Անահիտ ջան, իրո՛ք շատ լավն էր, կեցցես
Առաջին տունը երկու անգամ կարդացի, մինչև առաջ անցնելը, ամենահաջողվածն էր, ընդհանրապես լարում չէր զգացվում՝ ստեղծագործողի լարումն ի նկատի ունեմդե դու կիմանաս
Ավարտուն պատկեր էր, հոգնություն իջավ վրաս, զգացի անկատար հույսերդ, ափսոսանքդ ու հետն էլ՝ շնորհակալությունդ, որ այդ օրն ի վերջո ավարտվեց...
Մի խոսքով, հրաշալի էր![]()
Էջանիշներ