Ձեր նկարագրած կերպարի հետ կամուսնանայի.
Արրայ Ջան, դու շատ ճիշտ բաներ ես ասում, բայց եթե տվյալ աղջիկը առաջին օրվանից իր դիրքը ճիշտ դրեց ու իրեն դրսեւորեց, ապա տարիների ընթացկում բազմազավակ մայր եւ կին դառնալով, ինքը կպահպանի իր կերպարի հարգանքը տվյալ ընտանիքում եւ ամուսնու մոտ. Իսկ այն կանայք որոնք հալածվում են, հալածվում են երկու պատճառով.
Պատճառ առաջին 1.) Ամուսինը հիմար անձնավորություն է, որը բացահայտվել է տարիների ընթացքում եւ կինը ոչ մի բան, նրա հիմարության հետ անելի չի կարող. Այդպիսի վախտ միակ ելքը գտնում եմ բաժանությունն է, հենց նույն երեխաների բարերորության եւ սխալ դաստիրակություն չստանալու համար.
Պատճար երկրորդ 2.) Կինը առաջին օրվանից, դեռ իր աղջիկ եղած վախտվանից.
Իրեն որպես կերպար, որպես ինքնություն եւ անձ չի դրսեւորել եւ հիմա ամուսնու մոտ սովորություն է դառել, իրենց ընտանիքում մի կարծիքի առկայությունը կամ էլ տվյալ կինը իր կարծիքը հայտնում է գոռալով, արթնացնելով ամուսնու տղամարդկային ագրեսիվ բնազդը.
Կամ թող սկզբից իրենց դրսեւորեն որպես ինքնություն, կայացած էակ, կամ թող ենթարկվեն հավերժ... Ամեն դեպքում պետք է հաշվի առնել, որ տղամարդուն կամ կնոջը, ինչպիսի ամուսին կամ կին է պետք. Սրանք հարաբերական բաներ են եւ շատ կարեւոր.
Անձամբ ես, միշտ երազել եմ խելացի կին ունենալ, որը կկարողանա հայտնել իր կարծիքը եւ գոռալու կարիք չի ունենա, իսկ այդպիսի կանանց չեն ծեծում, այլ սիրում են.
Հ. Գ.
Ի դեպ, աղջկա «առաջին օրվանից իրեն դրսեւորել» ասելով, ի նկատի չունենք աղջնակի մայրիկի (Տղայի զոքանչ) սովարացրածները. Աղջիկը պետք է դրսեւորի իր էությունը.
Kita-ի խոսքերից
Մի խոսքով ամենը սկսվում է սկզբից, քանի որ ընտանիք կազմելուց առաջ պետք է մտածել ՝ինչու համար ես կազմում և արդյոք կարող ես սովորել զիջել և հասկանալ, քանի որ քնադատել բոլորն էլ կարող են:
Մեջբերել
Իսկ չարաշահելու դեպքում չափալախ, չէ՞ 
Էջանիշներ