Եվ Աստված անիծեց մարդուն իր անհավատության համար. " Չգնահատես քո ունեցածը՝ միայն անվերադարձ կորցնելուց հետո զգաս դրա իսկական արժեքը, գտնելով նորից չգնահատես…Չունեցածդ միշտ գրավի ու խելահան անի, ունեցածդ քեզ համար կորցնի իր արժեքը կամ խամրի…Ես քեզ թախանձների, աղոթքների ու ինձ ծառայելու համար երջանկություն, մաքուր խիղճ ու սեր պարգևեմ, դու այն փոխես ոսկով, փառքով, իշխանությունով ու չքավոր մահանաս… Երջանկության մեջ քլ շուտ ձանձրանս ու ձգտես անընդհատ նորանոր բաների, հանգիստ չունենաս, մինչև ամեն ինչ կորցնես, նաև ամենաթանկագինը՝ իմ տված կյանքը, սերը, երջանկությունը…"
Որ թեման չքնի, մեր Փիլիսոփան սենց հրաշք թեմայա բացել, իսկ մենք քնացնում ենք
Մեջբերել
Էջանիշներ