Շատ ուրախ եմ, որ իմ սիրած գրողներից մեկը չի մոռացվածChuk-ի խոսքերից
Թեմայի մասին. Տարօրինակ է, բայց իր պատմվածքներից շատ քիչ եմ կարդացել: Փոխարենը Անանյանից 4 վեպ եմ կարդացել, որոնցից մեկը առնվազն 10 անգամ, 2-ը երևի հինգական: Արտակարգ գրող է, կարդում ես ու չես կշտանում
Հ.Գ. Անհամբեր սպասում եմ նոր պատմվածքների
Իրա պատվածքները կարդալուց հետո սիրտս ձգում է դեպի սարերը։ Ես փոքր ժամանակ մի անքամ իսկական հովիվի հետ գնացել եմ ոչխարներ արածացնելու։ Կյանքում չեմ մոռանա այդ օրվա տպավորությունները։ Հատկապես երբ պետք է սարի մի շատ դիք տեղից իջնեինք։ Ոչխարները մի կերպ իջան, ետ չոբանն էլ, ես վախենում էի։ Ինքը ջղայնացավ, հետ եկավ, ձեռքս վեցրեց ու ասեց. « Ինչ ուզումա լինի, շարունակի վազել»։ Ըտենց լեղաճաք վազելով իջանք։ Մի երկու տեղ ոտս սայթաքեց, բայց ինքը ձեռքիցս քաշելով արագ օդ բարցրացրեց։ Կներեք, թեմայից մի քիչ շեղվեցի։
Ես իրա վեպերից միայն երկուսն եմ կարդացել՝ «Սևանի ափին» ու «Հովազաձորի գերիները»։ Մյուս վեպերին ծանոթ չեմ։ Կարա՞ս ինձ անունները ասես։
Մեջբերել
Էջանիշներ