է որով ապրում է մեր հոգին, որով հաղորդ ենք լինում Արարչին։ Այն նման է արմատի որը սնում է ծառը, որով շարունակում է կյանքը։

[Amaru]

Չեմ հավատում ես ձեր աստծուն, хоть убейте