Սիրարբուրք
Մատները սահում են դանդաղ ու դանդաղ,
Հպումը ստեղներին մեղմ է ու քնքուշ,
Ու ասես ոչ թե նվագում,
Այլ մատները բառեր են շշնջում:
Դաշնամուրն այդ բառերից գերվել
Ու հիմ չէր էլ հիշում, ասես,
Թե հպումը վերջին երբ էր եղել:
Եվ հուզվում էր սիրտը նրա,
Հուզմունքն այդ փոխանցում լարերին.
Այսպես մեղեդին էր արարվում:
Մեղեդին այդ օդում տարածվում,
Ստիպում էր նրան էլ քարանալ,
Օդն այդ մեղեդուն հլու
Քարացել ու ... փոխված էր թվում:
Թվում էր, թե նա ոչ թե օդ,
Այլ մի կտավ է դարձել,
Իսկ այդ կտավին քիչ- քիչ
Մի հրաշք նկար է ծնվում:
Նկարը մեղեդուց էր արարվում,
Իսկ մատների հպում արդեն
Նրբին գույներ են հորինում:
Պատկերն այդ քիչ- քիչ խտանում
Ու հստակ նկար է դառնում:
Նկարն այդ պարզ է ու նրբին.
Մի աստղազարդ երկինք
Ու մի ամբողջ լուսին,
Աստղային թիկնոցն ուսին
Ժպտում է փոքրիկ լճակին,
Որը խավարում ամեն ինչ թողած,
Գեղեցիկ լուսնով է տարված:
Լուսնի պատկերը գրկած`
Ալիքներին տվել է դադար,
Որ ոչ մի շարժում, ոչ մի շունչ
Լուսնի պատկերը չխեղդի:
Լճակին մի ճերմակ կարապ`
Խենթացած նրբին պատկերով,
Պարում էր, ճախրում, գեղգեղում,
Որ նրան գերի իր խաղով:
Կարապի երգն այնքան
Հուզիչ ու մեղմ էր հնչում,
Որ թվում էր, թե անգամ
Ժայռի սիրտն էր հալվում:
Լուսնի պատկերը լճակում`
Դյութված կարապի երգով,
Ուզում էր սահել դեպի նա,
Բայց առաջ գնալ չէր լինում:
Մատները ստեղներն են շոյում,
Դաշնամուրի լարերն են հուզվում,
Հուզմունքն այդ օդում տարածվում,
Մի անուշ մեղեդի է ծնվում:
Մեղեդին այդ օդում քարանում,
Աստղազարդ լուսին է գծում,
Լուսինն այդ շունչէ առնում,
Իր սերը լճակում խեղդել է ուզում:
Կարապն այդ սիրուց արբեցած
Իր վերջին երգն է երգում:
Մատները ստեղներին վերջին հպումն են տալիս,
Կարապն իր սերը լճի մեջ գրկած`
Ծագող արևին հրաժեշտ է տալիս:
Մեջբերել
Ճիշտն ասած չեմ կարող ասել, որ բանաստեղծական կառուցվածքի տեսանկյունից կատարյալ է, բայց զգացի այն մթնոլորտն, որը ցանկացել ես արտահայտել քո այս գրվածքի օգնությամբ ու ասեմ, որ շատ գեղեցիկ մի մթնոլորտ ու զգացողություն ես արտահայտել քո այս գրվածքում... գեղեցիկ մեկը սահեցնում է մատները դաշնամուրի ստեղների վրա ու ասես սրտի թրթիռները մեղեդի է դառնում ու մեզ հուզում փոխանցելով մեր սրտին իրեն սրտի թրթիռները կախարդիչ մեղեդիի օգնությամբ...
Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
) :Չգիտեմ ինչի, այս պահին մտքերս նման տեսքրվ հայտնվեցին, ես գրեցի…
Ապրես:
Էջանիշներ