Հավատու՞մ եք Աստծո գոյությանը

[Բարեկամ]

Եթե աստված այդքան հզոր է, ապա ինչո՞ւ վախեցավ, որ մարդ կարող է իրեն հավասար դառնալ։

Հարցդ իր մեջ երկու սխալ միտք է պարունակում.
"մարդ կարող է իրեն հավասար դառնալ"
"վախեցավ"

մարդ չի կարող հավասար դառնալ. չկա մարդու մեջ այդպիսի կոդային հնարավորություն :
որտեղի՞ց դա վերցրիր
եթե բաբելոնյան աշտարակաշինության մասին է խոսքը, ապա ինքնաստվածացման վտանգն էր, վտանգ ոչ թե Աստծու համար, այլ հենց մարդու, որը բերելու էր մարդու ինքնակործանմանը. Նա ընդամենը դա կանխեց:

Ու հետևաբար ոչ թե վախեցավ, այլ հոգ տարավ:

Ու ընդհանրապես Կատարելությունը չի կարող վախենալ իր ստեղծածից. ամեն ինչ կատարելապես հաշվարկված է ՝ կարող ես համարել
Նա միայն տվել է ինքնադրսևորման հնարավորություն, բայց դա արդեն այլ թեմա է:

[Tanamasi]

Հարցդ իր մեջ երկու սխալ միտք է պարունակում.
"մարդ կարող է իրեն հավասար դառնալ"
"վախեցավ"

մարդ չի կարող հավասար դառնալ. չկա մարդու մեջ այդպիսի կոդային հնարավորություն :
որտեղի՞ց դա վերցրիր
եթե բաբելոնյան աշտարակաշինության մասին է խոսքը, ապա ինքնաստվածացման վտանգն էր, վտանգ ոչ թե Աստծու համար, այլ հենց մարդու, որը բերելու էր մարդու ինքնակործանմանը. Նա ընդամենը դա կանխեց:

Ու հետևաբար ոչ թե վախեցավ, այլ հոգ տարավ:

Ու ընդհանրապես Կատարելությունը չի կարող վախենալ իր ստեղծածից. ամեն ինչ կատարելապես հաշվարկված է ՝ կարող ես համարել
Նա միայն տվել է ինքնադրսևորման հնարավորություն, բայց դա արդեն այլ թեմա է:

Այդ դեպքում էլ նա շատ սխալ քայլ արեց քանդելով աշտարակը՝ դրանով նա մարդկանց ավելի գրգռեց իր դեմ, իսկ ճիշտ կլիներ չմիջամտել, մարդիկ իրենք կտեսնեին իրենց արածի անհույսությունը և կզղջային՝ եթե իսկապես սխալ էին։ Միևնույն է ճշմարիտ աստվածությունը ստից կտարբերվեր։

[Բարեկամ]

Այդ դեպքում էլ նա շատ սխալ քայլ արեց քանդելով աշտարակը՝ դրանով նա մարդկանց ավելի գրգռեց իր դեմ, իսկ ճիշտ կլիներ չմիջամտել, մարդիկ իրենք կտեսնեին իրենց արածի անհույսությունը և կզղջային՝ եթե իսկապես սխալ էին։ Միևնույն է ճշմարիտ աստվածությունը ստից կտարբերվեր։

չէ, Mercury ջան, կան անդառնալի վիճակներ, որում մարդը կարող է հայտնվել. օրինակ, այդ վիճակներից մեկն էլ հանգեցրեց ջրհեղեղի անհրաժեշտությանը:
Արածի անհույսություն տեսնել չկա, ու ոչ էլ զղջում կա՝ ինքնաստավծության հասնելու վիճակի դեպքում, կարող է լինել միայն ավելի խորացող համոզվածություն, բայց հետևանքները անդառնալի են ու բերում են ինքնակործանման, ինչի մասին , ի դեպ, մարդն ինքն արդեն դադարելու էր հոգ տանել, քանի որ ինքն իր մասին անհանգստանալն արդեն զղջման հնարավորության հույս է…
Իսկ ստեղծողն անշուշտ հոգ է տանում իր ստեղծագործության մասին, ավելի՝ քան ստեղծագործությունն ինքը

[Tanamasi]

չէ, Mercury ջան, կան անդառնալի վիճակներ, որում մարդը կարող է հայտնվել. օրինակ, այդ վիճակներից մեկն էլ հանգեցրեց ջրհեղեղի անհրաժեշտությանը:
Արածի անհույսություն տեսնել չկա, ու ոչ էլ զղջում կա՝ ինքնաստավծության հասնելու վիճակի դեպքում, կարող է լինել միայն ավելի խորացող համոզվածություն, բայց հետևանքները անդառնալի են ու բերում են ինքնակործանման, ինչի մասին , ի դեպ, մարդն ինքն արդեն դադարելու էր հոգ տանել, քանի որ ինքն իր մասին անհանգստանալն արդեն զղջման հնարավորության հույս է…
Իսկ ստեղծողն անշուշտ հոգ է տանում իր ստեղծագործության մասին, ավելի՝ քան ստեղծագործությունն ինքը

Եթե մարդս այդքան այլանդակ էակ է, ապա ինչո՞ւ է աստված նրա մասին հոգ տանում։ Միայն իր ստեղծագործությունը փրկելու համա՞ր։ Թող սրանց ջնջի, ավելի կատարյալներին ստեղծի, որոնք Եվայից խելոք կլինեն ու խնձորներով չեն տարվի։ Չէ, որ բարին ուղղակի իրավունք չունի վատին սատարելու։

[Բարեկամ]

Եթե մարդս այդքան այլանդակ էակ է, ապա ինչո՞ւ է աստված նրա մասին հոգ տանում։ Միայն իր ստեղծագործությունը փրկելու համա՞ր։ Թող սրանց ջնջի, ավելի կատարյալներին ստեղծի, որոնք Եվայից խելոք կլինեն ու խնձորներով չեն տարվի։ Չէ, որ բարին ուղղակի իրավունք չունի վատին սատարելու։

սոփեստում ես, Mercury ջան, ո՞վ ասեց՝ այլանդակ էակ ա:
Աստված մարդուն ստեղծել ա իր նմանությամբ: Հասկացի դա՝ սիրո ունակ, քանի որ Աստված ինքը սեր ա, բայց տվել ա նաև սեփական կամքի դրսևորման հնարավորություն ևս՝ էլի իր նմանությամբ: Մարդն ինքը կընտրի ջնջվի, թե մնա
Իսկ թե ինչու կատարյալ ռոբոտներ չի ստեղծել, ինչպես դու ես բողոքում, ես չեմ ստեղծողը, չեմ կարող ասել, բայց մեղմ ասած՝ առնվազն հետաքրքիր չէր լինի
Կներես, եթե հարցերդ նույն կարգի են լինելու, երևի էլ չպատասխանեմ:

[dvgray]

Բարեկամ ջան, մի բան էլ ես ասեմ քո թույլատվությամբ:

Եթե մարդս այդքան այլանդակ էակ է, ապա ինչո՞ւ է աստված նրա մասին հոգ տանում։ Միայն իր ստեղծագործությունը փրկելու համա՞ր։ Թող սրանց ջնջի, ավելի կատարյալներին ստեղծի, որոնք Եվայից խելոք կլինեն ու խնձորներով չեն տարվի։ Չէ, որ բարին ուղղակի իրավունք չունի վատին սատարելու։

Աստված ամեն ինչից զատ ու առաջ ասել ա որ մի քննիր անքննելին: Ու հետո ասել ա որ անքննելին նախ և առաջ ինքն ա՝ Աստվածը :
Հետո ոչ մեկս էլ հաստատ չենք կարող ասել, թե էս մի էկզեմպլրառը արդեն որերորդ անհաջաղ էկզեմպլիառն ա ու դեռ հլա դեռ քանի հատ կպահանջվի Աստծուց ստեղծել իրա նմանին, մինչև մի նորմալ բան ստեզծվի: Աստված էլ ոնց որ ամեն մի նորմալ ինժեներ իր սխալների վրա է սովորում:
Հավամաբար էս հազարավոր ու միլիոնավոր տարիները մեր համարեն միլիոնավոր, իակ Աստծու համար մի կարճ ժամկետ են ու ինքը հիմա հերթական թեսթ դրայվն է անում

[Tanamasi]

Բարեկամ ջան, մի բան էլ ես ասեմ քո թույլատվությամբ:

Աստված ամեն ինչից զատ ու առաջ ասել ա որ մի քննիր անքննելին: Ու հետո ասել ա որ անքննելին նախ և առաջ ինքն ա՝ Աստվածը :
Հետո ոչ մեկս էլ հաստատ չենք կարող ասել, թե էս մի էկզեմպլրառը արդեն որերորդ անհաջաղ էկզեմպլիառն ա ու դեռ հլա դեռ քանի հատ կպահանջվի Աստծուց ստեղծել իրա նմանին, մինչև մի նորմալ բան ստեզծվի: Աստված էլ ոնց որ ամեն մի նորմալ ինժեներ իր սխալների վրա է սովորում:
Հավամաբար էս հազարավոր ու միլիոնավոր տարիները մեր համարեն միլիոնավոր, իակ Աստծու համար մի կարճ ժամկետ են ու ինքը հիմա հերթական թեսթ դրայվն է անում

Աաաաաաաաաա՜, բռնվեցիր, աստված ամեն ինչ գիտի, ինքը չի սովորում

[Արշակ]

Ճիշտն ասած բոլոր գրառումները չեմ կարդացել, պատահաբար տեսա մի քանի գրառում ու որոշեցի մի փոքր խառնվեմ։

Հարցդ իր մեջ երկու սխալ միտք է պարունակում.
"մարդ կարող է իրեն հավասար դառնալ"
"վախեցավ"

մարդ չի կարող հավասար դառնալ. չկա մարդու մեջ այդպիսի կոդային հնարավորություն :
որտեղի՞ց դա վերցրիր

Բարեկամ ջան, նույն հարցն էլ քեզ եմ ուզում տալ։ Որտեղի՞ց վերցրեցիր, որ մարդու մեջ չկա կատարյալ լինելու(եթե հավասար լինելը դա նկատի ունես) կոդային հնարավորությունը։
Եթե այդպես է, ուրեմն ինչո՞ւ էր Քրիստոսն ասում. «Կատարյալ եղեք, ինչպես ձեր Երկնավոր Հայրն է կատարյալ»։ նաև ասում էր՝ «Դուք աստվածներ եք»։
Կամ ինչպես հենց դու վերը հիշատակեցիր. Աստված մարդուն ստեղծեց իր նմանությամբ։ Այսինքն՝ պետք է որ ենթադրել կատարյալ, աստվածային։

սոփեստում ես, Mercury ջան, ո՞վ ասեց՝ այլանդակ էակ ա:
Աստված մարդուն ստեղծել ա իր նմանությամբ: Հասկացի դա՝ սիրո ունակ, քանի որ Աստված ինքը սեր ա, բայց տվել ա նաև սեփական կամքի դրսևորման հնարավորություն ևս՝ էլի իր նմանությամբ: Մարդն ինքը կընտրի ջնջվի, թե մնա
Իսկ թե ինչու կատարյալ ռոբոտներ չի ստեղծել, ինչպես դու ես բողոքում, ես չեմ ստեղծողը, չեմ կարող ասել, բայց մեղմ ասած՝ առնվազն հետաքրքիր չէր լինի

Հարցը երևի կատարյալ բառի ընկալման մեջ է։ Եթե կատարյալ բառը հասկանանք էն իմաստով, որ մարդը սխալներ չաներ, այսինքն՝ ի վիճակի լիներ միայն ծրագրավորած ճիշտ բաներ անելու, ապա մարդը կլիներ, անհատականությունից, սեփական կամքից զուրկ ընդամենը լարած մեխանիզմ։ Էլ ո՞ւր է տեղ կատարելություն։ Բայց Աստված մարդուն տվել է ամենակարևորը՝ ազատություն՝ ազատ կամք ու ընտրության հնարավորություն։ Չէ՞ որ դա էլ կատարելության ամենակարևոր բաղարդիչներից մեկն է երևի։ Մարդն ինքն է ընտրում իր ինչպիսին լինելը։ Մարդու մեջ կան Աստծոն բնորոշ կատարելության բոլոր սերմերը, բայց նա ինքն է ընտրում՝ օգտագործի՞ դրանք, թե՞ ոչ։ Լա՞վը լինի, թե վատը, ճի՞շտ անի, թե՞ սխալ։ Ուղղակի սխալն անելուց պիտի հաշվի առնենք տիեզերական պատճառահետևանքային օրենքը՝ ինչ ցանես, այն էլ կհնձես։

Դե լավ շատ խոսեցի։ Գնամ քնելու։

[dvgray]

Աաաաաաաաաա՜, բռնվեցիր, աստված ամեն ինչ գիտի, ինքը չի սովորում

Ո՞վ բռնվեց
Եթե խոսքը գնում ա մեր ամեն ինչի մասին, ապա ամեն ինչ գիտի: Տեսականորեն… Սակայն օրակտիկորեն մինչև մի բան սարքում ա, միջավայրը փոխվում ա ու ինքը նոր անհայտներ է մտցնում:
Ասեմ որ Աստված ունի իր Աստվածը… Ու էսպես շարունակ: Մեկը մեկի մեջ են մտած: Հրերախիան բուրգաձև է /կամ կոնաձև /
Սակայն սա մեր գործը չի: Մենք գիտենք մեր Աստծուն, ու դա հերիք է:

[Բարեկամ]

Բարեկամ ջան, նույն հարցն էլ քեզ եմ ուզում տալ։ Որտեղի՞ց վերցրեցիր, որ մարդու մեջ չկա կատարյալ լինելու(եթե հավասար լինելը դա նկատի ունես) կոդային հնարավորությունը։
Եթե այդպես է, ուրեմն ինչո՞ւ էր Քրիստոսն ասում. «Կատարյալ եղեք, ինչպես ձեր Երկնավոր Հայրն է կատարյալ»։ նաև ասում էր՝ «Դուք աստվածներ եք»։
Կամ ինչպես հենց դու վերը հիշատակեցիր. Աստված մարդուն ստեղծեց իր նմանությամբ։ Այսինքն՝ պետք է որ ենթադրել կատարյալ, աստվածային։

Արշակ ջան, մարդը դադարեց լինել կատարելապես բարի, երբ մեղք գործեց՝ սեփական ընտրությամբ: Ադամի մեղքը: Այսինքն մարդկային տեսակը ընտրեց չարի ու բարու ճանաչողությունը, որը նրան գցեց "անգիտակից" կատարելության պատվանդանից: Բայց դա մարդու ընտրությունն էր: Իսկ մարդկային կոդի մեջ կա ընտրության ֆակտորը, որը մենք երբեմն անվանում ենք կամք: Հենց էդ ֆակտորն էլ ի դեպ իմաստն է Աստծո այս՝ մարդ -արարչագործության. սեփական ընտրություն: Մարդը մյուս կենդանի և ոչ կենդանի միավորներից տարբերվում է հենց դրանով, մարդը ոչ այլ ինչ է, քան սեփական ընտրություն, կամքի դրսևորում: Անտիբնազդ: Իհարկե բնազդներ էլ ունի, ինչպես ամեն կենդանի կոդ, բայց էդ բնազդային, բեյսիկ կոդին խառնված է, կամ սուպերվայզ ա անում կամքի ֆակտորը՝ մի ուրիշ բիոլոգիա: Ծրագրավորման դասախոսս առաջին դասի ներածականում ասեց. մարդը ի վերջո կստեղծի հզոր, գերհզոր, մարդուն շատ մոտ կոմպյուտեր, բայց չի կարող երբեք ստեղծել մարդ, քանի որ չի կարող տալ կոդ՝ մաքուր, բացարձակ, անխառն սեփական ընտրության գործոնով:

Եվ հետո, ասվում է, որ ստեղծեց իր նմանությամբ, բայց ոչ ճիշտ իրենից: Ու հայտնի չի, թե որ պահով է նմանությունը ու ինչում:
Իսկ կատարյալ լինել՝ ես հասկանում եմ ունենալ կատարելության ձգտում, ինչը հատուկ ա մարդուն. համարենք այո, կատարելության կոդային հնարավորություն ունենք:

Հարցը երևի կատարյալ բառի ընկալման մեջ է։ Եթե կատարյալ բառը հասկանանք էն իմաստով, որ մարդը սխալներ չաներ, այսինքն՝ ի վիճակի լիներ միայն ծրագրավորած ճիշտ բաներ անելու, ապա մարդը կլիներ, անհատականությունից, սեփական կամքից զուրկ ընդամենը լարած մեխանիզմ։ Էլ ո՞ւր է տեղ կատարելություն։ Բայց Աստված մարդուն տվել է ամենակարևորը՝ ազատություն՝ ազատ կամք ու ընտրության հնարավորություն։ Չէ՞ որ դա էլ կատարելության ամենակարևոր բաղարդիչներից մեկն է երևի։ Մարդն ինքն է ընտրում իր ինչպիսին լինելը։ Մարդու մեջ կան Աստծոն բնորոշ կատարելության բոլոր սերմերը, բայց նա ինքն է ընտրում՝ օգտագործի՞ դրանք, թե՞ ոչ։ Լա՞վը լինի, թե վատը, ճի՞շտ անի, թե՞ սխալ։ Ուղղակի սխալն անելուց պիտի հաշվի առնենք տիեզերական պատճառահետևանքային օրենքը՝ ինչ ցանես, այն էլ կհնձես։

վերևի գրածիդ պատասխանեցի, պատրաստվում էի այս՝ հաջորդ գրածդ կարդալ ու պատասխանել, էն էլ տեսա որ նույնն ես գրել, ինչ ես վերևում պատասխանեցի:
Լրիվ համամիտ եմ
Բայց գրածս էլ չջնջեմ, էդքան գրել եմ էլի…

[Tanamasi]

Ո՞վ բռնվեց
Եթե խոսքը գնում ա մեր ամեն ինչի մասին, ապա ամեն ինչ գիտի: Տեսականորեն… Սակայն օրակտիկորեն մինչև մի բան սարքում ա, միջավայրը փոխվում ա ու ինքը նոր անհայտներ է մտցնում:
Ասեմ որ Աստված ունի իր Աստվածը… Ու էսպես շարունակ: Մեկը մեկի մեջ են մտած: Հրերախիան բուրգաձև է /կամ կոնաձև /
Սակայն սա մեր գործը չի: Մենք գիտենք մեր Աստծուն, ու դա հերիք է:

Դու հաստա՞տ քրիստոնյա ես։ Շտո-տո նե տո բաներ ես ասում

[Տրիբուն]

Դու հաստա՞տ քրիստոնյա ես։ Շտո-տո նե տո բաներ ես ասում

Չեմ կարծում, որ նիտո բաներ կան գրված, լավ էլ Աստվածահաճո մտքեր են

Ասեմ որ Աստված ունի իր Աստվածը… Ու էսպես շարունակ: Մեկը մեկի մեջ են մտած: Հրերախիան բուրգաձև է /կամ կոնաձև /
Սակայն սա մեր գործը չի: Մենք գիտենք մեր Աստծուն, ու դա հերիք է:

Սա կոսմոգոնիայի հիմնական պարադոքսալ խնդիրներից է: Մենք գիտենք նախավերջինը, բայց չգիտենք վերջինը: Կամ գիտենք երկրորդը, բայց չգիտենք առաջինը: Օրինակ - մեր մոլորակը մտնում է արեգակնային համակարգի մեջ, սա իր հերթին Ծիր Կաթին գալակտիկայի մեջ, սա իր հերթին ինչ-որ մեգա, գալակտիկայի մեջ, սա էլ իր հերթին ինչ-որ գեգա-գալակտիկայի մեջ, ու սենց շարունակ մինչև ամբողջակաան հասակացություն՝ տիեզերք: Մեն գիտենք վերջինը, ամբողջականը՝ տիեզերքը, բայց չգիտենք նախավերջինը, այսինք որոնք են այն մեծ էլեմենտները որոնց ամբողջությունը կազմում է տիեզերքը: Գեգա-գեգա-մեգա-գալակտիկակնե՞րը: Եսի՞մ: Տենց էլ Աստծո դեպքում: Մենք գիտենք նրան իր ամբողջության ու միասնության մեջ, որպես ամեն ԲԱՆԻ ստեղծող ու արարիչ, բայց մենք չգիտենք թե ինչ կա նրանից առաջ ու հետո, ու նա ինքն էլ մի մասն է ԲԱՆԻ:

[Grace43]

Չեմ կարծում, որ նիտո բաներ կան գրված, լավ էլ Աստվածահաճո մտքեր են



Սա կոսմոգոնիայի հիմնական պարադոքսալ խնդիրներից է: Մենք գիտենք նախավերջինը, բայց չգիտենք վերջինը: Կամ գիտենք երկրորդը, բայց չգիտենք առաջինը: Օրինակ - մեր մոլորակը մտնում է արեգակնային համակարգի մեջ, սա իր հերթին Ծիր Կաթին գալակտիկայի մեջ, սա իր հերթին ինչ-որ մեգա, գալակտիկայի մեջ, սա էլ իր հերթին ինչ-որ գեգա-գալակտիկայի մեջ, ու սենց շարունակ մինչև ամբողջակաան հասակացություն՝ տիեզերք: Մեն գիտենք վերջինը, ամբողջականը՝ տիեզերքը, բայց չգիտենք նախավերջինը, այսինք որոնք են այն մեծ էլեմենտները որոնց ամբողջությունը կազմում է տիեզերքը: Գեգա-գեգա-մեգա-գալակտիկակնե՞րը: Եսի՞մ: Տենց էլ Աստծո դեպքում: Մենք գիտենք նրան իր ամբողջության ու միասնության մեջ, որպես ամեն ԲԱՆԻ ստեղծող ու արարիչ, բայց մենք չգիտենք թե ինչ կա նրանից առաջ ու հետո, ու նա ինքն էլ մի մասն է ԲԱՆԻ:

Հարցն ել նրանում է,որ Աստծուց հետո ոչինչ չկա:Նա է սկիզբն ու վերջը:

[Տրիբուն]

Հարցն ել նրանում է,որ Աստծուց հետո ոչինչ չկա:Նա է սկիզբն ու վերջը:

Համաձայն եմ, բայց այս պարադոքսալ պնդիրը կա նաև Աստվածաշնչում, հենց առաջին տողերում:

Ի սկզբանէ Աստուած ստեղծեց երկինքն ու երկիրը։ Երկիրն անձեւ ու անկազմ էր, խաւար էր տիրում անհունի վրայ, եւ Աստծու հոգին շրջում էր ջրերի վրայ։ Եւ Աստուած ասաց. «Թող լոյս լինի»։ Եւ լոյս եղաւ։ Աստուած տեսաւ, որ լոյսը լաւ է, եւ Աստուած լոյսը բաժանեց խաւարից։

Ուշադրություն, որ Աստված խավարը չի ստեղծում: Խավարը կար:

[Վիշապ]

Համաձայն եմ, բայց այս պարադոքսալ պնդիրը կա նաև Աստվածաշնչում, հենց առաջին տողերում:



Ուշադրություն, որ Աստված խավարը չի ստեղծում: Խավարը կար:

Արդյո՞ք խավարը գոյություն ունի Արդյո՞ք խավարը գոյություն ունի լույսից անկախ։ Ուրեմն աքսիոմ. որևէ բան գոյություն ունի, եթե նրա գոյությունը հնարավոր է պատկերացնել անկախ որևէ այլ բանի գոյությունից։ Օրինակ գոյություն ունի այս ստեղնաշարը որով ես գրում եմ, և նրա գոյությունը կախված չի որևէ այլ բանի գոյությունից կամ չգոյությունից։ Ես կարող եմ ստեղնաշարի բացակայությունը կոչել անստեղնաշարություն, բայց դա չի նշանակում որ անստեղնաշարությունը որպես սուբստանց գոյություն ունի և այն հնարավոր է ստեծել ստեղնաշարից անկախ։ Պետք է պարզապես վերացնել ստեղնաշարը։ Խավարը դա լույսի բացակայությունն է, իսկ բացակայությունը դա որևէ բանի չգոյությունն է և ոչ թե գոյությունը։ Ինչպես որ հիմարությունը դա խելոքության բացակայությունն է, կամ ցուրտը դա ջերմության կամ էներգիայի բացակայությունն է։ Ուրեմն խավարը ոչ թե կար, այլ լույսը չկար, խավարը չի կարող լինել