Ահ եսիմ... աչքիս՝ սիրահարվելուցԻնչի՞ց եք վախենում, բայց մինչև հիմա չեք ասել ոչ մեկին, որովհետև ամաչում եք: Եթե տենց բան չկա` մի պատասխանեք
քո կարծիքով՝ քո ամենաստոր, ամենավատ արարքը...
Ահ եսիմ... աչքիս՝ սիրահարվելուցԻնչի՞ց եք վախենում, բայց մինչև հիմա չեք ասել ոչ մեկին, որովհետև ամաչում եք: Եթե տենց բան չկա` մի պատասխանեք
քո կարծիքով՝ քո ամենաստոր, ամենավատ արարքը...
Держи меня за руку долго, пожалуйста,
Крепко держи меня, я не пожалуюсь...
Ծնողին խաբելը, այս վերջերս սկսել եմ շուտ-շուտ խաբել, չնայած մանրուքներում, բայց դե սուտա մեկա, լավ չի էլիAmaru-ի խոսքերից
Ահ եսիմ... աչքիս՝ սիրահարվելուց
քո կարծիքով՝ քո ամենաստոր, ամենավատ արարքը...
քո կարծիքով՝ քո ամենաստոր, ամենավատ արարքը
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
ՀոդվածսՈվ որ գիտի, հասկացավ, թե ինչի մասին է:
Պատմեք մի բանի մասին, որն անելը մեծ ռիսկ է պահանջել, վախեցել եք, բայց մինչև վերջ գնացել եք:
Ուրեմն պատմեմ. երեկ գիշերը ուզում էի անկողնուց վեր կենայի, գնայի ջուր խմեի, բայց մութ էր, ահավոր վախենում էի։ Բայց միջիս ողջ քաջությունը հավաքեցի, ու ինքս ինձ դուխ տալու համար հետս բարձրաձայն զրուցելով գնացի մինչև վերջ՝ հասա լույսի անջատիչին, լույսը վառեցի ու քաղեցի համարձակ արարքիս պտուղները՝ հաճույքով ըմպեցի կապրոնի շշից անդուր համ կպած գոլ ջուրը։
Հարցը նույնն եմ թողնում։
Վերջին խմբագրող՝ Արշակ: 17.08.2007, 18:09:
Քննության ժամանակ երեք հարց էր տոմսի մեջ, որից 2-ը գիտեի, ինձ էլ անպայման բարձր գնահատական էր պետք, իսկ այդ դասախոսի մոտ արտագրելը բացառվում էր, իսկ ես արտագրեցի
Ես էլ եմ նույնը թողում, հարցը շատ լավն էր
Հ.Գ. Հիշողությունների գիրկն ընկա
Մենք փոխանակվեցինք մեր ժպիտներով... մինչ նոր հանդիպում
Հա, հիշում եմ։Հոդվածս
Իմն էլ է քննության հետ կապված, ինչպես Գոգայինը։ Քաղաքագիտության քննության էի, 60 տոմսից 30–ն էի սովորել։ Հուսով էի, որ քաշածս տոմսի մեջ գոնե մի հարցն իմ սովորածներից կլինի, բայց արի ու տես, որ այդպես չեղավ...Պատմեք մի բանի մասին, որն անելը մեծ ռիսկ է պահանջել, վախեցել եք, բայց մինչև վերջ գնացել եք:
Վիճակն արդեն լուրջ էր, երկրորդ անգամ տոմս փոխելու միտքն ավելի քան անիրական էր թվում, բայց... նայեցի ասիստենտի դեմքին. նույն անջատված հայացքով բոլորովին ուրիշ ուղղությամբ էր նայում, դասախոսիս դեմքին նայելու ժամանակ չունեցա. ինքս ինձ վրա զարմացած ու սեփական համարձակությունից վախեցած՝ ցած դրեցի երկրորդ տոմսն ու քաշեցի երրորդը...
Եվ այս անգամ բախտն ինձ կիսաժպտաց. տոմսի երկու հարցերից մեկը սովորածներիցս էր։
Եթե մինչ այդ ինձ որևէ մեկն ասեր, որ ես երբևէ կարող եմ նման բան անել, ես հաստատ չէի հավատա։
Հարցը նույնն եմ թողնում։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 19.09.2009, 02:08:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Մտել եմ Նախագահի՝ Սևանի ամառանոցը՝ դե ոչ տուն, ինձ էլ մտնելուց առաջ մի ժամ համոզում էի, որ հեսա սնայպեռով կխփեն, բայց երևի միայն պահակը տեսավ, էն էլ չտենալու տվեց...
/Չէ, մի՛ զարմացեք...պարզապես ամառանոցը /դե այն ժամանակվա տվյալներով/ փաստորեն լավ չի հսկվում, երբ նախագահը այնտեղ չէ/
Հ.Գ. Հա, դա մի երկու տարի առաջ էր...մեծ ռիսկ էր ինձ համար
Ինչ հետաքրքիր չի հաջորդի պատմությունն այս հարցի շուրջ
իսկ հարցս զիջում եմ...
...
Եվ նույնիսկ քսան րոպե անց գտնում ենք ձևը խմբագրելու...Մտել եմ Նախագահի՝ Սևանի ամառանոցը՝ դե ոչ տուն, ինձ էլ մտնելուց առաջ մի ժամ համոզում էի, որ հեսա սնայպեռով կխփեն, բայց երևի միայն պահակը տեսավ, էն էլ չտենալու տվեց...
/Չէ, մի՛ զարմացեք...պարզապես ամառանոցը /դե այն ժամանակվա տվյալներով/ փաստորեն լավ չի հսկվում, երբ նախագահը այնտեղ չէ/
Հ.Գ. Հա, դա մի երկու տարի առաջ էր...մեծ ռիսկ էր ինձ համար
Ինձ հետաքրքիր չի հաջորդի պատմությունն այս հարցի շուրջ
իսկ հարցս զիջում եմ...
...
Թեև Alize_etoilik-ին հետաքրքիր չէ կարդալ, թե հաջորդն ինչ կգրի, այնուամենայնիվ մի բան էլ ես պատմեմ ու փոխեմ հարցը:
Մի անգամ ստուգողական աշխատանք էի հանձնարարել բարձր դասարաններից մեկում, որտեղ մի ահավոր անկարգ տղա կար: Տեսնում եմ այս տղան չի գրում: Հարցրեցի, թե ինչի չի գրում, ասաց.
–Խլեզիս պահող չկա:
Նայեմ տեսնեմ իրոք մի մողես է դասարան բերել: Երեխեքն սկսեցին փրթկացնել, աչքերն արդեն փայլում էին հաճույքից, թե սկանդալն արդեն պատրաստ է, ստուգողականն էլ վարի են տալու:
Իսկ ես հանգիստ շարունակում եմ.
–Տուր ես կպահեմ, իսկ դու պետք է գրես ստուգողականը: Բայց մի պայման էլ ես եմ դնելու, որ ավարտելուց հետո ինքնակամ վերցնելու ես խեղճ սողունին ու տանես դրսում բաց թողնես: Տղան երեսիս նայեց, ու երևի չհավատալով որ իրոք կպահեմ, ասաց՝ լավ:
Համ ասում եմ, համ սառում այն մտքից, թե ոնց եմ էդ զզվելի խլեզին ձեռքս առնելու: Բայց դե արդեն ասել էի...Զզվանքս ու վախս մի կերպ զսպելով վերցրի ու մինչև տղայի ավարտելը ձեռքերիս մեջ պահեցի էդ....վայյ, որ հիշում եմ
Իսկ տղան սկսեց աշխատել դասընկերների ապուշ կտրած հայացքների տակ:
Աշխատանքն ավարտելուց հետո իրոք վերցրեց ու դուրս տարավ:
Իսկ երբ ուսուցչանոցում ասացի, որ այդ աշակերտը ստուգողական է գրել, հիմա էլ ուսուցիչները խիստ զարմացան:
Հիմա հարց.
Պատահե՞լ է, որ բռնվեք սուտ խոսելու պահին, և ինչպե՞ս եք վարվել նման դեպքում:
Վերջին խմբագրող՝ Մանոն: 22.08.2007, 21:02:
Էդքան ել չէ, բայց երբ հուսալքվում եմ, իմ մեջ գտնում եմ մի ուժ, որի միջոցով դուրս եմ գալիս Էդ վիճակից։
հարց-կենսախինդ մարդ ես???
Անչափ, գրեթե միշտ շատ լավ տրամադրություն ունեմ
Հարց – որն է քո ամենամեծ երազանքը?
Գնել մի կղզի, այն հարմարեցնել իմ նախասիրություններին, եւ այնտեղ հրավիրել ինձ շատ հոգեհարազատ մարդկանց եւ ապրել երջանիկ,
Կուզեիր ապրել իմ կղզիյում
Չգիտեմ:
Հաջորդը մեղր չի սիրում:
Լապտերիկ ջան, շփոթել ես թեմաները… Սա ՃԹՈ-ն չի
Ինչևէ, ես մեղրի գիժ եմ… հաց ու կարագով, լիմոնով, առանց որևէ բանի, մեղրաջուր… Գժվու՜մ եմ:
Ինչի՞ համար կատես ծնողներիդ:
Եթե գնալու տեղ չունենաս, ու՞ր կգնաս...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
'
Էջանիշներ