Հավատու՞մ եք Աստծո գոյությանը

[Leo Negri]

Էդ դեպքում, երեխան ազատվում է սկզբնական մեղքից իմ հիշելով, նրա ծնողներն էլ մեղավոր չեն էդ դեպքում

Հմմ... բա ինչի են տենց շտապում երեխային կնքել? Ու մինչև քանի տարեկաննա մեռած երեխան ազատվում սկզբնական մեղքից?

Պաշտոնական քրիստոնեական դիրքորոշումն ենա, որ բոլոր մարդիկ էլ մեղավոր են: Դ ու ըստ քեզ անմեղ ես???

Հիմա երեխաները մեղավոր են, թե չէ? Սկզբնական մեղքը մեղքա, թե չէ, ու եթե մեղքա, ինչովա տարբերվում ուրիշ մեղքերից?
Ես ըստ ինձ անմեղ եմ: Սեփական շահերի պաշտպանումը ու սեփական ցանկությունների ի կատար ածելը ես մեղք չեմ համարում:

[Arqimed]

Ես աստվածաբան չեն, ոչ էլ խորացել եմ կրոնական հարցերում, որ պատասխանեմ երեխաները մեղավոր են թե չէ կամ մինչև որ տարիքն է չկնքված երեխան անմեղ սկզբնական մեղքից. հարցրեք հոգևորականի: Եթե դուք ձեզ համարում եք անմեղ, արդեն իսկ մեղք եք գործում: Սեփական շահերի պաշտպանումը ու սեփական ցանկությունների ի կատար ածելը մեղք է, եթե հանուն ձեր ցանկությունների ոտնահարում եք այլ մարդկանց իրավունքները, դիմում եք ստի օգնությանը............ մի խոսքով` նպատակը չի արդարացնում միջոցները:

[Leo Negri]

, որ պատասխանեմ երեխաները մեղավոր են թե չէ կամ մինչև որ տարիքն է չկնքված երեխան անմեղ սկզբնական մեղքից. հարցրեք հոգևորականի

Հոգևորականներ կան? Եթե կան, խնդրում եմ պատասխանել, որնա ՀԱԵ-ի պաշտոնական դիրքորոշումը երեխաների ու ադամական մեղքի առումով?

. հարցրեք հոգևորականի: Եթե դուք ձեզ համարում եք անմեղ, արդեն իսկ մեղք եք գործում:

Շատ հարմարա մեղադրող կողմի համար:
Մարդ ապրիորի մեղավորա, եթե իրան անմեղա համարում, առավել ևս մեղավորա:

Սեփական շահերի պաշտպանումը ու սեփական ցանկությունների ի կատար ածելը մեղք է, եթե հանուն ձեր ցանկությունների ոտնահարում եք այլ մարդկանց իրավունքները, դիմում եք ստի օգնությանը.

Իսկ քեզ ով ասեց, որ ես ոտնահարում եմ այլ մարդկանց իրավունքները ու դիմում ստի օգնությանը?

մի խոսքով` նպատակը չի արդարացնում միջոցները

Ենթադրենք եթե մեկը ուզումա ինձ սպանի ու դանակով /ատրճանակով, բենզասղոցով, Կալաշնիկովի ավտոմատով/ վրայա տալիս, ու ես պաշտպանվելով էդ մարդուն սպանում եմ: Հիմա ես մեղավոր եմ էդ մարդու իրավունքների ոտնհահարման ու սեփական կյանքի պաշտպանության մեջ?

[Arqimed]

Լեօ, եթե սեփական շահերի պաշտպանության ու սեփական ցանկություններն ի կատար ածել ու համարմեղք չես գործում, ուրիշ խնդիր է: Այստեղ դա չի քննարկվում: Լավ ես անում, որ ի կատար ես ածում ցանկություններդ: Եթե քեզ վրա հարձակվում են, ինքնապաշտպանությունը բնական, նորմալ երևույթ է : Մարդը միշտ, թեկուզ ենթագիտակցորեն դիմում է ինքնապաշտպանության: Բայց եթե նույնիս հանուն քո կյանքը փրկելու համար ես մարդ սպանում, էլի մեղք ես գործում, որովհետև ուրիշ մարդու զրկում ես կյանքից, իսկ կյանքը սուրբ է / կարևոր չէ թե էտ մարդը ինչ մարդ է, թեկուզ ամենավերջին անասունը լինի/:

[Leo Negri]

Էդ դեպքում ինչպե՞ս որոշել, թե տվյալ մարդը մահացած ժամանակ երեխա ա եղել, թե` ոչ: Ախր մի օրում չի, որ քնից արթնանում ես` չափահաս դարձած, էդ գործընթացը շարունակական ա:

Չեմ հիշում հենց ով էր, մի անգամ ասեց, որ էդ կուսության հետա կապված: Ինչևէ, բացառված չի, սխալվում էր:

[Skeptic]

Չեմ հիշում հենց ով էր, մի անգամ ասեց, որ էդ կուսության հետա կապված: Ինչևէ, բացառված չի, սխալվում էր:

Հետաքրքիր տարբերակ ա, ուղղակի մեկ-մեկ 40-ամյա կույսեր էլ են պատահում...

Մարդ ապրիորի մեղավորա, եթե իրան անմեղա համարում, առավել ևս մեղավորա:

Էնպիսի բառեր օգտագործի, որ մարդիկ հասկանան, օրինակ` անկախ ամեն ինչից, կամ` ուզի, թե չուզի, կամ` որպես չգրված կանոն...

[Leo Negri]

Լեօ, եթե սեփական շահերի պաշտպանության ու սեփական ցանկություններն ի կատար ածել ու համարմեղք չես գործում, ուրիշ խնդիր է:

Ստեղ հարցա առաջանում, ինչը համարել մեղք ու ինչ հիմնավորումով /Աստվածաշնչումա գրած? աստվածաշչում նաև գրածա վայ ծիծաղացողներին: Ծիծաղը մեղք համարենք?/: Ու ավելի կարևոր` տալ մեղքի նշանակությունը:
Օրինակ ինձ անմեղ համարելը ես մեղք չեմ համարում: Խնձոր ուտելը ես մեղք չեմ համարում: Սեփական ազատ կամքին ու բանականությանը հետևելը ես մեղք չեմ համարում: Ու այդպես շարունակ:

Բայց եթե նույնիս հանուն քո կյանքը փրկելու համար ես մարդ սպանում, էլի մեղք ես գործում, որովհետև ուրիշ մարդու զրկում ես կյանքից, իսկ կյանքը սուրբ է / կարևոր չէ թե էտ մարդը ինչ մարդ է, թեկուզ ամենավերջին անասունը լինի/:

Ենթադրենք զբոսնում եմ անտառով, մեկե տենում եմ, ոնցա ինչոր մանյակ, ասենք Չիկածիլոն, կացինով /դանակով, բենզոսղոցով/ ուզում էրեխա սպանի: Իմ մոտ կա ատրճանակ: Կրակում եմ ու վատ տեսողության պատճառով ոտի տեղը մանյակի գլխին կպնում: Ես դա մեղք չեմ համարի` ով ուզումա ինչ ուզումա ասի:

Ուրիշ հարց` սեփական հայրենիքը ագրեսսորից պաշտպանող զինվորները հակառակորդ կողմի զինվորներին սպանելով մեղք են գործում?

[Skeptic]

Ենթադրենք զբոսնում եմ անտառով, մեկե տենում եմ, ոնցա ինչոր մանյակ, ասենք Չիկածիլոն, կացինով /դանակով, բենզոսղոցով/ ուզում էրեխա սպանի: Իմ մոտ կա ատրճանակ: Կրակում եմ ու վատ տեսողության պատճառով ոտի տեղը մանյակի գլխին կպնում: Ես դա մեղք չեմ համարի` ով ուզումա ինչ ուզումա ասի:

Ուրիշ հարց` սեփական հայրենիքը ագրեսսորից պաշտպանող զինվորները հակառակորդ կողմի զինվորներին սպանելով մեղք են գործում?

Քրիստոնեական ու մարդկային-հումանիստական բարոյականությունները ոչ միշտ են միմյանց համապատասխանում, ես կասեի` հազվադեպ: Գրեթե միշտ առաջանում է դիլեմմա` մտածել, թե հավատալ: Ես միանշանակ նախընտրում եմ առաջինը:

[Հայաստան-Վրաստան]

[QUOTE=Leo Negri;2011778]Ստեղ հարցա առաջանում, ինչը համարել մեղք: Ու ավելի կարևոր` տալ մեղքի նշանակությունը:
Օրինակ ինձ անմեղ համարելը ես մեղք չեմ համարում: Խնձոր ուտելը ես մեղք չեմ համարում: Սեփական ազատ կամքին ու բանականությանը հետևելը ես մեղք չեմ համարում: Ու այդպես շարունակ: Այդպես ապրում են ոչ բանական արարածները, միայն բնազդով այսպես թե այնպես ազատ չես, իսկ Աստծուն հավատալով ավելի ազատ կլինես

[Հայաստան-Վրաստան]

Ենթադրենք զբոսնում եմ անտառով, մեկե տենում եմ, ոնցա ինչոր մանյակ, ասենք Չիկածիլոն, կացինով /դանակով, բենզոսղոցով/ ուզում էրեխա սպանի: Իմ մոտ կա ատրճանակ: Կրակում եմ ու վատ տեսողության պատճառով ոտի տեղը մանյակի գլխին կպնում: Ես դա մեղք չեմ համարի` ով ուզումա ինչ ուզումա ասի:

Ուրիշ հարց` սեփական հայրենիքը ագրեսսորից պաշտպանող զինվորները հակառակորդ կողմի զինվորներին սպանելով մեղք են գործում?

Սա տեղին չեր, ոչ մեկ չի ասում եթե քեզ սպանում են, կամ երեխային դու ձեռքերդ ծալած կանգնի, եթե հնարավորություն չունես և կսպանես նրան դա մեղք չի

[Leo Negri]

Այդպես ապրում են ոչ բանական արարածները, միայն բնազդո

Այսինքն ըստ քեզ սեփական ինտելեկտին հետևելը դա բնազդա, իսկ կույր հավատը բանականա?

Սա տեղին չեր, ոչ մեկ չի ասում եթե քեզ սպանում են, կամ երեխային դու ձեռքերդ ծալած կանգնի, եթե հնարավորություն չունես և կսպանես նրան դա մեղք չի

Իսկ այ Արքիմեդը գրումա

Բայց եթե նույնիս հանուն քո կյանքը փրկելու համար ես մարդ սպանում, էլի մեղք ես գործում, որովհետև ուրիշ մարդու զրկում ես կյանքից, իսկ կյանքը սուրբ է / կարևոր չէ թե էտ մարդը ինչ մարդ է, թեկուզ ամենավերջին անասունը լինի/:

Հիմա քեզ հավատամ, թե Արքիմեդին?

[Leo Negri]

Զինվորը եթե սպանում է ուրիշ զղինվոր մեղք է գործում, անկասկած: Նախ, խլում է ուրիշի կյանքը, հետո Աստվածաշնչում ասված է.<< Սիրիր թշնամուդ>>: Հետո էլ շատ զինվորներ պատերազմից հետո մինչև կյանքի վերջը տանջվել են մեղքի զգացումից:

Այսինքն պատերազմի ժամանակ պետքա չսպանել թշնամուն, սիրել թշնամուն, մեղք չգործել, հողերը, կանանց ու էրեխեքին հանձնել թշնամուն ու հույսը դնել աստծո վրա?
Վարդան Մամիկոնյանը որ դրել պարսիկներ էր մորթում իրանց սիրելու փոխարեն, մեղք էր գործում? Չեմ կարծում:

[Arqimed]

Ստեղ հարցա առաջանում, ինչը համարել մեղք: Ու ավելի կարևոր` տալ մեղքի նշանակությունը:
Օրինակ ինձ անմեղ համարելը ես մեղք չեմ համարում: Խնձոր ուտելը ես մեղք չեմ համարում: Սեփական ազատ կամքին ու բանականությանը հետևելը ես մեղք չեմ համարում: Ու այդպես շարունակ:
Սեփական ազատ կամքին ու բանականությանը հետևելը ես էլ մեղք չեմ համարում, եթե հանուն այդ ազատ կամքի ու բանականության չես դիմում ստոր քայլերի: Ադամի խնձոր ուտելը մեղքա եղել ու դա ես չէ որ պետքա ասեմ, հայտնի է բոլորին: Իսկ անմեղ համարել;ը մեղք է, քանի որ չկան անմեղ մարդիկ /ասում եմ արդեն 10-րդ անգամ/:



Ենթադրենք զբոսնում եմ անտառով, մեկե տենում եմ, ոնցա ինչոր մանյակ, ասենք Չիկածիլոն, կացինով /դանակով, բենզոսղոցով/ ուզում էրեխա սպանի: Իմ մոտ կա ատրճանակ: Կրակում եմ ու վատ տեսողության պատճառով ոտի տեղը մանյակի գլխին կպնում: Ես դա մեղք չեմ համարի` ով ուզումա ինչ ուզումա ասի:
Նկարագրված դեպքը ես էլ մեղք չեմ համարում, ով ինչ ուզումա ասի:

Ուրիշ հարց` սեփական հայրենիքը ագրեսսորից պաշտպանող զինվորները հակառակորդ կողմի զինվորներին սպանելով մեղք են գործում?

Զինվորը եթե սպանում է ուրիշ զղինվոր մեղք է գործում, անկասկած: Նախ, խլում է ուրիշի կյանքը, հետո Աստվածաշնչում ասված է.<< Սիրիր թշնամուդ>>: Հետո էլ շատ զինվորներ պատերազմից հետո մինչև կյանքի վերջը տանջվել են մեղքի զգացումից:

[kyahi]

Զինվորը եթե սպանում է ուրիշ զղինվոր մեղք է գործում, անկասկած: Նախ, խլում է ուրիշի կյանքը, հետո Աստվածաշնչում ասված է.<< Սիրիր թշնամուդ>>: Հետո էլ շատ զինվորներ պատերազմից հետո մինչև կյանքի վերջը տանջվել են մեղքի զգացումից:

կներես բայց դու արդեն ջուր ես ծեծում ու ասեմ, որ քո մոտ դա վատ ա ստացվում

[Skeptic]

Զինվորը եթե սպանում է ուրիշ զղինվոր մեղք է գործում, անկասկած: Նախ, խլում է ուրիշի կյանքը, հետո Աստվածաշնչում ասված է.<< Սիրիր թշնամուդ>>: Հետո էլ շատ զինվորներ պատերազմից հետո մինչև կյանքի վերջը տանջվել են մեղքի զգացումից:

Այսինքն, օրինակ, էն զինվորները, ովքեր կանխեցին հայոց Արցախի ազերիացումը ու հայերի զանգվածային տեղահանումներն ու ջարդերը, պետք է ոչ թե պաշտպանվեին ու պաշտպանեին հայկական բնակավայրերը` սպանելով թշնամու զինվորներին, այլ «սիրեին թշնամուն», գիտակցաբար մորթվեին, հետո մահից մազապուրծ փոքրաթիվ ժողովուրդը գաղթեր օտար երկրներ ու երանությամբ հիշեր իր մարտիրոսներին` ովքեր հանուն քրիստոնեության զոհեցին թե' իրենց, թե' ուրիշների կյանքերը...
Չե՞ս գտնում, որ աբսուրդի վերին աստիճանն է: